Als er 1 trouwens geen kritiek kan hebben is het Schimmelpenninck zelf, dat is duidelijk te zien in zijn tweets, en hij zet vaak mensen weg , dus ze hebben samen met VI veel gemeen

ik vind beide prima, Schimmelpenninck kan makkelijk lullen met zijn geld, en aanstaande erfenis, dat weet hij ook en hij ging er ook bewust zitten, en ook mede omdat ze hem daar graag hadden, en hij omdat hij er graag wil zitten. Dus alle partijen boter op hun hoofd en rellen zover die uberhaupt een rel is, levert ook weer aandacht op, net zoals de familie Hazes doet, het is geld , geld geld... En wij stinken er allemaal in. En zorgen er voor dat ze nog meer succes krijgen

hij is ook helemaal niet verbannen, daar gaan die berichten al de mist in....

Vond Derksen en vd Gijp altijd wel leuk om te kijken toen het nog voornamelijk over voetbal ging. Af en toe dan nog een grapje over een BN-er er tussendoor of een kleine sneer, dat paste wel in het programma. Maar nu is het niet meer mijn ding. Ben eigenlijk ook afgehaakt na die hele rel waarbij ze zweerden niet meer met Genee samen te werken voor de zoveelste keer en toch weer verder gingen. Weinig ruggegraat.

zo werkt de media wereld, allemaal voor de buhne, geef het volk brood en spelen,

Ik kijk graag naar Vandaag Inside, en kan mijn eigen mening goed vormen daar heb ik nooit mensen nodig opt TV, en bij alle heren maar ook de gasten daar ben ik met veel dingen eens of vind ik dingen grappig maar ook ben ik niet met alles eens of zie ik dat er soms verkeerde feiten of conclusies zijn, nog los van mijn mening. Er gaan ook gasten zitten die kritiek al kregen of daar krijgen, en die durven daar te gaan zitten, omdat ze ook hun mening kunnen ventileren. Of het nu Rutte, Schimmelpenninck, Angela de Jong, adovcaat Roethof of die erotische schrijfster is waar ik de naam ff van kwijt ben. Ook die Den Haag journaliste Merel gaat veel tegen Derksen in en dat gaat prima samen. En die dochter van Linda de Mol is daar groot gemaakt als voetbaljournaliste. Terwijl men ook open kritiek durft te hebben op programma's van John de Mol, of wel en wee van die familie met die me too affaire. Dus niks naar de mond praten van hun broodheer.

Dat zal je niet snel zijn bij andere talkshows waar veilige scripts zijn. Niet voor niets is die programma steeds populairder geworden, eerst van 1 uitzending per week naar 2 met voornameljk voetbal etc, nu dus al 5 of 6 dagen per week met allerlei onderwerpen waar wij kijkers ook allemaal over nadenken en praten, dat maakt het juist toegankelijk.

Dat het daarom interessant is voor andere media om stukjes eruit te halen en dat op te blazen met een goede scherpe kreet erbij, is nu eenmaal zo. En dat kunnen de heren van VI dan weer nuanceren wat vaak nodig is als het weer eens uit de context is gehaald. Waar Schimmelpenninck klaagt dat je mensen niet in een hoek moet zetten, doet hij niets anders continuel, heb ik geen probleem mee, maar pretendeer dan niet dat jij het zelf beter weet of doet. Mensen als steeds domrechts weg te zetten is dan niet slim. Je kan dan ook roepen dat mensen die VI amper kijken maar wel reageren omdat ze vooringenomen zijn, domlinks noemen, maar dat is dan even dom.

Denk dat de mannen van VI en hun gasten meer incasseringsvermogen hebben dan hun kijkers of tegenstanders

https://www.telegraaf.nl/entertainme...-ook-aangepast

’Passages in Engelse boeken Agatha Christie ook aangepast’

Na eerder Roald Dahl en Ian Flemming, zijn in Engeland nu ook teksten in boeken van Agatha Christie aangepast.

Dat meldt The Telegraph. De krant noemt een aantal voorbeelden. Zo is een passage over kinderen wiens ogen en neuzen ’afschuwelijk’ zijn, geschrapt in de roman Death on the Nile, in de Poirot-reeks.



In de nieuwe versie van de Miss Marple-klassieker A Caribbean Mystery, is het uiterlijk van een hotelmedewerker in West-Indië minder specifiek omschreven. ’Zulke mooie witte tanden’ werd weggehaald, aldus de krant.

Eerder werd de titel van een van Christies werken – And Then There Were None uit 1939 – al aangepast, omdat die een racistisch woord bevatte. De schrijfster overleed in 1976 op 85-jarige leeftijd.

In Nederland zijn uitgeverijen niet bezig met het binnenhalen van sensitivity readers. Zo vertelde de uitgever van Roald Dahl na alle ophef eerder in De Telegraaf: „We moeten niet zomaar alles overnemen wat er in Amerika en Engeland gebeurt (...) De ziel van een boek aantasten is gevaarlijk.”

https://www.bnnvara.nl/joop/artikele...-en-schadelijk

Nieuwe editie Gone with the Wind krijgt van uitgever buitengewoon eerlijke labels mee: Boek is racistisch en schadelijk

De uitgever van het klassieke boek Gone with the Wind, in het Nederlands uitgegeven onder de naam Gejaagd door de wind, heeft een toevoeging gedaan aan de nieuwe uitgave die vanaf nu te koop is. In plaats van de tekst zelf te veranderen, zoals gebeurde bij onder andere boeken van Agatha Christie, is gekozen voor een uitgebreid woord vooraf. Daarin staat dat het boek racistisch en schadelijk is.

In het nieuwe voorwoord in het uit 1936 stammende boek van Margaret Mitchell, waarschuwt uitgever Pan Macmillan voor de “problematische inhoud”. Desalniettemin is gekozen om het boek opnieuw uit te geven zoals het ooit geschreven is, om “de autenticiteit van het origineel” geen schade toe te brengen. De tekst, inclusief het racisme, doet volgens de uitgever recht aan de heersende opvattingen van die tijd en de historische setting van het verhaal.

Het boek draait om hoofdpersoon Scarlett O’Hara, dochter van een plantage-eigenaar. Het verhaal speelt zich af gedurende de Amerikaanse Burgeroorlog. Pan Macmillan schrijft:

“Gone with the Wind is een roman die problematische elementen bevat, waaronder de romantisering van een schokkend tijdperk in onze geschiedenis en de verschrikkingen van de slavernij. De roman bevat weergaven van onaanvaardbare praktijken, racistische en stereotiepe omschrijvingen en verontrustende thema's, karakteriseringen, taal en beeldspraak.”



Dat het boek verder ongewijzigd wordt uitgegeven, betekent volgens de uitgever nadrukkelijk niet dat dit “een goedkeuring van de karakterisering, inhoud of gebruikte taal” is. Behalve het voorwoord, bevat de nieuwe editie ook een essay van de Britse Philippa Gregory, schrijver van historische romans. Gregory betoogt daarin dat Mitchells boek “actief de racistische kijk van de plantagehouder op de geschiedenis van het zuiden” promoot, dat het “racisme vergoelijkt” en dat het “witte suprematie verheerlijkt”. Het boek, schrijft Gregory, “vertelt ons ondubbelzinnig dat Afrikaanse mensen niet van dezelfde soort zijn als witte mensen”.

Pan Macmillan laat daarbij weten dat bewust gekozen is voor Philippa Gregory, een witte vrouw, als schrijver van het essay, omdat “we het belangrijk vonden dat geen enkele auteur uit een minderheidsgroepering zou worden gevraagd om de emotionele arbeid op zich te nemen om verantwoordelijk te zijn voor het onderwijzen van de meerderheid”.

https://www.ad.nl/show/rijksmuseum-w...muur~a74e4b82/

Rijksmuseum werkt aan inhaalslag: meer werken van vrouwen aan de muur


Rembrandt, Vermeer, Hals, Van Gogh. Aan de wanden van klassieke musea hangen bijna alleen werken van mannen. Het Rijksmuseum brengt daar sinds een jaar verandering in. Het kocht zeventien werken van vrouwen aan en veranderde honderden tekstbordjes. ,,Vrouwen waren in de 17de eeuw veel meer dan hoeders van het gezin.”



,,Weet je hoe de brug voor het Rijksmuseum heet?” vraagt Hendrikje Crebolder, om meteen zelf het antwoord te geven: ,,De Judith Leysterbrug. Die naam kreeg de brug al in 2016, vijf jaar voordat wij Leyster in de eregalerij hingen, als eerste vrouw tussen Hals, Vermeer en Rembrandt.” De emancipatie van vrouwen verliep traag in de museumwereld, wil de directeur Development en Media van het Rijksmuseum maar zeggen.

Aan universiteiten werd een halve eeuw geleden al feministisch geïnspireerde lesstof gedoceerd en ontstond in de jaren negentig het vak genderstudies. In de politiek is de man-vrouwverhouding al flink rechtgetrokken. Zelfs in de top van het zakenleven worden mannen vaker van repliek gediend door vrouwen. Het percentage kunst van vrouwelijke makers aan museumwanden blijft echter laag.

Burgemeestersvrouw die brouwt


Maar het Rijksmuseum is bezig met een inhaalslag in de vorm van Vrouwen van het Rijksmuseum, een programma dat onderzoek, aankopen en publicaties combineert en nu een jaar bestaat. Behalve Leyster hebben inmiddels ook Gesina ter Borch en Rachel Ruysch een plek in de eregalerij. Op de afdeling 20ste eeuw kijkt Charley Toorop de bezoeker met zelfverzekerde blik aan.

En sinds kort is ook een schilderij te zien van Suze Robertson, dat decennialang aan de wand bij een particulier hing maar nu in langdurig bruikleen is gegeven. Het lezende meisje, wier hoofd is gevat in een lichtvlek die neigt naar een aureool, valt op door het experimentele gebruik van bladgoud.





Minder in het oog springend maar minstens zo belangrijk zijn de voorgenomen veranderingen op tekstbordjes. ,,We noemen vrouwen met voor- en achternaam,” vertelt Jenny Reynaerts, senior conservator en initiator van Vrouwen van het Rijksmuseum. ,,We willen achterhalen wie zij waren en wat zij deden. Maritge Vooght bijvoorbeeld, die door Frans Hals is geportretteerd, was getrouwd met burgemeester Pieter Olycan. Maar ons beperken tot die informatie verraadt een mannelijke blik. Vrouwen waren in de 17de eeuw veel meer dan hoeders van het gezin. Vooght runde samen met haar man een bierbrouwerij en was een zakenvrouw. Met een nieuw tekstbordje hebben we die blinde vlek weggewerkt.”

Een zaal vol schoenen


Sinds de lancering van Vrouwen van het Rijksmuseum doen twee onderzoekers fulltime onderzoek naar de museumcollectie. Ook de werkgroep, die begon met tien museummedewerkers, is inmiddels uitgedijd tot 22 en blijft groeien. ,,De database is nooit getagd op gender,” zegt Reynaerts. ,,Maar aanvinken van het vakje man of vrouw is niet genoeg. We willen weten welke rollen mensen hebben gespeeld bij het maken van kunstwerken of de verwerving ervan.”

Dat is niet altijd makkelijk, bijvoorbeeld bij vrouwelijke verzamelaars die werk doneerden aan het museum. Tot 1957 waren getrouwde vrouwen handelingsonbekwaam en konden ze zelf niets ondertekenen. Daardoor komen hun namen niet voor in de archieven.

,,Vrouwelijke kunstenaars konden geen lid worden van een gilde en waren uitgesloten van opleidingen”, vertelt de conservator. ,,Ze konden moeilijker beschikken over een eigen atelier en maakten gebruik van de werkplaats van man, broer of vader. Het is overigens opmerkelijk dat toen de fotografie opkwam veel vrouwen zich daarmee bezighielden. Het was een experimenteel medium dat op een huis-tuin-en-keukenmanier werd beoefend. Een van onze recente aankopen is een fotogram die Bertha Evelyn Jaques maakte rond 1900.”

Vrouwen includeren


Kunstnijverheid is bij uitstek een domein waar vrouwen actief waren, maar de makers zijn bijna allemaal anoniem. De schenking van een 18de-eeuws damasten tafellaken bood dan ook een buitenkansje. De familie die het eeuwenlang in bezit had, leverde er een briefje bij waarin weduwe De Veer trots meldt dat de draden voor ‘dit taavel laaken met 12 servette’ gesponnen zijn door haar overgrootmoeder Margrieta van Kuijk.

De nieuwe aanwinsten van vrouwelijke makers vinden geleidelijk hun weg naar de museumzalen. Daarnaast worden er tentoonstellingen gemaakt die geheel gewijd zijn aan vrouwelijke makers, zoals vorig jaar de buitenbeelden van Barbara Hepworth en op dit moment Vrouwen op papier, dat is samengesteld met werk uit het prentenkabinet en de tentoonstelling van de hedendaagse boekenmaker Irma Boom. ,,Maar we willen vrouwen niet telkens apart presenteren”, zegt Reynaerts. ,,Volgend jaar zomer kiezen we voor een bredere aanpak met een tentoonstelling over mannelijkheid en vrouwelijkheid in de kunst. Het gaat erom hoe mensen hun genderidentiteit uitdrukken. We tonen kostuums, pruiken, juwelen en zelfs een hele zaal vol schoenen.”

Steun van Chanel


Vrouwen van het Rijksmuseum ging van start met de steun van een nieuw opgericht fonds. Het programma heeft nu flink meer vaart gekregen door de betrokkenheid van Chanel, dat zich in eerste instantie voor drie jaar heeft gecommitteerd. De steun van het luxemerk is niet meer dan logisch, vindt Yana Peel, global head of arts en culture van Chanel. ,,Ons bedrijf werd opgericht door een vrouw, Coco Chanel. Zij steunde honderd jaar geleden al kunstenaars, van choreograaf Sergei Diaghilev en componist Igor Stravinsky tot dichter Jean Cocteau en schilder Salvador Dalí. Ook de huidige CEO is een vrouw en 75 procent van ons personeel bestaat uit vrouwen. Wij hechten aan rolmodellen, ook in musea. Want wat je niet ziet, kun je ook niet worden.”

Chanel koppelde afgelopen jaar professionals van verschillende musea aan elkaar. Zo kwam de conservator van de National Portrait Gallery spreken op het symposium Shattered Ceilings, dat op 8 maart werd gehouden in Amsterdam. Met de steun van Chanel heeft het Londense museum de vaste, door mannen gedomineerde opstelling helemaal herzien en heropent het deze zomer met een 48 procent vrouwelijk aandeel.

Onderzoek


Op het symposium was ook ruimte voor bijdragen van andere partners, zoals de Universiteit van Amsterdam. ,,Studenten hadden onderzoek gedaan naar zogenaamde pendantportretten, afbeeldingen van vrouwen die vaak alleen als ‘vrouw van’ te boek staan,” vertelt Reynaerts. ,,Met relatief weinig archiefkennis en in slechts zes weken haalden ze veel boven water. Als er over een specifieke vrouw niets te vinden was, deden ze een soort vergelijkend warenonderzoek.”

,,Bij een admiraalsvrouw keken ze bijvoorbeeld naar wat de vrouw van Michiel de Ruyter deed. Als haar man zes, zeven jaar op zee was, zorgde zij voor de bevoorrading van de schepen. Dat betekent dat ze kon budgetteren, lezen en schrijven. Als je je dat beseft zie je op de achtergrond van het portret een schip in rustig water: haar werkdomein. Zo laat meer informatie over de geportretteerde je kijken voorbij de parels en de prachtige jurk.”

https://www.ad.nl/show/nummer-kleine...ingt~ac4ccf66/

Nummer Kleine Zeemeermin aangepast ‘zodat het niet lijkt alsof prins zich opdringt’


Vanaf 26 mei kunnen de liefhebbers naar de live-actionremake van The little mermaid (De kleine zeemeermin) gaan kijken. Maar grote Disneyfans zullen waarschijnlijk wél opmerken dat er hier en daar gesleuteld is aan een paar klassieke nummers, waaronder Kiss the girl.

Binnenkort verschijnt de langverwachte live-actionremake van The little mermaid, met Halle Bailey in de hoofdrol. De songteksten zullen net iets anders zijn dan in het origineel. Tegenover Vanity Fair legde componist Alan Menken zijn keuze daarvoor uit. ,,Er zijn enkele tekstuele veranderingen aan Kiss the girl, omdat mensen erg gevoelig zijn geworden voor het idee dat prins Erik zichzelf zou opdringen aan Ariel.”

Tijdens het nummer gaan Ariel en Erik namelijk op een romantisch boottochtje, waarbij Sebastiaan de krab hem aanmoedigt om ‘haar te kussen’ voordat het te laat is én voordat zij toestemming kan geven.



Overigens is dat niet het enige nummer waaraan gesleuteld is. ,,We hebben enkele herzieningen gedaan in Poor unfortunate souls, met betrekking tot regels die jonge meisjes op de een of andere manier het gevoel kunnen geven dat ze niet voor hun beurt mogen spreken. Ook al manipuleert Ursula duidelijk Ariel om haar stem op te geven.”

De originele teksten - die dateren uit 1989 - zijn geschreven door wijlen Howard Ashman en gecomponeerd door Menken. Die laatste sloeg de handen in elkaar met producer Lin-Manuel Miranda om nieuwe muziek voor de live-actionprent te schrijven én de originele nummers opnieuw te verwerken.

https://www.ad.nl/binnenland/geen-go...gids~af16821a/

Geen ‘goedemorgen jongens en meisjes’ meer in de klas volgens nieuwe taalgids


Een ‘inclusieve’ taalgids moet een einde maken aan het gebruik van ongewenste termen over het onderwijs, zoals ‘witte en zwarte scholen’, en aan onderscheidend taalgebruik in de klas, denk aan ‘jongens en meisjes’.

Het Landelijk Aktie Komitee Scholieren (LAKS) komt woensdag met een lijst van taaltips die meer passen bij deze tijd, doordat ze kansengelijkheid bevorderen of zich niet meer richten op gender.



Zo is het niet langer de bedoeling dat de woorden ‘achterstandsleerling’ of ‘achterstandsscholen’ worden gebruikt. Die staan voor segregatie en kansenongelijkheid. Ook het ‘gehandicapte kind’ in de klas kan echt niet meer; het LAKS gebruikt liever ‘leerling met een beperking’. Verder moeten we af van het woord ‘zittenblijven', deze club kiest voor ‘doubleren’, en bestaat de schoolsoort mavo allang niet meer. Onderscheid maken tussen ‘lager en hoger onderwijs’ is eveneens uit den boze.

Binnen het klaslokaal richt het advies zich vooral op het wegwerken van genderverschillen. Het LAKS stelt bijvoorbeeld voor aan docenten om ‘goedemorgen leerlingen’ of 'goedemorgen allemaal’ te zeggen, en niet ‘goedemorgen jongens en meisjes’. Daarnaast praten zij liever over ‘die/diegene’, in plaats van ‘hij/zij’. Ook luidt de suggestie aan de leraar: als je opdrachten in groepjes maakt, verdeel de klas dan niet aan de hand van gender.

Wat ben ik blij dat mijn kinderen al van school af zijn, je zou als ouder toch gek worden in deze tijd?

https://www.telegraaf.nl/entertainme...maal-niet-meer

Ian Fleming stelde agent 007 precies 70 jaar geleden voor
James Bond van nu niet meer die van toen: namen als Pussy Galore kunnen helemaal niet meer

Met de publicatie van het boek Casino Royale, nu precies 70 jaar geleden, maakte de wereld voor het eerst kennis met James Bond. Daarmee introduceerde schrijver Ian Fleming (1908-1964) een geheim agent die inmiddels een iconische status geniet, zeker ook door de films die over hem werden gemaakt. Toch is de 007 van nu niet meer die van toen. Want tegenwoordig maakt Bond het minder… eh… bont.

Ian Fleming, telg uit een welgesteld gezin, werkte in Tweede Wereldoorlog zelf als inlichtingenofficier voor de Naval Intelligence Division. Zijn ervaringen met deze geheime dienst inspireerden hem tot een spionnenavontuur waar later nog elf keer een vervolg op zou komen. Daarnaast publiceerde de schrijver twee bundels met kortere verhalen waarin James Bond de hoofdrol speelt.



De schrijver was een verstokt roker en drinker, wat een verklaring zou kunnen zijn voor zijn vroegtijdige dood: bij zijn overlijden in 1964 was Fleming pas 56. Zijn held leeft echter nog altijd voort, in door anderen geschreven James Bond-avonturen én in de 26 films die sinds Dr. No (1962) zijn verschenen.

De Schot Sean Connery was de eerste acteur die zich de smoking van James Bond liet aanmeten, gevolgd door George Lazenby, Roger Moore, Timothy Dalton, Pierce Brosnan en Daniel Craig. Allemaal drukten zij hun eigen stempel op geheim agent 007, mede ingegeven door de tijd waarin de betreffende films werden gemaakt.

Sean Connery staat met zijn vertolking het dichtst bij de oer-Bond die Ian Fleming schiep: charmant, maar ook hard en meedogenloos. De ruwe bolster met weelderig borsthaar die hij neerzette, beschikt misschien wel over een blanke pit, heel zeker wisten we dat niet. De schrijver zelf was trouwens niet erg tevreden met de casting, onthulde Connery later. „Fleming scheen mij te zien als een omhoog gevallen stuntman.”



Opvolger Roger Moore speelde de rol van James Bond gaandeweg met zoveel ironie dat de gevaren waarin hij terecht kwam nauwelijks indruk meer maakten. Timothy Dalton en Pierce Brosnan lieten zulke vette knipogen voor een groot deel achterwege, terwijl Daniel Craig vanaf Casino Royale (2006) een nieuwe draai gaf aan de iconische spion die hij vijf films lang zou spelen. Deze acteur, door de Britse tabloid-pers aanvankelijk smalend weggezet als ’James Blond’ , maakte van 007 een man met een hart.

Het hart van Daniel Craigs Bond kon dus ook breken, wat met de dood van zijn geliefde Vesper Lynd (Eva Green) in Casino Royale (2006) ook daadwerkelijk gebeurde. Dat leidde tot emotionele worstelingen die tot in No time to die (2021) hun weerslag hadden. Dat verraadt een modern soort kwetsbaarheid die in de boeken van Ian Fleming nog volkomen ondenkbaar was.

Van de boeken Fleming zijn sinds Casino Royale (1953) wereldwijd meer dan honderd miljoen exemplaren verkocht. Naar aanleiding van het 70-jarig jubileum van James Bond worden al die boeken nu opnieuw in het Engels uitgegeven, waarbij er toch ook in schrift wat aanpassingen zijn.

Naar aanleiding van de ophef die ontstond toen de uitgever van de Roald Dahl-boeken allerlei door ’sensitivity readers’ geadviseerde wijzigingen doorvoerde bij een nieuwe uitgave van diens werk, wordt er nu met argusogen naar de ’vernieuwde’ Bond-boeken gekeken. Vooral gevoelig liggende rassenbeschrijvingen werden aangepast, iets wat tegen het einde van Flemings leven ook al eens met diens instemming gebeurde.

Aanpassingen


De erven Fleming scharen zich achter die nieuwe, naar hun eigen zeggen beperkte aanpassingen, omdat ’de wereld toen een heel andere plek was dan nu’. Waarvoor de lezer trouwens ook nog even expliciet wordt gewaarschuwd in een zogenoemde ’disclaimer’.

Eon, dat productiemaatschappij van de James Bond-filmd, is van die veranderende wereld al veel langer doordrongen. Zo is de term Bond-girls voor de vrouwelijke tegenspelers van 007 inmiddels in de ban gedaan, omdat die denigrerend werd bevonden. Dubbelzinnige vrouwennamen als Pussy Galore, Honey Rider en Octopussy kunnen al helemaal niet meer.

Een heel andere aanpassing in de films zit overigens nog in het vat: als er straks een nieuwe Bond-acteur aantreedt en het avontuur zich in het heden afspeelt, zal 007 door de kroning van Charles niet langer in dienst zijn van diens moeder Elizabeth II. Ook van het zo vertrouwde ’Her Majesty’s Secret Service’ als werkgever zullen wij én James Bond straks dus afscheid moeten nemen.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/8915...enen-niet-best

’Mijn studenten zijn helemaal niet bezig met die woke discussies’

Leraren zien niets in lijst met ’verboden’ woorden: ’Om duizend redenen niet best’

AMSTERDAM - De ‘inclusieve taalgids’ van scholierenorganisatie LAKS zorgt voor veel ophef. Voorstellen om woorden als ‘achterstandsleerling’ en ‘zittenblijven’ te vervangen door minder gevoelige woorden leiden tot gefronste wenkbrauwen bij leraren. Online regent het boze reacties en de scholieren worden naar eigen zeggen zelfs bedreigd.

Een hoop termen die nu in en rond het onderwijs worden gebezigd, kunnen beter worden vervangen, vindt de vereniging van middelbare scholieren. Daarom presenteert ze woensdag een taalgids, bedoeld om een discussie aan te zwengelen. Hoog- en laagopgeleiden kan bijvoorbeeld het beste worden vermeden, want ’dat roept op dat de ene opleiding beter is dan de andere’. Hetzelfde geldt voor ’achterstandsscholen’, ’zwarte scholen’ en ’gehandicapt’, want stigmatiserend.



et woord ’zittenblijven’ zou beter kunnen worden vervangen door ’doubleren’, want dat klinkt minder negatief. „Dat je doubleert, wil lang niet altijd zeggen dat je minder goed bent op school”, aldus LAKS-voorzitter Janouke van Meerveld. En slimme leerlingen slim noemen, is ook geen goed idee volgens de gids. Dat kan „ervoor zorgen dat leerlingen zich minder goed voelen over hun eigen capaciteiten als ze dit soort onderscheidingen niet krijgen.”

’Gendersensitief’


In de klas is het LAKS voorstander van ’meer gendersensitief woordgebruik’. „Er zijn meer genderidentiteiten dan alleen man/jongen en vrouw/meisje. Toch wordt er in onze taal nog steeds veel gebruikgemaakt van een vooronderstelde tweedeling.” Docenten zouden bijvoorbeeld beter ’goedemorgen allemaal’ kunnen zeggen dan ’goedemorgen jongens en meisjes’, want dat kan leerlingen tegen de borst stuiten die zich geen jongen of meisje voelen. Hetzelfde geldt voor het aanspreken van de leraar.

„Taal heeft de macht om mensen buiten te sluiten en om stereotypen en vooroordelen te versterken”, aldus het LAKS in een toelichting. „Hoe we praten over bepaalde onderwerpen en welke woorden we daarvoor gebruiken, is erg belangrijk, omdat het bepaalt hoe wij de wereld zien en daarover praten.”

’Slecht idee’


Een lijst met ’verboden’ woorden introduceren is een slecht idee, stellen leraren. „Dat je vriendelijk met leerlingen wilt omgaan en ze netjes aanspreekt, dat lijkt me uitstekend, en dat gebeurt natuurlijk ook al. Maar dat er een gids is die docenten dingen voorschrijft, met daarin een soort van verboden woorden, is om duizend redenen niet best”, schetst wiskundeleraar Gerard Verhoef, bestuurslid bij Beter Onderwijs Nederland (BON).

„Er zijn allemaal dingen in de wereld die op de een of andere manier vervelend kunnen zijn om te horen. En als ik een tiener was, zou ik misschien ook wel voorstellen om dat dan allemaal maar aan te passen. Maar het is ook belangrijk om na te denken over de betekenis van taal en de plek die woorden hebben in onze cultuur.”

Basisschoolleerkracht Eddy Erkelens valt over het stigma op het woord ’achterstandsschool’. „Ondertussen zijn er legio scholen met achterstanden. Maar laten we dat vooral niet zo benoemen. Mogen op orde-scholen nog wel?”

Verschillen


Zijn collega Bertus Meijer, die bijna veertig jaar voor de klas staat, voegt in een bericht op Twitter toe dat taal juist ook kan helpen om verschillen aan te tonen. „Noem het geen witte/zwarte scholen meer, maar de kloof blijft. De kansenongelijkheid blijft. Laat die ongewenste kloof dan maar duidelijk zijn in de taal.”

Verhoef schat dat de taalgids het werk lijkt te zijn van een klein groepje scholieren met extra progressieve idealen. „Ik lees overal dat je steeds meer op je woorden moet letten in de klas, maar ik heb nog nooit gehoord van mijn studenten dat ik iets niet mag zeggen. Mijn indruk is dat ze helemaal niet zo bezig zijn met die woke discussies.”

Wat is dan precies het risico? „Dat een klein groepje wel even bepaalt hoe niet alleen minderheden worden aangesproken, maar juist ook de grote meerderheid. Dat zagen we eerder ook al met ’wit’ en ’blank’.”

Geen bevoegdheid


Het LAKS heeft overigens geen bevoegdheid om het taalgebruik op middelbare scholen aan te passen. Een middelbareschoolleraar in Amsterdam haalt juist de schouders op over de meeste adviezen. „Doubleren en leerlingen met een beperking, dat gebruiken we in de klas en in brieven van school allang.”

Op veel hogescholen en universiteiten bestaan al langer richtlijnen en gidsen voor ’inclusief taalgebruik’. De Universiteit Utrecht vraagt medewerkers bijvoorbeeld om woorden te vermijden die ’(onbewust) stereotyperend zijn, van de dominante norm uitgaan of bepaalde (traditionele) waarden of verwachtingen weergeven’.

„Vraag altijd welke voornaamwoorden iemand gebruikt”, is een van de tips. „Je kunt aan de naam of het uiterlijk van een persoon namelijk niet zien hoe die zich identificeert.”

https://www.telegraaf.nl/entertainme...dheid-in-films

Egyptische ophef over zwarte Cleopatra: al vaker herrie over ’kleurenblindheid’ in films


In de nieuwe Netflix-serie ’Queen Cleopatra’ wordt de legendarische Egyptische koningin gespeeld door een zwarte actrice: Adele James. Dat is tegen het zere been van sommige Egyptenaren, die een petitie startten die binnen enkele dagen 85.000 handtekeningen heeft opgehaald. De Egyptische advocaat Mahmoud al-Semary klaagt de streamingdienst aan en wil dat Netflix in zijn land wordt geblokkeerd omdat ’de serie in tegenspraak is met islamitische en maatschappelijke waarden en principes, vooral de Egyptische’.

Het is zeker niet de eerste keer dat het vertolken van een (historisch) personage door een zwarte – of juist een blanke – acteur of actrice tot commentaar leidt.


In de nieuwe Netflix-serie ’Queen Cleopatra’ wordt de legendarische Egyptische koningin gespeeld door een zwarte actrice: Adele James.

Ⓒ NETFLIX


Een recent voorbeeld is dat Ariel, de kleine zeemeermin in Disneys eind volgende maand te verschijnen live action-verfilming The little mermaid niet wordt gespeeld door een roodharige witte actrice, maar door de donkere Halle Bailey, al krijgt zij wel Ariels rode haardos.

James Bond
Ook de Britse acteur Idris Elba wordt nog altijd in verband gebracht met de rol van nieuwe James Bond en de Amerikaan Michael B. Jordan speelde de tot op dat moment witte Johnny Storm in Fantastic four (2015).


Wordt de Britse acteur Idris Elba de nieuwe James Bond?

Ⓒ ANP/HH

Witwassen


In de filmwereld worden in dit kader de termen whitewashing en blackwashing gehanteerd. Cleopatra VII (69 tot 30 voor Christus), de laatste koningin van Egypte en minnares van Julius Caesar, leider van het Romeinse Rijk, werd in de speelfilm Cleopatra uit 1963 vertolkt door Elizabeth Taylor: een gevalletje witwassen in een tijd dat bijna alle belangrijke rollen in Hollywood naar blanke acteurs gingen. Nog eerder, aan het begin van de vorige eeuw, werden acteurs die een zwarte rol speelden, eenvoudigweg zwart geschminkt: het nu zo beschouwde racistische blackface was toen doodnormaal.

De Amerikaanse acteur Sidney Poitier (1927-2022), van Bahamaanse komaf, geldt als de eerste zwarte acteur in Hollywood die serieuze rollen vertolkte en niet louter stereotype zwarte personages speelde. In 1963 was hij de eerste zwarte acteur die een Oscar voor beste acteur kreeg, voor zijn rol in Lilies of the field.

Obsessie


Sindsdien verbeterde de situatie en de status voor gekleurde acteurs aanzienlijk. Sinds een aantal jaren lijkt er echter een – volgens sommige mensen maniakale – obsessie met huidskleur te zijn ontstaan in de entertainmentindustrie, vooral in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Dat resulteerde onder meer in de verschijning van een zwarte Viking in de Netflix-serie Vikings: Walhalla. Een vrouwelijke Viking bovendien: de zwarte actrice Caroline Henderson vertolkt daarin de rol van graaf Haakon, die heerst over Noorwegen.

’Absurd’, schreef bijvoorbeeld de Vlaamse historicus en filmliefhebber Joren Vermeersch in de Belgische krant De Standaard. „Er bestonden in die periode geen Afro-Noren en al helemaal niet in hoge adellijke kringen. Ik zap bij zulke fratsen meteen weg.”

Schavot


Ook de adellijke kringen in de Britse serie Bridgerton moesten geloven aan ’zwartwassen’ of, om een andere gangbare term te gebruiken: kleurenblindheid. De woest aantrekkelijke Duke of Hastings, vertolkt door Regé-Jean Page, mag als kijkcijferkanon menig hoofd op hol brengen, met historische feiten heeft deze mierzoete romantische serie niets meer te maken.

Vergelijkbare ophef ontstond rondom de tv-serie van Channel 5 over Anna Boleyn, de tweede echtgenote van koning Hendrik VIII, die haar hoofd verloor op het schavot. De beeldschone Jodie Turner Smith, geboren uit Jamaicaanse ouders, werd gekozen voor de rol van de toch echt roomblanke Anna Boleyn.

’Geloofwaardigheid zoek’


„Wie wil proberen haar in een historisch zo correct mogelijke omgeving te presenteren, kan niet om een blanke actrice heen. Anders is elke geloofwaardigheid zoek”, noteerde historicus Hans van der Horst daarover in een artikel bij BnnVara.

Turner Smith mag dan een belangrijk rolmodel zijn voor ’meiden van kleur’, met de geschiedenisfeiten heeft dit niets te maken, stelt hij. Hij pleit er derhalve voor om in filmscripts historische feiten los te laten en het drama centraal te stellen. „Op het moment dat je het drama centraal stelt en de vormgeving daarvan afhankelijk maakt, doet het er niet meer toe als Anna Boleyn wordt gespeeld door een zwarte vrouw. Alleen haar geloofwaardigheid als actrice telt. Kan zij weergeven wat een verraden koningin op weg naar het schavot voelt en doormaakt?”

Afrocentrisme


Of de Egyptenaren met hun woede over de zwarte Cleopatra deze gedachtegang willen volgen, is maar de vraag. Juist het feit dat voor een zwarte actrice is gekozen, wekt hier de wrevel, omdat het zou wijzen op ’afrocentrisme’: een pseudowetenschappelijke theorie die stelt dat Afrika de bron is van alle beschaving en dat ook de Egyptische farao’s zwart zouden zijn geweest.

Egyptenaren zien het afrocentrisme echter als een aanval op hun eigen geschiedenis, omdat de Egyptische farao’s – op de 25e Nubische dynastie na – niet zwart waren. Cleopatra zou volgens fanatieke tegenstanders van de nieuwe serie zelfs ’blond’ zijn geweest.

Ondanks alle commotie zal Queen Cleopatra nog steeds volgens schema uitkomen bij Netflix, op 10 mei aanstaande.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/20...rol-te-stappen

Opinie Assita Kanko
Woke bestrijden door uit de slachtofferrol te stappen

Uiteindelijk gaat het over jou en wie je bent, over wat jij wilt doen met je leven en voor de samenleving. Hoe kan je dat doen als je allereerste strijd draait om te bestaan als volwaardig mens, los van determinisme en van vastgepinde stukjes identiteit? Los van het fatalisme dat men wil dat je gelooft?

Het is moeilijk en ik snap dat. Ik probeer me ook al heel lang los te rukken van al die zaken. De drang om vast te houden aan de reductie tot iets dat niet de kern van je persoon uitmaakt maar slechts de focus is van mensen die je niet écht zien, is groot: onderwerp je en wees een slachtoffer. Klaar. Als je dat niet bent, ben je sowieso geen goed mens. Dan zit je in het kamp van de daders, dan heb je niets begrepen.



Ik vraag me af hoe een tiener zoals mijn eigen dochter of een kind dat nu aan het opgroeien is zijn of haar weg kan vinden als je eigen pad geen optie meer is. Je kan alleen maar goed of slecht zijn. Een slachtoffer of een dader. Wat een beperkt menu. Deze manier van denken is erg gebanaliseerd en in het dagelijks leven geslopen wat het des te gevaarlijker maakt en moeilijker om te ontkrachten.

Bart De Wever


In een gesprek afgelopen woensdag in het Europees Parlement, was Bart De Wever, Antwerps burgemeester en auteur van het boek Over woke, verbaasd dat een Belgische krant het normaal vond om de VS te omschrijven als een ’witte supermacht’ maar datzelfde bijvoorbeeld nooit zou publiceren over China of India. „Noemt men die landen de ’gele supermacht’, of een ’bruine macht’?” En is iedereen vergeten dat Obama president was van de VS?”

Zijn komst naar Amsterdam aanstaande maandag zal ons daaraan herinneren… Als ik mij niet vergis, is Obama niet blank. Wellicht niet woke genoeg voor de wokers. De huidige premier van het VK Rishi Sunak was ook al vanaf dag één volgens die wokers geen vooruitgang voor diversiteit.

Voor hen kan je nooit zwart genoeg of slim genoeg zijn. Dat je succes hebt en geen slachtoffer bent, is een misdaad. Ze roepen „verraad”. Je moet kopje-onder gaan en hun gat likken. Dan zijn ze blij, kunnen ze je lekker ’redden’.

Woke is racisme dat niet alleen mensen van kleur met talent tegenhoudt, maar ook algemeen deconstructief en destructief is. Door een groot deel van het verleden te willen uitgommen, maar ook door onze objectieve band met dat verleden los te knippen en te reduceren tot een elementaire verdeling tussen historische daders en slachtoffers.

De Frans-Tunesische schrijfster en journaliste Sonia Mabrouk vat het treffend samen: „Ze verwijderen zaken die vandaag herinneren aan dat verleden: plakkaten, straatnamen, standbeelden. Het is ook moeilijk om het over de christelijke wortels, de christelijke cultuur van Frankrijk te hebben, terwijl dat voor de islamitische cultuur van Tunesië geen enkel probleem is.”

Ontkenning van de werkelijkheid


Wokisme is een extreme vorm van egocentrisme, de ontkenning van de werkelijkheid. „Die wokisten beschouwen hun geboortedatum als het jaar nul. De nood of de neiging om verbonden te zijn, dichterbij te komen bij wat ons voorafgaat en met wat na ons komt.”

Wat kunnen we doen? Ik heb weinig hoop eerlijk gezegd als ik zie hoe het kritisch vermogen collectief zwak wordt en de taboes zich opstapelen. Mabrouk die woensdag ook afzakte naar het Europees Parlement om in gesprek te gaan over woke, is ook niet bepaald optimistisch maar ze kwam met een voorstel tot een oplossing: een alternatief voor wokisme is het heroveren van ’le sacré’. Dat biedt nog een kans om de deconstructie tegen te gaan. Het herstellen van dat bindmiddel, dat wat ons overstijgt, is de weg.

Integratie


Maar ook iemand zoals Mabrouk krijgt uiteraard het deksel op de neus omdat zij de weg van integratie koos en de waarden van de Verlichting omarmt in een Frankrijk waar ze niet geboren is als mens maar wel als burger.

Mijn idee van de oplossing is dat steeds meer mensen moeten opstaan en net zoals Mabrouk uit de slachtofferfabriek stappen en volwaardigere makers van de verandering zijn.

Ik besef heel goed hoe dat je tegengewerkt wordt in allerlei opzichten. Dus velen zwijgen omdat het makkelijker is. Je moet je permanent verantwoorden omdat je bestaat en je eigen talenten en dromen hebt of je moet gewoon doorgaan en er geen moer om geven. Makkelijker gezegd dan gedaan. Je hebt ook mensen nodig die je zien. Die je écht zien. Jou als persoon. Al die mensen die jou kunnen zien, helpen je alleen al door net dat te doen.

https://www.ad.nl/binnenland/commoti...erug~a302f25e/

Commotie na onderscheiding voor Kick Out Zwarte Piet-voorman: mensen sturen lintje terug


Drie mensen hebben uit protest hun koninklijke onderscheiding teruggestuurd nadat anti-racismeactivist Mitchell Esajas een lintje had ontvangen. Nog eens zes anderen hebben laten weten dat ze overwegen dat ook te doen.

De Kanselarij der Nederlandse Orden bevestigt dat na berichtgeving van NRC. Volgens de instelling, die advies geeft over het uitreiken van de lintjes, is het de eerste keer dat een onderscheiding dergelijke reacties oproept.

Esajas werd vorige week gedecoreerd vanwege zijn verdiensten op het gebied van diversiteit en de bestrijding van discriminatie en racisme. De antropoloog is een van de initiatiefnemers van The Black Archives, een cultuurhistorisch archief over het koloniale verleden, slavernij en racisme, en is betrokken bij de Black Lives Matter-protesten in Nederland. Maar hij is het meest bekend als voorman van de beweging Kick Out Zwarte Piet.

Dat leidde behalve tot positieve reacties ook tot commotie. Een van de mensen die zijn eigen onderscheiding zegt te willen teruggeven is Winand Schrooten. De Limburger, die zelf in 2003 werd onderscheidden voor zijn verdiensten voor sport en cultuur, zou dat hebben laten weten aan de burgemeester.



In een ingezonden brief in De Limburger schrijft hij: ‘Ik wil niet geassocieerd worden met activist Mitchell Esajas van Kick Out Zwarte Piet, die in Amsterdam onderscheiden werd. Esajas wil onze Nederlandse tradities vernietigen. Een lintje voor zo’n opruiend persoon vind ik, voor allen die in het verleden een koninklijke onderscheiding hebben gekregen, onacceptabel en een belediging.’

Ook PVV-voorman Geert Wilders sprak op Twitter zijn verbazing uit nadat Esajas was gedecoreerd. ‘Mijn hemel. Zwarte Piet zelf heeft het veel meer verdiend!’, schreef hij bij een bericht over de benoeming tot Ridder.

Zorgwekkend en problematisch


Esajas laat in een reactie aan NRC weten dat de reacties een zoveelste bewijs zijn dat het werk van hem en zijn organisaties zoals Kick Out Zwarte Piet ‘broodnodig zijn'. ‘Het is zorgwekkend en problematisch dat mensen die zich hebben ingezet voor de maatschappij het gevoel hebben dat ik en anderen erop uit zijn de Nederlandse cultuur te vernietigen. Als mensen meer historisch besef hadden en kennis van de koloniale geschiedenis, dan zouden ze denk ik meer openstaan voor andere geluiden en perspectieven.’

En nu wordt ie weer bedreigd... pff, hup dan ook maar stoppen met die onzin van lintjes wat pure willekeur is

https://www.ad.nl/binnenland/hoe-de-...paat~ae3b3528/

Hoe de woke-discussie ontspoort aan de universiteit: ‘Je bent een ziekelijke psychopaat!’
De ‘woke-discussie’ over gender is in Nederland oververhit. Wie een misstap maakt wordt gecanceld, doodsbedreigingen schieten over en weer. Maandag stonden de Universiteit van Amsterdam en een docent tegenover elkaar in de rechtbank. ,,Er heerst hier ideologisch extremisme.’’

Laurens Buijs, universitair docent sociale wetenschappen en gespecialiseerd in genderstudies, heeft een snik in zijn stem als hij tegen de rechter zegt: ,,De Universiteit van Amsterdam heeft mijn leven grotendeels verwoest. Het is een ontspoord instituut waar de academische vrijheid onder druk staat door de woke-ideologie en een cancelcultuur. Er heerst ideologisch extremisme, verstopt achter politiek correcte verhalen.’’

Buijs staat in de Amsterdamse rechtbank omdat hij zijn baan terug wil. Hij heeft een kort geding aangespannen tegen de universiteit, die hem schorste vanwege grensoverschrijdend gedrag. Het zou juist Buijs zijn geweest die de academische vrijheid ver heeft overschreden door de privacy van studenten te schenden en collega's en leidinggevenden te bedreigen en te beledigen. Zo stuurde hij een bericht aan zijn decaan bij de universiteit waarin hij haar een ‘ziekelijke psychopaat’ noemt en een ‘door en door slecht persoon die de universiteit sloopt door je grenzeloze incompetentie’.

Genderneutrale toiletten
Het kort geding staat symbool voor de oververhitte discussie over genderidentiteit in de maatschappij. Met aan de ene kant een sterk opgekomen trend waarin wordt gepleit voor genderneutrale toiletten, waarin het geen probleem is als iemand zich als non-binair (een persoon die zichzelf niet of niet uitsluitend als man of vrouw ziet) opstelt en waarin iedereen die persoon met ‘hen’ aanspreekt in plaats van met hij of zij. Veel (linkse) jongeren voelen zich erdoor aangesproken, waarmee de trend aanslaat op veel universiteiten, verzamelplaats van de jonge, intellectuele voorhoede.



Aan de andere kant staat de onvermijdelijke tegenbeweging die de toegenomen ruimte voor gendertwijfel afdoet als overdreven woke, doorgeslagen politiek correct en belemmerend voor de maatschappelijke en wetenschappelijke discussie. Wie tegengas geeft aan de progressieve voorhoede wordt keihard gecanceld, stellen zij.

Universitair docent Buijs katapulteerde zichzelf in januari naar de voorhoede van die tegenbeweging. Hij schreef een vlammend opiniestuk in het Amsterdamse universiteitsblad Folia. ‘Het verschijnsel ‘non-binair’ en de bijbehorende obsessie met ‘pronouns’ (persoonlijke voornaamwoorden) zie ik als een lege hype in de hoogmoderne samenleving, een verschijnsel zonder wetenschappelijke basis’, schrijft hij daarin. ‘Het debat hierover kan echter amper gevoerd worden zonder dat ik word beschuldigd van discriminatie. Studenten en collega’s zeggen dat ik met mijn standpunten hun ‘safe space’ schend en zien dat als een ‘microagressie’.’

Met die laatste zin borduurt hij voort op het populaire standpunt ‘dat je tegenwoordig niets meer mag zeggen’. De wetenschapper meldde zich bij het universiteitsbestuur als klokkenluider over die, volgens hem, verstikkende cultuur. Hij deed daarbij een beroep op de beschermde status die het universiteitsbestuur moet verlenen aan klokkenluiders.

Buijs, die al jaren aan de UvA werkt, zegt zichzelf als 'links en progressief’ te zien, maar na zijn opiniestuk was hij binnen no time de held van conservatief, radicaal rechts. Hij schoof aan tafel bij Ongehoord Nieuws van omroep Ongehoord Nederland, de omroep die al drie boetes heeft gehad vanwege het schenden van journalistieke codes, en bij Forum Inside, het YouTube-programma van Forum voor Democratie. Ook het anti-overheidskamp schaart zich achter hem. Buijs werd in de rechtszaal onder meer gesteund door Max van den Berg, vorig jaar veroordeeld voor het met een brandende fakkel bedreigen van minister Sigrid Kaag.

De Amsterdamse wetenschapper maakt zo onderdeel uit van de stroming die te hoop loopt tegen, vooral, het ruimere denken over genderidentiteit. Hij spreekt dezelfde achterban aan als de Canadese psycholoog Jordan Peterson die vorige maand een volle zaal trok in Ahoy. De posterboy van radicaal rechts ging daar tekeer tegen de ‘doorgeslagen genderideologie'. Het leidt volgens hem tot ‘misdaden tegen de menselijkheid’, want artsen die operaties uitvoeren waarbij het geslacht wordt veranderd doen mee aan ‘Auschwitz-praktijken’. Het leverde hem een groot applaus van de duizenden toeschouwers in de volle zaal op.

#nietmijndocent
Na het opiniestuk van Buijs voltrok zich de afgelopen maanden in Nederland precies dát waar beide kampen elkaar van beschuldigen: een snoeiharde (woorden)strijd die al snel weinig wetenschappelijks meer had. Aan de UvA stonden studenten op die onder #nietmijndocent eisten dat Buijs per direct werd geschorst ‘omdat hij het bestaansrecht van sommige studenten wegneemt'. Ook universiteitscollega's gingen fel tegen Buijs in. Hoogleraar Duijvendak noemde het betoog van Buijs ‘politiek gemotiveerd’. Buijs, zelf homoseksueel, werd beticht van homofobie.

De klokkenluider zelf liet zich daarop ook niet onbetuigd en noemde op social media zijn critici onder meer monsters, extremisten, corrupt en levensgevaarlijk. De universiteit zette hem in april op non-actief omdat hij collega's ook per mail en telefoon berichten zou hebben gestuurd met een ‘dreigende, eisende en beschuldigende inhoud’.

In de rechtbank betuigde Buijs maandag, snikkend, spijt van die berichten. ,,Ik was eenzaam, voelde me geïsoleerd. Maar ik ben geen rolmodel geweest voor studenten en snap dat collega’s zich bedreigd voelden.’’ Toch voelt hij zich ook nog slachtoffer van ‘een heksenjacht’.

Ondertussen heeft de universiteit actie ondernomen na de klokkenluidersmelding. Een commissie onder leiding van jurist Carel Stolker, voormalig rector magnificus van de Universiteit Leiden, onderzoekt of de academische vrijheid inderdaad in het geding is en zal reflecteren op de ‘wokeness’ op de faculteit. Het rapport wordt voor de zomer verwacht.

De rechtbank Amsterdam doet op 5 juni uitspraak in het kort geding van Buijs tegen de UvA. Die zaak gaat alleen over de schorsing van Buijs als werknemer van de universiteit.

In dit artikel werd eerder vermeld dat de advocaat van Buijs, Bart Maes, ook corona-activist Willem Engel bijstond. Dat is onjuist.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...jsen-en-gillen

Lach de wokeledokies keihard uit als ze weer eens hevig verontwaardigd krijsen en gillen

De scène werd 44 jaar – zegge: VIERENVEERTIG jaar – geleden opgenomen en uitgezonden, als onderdeel van de heerlijke Monty Python-film Life of Brian.

En nu, 44 jaar – zegge: VIERENVEERTIG jaar – later, wordt-ie geschrapt uit de toneelversie ervan, die in de tweede helft van dit jaar in Londen in première gaat.

Reden: ze durven het niet aan.

Ziehier het resultaat van bijna een halve eeuw modernisering.

Voor de onwetenden: Life of Brian vertelt het verhaal van Brian Cohen (wijlen Graham Chapman). Brian is niet alleen op dezelfde dag als Jezus geboren, maar is ook diens vrolijke, brutale buurjongen. Hij wordt per ongeluk voor de Messias aangezien, hetgeen tot hilarische gebeurtenissen leidt. Voorbeeld: het zingen, door Brian, van Always look on the bright side of life terwijl hij aan het kruis hangt.

Uiteraard weerklonken in de christelijke wereld tal van protesten toen de film in 1979 was uitgekomen. Hij werd als te kwetsend gekwalificeerd, u kent dat wel, maar toen werd daar nog niet voor gezwicht. Life of Brian wordt alom als een ware klassieker beschouwd, met name dankzij dat liedje, maar de laatste tijd ook omdat er een scène in voorkomt die de wereld van nu perfect persifleert.

Loretta


Stan (Eric Idle) is in die scène in gesprek met onder anderen Greg (John Cleese) en eist op een gegeven moment dat hij voortaan Loretta wordt genoemd. Ik vat samen. „Ik wil een vrouw zijn”, zegt Stan. „En het is het recht van elk mens om baby’s te krijgen.” Greg antwoordt: „Maar je kunt geen baby’s krijgen.” Waarop Stan boos reageert: „Je moet me niet onderdrukken.”

44 jaar – zegge: VIERENVEERTIG jaar – geleden, maar het past precies in het hier & nu.

John Cleese, wereldwijd een van de meest toonaangevende komieken sinds de jaren zeventig, schreef destijds mee aan Life of Brian en is nu ook de drijvende kracht achter het toneelstuk (zelfs op 83-jarige leeftijd is de man niet te stoppen, samen met zijn dochter werkt hij verder nog aan een nieuwe Fawlty Towers-reeks). Hij liet de toneelversie, waarin oorspronkelijk ook het Loretta-verhaal was opgenomen, in New York aan een groep Amerikaanse acteurs lezen en vroeg na afloop wat ze ervan vonden. „Een prima script”, antwoordden ze. „Maar dat gedoe met Loretta kun je tegenwoordig niet meer maken.”



Nogmaals, 44 jaar – zegge: VIERENVEERTIG jaar – later.

Ramses Shaffy


Oh wereld, ontwaak alsjeblieft. Laat je toch niet langer gijzelen door dat minuscule groepje – want dat is het in werkelijkheid – wokeledokies die in de wetenschap dat tal van zichzelf als serieus presenterende media hun reacties trouw verspreiden vooral op gendergebied elke vorm van humor willen verbieden. Doe het niet langer voor ze in je broek. Lach ze keihard uit als ze weer eens zo hevig verontwaardigd krijsen en gillen. En houd je intussen aan de opdracht zoals verwoord in mijn eigen versie van dat beroemde lied van Ramses Shaffy: „Kwets, tier, schimp, scheld, vloek, raas en beledig.”

Het is 2023, verdomme!

https://www.ad.nl/binnenland/op-twin...ment~a6911ff1/

Op twintig plaatsen actie voor nationaal heksenmonument


Op bijna twintig plekken in Nederland voert de Stichting Nationaal Heksenmonument zaterdagmiddag actie. De missie van de net opgerichte stichting is een nationaal monument voor de slachtoffers van de grootschalige verbrandingen als heks van voornamelijk vrouwen, die in Europa plaatsvonden tussen 1450 en 1750. In onder meer Amsterdam, Nijmegen, Delft en Maastricht worden witte bloemen gelegd en namen van slachtoffers voorgelezen.



,,De heksenjachten zijn de laatste grote historische moordpartij waar we nog lollig over doen”, staat op de website van de stichting. ,,Maar daarmee laten we de kans liggen om een diepe wortel van misogynie te ontbloten.” Misogynie is vrouwenhaat. Het bestuur schrijft in een verklaring dat het tijd is voor meer historisch besef over de heksenvervolgingen.

Slachtoffers waren meestal vroedvrouwen, genezers of vrouwen met kennis van geneeskrachtige planten. Bij politieke onrust of rampspoed werden zij vaak als zondebok aangewezen. Ze werden gemarteld en zonder eerlijk proces op de brandstapel gezet. De gegevens van de slachtoffers zijn niet goed gedocumenteerd, maar volgens de meeste schattingen waren het er in Europa minstens 50.000.

De bloemleggingen vinden plaats op plekken waar executies van de slachtoffers hebben plaatsgevonden. Theatermaker Manja Bedner en schrijvers Susan Smit en Bergje Hofstede zitten in het bestuur van de onlangs opgerichte stichting.

----------------------------

we gaan nu next level mensen herdenken die overleden zijn tussen 1450 en 1750.... what's next? ook de nakomelingen schadevergoeding geven voor hun leed?

ik heb last van dat mijn voorouders slachtoffer waren van Napoleon, de Romeinen, de Vikingen, de Spanjaarden, de Duitsers en ik zelf ben slachtoffer aan het worden van onze overheid, en ook van de woke gemeenschap, ik wil dat er met mij ook rekening gehouden wordt!!!!!

https://www.ad.nl/show/bnnvara-wil-d...snog~acbea729/

BNNVara wil docu over cancelcultuur niet uitzenden vanwege eigen rol, Omroep Max doet het alsnog


UPDATEBNNVara wil een documentairereeks over onder meer de cancelcultuur niet meer uitzenden omdat de omroep zelf inhoudelijk onderdeel blijkt te zijn van de serie. Omroep Max doet dat nu alsnog, de reeks is aanstaande donderdag al te zien bij NPO Start.



De doe-het-zelf dictatuur van presentatrice Fidan Ekiz en regisseur Kees Schaap gaat over ‘de wereld van wokeness, uitsluiting en angst’. De vier delen werden aanvankelijk gemaakt voor BNNVara, maar die omroep trok zich terug. De makers benaderden Max-baas Jan Slagter, die na overleg met BNNVara toehapte.

De podcast De Communicado’s meldde zondagochtend al dat Suzanne Kunzeler, directeur content bij BNNVara, de docu had geweigerd. In de reeks komt naar verluidt ook de vermeende angstcultuur binnen haar omroep aan bod. Hoewel zij niet journalistiek verantwoordelijk is en daar niet over gaat, zou ze de makers hebben gevraagd een passage daarover te schrappen. Toen de regisseur dat weigerde, trok de omroep zich terug.

‘Chocozoenen met blackface’


BNNVara stelt dat de omroep op een ‘oneigenlijke manier’ is verwerkt in de docu, een coproductie van de omroep en Schaaps bedrijf Episode One. De regisseur zou tijdens het maakproces een ‘grappig bedoeld kerstpakket’ naar de eindverantwoordelijke bij BNNVara hebben gestuurd. ‘In dit kerstpakket zat onder andere een doos chocozoenen met daarop een uitgeknipte blackface geplakt’, aldus een woordvoerder.

‘Dat vond de ontvanger een onsmakelijke grap en dat heeft hij de regisseur in een gesprek laten weten. De maker heeft deze grap en zijn interpretatie van de reactie vervolgens onderdeel van de serie gemaakt. De wijze waarop hij dit in de serie had verwerkt was echter eenzijdig en wij vonden het niet juist om dit gesprek onder cancelling te scharen. We wilden het op deze manier niet onder onze eigen vlag uitzenden.’ Door de gang van zaken werd het ‘ingewikkeld om dit programma te beoordelen en in coproductie af te maken’, zegt de omroep.

Schaap wijst erop dat BNNVara zelf een doos chocozoenen als prijs weggaf in de eindejaarsquiz Je mag ook helemaal niets meer eind vorig jaar. De ontvanger wist heel goed ‘hoe antiracistisch’ hij is, zegt Schaap. De persoon zou niet eerst hem hebben laten weten dat hij het smakeloos vond, maar met de directie hebben gesproken. ‘Dat is precies waar onze serie over gaat, daarom zit het erin’, laat hij weten. ‘Als een grap je niet bevalt, bel je logischerwijs de grappenmaker, in plaats van de grap uit context te halen en te gebruiken om iemands reputatie te beschadigen.’

‘Radicale keuzes’


Max-baas Slagter haalde de docu graag binnen. ,,Het is inmiddels wel duidelijk dat ik geen fan ben van de huidige woke- en cancelcultuur’’, zegt hij. ,,Ik heb me daar regelmatig tegen uitgesproken, we slaan er wat mij betreft in door. Een verhaal heeft altijd meerdere kanten en het is belangrijk die te belichten.’’

Ekiz en Schaap gaan in de serie op zoek naar de relatie tussen de cancelcultuur en de toegenomen polarisatie. Ze stellen bijvoorbeeld de vraag waarom mensen met afwijkende meningen soms publiekelijk worden veroordeeld en wat dit voor hen betekent. Ze spreken onder anderen Gijs van Dijk, het voormalige PvdA-Kamerlid dat werd beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag, en Ongehoord Nederland-voorzitter Arnold Karskens.

‘Zonder dat ze dat van tevoren beseften, worden Ekiz en Schaap gaandeweg zelf ook onderdeel van het verhaal’, meldt Omroep Max. Dat leidde tot ‘radicale keuzes’ en een ‘zeer onverwachte ontknoping’. De serie, waaraan twee jaar is gewerkt, is later ook op tv te zien. Wanneer is nog onduidelijk.

https://www.ad.nl/show/fidan-ekiz-ov...ngen~acde8de2/

Fidan Ekiz overtuigd dat stekker uit De Vooravond ging vanwege haar opvattingen


Presentatrice Fidan Ekiz is ervan overtuigd dat haar talkshow De Vooravond is gestopt vanwege haar ‘rechtse denkbeelden’. In haar nieuwe docu-reeks ging ze verhaal halen bij haar oude omroep BNNVara, die dit ontkent.

In de vierdelige documentaire De doe-het-zelf-dictatuur, die vanaf donderdag op NPO Start te zien is, stelt Fidan Ekiz dat ze nooit een eerlijke uitleg heeft gekregen over het plotselinge besluit om de talkshow te stoppen. ,,Eigenlijk denk ik dat mijn mening niet meer welkom was en dat is een onveilig gevoel dat maar blijft knagen”, zegt ze. Twee jaar geleden haalde BNNVara haar dagelijkse talkshow De Vooravond per direct van de buis. Volgens de omroep was deze ‘niet urgent genoeg’. Ekiz en haar mede-presentator Renze Klamer waren compleet verrast. Ekiz vertrok bij BNNVara en werkte freelance voor omroep WNL.

,,Ze (BNNVara, red.) hebben mij laten vallen. Ze hebben mij buitengesloten. Ze hebben mij duidelijk gemaakt op de gangen, behind my back, dat ze mij te rechts vinden. Ik heb me niet van hen afgekeerd. Juist niet,” zegt ze in de documentaire tegen regisseur Kees Schaap. Samen met hem bezoekt ze Lonneke van der Zee, algemeen directeur van BNNVara. Van der Zee benadrukt dat de opvattingen van Ekiz geen rol hebben gespeeld in het besluit. De talkshow was volgens haar ‘niet goed genoeg’.

Wel zijn er meerdere gesprekken geweest met Ekiz over enkele uitlatingen die niet passen bij de progressieve, linkse signatuur van de omroep. Vermoedelijk doelt Van der Zee op uitspraken van Ekiz over Geert Wilders en Omroep Zwart. Over laatstgenoemde zei Ekiz: ,,Als het Omroep Blank had geheten, hadden we ook allemaal gezegd ‘wat is dit nou’ en ‘dat is allemaal heel racistisch’.” Ekiz vindt zichzelf overigens niet zo rechts. Ze noemt zichzelf een sociaaldemocraat.

Conflict


De docu-reeks werd aanvankelijk gemaakt voor BNNVara, maar wordt na een conflict over de inhoud nu uitgezonden door Omroep Max. In de reeks gaan Ekiz en Schaap op zoek naar de relatie tussen de cancelcultuur en de toegenomen polarisatie.

Ekiz, die zelf ook regelmatig wordt verketterd op sociale media, vertelt in de derde aflevering dat ze bewust niet meer aanschuift als opiniemaker bij talkshows. Ze is er ‘klaar mee’ dat haar uitspraken constant uit zijn verband worden getrokken. ,,Het gaat niet meer over het debat. Je wordt geframed als iemand die natrapt en niet deugt.” Ze denkt dat niemand ervan wakker ligt als zij wat minder op tv is (‘Fidan, die niet aanschuift als sidekick, nou boehoeee’), maar bespeurt een zorgwekkende trend. Steeds vaker spreekt ze mensen die hun mening niet durven te uiten aan de talkshowtafel, uit angst om verguisd te worden. ,,Over een paar jaar durft niemand meer zijn mond open te trekken.”

https://www.ad.

Bedrijven bouwden kapitaal op dat ze later weer konden investeren. Bij mensen werkt dat net zo. Veel gegoede Nederlanders konden destijds hun kinderen veel meer kansen geven dan een tot slaaf gemaakte. Waardoor veel van die kinderen hún kinderen weer meer kansen konden geven. En zo verder. En héél veel verder hoef je niet te gaan om uit te komen bij vandaag: de mensen die rond 1850 leefden waren de grootouders van de grootouders van de zestigers van nu.

In de discussie over excuses wordt vaak gezegd dat ‘wij’ toch niets hebben misdaan waarvoor we excuses hoeven te maken. Klopt. De excuses die het kabinet afgelopen december aanbood waren dan ook niet namens gewone Nederlanders, maar namens de Staat. Dat is de rechtsopvolger van de overheid van toen.

Ook heeft niet iedereen persoonlijk ervaren dat in het algemeen witte Nederlanders zo lang de beste kansen op ontwikkeling hebben gekregen. Maar laten we als gewone stervelingen wel erkennen dat het Nederlandse succes niet alleen is gebouwd op de goede daden van onze voorouders, maar ook op de kwade. En dat anderen daar onder hebben geleden.
nl/commentaar/niet-alleen-de-oranjes-hebben-zich-verrijkt-met-slavernij-heel-nederland-profiteerde~a380e60a/

Niet alleen de Oranjes hebben zich verrijkt met slavernij, heel Nederland profiteerde


De Nederlandse welvaart is niet alleen gebouwd op de goede daden van onze voorouders, maar ook op de kwade, schrijft Hans Nijenhuis in dit commentaar.



De Oranjes hebben zich in de koloniale tijd flink verrijkt met roof, uitbuiting, slavernij en dwangarbeid, zo blijkt uit onderzoek. Maar niet alleen zij. De toenmalige overheid en de hele politieke en economische elite profiteerden. En daarmee indirect het hele land. Van de 16de tot halverwege de 20ste eeuw.

Goed dat het helder wordt opgeschreven in dat onderzoek Staat en Slavernij: zonder slavernij en uitbuiting geen koloniaal rijk, en zonder koloniaal rijk niet het rijke Nederland waarin we nu leven. Hetzelfde geldt overigens voor België. Bij ons de grachtengordel, daar de brede boulevards, bij ons de ABN Amro Bank, bij hen de Generale Maatschappij. En ga zo maar door.

Is dat iets om je voor te schamen? Nou, het is vooral iets om te beseffen. Wij zien onszelf graag als hardwerkend landje dat zichzelf uit de klei heeft getrokken, en dat is waar. Maar wel mede over de rug van anderen dus. En dat is niet alleen iets van ‘lang geleden’. Slavernij werkt namelijk generaties lang door, het profiteren ervan ook.

Kunnen we nu eens verder leven? Daders en slachtoffers zijn dood, zorg eerst maar eens voor de huidige slachtoffers zoals toeslagen affaire, Groningen, sirius software slachtoffers etc etc!