https://www.ad.nl/politiek/echte-dis...zijn~a4bd91b4/
PREMIUMPieter Omtzigt (NSC), Dilan Yesilgoz (VVD) en Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA) voorafgaand aan het RTL-verkiezingsdebat. © Joost Hoving / ANP
Echte discussie over migratie ontbreekt: wat voor land willen we straks zijn?
COLUMNPartijen tetteren wel over migratie, maar tegelijk is het oorverdovend stil over de fundamentele vraag die de politiek hoort te beantwoorden: wat voor een land willen we straks zijn? Elke keuze heeft enorme gevolgen, voor de gezondheidszorg of de leefbaarheid. Politiek verslaggever Hans van Soest schrijft wekelijks over Haagse zaken die ons allemaal aangaan.
Al op de dag dat het regeerakkoord werd gepresenteerd, was duidelijk dat het kabinet-Rutte IV snel zou vallen. Met een multi-interpretabel zinnetje werd een fundamenteel verschil van inzicht over migratie geparkeerd. Er moest ‘meer grip op komen’. Toen dat zinnetje moest worden uitgewerkt, klapte de boel.
Dat werpt de vraag op: gaat het deze verkiezingscampagne wel genoeg over migratie? In tv-debatten en in kranteninterviews wordt het onderwerp wel aangestipt, maar echte discussie ontbreekt. Namelijk over de vraag: wat voor land willen we straks zijn?
Deze zomer verscheen het rapport Migratie als motor, van de denktank Denkwerk, waarvan onder andere voormalig D66-minister Hans Wijers lid is. Het rapport wond er geen doekjes om: er moest eigenlijk gisteren al worden gediscussieerd over de vraag hoeveel migranten we willen verwelkomen. Want zelfs als je meer grip krijgt op migratie, moeten er keuzes worden gemaakt. Een makkelijke oplossing is er niet.
Het rapport schetste meerdere scenario’s over hoe onze bevolkingsgroei zich ontwikkelt tot 2070. Het aantal migranten dat hierheen komt is in acht jaar tijd verdubbeld.
In het meest vergaande scenario wordt gestuurd op het stabiel houden van de huidige verhouding werkenden en niet-werkenden. Als we de gevolgen van de vergrijzing willen opvangen door migratie, zou dat betekenen dat er elk jaar 135 duizend mensen moeten worden binnengehaald (let wel: dat zijn er al minder dan de 220 duizend uit 2022).
De denktank rekende uit wat zo’n groei zou betekenen voor de woningnood. Dan moeten er 25 tot 30 steden als Maastricht worden bijgebouwd en daar komen de supermarkten, politiebureaus, scholen, et cetera nog bij. Met alle gevolgen van dien voor de leefbaarheid van ons al dichtbevolkte land.
Personeelstekorten in de zorg
Moeten we dus migratie verder beperken? Er is ook een scenario waarin het huidige bevolkingsaantal de komende decennia op 18 miljoen wordt gehouden. Dat kan door jaarlijks slechts 25 duizend migranten toe te laten. Dan is de woningnood sneller opgelost en behouden we ons landschap, maar de denktank wijst tegelijk op een ander probleem: personeelstekorten in de zorg.
Wie denkt dat die nu al erg zijn, kan zijn borst natmaken. Het aantal 80-plussers groeit de komende decennia zó hard, dat er in 2070 3 miljoen werknemers in de zorg nodig zijn. Wanneer we de bevolking op het huidige niveau houden (dus met minimale migratie), waarschuwt de Denktank dat straks een op de drie mensen in de zorg moet werken. Met funeste gevolgen voor de economie.
Migratie heeft negatieve invloed op de sociale cohesie
Dan toch maar meer migranten toelaten? De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) wees drie jaar geleden op iets wat burgers al veel langer aan den lijve ondervinden. De komst van migranten met hun andere taal, cultuur en geloof heeft ‘een negatieve invloed op de sociale cohesie’. Bewoners voelen zich niet verbonden met hun buurt, voelen zich minder thuis en voelen zich vaker onveilig. Dat geldt evengoed voor wijken waar zich kenniswerkers vestigen die vooral Engels spreken.
Gebrek aan sociale cohesie kun je niet oplossen door vanuit je ivoren toren te zeggen: ‘De wereld verandert nu eenmaal, wen er maar aan beste burger’. Niet voor niets bleek deze week uit een peiling van EenVandaag dat de meeste kiezers van NSC, VVD en BBB open staan voor een coalitie met de PVV van Geert Wilders. Ondervraagden gaven aan dat het beleid in Den Haag maar eens rechtsaf moet. Dat heeft ook met migratie te maken.
Ondertussen gaat de discussie over migratie in de campagne niet veel verder dan ‘asielzoekers zijn maar een klein deel van het aantal migranten’ of ‘als we distributiecentra en slachthuizen sluiten, hebben we minder Oost-Europese arbeidsmigranten nodig’. Maar de onderliggende vraag wat voor land we straks willen zijn, daarover blijft het stil. Het is stil over de afweging tussen voorzieningen in stand houden en leefbaarheid. Ook van allebei een beetje is niet zonder consequenties. Als over die afweging pas bij de formatie wordt nagedacht, dreigt wederom een regeerakkoord met vage teksten en uitstelgedrag. En dan hebben we zo wéér verkiezingen.
PREMIUMPieter Omtzigt (NSC), Dilan Yesilgoz (VVD) en Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA) voorafgaand aan het RTL-verkiezingsdebat. © Joost Hoving / ANP
Echte discussie over migratie ontbreekt: wat voor land willen we straks zijn?
COLUMNPartijen tetteren wel over migratie, maar tegelijk is het oorverdovend stil over de fundamentele vraag die de politiek hoort te beantwoorden: wat voor een land willen we straks zijn? Elke keuze heeft enorme gevolgen, voor de gezondheidszorg of de leefbaarheid. Politiek verslaggever Hans van Soest schrijft wekelijks over Haagse zaken die ons allemaal aangaan.
Al op de dag dat het regeerakkoord werd gepresenteerd, was duidelijk dat het kabinet-Rutte IV snel zou vallen. Met een multi-interpretabel zinnetje werd een fundamenteel verschil van inzicht over migratie geparkeerd. Er moest ‘meer grip op komen’. Toen dat zinnetje moest worden uitgewerkt, klapte de boel.
Dat werpt de vraag op: gaat het deze verkiezingscampagne wel genoeg over migratie? In tv-debatten en in kranteninterviews wordt het onderwerp wel aangestipt, maar echte discussie ontbreekt. Namelijk over de vraag: wat voor land willen we straks zijn?
Deze zomer verscheen het rapport Migratie als motor, van de denktank Denkwerk, waarvan onder andere voormalig D66-minister Hans Wijers lid is. Het rapport wond er geen doekjes om: er moest eigenlijk gisteren al worden gediscussieerd over de vraag hoeveel migranten we willen verwelkomen. Want zelfs als je meer grip krijgt op migratie, moeten er keuzes worden gemaakt. Een makkelijke oplossing is er niet.
Het rapport schetste meerdere scenario’s over hoe onze bevolkingsgroei zich ontwikkelt tot 2070. Het aantal migranten dat hierheen komt is in acht jaar tijd verdubbeld.
In het meest vergaande scenario wordt gestuurd op het stabiel houden van de huidige verhouding werkenden en niet-werkenden. Als we de gevolgen van de vergrijzing willen opvangen door migratie, zou dat betekenen dat er elk jaar 135 duizend mensen moeten worden binnengehaald (let wel: dat zijn er al minder dan de 220 duizend uit 2022).
De denktank rekende uit wat zo’n groei zou betekenen voor de woningnood. Dan moeten er 25 tot 30 steden als Maastricht worden bijgebouwd en daar komen de supermarkten, politiebureaus, scholen, et cetera nog bij. Met alle gevolgen van dien voor de leefbaarheid van ons al dichtbevolkte land.
Personeelstekorten in de zorg
Moeten we dus migratie verder beperken? Er is ook een scenario waarin het huidige bevolkingsaantal de komende decennia op 18 miljoen wordt gehouden. Dat kan door jaarlijks slechts 25 duizend migranten toe te laten. Dan is de woningnood sneller opgelost en behouden we ons landschap, maar de denktank wijst tegelijk op een ander probleem: personeelstekorten in de zorg.
Wie denkt dat die nu al erg zijn, kan zijn borst natmaken. Het aantal 80-plussers groeit de komende decennia zó hard, dat er in 2070 3 miljoen werknemers in de zorg nodig zijn. Wanneer we de bevolking op het huidige niveau houden (dus met minimale migratie), waarschuwt de Denktank dat straks een op de drie mensen in de zorg moet werken. Met funeste gevolgen voor de economie.
Migratie heeft negatieve invloed op de sociale cohesie
Dan toch maar meer migranten toelaten? De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) wees drie jaar geleden op iets wat burgers al veel langer aan den lijve ondervinden. De komst van migranten met hun andere taal, cultuur en geloof heeft ‘een negatieve invloed op de sociale cohesie’. Bewoners voelen zich niet verbonden met hun buurt, voelen zich minder thuis en voelen zich vaker onveilig. Dat geldt evengoed voor wijken waar zich kenniswerkers vestigen die vooral Engels spreken.
Gebrek aan sociale cohesie kun je niet oplossen door vanuit je ivoren toren te zeggen: ‘De wereld verandert nu eenmaal, wen er maar aan beste burger’. Niet voor niets bleek deze week uit een peiling van EenVandaag dat de meeste kiezers van NSC, VVD en BBB open staan voor een coalitie met de PVV van Geert Wilders. Ondervraagden gaven aan dat het beleid in Den Haag maar eens rechtsaf moet. Dat heeft ook met migratie te maken.
Ondertussen gaat de discussie over migratie in de campagne niet veel verder dan ‘asielzoekers zijn maar een klein deel van het aantal migranten’ of ‘als we distributiecentra en slachthuizen sluiten, hebben we minder Oost-Europese arbeidsmigranten nodig’. Maar de onderliggende vraag wat voor land we straks willen zijn, daarover blijft het stil. Het is stil over de afweging tussen voorzieningen in stand houden en leefbaarheid. Ook van allebei een beetje is niet zonder consequenties. Als over die afweging pas bij de formatie wordt nagedacht, dreigt wederom een regeerakkoord met vage teksten en uitstelgedrag. En dan hebben we zo wéér verkiezingen.
Comment