Banner mainpage

Collapse

Announcement

Collapse
No announcement yet.

Hebben de demonstrerende boeren gelijk?

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • https://www.bnnvara.nl/joop/artikele...maal-niet-meer

    'Onze waarheden bestaan helemaal niet meer'

    ''Terwijl de normale Nederlanders de wonden likken, laat Rutte alvast het kopje hangen naar de winnaars. Er is ineens interesse in het boerenbedrijf'', zo vertelt druktemaker Van Roosmalen. Rutte's houding tegenover de boeren veranderde nadat hij sprak met de Duitse bondskanselier Scholz. De premier concludeerde dat de Nederlandse rekenmodellen niet kloppen, de Duitse rekenmiddelen beter zijn en er meer geld moet naar het platteland.

    Daarmee is de premier ''het eerste schandknaapje" dat op de schoot van Caroline van der Plas kruipt. "Mark Rutte is ineens helemaal voor het platteland'', aldus Van Roosmalen. En dat heeft gevolgen: "Het succesvolle afbraakbeleid van de afgelopen decennia kan de prullenbak in. Er moeten juist meer bussen en treinen naar onze onherbergzame gebieden, zodat onze voedselbereiders hun slachtafval nog sneller kwijt kunnen. Isoleer ze niet, geef ze snelwegen, bibliotheken, postkantoren en scholen. Ontwikkel ze. Geef ze hun zin met al hun klachten. Ze hebben genoeg geleden onder de stadse mens en met hun cultuur en vieze vegetarische eten."

    Dat de rekenmodellen niet kloppen volgens Rutte, is het begin van zijn flexibiliteit. De volgende stap is dat de wetenschappelijke rapporten, de beeldvorming en de media niet kloppen. "Onze waarheden bestaan helemaal niet meer", zegt de druktemaker. Zo bestaat stikstof niet want het is onzichtbaar, de Rabobank is wel een goede bank en vier mensen kunnen gewoon in een Toyota leven, want tien kippen hebben ook genoeg aan een vierkante meter. "Als je rekenmodellen erop loslaat, dan blijkt dat op minder oppervlakten kippen juist meer eieren gaan leggen. Allemaal inzichten, hij komt er binnenkort, na een onderhoud met Joe Biden, op terug."

    Comment


    • Die dubieuze brief vd EU in het Nederlands geschreven aan onze regering komt wel heel toevallig nu binnen, daar zit weer een luchtje aan

      Comment


      • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/17...-over-stikstof

        Column Afshin Ellian
        De provincies zijn niet maatgevend voor de finale discussie over stikstof


        Nederland loopt vast. Stikstof, de onzichtbare vijand, is overal. Onzichtbare vijanden roepen meer emoties op dan zichtbare vijanden. Al drie jaar kunnen wegen en woningen niet of nauwelijks worden gebouwd. Sommige culturele activiteiten lopen zelfs vast. Wij zijn al drie jaar in de greep van stikstof. We praten, onderzoeken, overleggen en stemmen, maar niemand komt met een uitweg.

        Aanvankelijk dachten velen dat met het uitkopen van een paar boeren het probleem zou worden opgelost. Dat blijkt niet het geval te zijn. De agrarische sector wordt nu, in oorlogstijd, onnodig in onzekerheid gebracht en gehouden. Vladimir Poetin lacht ons uit. Hij zou kunnen denken: zie hoe de democratie een welvarend en slim land in crisis brengt.

        Daaruit kan Poetin ten onrechte afleiden dat een dictatoriaal regime het beste staatsmodel is. Met geweld verbergt een dictator als Poetin maatschappelijke problemen en conflicten. Bovendien wordt door statelijk geweld de dynamische ontwikkeling van de samenleving, en de wetenschap, geblokkeerd. De samenleving wordt dom gemaakt en dom gehouden door een dictator. Een dictator is geen alternatief voor het beslechten van conflicten en het bestrijden van crises in een vrije samenleving.

        Mandaat


        We moeten ons niet afvragen of onze democratie in staat is om de stikstofcrisis te bestrijden. Dat is een verkeerde vraag. Want de democratie biedt juist de gelegenheid om op een rationele wijze met feiten om te gaan en in overleg met elkaar tot een beslissing te komen. De democratie schiet niet tekort, maar het zijn wij, de burgers van de democratie, die niet in staat zijn rationeel met feiten om te gaan en met elkaar op een redelijke wijze in overleg te treden. Wij zijn de wetgever. Dat moeten we nooit vergeten.

        Waarom heb ik het steeds over wij en niet over politici? Wij geven immers mandaat aan politici om namens ons wetten te maken en beleid te ontwikkelen. In een democratie ontlenen politici hun gezag en bevoegdheid aan de kiezers, aan ons.

        Versnippering


        Bij de laatste Kamerverkiezingen gaven de kiezers een onduidelijk signaal af. Het CDA werd kleiner, D66 groter, en de rest raakte versnipperd. De optelsom van de versnippering kon geen uitweg bieden voor de stikstofcrisis. Het regeerakkoord werd op de fantasie van macht gebouwd. De boerenprotesten en de vastgelopen woningmarkt (vanwege niet gebouwde woningen) konden en kunnen niet worden opgelost met het stikstofakkoord van het kabinet. En toen werd de legendarische Johan Remkes ingevlogen. Remkes moest binnen de bestaande wetten een akkoord bereiken, dat uiteindelijk tot nog meer uitstel heeft geleid.

        De kiezers begonnen door te krijgen dat dit niet werkt. Kiezers concentreerden hun stemmen bij de Provinciale Statenverkiezingen op één partij om een machtscentrum te creëren. En dat was slim van de kiezers: versnippering werkt niet, dan de stemmen maar concentreren op één partij, namelijk de BoerBurgerBeweging (BBB). Waarom de BBB? Omdat deze partij geen geschiedenis heeft met al deze akkoorden en met het uitstel. Maar tegelijkertijd waren de kiezers bereid om risico te nemen. Het is nu immers aan de BBB om in alle provincies een coalitie te vormen voor het provinciebestuur.

        Huis in brand


        Nu wacht het kabinet hoe het in de provincies gaat verlopen. Als de BBB uiteenvalt en niet in staat is om aan het bestuur deel te nemen, dan denkt de zittende macht wellicht dat het voor haar makkelijker wordt. Het wordt niet makkelijker, omdat het huis van het CDA in brand staat. Uiteindelijk zijn de provincies niet maatgevend voor de finale discussie over stikstof. De finale discussie draait deels om wetgeving. De rechters van de Raad van State hebben juist gehandeld, toen ze de wet hebben toegepast. Het stikstofprobleem ligt bij de wet en niet bij de rechter. Wanneer de meeste provinciebesturen niet echt willen meewerken aan de uitvoering van het regeerakkoord, dan blijft er niets anders over dan dat akkoord te wijzigen.

        Het stikstofprobleem moet men niet verwarren met een pandemie. Die laatste was een besmettelijke mondiale ziekte, terwijl de stikstofcrisis door de wet zelf is gecreëerd. Dus kan de regering niet met noodwetten of de noodtoestand de stikstofcrisis te lijf gaan. Voor een wettelijke crisis bestaat een wettelijke oplossing. Als D66 en de PvdA de veestapel willen halveren, moeten ze het niet via de stikstofcrisis regelen; ze kunnen het bij de volgende Kamerverkiezingen aan de kiezers voorleggen.

        Naderen wij het einde van de stikstofcrisis?

        Comment


        • Stikstofdebat uitgesteld tot volgende week ivm 1e ziekte dag ever v Rutte

          Comment


          • Nee, gaat gewoon vandaag door.

            Comment


            • valletje dus vandaag vh kabinet?

              Comment


              • https://www.ad.nl/binnenland/krimp-s...hter~a2d6c791/

                Krimp Schiphol mag niet doorgaan, zegt rechter


                De krimp van het aantal vluchten op Schiphol kan eind dit jaar niet doorgaan. Volgens de rechter mag het ministerie van Infrastructuur geen maatregelen nemen om 40.000 starts en landingen te schrappen.

                De rechter in Haarlem deed woensdag uitspraak in een kort geding dat twee weken geleden door de luchtvaartmaatschappijen en brancheorganisaties werd aangespannen tegen de staat en Schiphol.

                Volgens de rechter heeft luchtvaartminister Mark Harbers niet de juiste procedure doorlopen bij zijn besluit om in november van dit jaar het aantal vluchten op Schiphol te beperken tot 460.000 per jaar. Hij wil daarmee het vliegverkeer na jaren gedogen binnen de geluidsgrenzen krijgen. Schiphol legt zich onder voorwaarden neer bij die stap.

                Volgens Europese regels kan de staat het aantal vliegtuigbewegingen van een luchthaven alleen verminderen na het doorlopen van een zorgvuldig proces, de zogeheten ‘gebalanceerde aanpak’. Eerst moeten alle andere maatregelen om geluidshinder te voorkomen zijn overwogen en onderbouwd afgewezen, én betrokkenen moeten zijn geconsulteerd voordat tot krimp mag worden overgegaan.

                Duidelijkheid gevraagd


                ‘De staat heeft die procedure niet gevolgd voor de voorgenomen tijdelijke regeling waarbij het maximaal aantal toegestane vliegtuigbewegingen wil terugbrengen tot 460.000. Dat had wel gemoeten,’ concludeert de voorzieningenrechter.

                Daarmee volgt de rechter het pleidooi van de luchtvaartmaatschappijen, die de zaak tegen het kabinet en Schiphol hadden aangespannen. Volgens hen gebruikte de minister in plaats van de Europese procedure een ‘experimenteerregeling’ die daarvoor niet is bedoeld.

                De maatschappijen willen voor half april duidelijkheid, omdat ze dan hun plannen voor het komende winterseizoen moeten inleveren. Dat lukt niet zonder duidelijkheid over de haalbaarheid van de kabinetsplannen.

                Onlangs werd ook duidelijk dat bij het krimpplan van Harbers geen veiligheidsonderzoeken zijn verricht, terwijl dat volgens de Onderzoeksraad voor Veiligheid wel moet. Onder meer pilotenvereniging VNV maakt zich daar grote zorgen over.



                Proefdraaien


                Volgens de staat was er geen sprake van het schenden van regels. “Wij handelen zeer rechtmatig,” zei de landsadvocaat twee weken gelden tijdens de zitting. “Met de experimenteerregeling kan worden proefgedraaid voor krimp tot 440.000 vluchten. De uitkomsten kunnen worden gebruikt om nieuwe normen vast te stellen. Omwonenden krijgen minder hinder en de luchtvaartmaatschappijen hebben meer zekerheid.”

                De ingreep loopt vooruit op definitieve plannen om het aantal vluchten terug te brengen. Die wilde Harbers eigenlijk dit jaar al doorvoeren, maar daar stak Brussel een stokje voor waarna alsnog de voorgeschreven ‘gebalanceerde aanpak’ werd gevolgd. Daarvoor is de inspraak vorige maand begonnen.

                De rechter noemt het opvallend dat in dit geval de juiste procedure wel wordt gevoerd. Reden om daar dit jaar van af te wijken, is er volgens hem niet. Definitieve krimp moet nu in november 2024 plaatsvinden, maar het is onzeker of de Europese Commissie daarmee akkoord gaat.

                De uitspraak komt in een drukke luchtvaartweek. Afgelopen maandag maakte Schiphotopman Ruud Sondag verregaandere plannen bekend, onder meer om de luchthaven ‘s nachts te sluiten om zo de geluidshinder in te dammen.

                Comment


                • https://www.ad.nl/binnenland/kabinet...adem~a38165c9/

                  Kabinet mag rekenregels stikstof gebruiken; wegen- en huizenbouwers halen opgelucht adem


                  Bouwers van wegen en woningen kunnen hun hart ophalen. De Raad van State zet geen streep door de stikstofberekeningen voor de uitbreiding en verbinding van de A15 en A12 tussen Arnhem en Nijmegen. Dat heeft de hoogste bestuursrechter vandaag bekend gemaakt.



                  De Raad van State boog zich vooral over de zogenaamde afkapgrens van 25 kilometer. De Rijksoverheid meent dat alleen stikstof die binnen die afstand van een project neerslaat in de natuur hoeft te worden meegerekend. Stikstof die verder weg waait, valt buiten de berekeningen voor een vergunning. De Raad van Staat gaat akkoord met deze grens.

                  Afkapgrens verhoogd


                  Dit betekent goed nieuws voor bouwers van huizen en wegen. Had de Raad van State de grens afgeschoten, dan had dat opnieuw voor grote vertragingen gezorgd. In eerste instantie ging de regering uit van een afkapgrens van vijf kilometer, maar na een tussenuitspraak van de Raad van State in 2021 heeft Den Haag dat verhoogd.

                  De Raad van State noemt de 25 kilometer nu ‘aanvaardbaar’. ,,De minister heeft met onderzoeken van onder meer het RIVM en TNO overtuigend gemotiveerd dat de maximale afstand waarbinnen voor een individueel project nog die wetenschappelijke betrouwbare stikstofberekeningen kunnen worden gedaan, 25 kilometer is”, aldus de hoogste bestuursrechter.

                  De goedkeuring voor de stikstofrekenregels wil niet zeggen dat er ook volledig groen licht is voor het tracébesluit ‘A15/A12 Ressen-Oudbroeken. Het doortrekken van de A15 bij knooppunt Ressen en de aansluiting op de A12 moet nog even wachten. ,,De Afdeling bestuursrechtspraak heeft nog niet op alle bezwaren beslist die tegen het tracébesluit zijn aangevoerd. Zij zal hierover later een definitieve uitspraak doen.”

                  Stikstofstrijder Johan Vollenbroek van milieuorganisatie MOB zegt zich wel ‘iets te kunnen voorstellen bij de grens van 25 kilometer’ voor dit project. Maar niet voor veel grotere uitstoters. ,,Geldt deze grens straks ook voor grote industriële bronnen zoals Tata Steel? Dan zou 98% van alle stikstof niet worden meegeteld. Dat is nog wel een vraag die voor ons open staat”, aldus Vollenbroek.

                  Porthos


                  Naar de uitspraak van woensdag is met spanning uitgekeken. Vorig jaar kregen de overheid en de bouwwereld wel een grote tegenslag te verduren. In de zogenaamde Porthos-uitspraak, over de aanleg van een pijplijn om CO2 onder de zeebodem op te slaan, veegde de Raad van State de zogenaamde bouwvrijstelling van tafel. Dat zorgde opnieuw voor vertragingen in de bouw. Bouwend Nederland sprak toen van ‘een drama’.

                  Comment


                  • https://www.ad.nl/klimaat/innovatie-...rden~a2f2324f/

                    Innovatie werkt, volgens experts: op deze 7 manieren kan stikstofstrijd verleden tijd worden


                    MET VIDEOKunnen agrarische innovaties helpen de stikstofuitstoot omlaag te brengen? Met de verkiezingswinst van BBB liggen slimme maatregelen nadrukkelijker op tafel. De belangrijkste en opmerkelijkste opties op een rij, van klaver in de wei tot suiker in de mest.

                    Heilige graal of fopspeen voor de veehouderij? Niet iedereen gelooft in innovatie als uitweg uit de crisis. Want in het verleden heeft niet elke vinding gedaan wat er beloofd werd. En er is de juridische realiteit dat de stikstofuitstoot omlaag moet, voor nieuwe vergunningen mogelijk zijn voor woningbouw en wegenaanleg. Toch levert een rondgang langs uitvinders en denkers boeiende ideeën op.

                    Geen halvering veestapel


                    ,,Ik ben het eens met het kabinetsdoel: we moeten zorgen dat de stikstofneerslag halveert”, zegt professor Johan Sanders. ,,Maar halvering van de veestapel is een slecht middel. Dat verbetert de efficiëntie in het voedselsysteem niet: we moeten juist de stikstofverliezen naar het milieu per kilo product verlagen. Bij opkoop geef je 24 miljard euro uit, om het probleem slechts een paar honderd kilometer te verplaatsen.”

                    Sanders is moleculair bioloog, werkte als onderzoeksdirecteur bij aardappelzetmeelbedrijf Avebe en was veertien jaar hoogleraar Biobased Economy aan de WUR. Bovendien is hij lid van D66. ,,Dankzij Tjeerd de Groot staat het onderwerp onuitwisbaar op de agenda. Maar nu moeten we over onze schaduw heen stappen en samenwerken om het stikstofdoel sneller te bereiken.”

                    De professor is het levende bewijs dat innovatie werkt. In de jaren tachtig kampte Nederland met extreme algengroei in open water. Te veel fosfaat uit veevoer en wasmiddelen zorgden voor eutrofiëring. Voor Gist-Brocades (nu DSM) bedacht Sanders het enzym Fytase waarmee varkens en kippen makkelijker nutriënten opnemen, en toevoeging van fosfaat aan veevoer overbodig werd. Het enzym wordt nu wereldwijd op grote schaal gebruikt.





                    Sanders denkt in planeetgrenzen. ,,De uitdaging is dat we leren om met minder input dezelfde hoeveelheid eiwitten te produceren. Met 8 miljard mensen is er per persoon gemiddeld 12 kilogram stikstof beschikbaar om het eiwit te maken dat je jaarlijks nodig hebt, zonder milieuschade te veroorzaken. In Europa gebruiken we nu gemiddeld 36 kilo, in Nederland 24. Wat we erin stoppen aan kunstmest of veevoer uit verre landen, moet dus halveren.”

                    1. Begin met voer


                    De Wageningse onderzoeker Gerard Migchels doet samen met boeren praktijkonderzoek naar stikstof besparende innovaties. ,,Ik zeg altijd: begin met voer, dat is het allerbelangrijkste. Gemiddeld zat er in 2018 170 gram ruw eiwit in een kilo droge stof. Elke gram die je daarvan afhaalt, zorgt voor 1 procent minder emissie van ammoniak. Als het lukt om 20 gram omlaag te gaan, boek je daar al 20 procent winst. Daarvoor zijn geen dure investeringen nodig.”

                    Het ministerie van LNV lijkt bereid kansrijke innovaties te stimuleren. Het presenteert, als onderdeel van de aanpak van piekbelasters, binnen enkele weken een regeling. Een LNV-woordvoerder: ,,Innovatie maakt deel uit van het trappetje van Johan Remkes: ‘verplaatsen, innoveren of beëindigen.”

                    2. Klaver in grasland


                    Waarom zou je kunstmest strooien, als er plantjes zijn die stikstof gratis uit de lucht happen? Vlinderbloemigen, zoals klaver, zijn daartoe in staat. ,,Het kost geen kapitaal, noch energie”, zegt Sanders. De planten leggen stikstof vast met hun wortels en dragen die vervolgens over aan het gras in het weiland. Zo kun je als veehouder uit met 80 kilogram minder stikstof per hectare. En omdat de Brusselse regels voor toediening van mest op het land ook steeds strenger worden, is dit extra aantrekkelijk.

                    De uitdaging is om klaver niet alleen in het voorjaar goed te laten groeien, maar ook in het najaar. ,,Akkerbouwers en melkveehouders zouden beter kennis moeten uitwisselen over plantenteelt.” Het voordeel van klaver is duidelijk: je dient minder stikstof (kunstmest) toe, en de koe geeft evenveel melk.


                    Emeritus hoogleraar Johan Sanders in een Gronings weiland: in de jaren tachtig hielp hij al eens een nijpend fosfaatprobleem op te lossen. Stikstof kan ook, meent hij. © Corné Sparidaens

                    3. Suiker in de mest


                    Jazeker. Door koeienmest aan te zuren met organische zuren of bacteriën met koolhydraten (suikers) te voeden, zakt de zuurtegraad in de mest. Ammoniak verdampt dan niet langer, maar vormt een zout. Ook methaan (een broeikasgas) wordt niet meer gemaakt. Op kleine schaal vinden al proeven plaats in Twente en De Peel. ,,Als je de mest vervolgens in een biovergister verwerkt, krijg je meer methaan dan anders, dat weer aardgas kan vervangen. En het ammoniumsulfaat is in de rest van Europa af te zetten als kunstmestvervanger.” Volgens Sanders kan het uit zonder subsidies. ,,Met deze techniek kun je in principe ook de meeste agrarische piekbelasters ontzorgen.”


                    4. Slimme stalvloeren


                    Emissiearme stalvloeren moeten ervoor zorgen dat de poep en plas van een koe van elkaar worden gescheiden. Want als die twee mengen, komt er ammoniak vrij. Veel boeren investeerden het afgelopen decennium in zo’n vloer. De provincie Noord-Brabant eist zelfs dat alle boeren dat voor 1 juli 2024 doen.

                    Fabrikanten beloven dat hun vloeren zorgen voor een tientallen procenten lagere stikstofuitstoot uit de stal. Het probleem: bij praktijkmetingen blijkt dat effect een stuk minder. De Raad van State oordeelde daarom vorig jaar dat bedrijfsuitbreiding op basis van een emissiearme stalvloer niet mag. Een mogelijk verstrekkende uitspraak, die eigenlijk alle innovatieve vloeren in het verdachtenbankje plaatst.

                    Critici spreken badinerend van ‘tovervloeren’. Onterecht, zegt Migchels. ,,In de praktijk zien we: als je serieuze aandacht besteedt aan je vloer, gaan emissies omlaag. Maar dan moet je wel goed schoonmaken, rubbers vervangen, enzovoort.”

                    Comment


                    • 5. Koeientoilet


                      Een andere manier om te voorkomen dat urine en mest bij elkaar komen, is de zwartbonte dames te begeleiden naar het koeientoilet (zie de video). Het Doetinchemse bedrijf Hanskamp won er een gouden medaille mee. Daarbij loopt de koe letterlijk naar een soort wc, een voerstation dat tegelijkertijd een ‘plasreflex’ opwekt.

                      De urine wordt vervolgens opgevangen, zodat die niet in aanraking komt met mest. Volgens Hanskamp is de ammoniakuitstoot uit de stal zo met de helft te verlagen. Sanders vindt het concept interessant, maar ziet graag dat er vervolgens ook wordt bedacht hoe je de waardevolle ingrediënten uit de pies kunt zuiveren. Dan maakt het economisch nog interessanter.

                      Lely Sphere


                      Veel aandacht ging al naar de vinding van fabrikant Lely uit Maassluis: de Sphere. Dit systeem scheidt niet alleen mest en urine, maar zuigt ook ammoniak uit de lucht en zet de uitwerpselen om in nuttige meststoffen. De vinding zou een stikstofbesparing in de stal van 77 procent kunnen halen. Geef iedere melkveehouder een Sphere en het stikstofprobleem is opgelost, of niet?



                      Migchels is genuanceerd. Hij denkt dat de Sphere zeker kan werken, maar wijst wel op de dure investering (voor een boer met 120 koeien zo’n 160.000 euro). ,,Het is veel geld, en de overheid is nog niet klaar met zijn stikstofplannen. Ik zou pas een Sphere kopen als ik zeker weet wat de bedoeling is. Wat boeren ook goed moeten bedenken: stikstof is niet de enige opgave. Er komen ook ingrijpende water-, biodiversiteits- en klimaatmaatregelen aan, en die vragen weer andere oplossingen dan de Sphere. Dus: wees voorzichtig.”

                      Alle melkveehouders een Sphere, het is sowieso geen optie, stelt Lely. Dit jaar rollen er zo’n vierhonderd van de band. Die productie kan eventueel opgevoerd worden tot duizend stuks, meldt een woordvoerder.

                      6. Verdund uitrijden


                      Nog een simpele truc: als je mest verdund met water uitrijdt over het land, dringt die sneller in de bodem. Zo verdampt er minder ammoniak. Volgens de Wageningen Universiteit kan dit op weilanden en akkers wel tot 40 procent aan uitstoot schelen. Migchels heeft wel een nuancering: op klei en veen werkt dit goed, op zand minder. ,,En het extra water kost natuurlijk ook geld.”

                      Wat ook uitstoot kan besparen, is goed timen wanneer je mest uitrijdt. Het beste moment? ,,Als het niet zo warm is en de windsnelheid laag. Dan is het wel praktisch als je het als boer zelf kunt doen, en niet uitbesteedt aan een loonwerker. Want die kan op dat soort momenten natuurlijk niet alle boeren tegelijk helpen.”

                      Ook in de stal kan water helpen, zegt Migchels, door te spoelen en sproeien met water. ,,Als je dat het hele jaar doet heb je 40 procent minder stalemissies met relatief weinig investeringen. Maar dan moet je wel mest en water kunnen opslaan. In de zomer kun je het meteen op percelen rond je stal opslaan.”



                      7. Grasburgers


                      Van alle eiwitten uit gras die een koe eet, komt 25 procent in de melk terecht. Door vers gras in een bioraffinage-fabriek te verwerken, is een veel groter deel van het eiwit te ontsluiten. Sanders is mede-oprichter van Grassa dat in een Limburgse proeffabriek drie ton vers gras per uur verwerkt. De eiwitten kunnen als voer naar koeien, varkens en kippen. En naar de mens. Geen vega-schnitzel op basis van bonen, maar echte grasburgers. ,,Extra voordeel: er is minder soja-import nodig.”

                      Comment


                      • Natuurlijk is innovatie de oplossing, dat is met alles zo. We zullen wel moeten ook.

                        Comment


                        • Inovatie brengt de mens altijd verder. Als we echt zonder olie moeten leven, vinden we daar ook vervanging voor uit. Pas als het noodzakelijk is en verdienmodel verandert

                          Comment


                          • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/12...et-op-omvallen

                            Stikstofbeleid berust op drijfzand: de Nederlandse natuur staat helemaal niet op omvallen


                            De grote politieke kwestie van het moment is het stikstofbeleid. De regering heeft er 25 miljard euro voor gereserveerd, en de partij BBB werd de grootste bij de verkiezingen. Des te vreemder dat er een serieus boek is verschenen van een zeer serieuze wetenschapsjournalist, vol feiten en vol kritiek op dat beleid, en dat er in de media aanvankelijk nul aandacht voor was. Bijna geen krant schreef erover, en een maand lang kwam er niets op de televisie of radio. Veel journalisten, die zichzelf graag zien als luis in de pels van de macht, manifesteerden zich als woordvoerder van de regering.

                            Een extreem voorbeeld was Wouke van Scherrenburg, jarenlang in de huiskamers te zien als kritische Binnenhof-watcher, die twitterde: „De meeste wetenschappers hebben gehakt gemaakt van het werkje van de auteur van De stikstoffuik.”



                            Gelukkig gaf eerst Rick Nieman bij WNL het podium aan de auteur Arnout Jaspers, zodat het publiek kon zien dat hij een bedachtzame natuurkundige is, die zijn zaken heeft uitgezocht en zijn kritiek onderbouwt. Vervolgens besloot Tijs van den Brink op de radio de tijd te nemen voor een inhoudelijk gesprek tussen Jaspers en de voorzitter van de commissie die de politiek over het onderwerp adviseert, de Leidse hoogleraar Milieu en Duurzaamheid Jan Willem Erisman. Het is een aanrader om het radiogesprek (mét beeld) terug te zien en horen op de website van NPO Radio 1, Dit is de dag, EO, 10 april 18.30 uur. Er past waardering voor Tijs van den Brink die doet wat zijn collega-journalisten nagelaten hebben, en voor prof. Erisman omdat hij het gesprek aangaat. Zoiets hoort normaal te zijn, maar kom er maar eens op.

                            Feiten


                            Wat is de conclusie van dit gesprek? Om te beginnen het slot: Erisman geeft toe dat de feiten in het boek van Jaspers kloppen. Letterlijk zegt hij over het boek: „Het is erg stellig. De feiten kloppen, maar wat doe je ermee?” Dat is compleet iets anders dan er gehakt van maken. Maar juist op het punt wat je doet met de feiten is het interessant om een passage uit het radiogesprek te citeren. Van den Brink vraagt hoe het staat met de natuur in ons land.

                            Prof. Erisman antwoordt: „90% is in slechte toestand.” Arnout Jaspers: „85% is goed.” Als toehoorder denk je: dat kan niet allebei waar zijn! Van den Brink vraagt door, en Jaspers legt uit. Hij haalt, vertelt hij, de feiten uit het boek dat Erisman zelf heeft geschreven. Verschil is dat inderdaad van de 162 Natura 2000-gebieden meer dan driekwart op rood staat als je puur aantallen gebieden telt, maar als je naar de totale oppervlakte natuur kijkt, is 85% goed.

                            Boerenverstand


                            Uit het weerwoord van Erisman blijkt dat die uitleg klopt. Er komt wel een verhaal dat je verschil moet maken tussen trend en toestand (wat hij bij de aanvankelijk genoemde 90% niet vermeldde), maar de verklaring van de getallen door Jaspers blijkt te kloppen.

                            Nu de feiten op tafel liggen, kan iedereen zelf beoordelen wat het politiek relevante antwoord is. De statistiek die Erisman noemt telt alle stukjes natuur, groot en zeer klein, even zwaar mee in de optelling en komt zo op 90% rood. Er zijn mini-gebiedjes kleiner dan een voetbalveld, en er zijn zeer uitgestrekte gebieden, zoals de Hoge Veluwe of de Waddenzee. Je kunt inderdaad, in antwoord op de vraag hoe het gaat met de natuur, ieder van die stukjes apart rood of groen scoren, en doordat juist die mini-gebiedjes veel meer grenzen aan omliggende gebieden dan grote gebieden zullen die kwetsbaarder zijn, dus vaker op rood staan. Erisman liegt feitelijk niet.

                            Maar als je een kaart maakt met alle natuurgebieden van Nederland, en je kleurt de gezonde stukken groen en de niet-gezonde stukken rood, dan is nu dus als feit bevestigd, ook door Erisman, dat 85% van de kaart groen is! Dan hebben we het nog niet eens over de manier waarop de staat van behoud van die 15% van de natuur gescoord wordt, want ook op die methodiek bestaat kritiek.

                            Nu is het aan ons om met ons boerenverstand de zaak te bekijken. Je kunt op twee manieren de vraag beantwoorden hoe de natuur ervoor staat. De commissies die de regering adviseren kiezen voor het bureaucratisch turven van alle mini-gebiedjes los van de grootte, Jaspers kijkt naar het percentage van de totale oppervlakte natuur. Het is zonneklaar wat de politiek relevante weergave van de werkelijkheid is: de laatste natuurlijk. De Nederlandse natuur staat helemaal niet op omvallen!

                            Selectieve weergave


                            Het voorbeeld staat niet alleen. Via selectieve weergaven wordt vaker toegewerkt naar een conclusie. Zo wordt door de lobbyclubs de staat van de natuur liever niet vergeleken met 30 jaar geleden (want dan zie je geen achteruitgang!) maar met het jaar 1900. Maar dat haal je de koekoek: toen was er nauwelijks industrie en veel minder verstedelijking!

                            Het is zonneklaar: het stikstofbeleid berust op drijfzand en moet worden heroverwogen.

                            Comment


                            • https://www.ad.nl/binnenland/co2-uit...r-br~aaeea516/

                              CO2-uitstoot grote industrie sterkst afgenomen in vijftien jaar


                              De CO2-uitstoot van grote industriebedrijven in Nederland is vorig jaar het sterkst afgenomen in vijftien jaar. Vooral chemische fabrieken zoals Dow Chemical, Chemelot en kunstmestfabrikant Yara zagen hun emissie fors zakken. Dit komt waarschijnlijk doordat hun productie op een lager pitje stond vanwege de hoge gasprijzen, meldt de Nederlandse Emissieautoriteit (NEa).

                              Volgens de organisatie ging de uitstoot van de 330 Nederlandse industrie- en energiebedrijven die onder het Europese emissiehandelssysteem (ETS) vallen met bijna 8 procent omlaag tot 68,5 miljoen ton. Vooral de industrie stootte fors minder uit, met een afname van dik 8 procent tot 38,6 miljoen ton. De grootste vervuiler was nog steeds Tata Steel. Het staalconcern was in zijn eentje goed voor 5,8 miljoen ton uitstoot. Dat was wel iets minder dan de bijna 6 miljoen ton van een jaar eerder.



                              NEa-topman Mark Bressers zegt dat het ‘uiteraard positief’ is dat vooral in de chemische industrie de uitstoot flink is teruggebracht. ,,Maar het gaat hier wel om bedrijven die veel aardgas gebruiken bij hun productie. De prijs voor aardgas was vorig jaar natuurlijk hoog en dit heeft in veel gevallen geleid tot een lagere productie. Het is dus nog te bezien wat dit betekent op de langere termijn.”

                              Comment


                              • https://www.telegraaf.nl/nieuws/3450...e-24-3-miljard

                                Gevoelig debat over de stikstofgelden
                                LIVE | ’Welk stikstofdoel gaan we nu bereiken met deze 24,3 miljard?’

                                DEN HAAG - Het CDA geeft opnieuw geen hom of kuit over de stikstofkoers die de partij wil gaan varen. De regeringspartij wil de stikstofparagraaf in het coalitieakkoord heronderhandelen, maar onduidelijk is met welk jaartal of welk doel, zo blijkt woensdag. De irritatie in de Tweede Kamer over die afwachtende houding groeit.

                                Kamerleden uit de oppositie legden CDA-Kamerlid en stikstofwoordvoerder Boswijk woensdag het vuur aan de schenen in een debat over de instelling van een stikstoffonds. In dat gigafonds moet 24,3 miljard euro worden gestort om de agrarische sector ’in transitie’ te brengen.



                                BBB-leider Van der Plas wilde wel eens klip en klaar weten waar het CDA nu op koerst: 2030 of 2035 als jaartal waarbinnen de stikstofdepositie moet zijn gehalveerd. Boswijk brandde zijn vingers er niet aan. Van der Plas hekelde de opstelling van Boswijk. De CDA’er verdedigde zich door te zeggen dat niet opnieuw de ’fout gemaakt’ moet worden dat in Den Haag bepaald wordt welke doelen de provincies en regio’s moeten gaan naleven.

                                Onduidelijkheid


                                Grote onzin, vond Van der Plas. Zij stelt dat het CDA de knuppel niet in het hoederhok durft te gooien omdat daarmee een rechtstreekse kabinetscrisis ontstaat. In alle provincies is BBB immers ’in the lead’ en heel duidelijk is dat alle provincies 2030 niet pruimen, maar vasthouden aan het huidige wettelijk vastgelegde doeljaar 2035. Bovendien blijft volstrekt onduidelijk wanneer het CDA wil heronderhandelen, onder meer nu het landbouwakkoord opnieuw is uitgesteld.

                                Mes van de keel


                                „Welk stikstofdoel gaan we nu bereiken met deze 24,3 miljard euro?”, wilde PvdA’er Thijssen van het CDA weten. Hij verwijt het CDA de discussie ’te gijzelen’. Boswijk hield de boot af. Hij vond dat ’dit gedrag’ van Thijssen juist voor weerstand zorgt en ’harde deadlines’ juist hebben gezorgd voor vertraging. Door ’het mes van de keel’ te halen, zou juist versnelling worden geboekt, denkt de CDA’er, die richting stikstofminister Van der Wal sneerde dat vooral ’het zuur’ is gepresenteerd (zoals het stikstofkaartje) en niet ’het zoet’ zoals allerhande regelingen. Dat leidde dan weer tot zichtbaar ongenoegen bij Van der Wal, die tijdens het betoog van Boswijk met haar hoofd nee-schudde.

                                Geen draagvlak


                                „Een huilverhaal”, oordeelde PvdD’er Ouwehand over het relaas van Boswijk. Zij zegt dat het wel degelijk de taak van Den Haag is om duidelijke kaders te scheppen waarmee provincies vervolgens aan de slag kunnen. Die mening is ook GL toebedeeld. De oppositie schiet overigens wel meer gaten in het plan van het kabinet om 24,3 miljard euro te reserveren voor het stikstoffonds. Zowel ter rechter- als ter linkerzijde dreigen Kamerleden tegen de wet te stemmen. Over welke bedragen naar provincies, boeren en natuurbeheerders gaan, is nog veel ruis.

                                ’Reductie veestapel van 75 procent’


                                JA21-Kamerlid Eppink noemde het plan zelfs een ’misdaad tegen de belastingbetaler’ en wijst op het risico dat de rente gaat stijgen en de Staat uiteindelijk veel meer geld kwijt is. GL’er Bromet zei de huidige wet niet te steunen en eiste allerhande aanpassingen. De PvdD verwijt het kabinet ’politieke lafheid’. „Als je 24,3 miljard uitgeeft, moet je wel écht zorgen dat de problemen worden opgelost.” De partij pleitte voor een veel verdergaand plan: een reductie van de Nederlandse veestapel met maar liefst 75 procent.

                                In de coalitie van VVD, D66, CU en CDA klinkt vooralsnog juist steun voor het plan, al geeft CU’er Grinwis een winstwaarschuwing: hij wil dat ook andere partijen (zoals banken en ketenpartijen) een financiële bijdrage leveren in de transitie van de landbouw, zodat niet alleen de belastingbetaler hiervoor opdraait. VVD-Kamerlid Van Campen wilde juist ’ophouden met Haagse discussies’ en ’geld beschikbaar stellen voor goede plannen’.

                                Comment


                                • https://www.telegraaf.nl/nieuws/3016...-nou-echt-voor

                                  Analisten hanteren verschillende rekenmethodes
                                  Onheil of onzin: hoe staat onze natuur er nou écht voor?

                                  Over de staat van de zogeheten Natura 2000-gebieden in Nederland bestaat veel verwarring. Staat onze natuur op omvallen, zoals stikstof-alarmisten beweren, of gaat het eigenlijk best goed? Hoe zit het echt?

                                  De stikstofproblematiek gijzelt Nederland. Boeren moeten hun bedrijfsvoering aanpassen of helemaal stoppen, de woningbouw loopt ernstige vertraging op, de politiek is gespleten: Caroline van der Plas boekte met haar BBB in de provincies een monsteroverwinning, mede dankzij haar kritiek op het stikstofbeleid.



                                  En dan is er nog natuurkundige en wetenschapsjournalist Arnout Jaspers, die met zijn recente bestseller De stikstoffuik: Politici in de ban van de ecolobby een extra knuppel gooide in het hoenderhok van het stikstofdebat.

                                  Volgens Jaspers valt het met de stikstofoverlast enorm mee, zo betoogde hij zaterdag jl. ook nog in rubriek De Kwestie in De Telegraaf.

                                  Hoe serieus is het probleem nou werkelijk? En wat heeft geleid tot de huidige, Babylonische spraakverwarring over de staat van de natuur in Nederland?

                                  Natura 2000-gebieden


                                  Volgens verdedigers van het stikstofbeleid, waarvoor het kabinet niet minder dan 24 miljard euro heeft uitgetrokken, verkeert maar liefst 90 procent van (de ’habitats’ in) de Nederlandse Natura 2000-gebieden in slechte staat wegens de ’deken van stikstof’ die over de gebieden zou hangen. Volgens Arnout Jaspers is dit onzin: het zou in 80 procent van diezelfde gebieden juist goed gaan met de natuur.

                                  Hoe kan dit verschil in interpretatie zo groot zijn? Dat heeft te maken met de rekenmethodes die de verschillende analisten hanteren, zoals in bijgaande illustraties wordt gevisualiseerd.

                                  Maar eerst: wat behelzen die Natura 2000-gebieden eigenlijk? Natura 2000 is een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden, waarvan we er in Nederland 162 hebben aangewezen; groot en klein en verspreid over het hele land. Plant- en diersoorten die in Europa gelden als ’bedreigd’ en hun natuurlijke leefomgeving (’habitats’) worden in deze gebieden officieel beschermd om er de biodiversiteit te behouden.

                                  Sommige van die beschermde – en zeer versnipperd gelegen – gebieden zijn heel groot, andere zijn veel kleiner. Wie stelt dat het slecht gesteld is met de natuur in 90 procent van die gebieden, maakt geen onderscheid in grootte. Elk stuk van die Natura 2000-natuur, of dit nou een groot oppervlak beslaat (bijvoorbeeld het IJsselmeer of de Hoge Veluwe) of een heel klein oppervlak (bijvoorbeeld een snippertje natuur in Friesland of Drenthe), krijgt in deze rekenmethode een even zwaar gewicht. Zo opgeteld slaat 90 procent van de Natura 2000-gebieden rood uit. Alarmisten, die oproepen om meer haast te maken met het terugdringen van de uitstoot van stikstof, baseren zich op deze rekenmethode.




                                  Alternatieve berekening


                                  Maar er is een alternatieve berekening mogelijk, met een heel andere uitkomst, namelijk als we kijken naar de totale oppervlakte in vierkante kilometers van die 162 Natura 2000-gebieden, zoals Arnout Jaspers doet in zijn boek De stikstoffuik. Dan ontstaat een heel ander beeld. Als je een kaart maakt met alle Natura 2000-gebieden in Nederland en je kleurt de gezonde stukken erin groen en de door stikstof overbelaste gebieden rood, dan kleurt 80 procent van die kaart niet rood, maar groen. Dan blijkt het met de natuur in Nederland dus best goed te gaan.

                                  Ook diens critici, zoals de Leidse hoogleraar Milieu en Duurzaamheid en kabinetsadviseur Jan Willem Erisman, geven Arnout Jaspers hierin gelijk. Erisman: „De feiten kloppen, maar wat doe je ermee?”

                                  Wat je met die feiten doet, is aan de politiek. Telegraaf-columnist Ronald Plasterk, die zich intensief met het stikstofdossier bezighoudt, roept het kabinet op om op basis van deze gegevens het stikstofbeleid compleet te herzien: „Het is zonneklaar: het stikstofbeleid berust op drijfzand en moet worden heroverwogen.”

                                  Betekent dit alles dat er in Nederland helemaal geen stikstofprobleem bestaat? Nee, zo simpel is het niet, meent ook Arnout Jaspers. „Schade door stikstof aan gevoelige natuur komt wel degelijk voor”, zegt hij desgevraagd. „Maar het is echt onzin om te beweren, zoals iemand als Jesse Klaver doet, dat de hele natuur in Nederland op omvallen zou staan.”

                                  Comment


                                  • wij meten anders dan andere landen, daarom zitten wij nu in de problemen, lekker verhaal

                                    Comment


                                    • De stikstofcrisis in Nederland is veroorzaakt door de politiek die op verkeerde rekenmethodes een stikstofwet hebben gemaakt die door de EU en rechters worden gehandhaafd. Terwijl de andere landen niet zo n stikstof wet hebben wn zo vrolijk verder bouwen en boeren. Het is een kolderieke toestand aan het worden.

                                      Comment


                                      • https://nos.nl/collectie/13871/video...e-co2-uitstoot

                                        Zo gaan we uiteindelijk allemaal betalen voor onze CO2-uitstoot


                                        Het Europees Parlement stemt vandaag over Europese klimaatplannen. Centraal onderdeel daarvan is het betalen voor de klimaatvervuiling van producten. Ieder bedrijf en iedere burger gaat daar op termijn iets van merken. Hoe dat zit, zie je in deze video.

                                        Comment


                                        • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/15...n-de-kolenmijn

                                          DE KWESTIE: BESTAAN STIKSTOFCRISIS
                                          ’Stikstof is de kanarie in de kolenmijn’

                                          Ik kan mij voorstellen dat men niet meer begrijpt hoe het nou zit met stikstof. Het kabinet wil enerzijds versnellen en anderzijds de doelen voor 2030 loslaten. Ondertussen heeft de BBB een grote overwinning gehaald omdat ze tegen het stikstofbeleid zijn en krijgt een wetenschapsjournalist veel aandacht voor zijn boek De stikstoffuik, dat claimt met feiten te onderbouwen dat de hele stikstofcrisis op drijfzand berust. Is er eigenlijk wel een stikstofprobleem?

                                          Wat is het probleem? De stikstofproblematiek is erg complex, en er spelen veel belangen in mee. Na vier jaar stikstofbeleid is er nog steeds geen duidelijkheid. Het is niet bekend wie waaraan moet voldoen, of de natuur wel voldoende beschermd wordt en hoe vergunningen voor woningbouw en duurzame energieprojecten kunnen worden verleend.

                                          Het ontbreken van deze duidelijkheid leidt tot veel frustratie en biedt ruimte om nut en noodzaak steeds weer ter discussie te stellen. Arnout Jaspers speelt daar met De stikstoffuik dankbaar op in.

                                          Beetje stikstof


                                          Wat zegt Jaspers in zijn boek? Hij redeneert dat natuur niet op omvallen staat en ook niet verloren gaat door een beetje stikstof. Het buitenland ziet dat goed en hanteert een ruime norm voor nieuwe activiteiten die stikstof uitstoten. Nederland zet met de strenge regels het land op slot, met grote economische en sociale gevolgen van dien.

                                          Norm


                                          De oplossing volgens Jaspers: stel ruimere normen en verhoog de grens voor het toelaten van een nieuwe activiteit. Haal de kritische depositiewaarde (KDW) uit de wet en beoordeel ter plekke de natuurkwaliteit. Is die goed? Dan hoef je niets te doen. Bescherm alleen de grotere gebieden en laat ’de 75 piepkleine, onbelangrijke Natura 2000-gebieden’ los. Stikstofprobleem opgelost.

                                          Hij gaat voorbij aan een paar belangrijke zaken. De satellietbeelden die wij al jaren gebruiken laten duidelijk zien dat Nederland een stikstof-hotspot is. Mede daardoor gaat het niet goed met de natuur in Nederland. De Natuurdoelanalyses die de provincies nu maken bevestigen dat. De Ecologische Autoriteit die die analyses beoordeelt geeft ook aan dat de stikstofneerslag naar beneden moet, naast andere maatregelen als het verhogen van waterstanden en beheer. Wij voldoen niet aan de Europese verplichting om natuur met voldoende kwaliteit in stand te houden. En, zoals Frans Timmermans zei na afloop van zijn gesprek met Caroline van der Plas: Nederland ontkomt niet aan vermindering van stikstofdruk. Niks weghalen van kleine gebieden, of afstand doen van de KDW en ook ruimere normen zit er niet in. Niet zolang we niet eerst snel en aantoonbaar de stikstofdruk hebben verminderd.

                                          Duidelijkheid


                                          Wat dat betreft zit er maar een ding op: lever zo snel mogelijk duidelijkheid en zorg dat boeren, industrie en anderen aan de slag gaan met het verlagen van hun stikstofuitstoot. Doe dat wel vanuit een visie. Waar willen we met de landbouw en industrie in Nederland heen? Want waar Jaspers compleet aan voorbij gaat is dat onze landbouwproductie nu ver buiten de grenzen van een gezonde leefomgeving gaat. Dan gaat het niet alleen over stikstof maar ook over klimaat, het water, de bodemkwaliteit, het landschap, geur, zoönose, dierenwelzijn en een vitaal landelijk gebied. We weten hoe we boeren kunnen helpen omschakelen naar een duurzame en rendabele landbouw. Het geld is beschikbaar, laten we aan de slag gaan.

                                          Jan Willem Erisman is hoogleraar Milieu en Duurzaamheid aan de Universiteit Leiden

                                          Comment


                                          • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/49...-geen-keuze-is

                                            DE KWESTIE: BESTAAN STIKSTOFCRISIS
                                            ’Laat je nooit door politici vertellen dat er geen keuze is’

                                            Het was de eerste reactie van stikstofminister Christianne van der Wal na de verkiezingsoverwinning van BBB: „Er is geen keuze.” Dat werd deze week letterlijk herhaald in de talkshow Khalid & Sophie, bij het bezoek van Frans Timmermans.

                                            De gevestigde orde in media en politiek gelooft dit namelijk echt: dat Nederland in stikstof-lockdown zit ’omdat er geen keuze is’. Over die stikstof zo meteen, maar eerst dit: laat je nooit door een politicus vertellen dat er geen keuze is. Zodra we dat geloven, is de democratie in feite afgeschaft. In een democratie kunnen we altijd kiezen voor ander beleid. Als we dat doen, is er geen stikstofcrisis meer, maar een stikstofprobleem dat oplosbaar is zonder bouwstop, onteigeningen en paniekmaatregelen als het verbieden van wielerrondes en braderieën.

                                            Voorstanders van dit stikstofcrisisbeleid hameren erop dat dit moet van Europa, van de wetenschap en van de rechter. Maar de Europese natuurbeschermingswet (de Habitatrichtlijn) zegt niets over stikstof. Er is veel onderzoek gedaan naar de schade door stikstof aan gevoelige natuur, die inderdaad voorkomt, maar geen enkele wetenschappelijke publicatie beweert dat de hele natuur in Nederland daardoor op omvallen staat.

                                            Op omvallen


                                            De politiek heeft er zelf voor gekozen om Nederland qua naleving van de Habitat-richtlijn volledig afhankelijk te maken van minder stikstof deponeren op de Natura 2000-gebieden. Geen enkel ander EU-land doet dit zo. Dat had nog niet eens de ramp hoeven zijn die het nu geworden is, als de rechters van de Raad van State dit met enige redelijkheid geïnterpreteerd hadden. Maar zij beroepen zich op het voorzorgbeginsel om – puur fictief, want berekend met computermodel AERIUS – een garantie op nul schade aan de natuur te eisen. Daarom zitten we nu vast aan een grenswaarde voor stikstof bij nieuwe vergunningen die vierduizend keer strenger is dan in Duitsland. Tienduizenden gezinnen moeten daardoor jaren langer op een huis wachten, terwijl ook een vooraanstaand wetenschapper als Erisman erkent dat dit geen merkbare verbetering van de natuur oplevert. Het is in feite een collectieve straf van de Raad van State voor de samenleving. Ook deze rechters hadden een keuze: in Duitsland heeft een actiegroep hetzelfde geprobeerd, maar die kreeg daar geen poot aan de grond bij het gerechtshof.

                                            Er moet dus onmiddellijk een nieuwe natuurbeschermingswet worden gemaakt, zonder die obsessie met stikstof. Waarom zouden we als uitgangspunt niet de Duitse wet nemen?

                                            Uitstoot


                                            Dat wil niet zeggen dat er helemaal geen stikstofbeleid moet zijn, maar het dogma van de halvering van de uitstoot in 2030, of 2035, moet van tafel. De uitstoot is sinds de jaren negentig al met twee derde gedaald, en kan nog verder omlaag, in de landbouw door strikt vrijwillige uitkoop van boeren en door innovatie. Het nieuwste hightech stalsysteem haalt volgens de overheidscertificering 70% ammoniakreductie. Al zou het in de praktijk maar 50% zijn, dan nog is de veeteelt uit de brand.

                                            Daarnaast heeft het klimaatbeleid waar dit kabinet toch al miljarden in investeert, als bijwerking dat de stikstofuitstoot omlaag gaat dankzij meer elektrische auto’s en meer CO2-arme elektriciteit uit zon-, wind- en kernenergie.

                                            Dit kabinet gaat deze keuze voor gezond verstand niet meer maken: dat zal de kiezer straks moeten doen.

                                            Arnout Jaspers is wetenschapsjournalist en schrijver van het boek De stikstoffuik.

                                            Comment


                                            • https://www.wyniasweek.nl/nieuwde-st...-moeten-lezen/


                                              NIEUW: ‘De Stikstoffuik’ van Arnout Jaspers. ‘Iedere politicus zou dit boek moeten lezen’’



                                              Van wetenschapsjournalist Arnout Jaspers verschijnt op 2 maart ‘De Stikstoffuik’. Jaspers fileert in dit boek gedetailleerd en genadeloos hoe het unieke Nederlandse stikstofprobleem ontstond, waarom Nederland als enige land ter wereld een fulltime ‘stikstofminister’ heeft en hoe de hele ‘crisis’ gebaseerd is op onwetendheid, misbruik van wetenschap en schimmige deals in achterkamertjes.

                                              Bioloog en oud-minister Ronald Plasterk schreef het voorwoord: ‘In dit verstandige boek vol nuttige feiten toont hij de absurditeit van het beleid aan. Iedereen zou het moeten lezen, zeker elke politicus of politiek geïnteresseerde.’

                                              Arnout Jaspers: hoe de Tweede Kamer debatteert over de deuk in de depositie die verhindert dat de druppel de emmer doet overlopen.


                                              Ik heb donderdag in totaal twee uur naar het stikstofdebat in de Tweede Kamer zitten kijken, en dat was genoeg om me op de rand van een burn-out te brengen. En dat, terwijl ik nog een van de weinige kijkers moet zijn geweest die bijna al het gebezigde jargon kende en daardoor vrij goed kon duiden waar het over ging. Wat is het toch vermoeiend en demoraliserend om te moeten luisteren naar mensen wier baan voor vijfennegentig procent bestaat uit praten.

                                              Arme burger. Hoe moet die zijn of haar weg vinden tussen het trappetje van Remkes voor de piekbelasters en de escalatieladder aangaande de provincies? Zal de deuk die de stikstofminister met haar LPV+-regeling in de depositie hoopt te slaan genoeg zijn om het verplichtend instrumentarium in de la te laten? Kunnen we het oordeel of de KDW per hexagon overschreden wordt wel aan AERIUS overlaten? Gaat de gebiedsgerichte aanpak voldoende stikstofruimte opleveren om de PAS-melders te legaliseren? Wat denkt u, kiezer?
                                              Onnavolgbare debatten


                                              De debatten over stikstof in de Tweede Kamer slepen zich al vier jaar voort. Deze parlementaire Groundhog Day is voor normale stervelingen allang niet meer te volgen, en dat lijkt juist de bedoeling. Juristen en bestuurskundigen maken alles steeds gecompliceerder; natuurkundigen kunnen gecompliceerde dingen soms verrassend simpel maken.

                                              De stikstofwetgeving is inmiddels net zo gecompliceerd geworden als de blauwdruk van een ruimteschip, en gaat mogelijk dit kabinet laten crashen. Wat me bij de ramp met de Space Shuttle Challenger brengt, in 1986.
                                              Het overtuigende experiment


                                              De Challenger ontplofte kort na de lancering, in het volle zicht van tienduizenden toeschouwers en media uit de hele wereld. Hoe kon dit gebeuren?, riep heel Amerika. Er werd een soort commissie-Remkes opgetuigd, met een keur aan experts die natuurlijk maanden nodig zouden hebben om tot conclusies te komen. Maar al vrij snel belegde een van hen, de fameuze fysicus Richard Feynman, een persconferentie.

                                              Voor het oog van de camera’s haalde Feynman een stukje plastic folie tevoorschijn, dat hij in een glas water met ijsklontjes stopte. Na een minuutje haalde hij het stukje plastic uit het glas, en brak het doormidden: het bewijs dat dit folie bij een temperatuur van rond de 0 graden bros werd.

                                              Dat folie was de afdichting tussen twee secties van de draagraket van de Challenger. Tijdens de lancering was het ongewoon koud geweest in Florida, en daardoor begaf die bros geworden afdichting het, waarna de draagraket explodeerde. Dit kinderlijk simpele experiment had meer overtuigingskracht dan het honderden pagina’s dikke rapport dat later uiteraard ook nog door de commissie geproduceerd werd.
                                              Mijn boek: ‘De Stikstoffuik’


                                              Was er maar net zo’n simpel experiment om voor iedereen zonneklaar te maken dat dit stikstofbeleid vroeg of laat gaat crashen en de regeringscoalitie fataal zal worden. Helaas, ik ben van origine wel fysicus maar aanzienlijk minder geniaal dan Feynman, dus ik heb er nog steeds een heel boek voor nodig, De Stikstoffuik, dat komende week verschijnt.

                                              Alle wetenschapsjournalisten die mee willen tellen in hun beroepsgroep, moeten minstens één boekje schrijven, ter verhoging van de eigen status en marktwaarde. Zo’n boekje gaat altijd over iets veiligs, zoals zwarte gaten of seks in het dierenrijk, en dat wordt dan door de collega’s met fluwelen handschoentjes gerecenseerd, ook al staat er niets nieuws in. Precies om die reden heb ik er altijd van af gezien om zo’n boek te produceren: te veilig, te overbodig.
                                              Is het Haagse stikstofbeleid gebaseerd op wetenschap?


                                              Mijn boek De Stikstoffuik zal vast niet met fluwelen handschoentjes worden aangepakt, omdat het uitvoerig de waanzin van dit stikstofbeleid uiteenzet. Wetenschapsjournalisten denken net als het brede publiek in grote meerderheid dat dit beleid simpelweg volgt uit de wetenschap, zonder zich er serieus in verdiept te hebben.

                                              Ooit zal men op deze stikstofcrisis terugkijken en zich hoofdschuddend afvragen: hoe kon dit gebeuren? Hoe kon een welvarend, democratisch land zich steeds verder in deze noodlottige fuik laten trekken? Dit is des te verbazingwekkender, omdat Nederland hier volkomen alleen in staat; geen enkel ander land, in de EU of daarbuiten, voert een stikstofbeleid dat zo radicaal en zo fnuikend voor de eigen maatschappij is als Nederland.

                                              Nederland vele malen strenger dan Duitsland


                                              Het toppunt van stikstofgekte is, dat Nederland een 4000 maal strengere grenswaarde hanteert dan Duitsland. Die grenswaarde bepaalt wanneer een bedrijf of evenement zodanig veel stikstofdepositie op een naburig Natura2000-gebied veroorzaakt, dat dit een merkbaar effect op de plantjes aldaar kan hebben, en dus een vergunning nodig heeft.

                                              In Duitsland is die grenswaarde een wetenschappelijk onderbouwde schatting. In Nederland bazelt onze stikstofminister – in strijd met de feiten – dat alleen van de Nederlandse Natura2000-gebieden ‘de emmertjes al vol zitten’ met stikstof, dus kan er geen druppel meer bij.

                                              Geëmmer leidt tot lockdown


                                              Tijdens het debat in de Tweede Kamer zag je diverse Kamerleden braaf knikken: inderdaad zeg, goeie metafoor, die ene druppel die de emmer doet overlopen, nu snappen we allemaal waarom in Nederland die grenswaarde 4000 keer zo streng is als in Duitsland.

                                              Bij nader inzien weet ik toch een Feynman-experiment: pak een emmer, en vul die tot de rand toe met water, zodat er echt geen druppel meer bij kan. Voeg nu een druppel water toe. Of twee druppels. Of tien. Kijk wat er gebeurt: vrijwel niets. Die emmer valt niet om en loopt ook niet leeg. Dat is dus wat er met de natuur gebeurt als je bij de huidige niveaus van stikstofdepositie toestaat dat bouwprojecten en boerderijen nog enige grammen extra depositie veroorzaken: vrijwel niets. Maar wegens precies dit geëmmer zit Nederland al sinds 2019 in stikstoflockdown.

                                              ‘De Stikstoffuik’ van Arnout Jaspers kost 21,50, verschijnt op donderdag 2 maart en is nu al te koop, zoals in de winkel van Wynia’s Week.

                                              Arnout Jaspers (1958) studeerde natuurkunde in Leiden, publiceerde als wetenschapsjournalist onder meer in NRC Handelsblad en de Volkskrant. Hij is sinds voorjaar 2020 columnist van Wynia’s Week.

                                              Comment


                                              • https://www.telegraaf.nl/nieuws/1754...-valt-verkeerd

                                                Verbazing in linkse hoek:’Sympathieke gozer dit’
                                                Stikstofsneer van D66-Kamerlid De Groot naar PvdA valt verkeerd

                                                DEN HAAG - Opnieuw weet D66-Kamerlid en stikstofwoordvoerder Tjeerd de Groot het debat rondom de stikstofjaartallen op de spits te drijven. Dat leidt tot cynische en verontwaardigde reacties van andere politici.

                                                Nu D66 buiten vrijwel alle provinciale coalities lijkt te vallen, richt De Groot zijn pijlen op de PvdA. Die partij spreekt in meerdere provincies met verkiezingswinnaar BoerBurgerBeweging (BBB). Voor BBB is het niet bespreekbaar om de halvering van de stikstofuitstoot te vervroegen van 2035 (zoals in de huidige wet staat) naar 2030.



                                                Ook in de provincie Friesland valt D66 – naar het zich laat aanzien – buiten de boot. Er zijn gesprekken gaande tussen BBB, PvdA, CDA en CU. De Friese PvdA-fractievoorzitter Edou Hamstra heeft bovendien al aangegeven dat het jaar 2030 niet heilig is als harde deadline om de stikstofuitstoot te halveren. Ook een ander breekpunt van BBB – het gedwongen onteigenen van boeren – kan van tafel, zegt fractievoorzitter Hamstra van de PvdA tegen Omroep Friesland.

                                                Dat leidt tot een cynische reactie van D66-Kamerlid De Groot. „Als je baantje belangrijker is dan je idealen, zal de natuur daarvoor boeten. Laat de PvdA zich herkennen aan haar gebrek aan een Groene Ruggengraat?”, zo twittert hij.

                                                Die sneer valt niet goed in linkse hoek. Voormalig PvdA-leider Lodewijk Asscher reageert met: „Sympathieke gozer dit. Zo enthousiasmeer je mensen voor positieve politiek!” SP-Kamerlid Peter Kwint verbaast zich vooral. „D66 die het over idealen boven baantjes heeft...”

                                                Kamerlid Chris Stoffer van de SGP, die in Friesland na de monsterzege van BBB als verkenner was aangesteld, vindt ook dat De Groot de plank misslaat. „De PvdA in Friesland heb ik leren kennen als een verstandige club mensen. Zij kijken naar de gemeenschap, de mensen, in plaats van naar getallen en deadlines. Echte sociaaldemocraten! En het gaat ze zeker niet om ’baantjes’.”

                                                De Groot doet vaker controversiële uitspraken in en buiten het parlement. Daardoor wordt hij geregeld – ook binnen de coalitie van VVD, D66, CDA en CU – betiteld als splijtzwam. VVD-prominent en stikstofbemiddelaar Johan Remkes gaf De Groot al eerder een draai om de oren. Hoewel D66 de uitspraken van De Groot doorgaans publiekelijk vergoelijkt, wordt achter de schermen zijn niet-verbindende koers zelfs binnen eigen gelederen gehekeld.

                                                Eerder deed De Groot voorstellen om de veestapel te halveren. Ook wil hij ingrijpen bij provincies die weigeren het Haagse beleid uit te voeren. Onlangs riep hij op tot zeer strenge geurnormen omdat mensen door de veehouderij permanent in de ’stank’ zouden zitten. Dat voorstel leidde tot een felle uitspraak van coalitiegenoot Jaco Geurts (CDA), die openlijk twijfelde ’aan de verstandelijke vermogens’ van De Groot.




                                                Comment


                                                • https://www.telegraaf.nl/nieuws/1921...ger-tijd-nodig

                                                  Stikstofbeleid vertraagd, Brussel heeft langer tijd nodig


                                                  DEN HAAG - De uitkoopregeling voor grote stikstofuitstoters is met een paar weken uitgesteld. Dat melden ingewijden, na berichtgeving van RTL Nieuws. Wel klinkt er vertrouwen dat er uiteindelijk groen licht wordt gegeven. „Die goedkeuring gaat er wel komen”, meldt een betrokkene.

                                                  Een akkoord vanuit Brussel kost meer tijd dan verwacht, vertellen Haagse bronnen. Het zou gaan om ’een paar weken vertraging’. Dat er vertrouwen is dat Brussel de regeling uiteindelijk wel goedkeurt, zit hem in de aanvullende vragen die Brussel drie weken geleden aan het ministerie stelde. „Die vragen zijn vooral technisch van aard, en gaan over de uitvoering”, zegt een ingewijde. In de geregelde onderlinge contacten zouden bovendien ’geen signalen’ zijn gegeven die erop duiden dat Brussel de regeling zou afkeuren.



                                                  Evengoed loopt het stikstofbeleid van het kabinet dus wel weer vertraging op. Eigenlijk had de regeling in april duidelijk moeten zijn, maar die deadline wordt dus niet gehaald. Premier Rutte erkent in een reactie dat het kabinet nog wacht op toestemming vanuit Brussel. Rutte wil het echter geen vertraging noemen.

                                                  Piekbelasters


                                                  In november heeft het kabinet een regeling aangekondigd om ongeveer 3000 zogeheten piekbelasters een uniek aanbod te doen om te stoppen. Boeren en bedrijven die veel stikstof uitstoten, krijgen een aanbod om te verduurzamen, te verhuizen of te stoppen. Bedrijven die veel stikstof uitstoten en vrijwillig stoppen krijgen een bedrag dat optelt tot 120 procent van de waarde van het bedrijf. Daarmee wil het kabinet op korte termijn de stikstofcrisis enigszins beteugelen en PAS-melders (boeren die buiten hun schuld illegaal zijn geworden door gestuntel van de overheid) legaliseren.

                                                  Comment


                                                  • https://www.ad.nl/binnenland/agent-d...olgd~a8ae86c7/

                                                    Agent die schoot op trekker met tiener Jouke wordt vervolgd


                                                    MET VIDEOHet Openbaar Ministerie vervolgt de agent die in de zomer van vorig jaar in de buurt van de A32 in Heerenveen schoot op een trekker. Het voertuig werd bestuurd door de 16-jarige Jouke Hospes. De agent wordt verdacht van poging tot doodslag.

                                                    Er is nog geen zittingsdatum bekend, meldt het OM. De zaak wordt behandeld door de zogeheten blauwe kamer, hier belanden zaken van opsporingsambtenaren.

                                                    Het OM wijst er verder op dat op sociale media een naam en foto rondgaan van een politieman die ‘ten onrechte’ wordt gelinkt aan het schieten. ,,Het gaat niet om de verdachte in deze zaak.”

                                                    De politie laat in een reactie op het nieuws over de vervolging weten dat ‘objectieve controle’ op het handelen van de politie door de rechtbank belangrijk is. ,,Aangezien het aan de rechter is om een uitspraak te doen over het handelen van de agent reageren wij tot die tijd niet inhoudelijk op deze zaak”, aldus de politie.



                                                    ,,Dit incident heeft een enorme impact gehad, met name op de bestuurder van de trekker en zijn directe omgeving”, zegt de politie. ,,Ook op de betrokken agent en zijn naaste collega’s is de impact groot.”

                                                    Wat gebeurde er?


                                                    Jouke was op 5 juli bij een boerenprotest langs de A32 bij Heerenveen toen een agent op zijn tractor schoot. De betrokken agent dacht dat de jongen op zijn collega’s wilde inrijden en vreesde voor hun veiligheid. Jouke werd opgepakt op verdenking van poging tot doodslag, maar die zaak is later geseponeerd waardoor de tiener niet wordt vervolgd.

                                                    De 16-jarige boerenzoon uit Akkrum reed op de bewuste dinsdagavond ‘van de schrik door’ toen hij bij het boerenprotest in Heerenveen door de politie werd beschoten. Dat verklaarde hij tijdens zijn verhoor, zo vertelde zijn advocaat aan deze site. Hij verwachtte op basis van de verklaring van zijn cliënt en de beelden van het incident al dat er geen vervolging zou komen.

                                                    Jouke dacht naar eigen zeggen eerst aan rubberen kogels, maar toen hij in de spijl van de cabine het kogelgat in zijn tractor zag wist hij volgens zijn advocaat dat het menens was. Volgens de tiener mag hij van geluk spreken dat hij het incident overleefd heeft. ‘Ineens was het PANG in mijn rechteroor, ik denk wat krijgen we nou, piep in het oor. Ik denk snel wegwezen uit paniek, straks komt er een tweede achteraan’.

                                                    Comment

                                                    Working...
                                                    X