https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/380...le-prostitutie

Woning gesloten in Leusden na illegale prostitutie

​© Google MapsLeusden - De burgemeester van Leusden heeft vandaag een woning gesloten op de Zuylenburg omdat daar illegale prostitutie plaatsvond.
Na vermoedens van de politie is afgelopen dinsdag het pand doorzocht. Er bleek een escortbedrijf in de woning te zijn, terwijl daar geen vergunning voor was afgegeven, aldus de gemeente.
Ook is er bij de controle een wapen aangetroffen. Volgens de gemeente levert dit ernstig gevaar op voor de openbare orde en veiligheid. De burgemeester wil met het sluiten van de woning een duidelijk signaal afgeven dat dit soort illegale activiteiten niet worden getolereerd.

https://www.sexdome.nl/nieuws/gemeen...tisch-centrum/

Gemeente Amsterdam vraagt naar meningen over Erotisch Centrum

De gemeente Amsterdam is van plan om aan de Europaboulevard een Erotisch Centrum te bouwen en vraagt nu aan bewoners, sekswerkers en ondernemers om mee te denken over hoe het gebouw eruit zou kunnen zien.



Er is nog onderzoek bezig rond de plannen, zoals wat het doet voor het verkeer, of de bodem geschikt is enzovoort. Naast deze onderzoeken wil de gemeente ook uitzoeken wat de mening is van betrokken over hoe het pand er het beste uit kan komen te zien van binnen en van buiten.

Vanaf november staat dit participatieplan op de pagina van het Erotisch Centrum op de website van Amsterdam.nl.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/3173...ongen-sekswerk

Stichting prinses Laurentien clasht opnieuw met Financiën over toeslagen: ’2500 euro een fooi voor gedwongen sekswerk’

Den Haag - De hersteloperatie van de toeslagenaffaire is terug bij af. Sinds afgelopen zomer zijn er amper gedupeerde ouders geholpen met aanvullende schade. Het ministerie van Financiën en de stichting van prinses Laurentien zitten met elkaar in een impasse. Een massaclaim dreigt.

Prinses Laurentien en het ministerie sloten weer vrede.




Stichting Gelijkwaardig Herstel (SGH), in de arm genomen om het proces van schade-afhandeling te versnellen, vindt dat het ministerie in het oude gedrag vervalt waarmee ouders tijdens de affaire in de knel zijn gekomen. Ze wijst in een brandbrief op elf blokkades die hulp aan gedupeerden in de weg staan.

SGH wijst Financiën erop het proces ’nodeloos complex’ te maken en weer te opereren vanuit wantrouwen riching de gedupeerde ouders. Opnieuw vragen ambtenaren om bedragen tot achter de komma te verantwoorden, zo luidt het verwijt. Niet het feitenrelaas van ouder is leidend, maar bewijsstukken, sneert SGH. „Ruimhartigheid ontbreekt. Bonnetjes gaan weer boven alles.”



De Stichting Gelijkwaardig Herstel (SGH) wikkelt aanvullende schade af op basis van de letselschadepraktijk. Het ministerie van Financiën vond de uitgekeerde bedragen – gemiddeld 128.000 euro – te hoog en niet goed ’uitlegbaar’. Ook werd er schade uitgekeerd voor gebeurtenissen die al voor de toeslagenaffaire hadden plaatsgevonden. En hoewel het ministerie tot dan toe de schadebedragen zonder kritische vragen aan de stichting had uitgekeerd, zette Financiën de pilot stop.Methode-Laurentien



Na een roerige lente, waarin prinses Laurentien en het ministerie openlijk met elkaar overhoop lagen, hadden de twee partijen in de zomer juist weer de vrede gesloten. SGH had de kritiek ter harte genomen en aanbevelingen van een evaluatiecommissie doorgevoerd. Half juli tekenden ze een nieuwe samenwerkingsovereenkomst; SGH kon het loket weer openen en toewerken naar het afhandelen van 350 zaken per week. Prinses Laurentien stopte vervolgens in augustus als voorzitter na beschuldigingen van wangedrag richting ambtenaren.

Maar sinds de ondertekening is er nog geen enkele ouder via de methode Laurentien geholpen. Haar stichting heeft wel gesprekken gevoerd met ouders (’vertellers’) en analyses afgeleverd van hun schade. Maar over die uitkomst is weer onmin.

2500 euro een ’fooi’




Zo mag de stichting bepaalde ’uitzonderlijke impactvolle gebeurtenissen’ niet meenemen in de schadebedragen, zoals een miskraam door stress, eenvoudig omdat een medisch dossier ontbreekt. Ook zelfdodingspogingen of gedwongen sekswerk mogen niet als zelfstandige gebeurtenissen in één schikking worden opgevoerd omdat het budget voor deze post maximaal 2.500 euro bedraagt, volgens ouders ’een fooi’ voor traumatische gebeurtenissen die nog jaren doorwerken.

Ook bij andere routes voor het afhandelen van aanvullende schade loopt het nog allerminst. De Commissie Werkelijke Schade, opgetuigd door het ministerie zelf, heeft in vier jaar tijd 540 ouders geholpen. De digitale route is nog niet open. Bij een ander traject, de eigen-regieroute, zijn 33 ouders geholpen. Dat terwijl er volgens een schatting van Financiën ongeveer 20.000 gedupeerde ouders in aanmerking komen voor aanvullende schade. Die aanvullende schade is bovenop de 30.000 euro uit de zogeheten Catshuisregeling die zo’n 35.000 gedupeerden hebben gekregen.
Verjaringstermijn



Intussen groeit de onvrede bij ouders, die massaal bezwaar maken tegen besluiten over hun schadebedragen. Stichting Gelijkwaardig Herstel bereidt een massaclaim voor als ze niet verder komt met Financiën. Daartoe heeft de stichting bij minister Eelco Heinen (Financiën) en staatssecretaris Nora Achahbar (Toeslagen) de verjaringstermijn verlengd van de onrechtmatige daad van de overheid in de toeslagenaffaire.



Zonder de verlenging zou het handelen van de overheid op 23 oktober verjaren. Hiermee houdt SGH de ruimte om op enig moment namens gedupeerde ouders alsnog een massaclaim in te dienen tegen de Staat.

Het ministerie van Financiën erkent dat er in de afhandeling van de toeslagenaffaire nog niet de snelheid zit waarop was gehoopt. „We overleggen binnenkort weer met de stichting. We gaan daarover niet via de media onderhandelen.”

overheid is niet meer te vertrouwen en ze blijven ook doorgaan die ambtenaren die de macht hebben, ongeacht wie er regeert, laten het helemaal niet hebben over de lokale politiek, belastinggeld verslindende criminelen zijn het

https://www.telegraaf.nl/vrouw/44111...-is-belangrijk

Iconische prostituees
Sekszussen Martine en Louise (82) ’tippelen’ nog één keer over de Wallen: ’Nooit een orgasme uitstellen, snelheid is belangrijk’

De tweelingzussen Martine en Louise Fokkens (82) groeiden in een halve eeuw uit tot de iconen van de Amsterdamse Wallen. De vermaarde oud-raamprostituees doen nog één keer een boekje open over de wereld die schuilgaat achter het rode gordijn.

© Erna Faust

De tweelingzussen Martine en Louise Fokkens werkten een halve eeuw in de prostitutie.




„Hé, seksbommen! Zijn we weer aan het tippelen?”, roept een potige vent met een zwarte hond en dito shirt naar Martine en Louise Fokkens op de Oudezijds Voorburgwal, de straat waar het tippelen voor de zussen begon. Er volgt een vriendelijk kneepje in de bovenarm van Martine, maar het kan natuurlijk ook Louise zijn. Er is een twinkeling in de ogen, een ondeugende glimlach. De man blijkt een oude bekende van de tweeling.

Amper drie minuten later maant een wel heel blije stadsgids een groepje Spaanse toeristen bij De Waag op de Nieuwmarkt om haast te maken. Ze wijst naar de kleurrijke tweeling Fokkens. ,,The famous sexsisters!”, jubelt de gids over de dames. ,,Ik heb hier al zó vaak over jullie verteld en nu zijn jullie er gewoon zelf...”
Popsterren



Het is exemplarisch voor het bezoek van de Fokkens aan de Wallen, dat de hele middag zo doorgaat. Met hun rode jas, rode schoenen en een Amerikaanse sjaal gedrapeerd over de schouders, stelen de zussen er de show. Ze voelen zich ook als een vis in het water en genieten van de aandacht. Soms maken ze een spontaan dansje of een huppeltje.

© Erna Faust

Ze genieten zichtbaar van alle aandacht.



Mensen benaderen de zussen soms ook alsof het popsterren zijn; er worden selfies met ze gemaakt. Soms vraag je je wel af of iedereen weet wie ze zijn of dat ze gewoon volgzaam meedoen met het maken van foto’s. Hoe dan ook: voor wie een rondgang met de zussen Fokkens over de Wallen maakt, doet er omwille van de tijd verstandig aan om brood of een banaan mee te nemen.Bekendheid



De bekendheid die verder reikt dan de rosse buurt hebben de zussen grotendeels te danken aan de documentaire Ouwehoeren, die in 2011 werd uitgebracht. De film over het levensverhaal van de eeneiige tweeling werd een regelrechte hit.



Iedereen - ook buiten de landsgrenzen - wilde álles weten over de markante dames. Die zich ondanks tegenslagen, spanningen en negatieve reacties een halve eeuw onverstoorbaar staande hadden gehouden in de wereld van de prostitutie.



Ruim veertien jaar nadat ze zijn gestopt, zijn ze terug van weggeweest. Nog één keer willen ze de herinneringen uit de mottenbollen trekken, want ja, de jaren gaan voor de oorlogskinderen Fokkens toch ook wel tellen. 82 jaar oud zijn ze nu, geboren op 12 mei 1942. „Louise is zo’n twintig minuten ouder,” zegt Martine. „Hoewel zij straks wel zal zeggen; tien minuten. Ach, dan zijn het er toch tien. Wat kan het mij eigenlijk schelen.”

Dat Louise zelf nog geen antwoord geeft, heeft te maken met de parkeerdichtheid in de rosse buurt. Een van de grote veranderingen die ze zagen in een halve eeuw tijd. Zelf hadden ze er overigens geen last van, want ze pakten in hun werkzame leven eigenlijk altijd de fiets. Ze woonden er toen ook.



Een paar keer zien we vanaf het terras op de Nieuwmarkt de auto met Louise stapvoets voorbijrijden. We horen het niet, maar de kans is levensgroot dat er achter het stuur stevig gefoeterd wordt. Niet alleen over de parkeerdichtheid overigens, ook over het uurtarief.Tweelingzussen



Het maakt Martine zichtbaar onrustig. „Ja, dat heb je goed gezien,” zegt ze terwijl ze een lepeltje door de cappuccino haalt. „Dat is dan toch omdat het mijn tweelingzus is, denk ik. Wat moeten we zonder elkaar?”



Een half uur later zijn we zover. De auto staat binnen de witte lijnen en de ’veel te koude koffie’ zakt het lichaam in. Tijd voor een tippeltour, lachen Martine en Louise. De twee onafscheidelijke tweelingzussen willen eerst richting hun oude bordeel. „Loes (zo noemt Martine haar zus regelmatig, red.) rolde het vak in vanwege haar (ex-)man Willem. Die was al thuis in die wereld van de prostitutie en regelde van alles.”



Martine begon eerst nog met het lappen van de ramen van het bordeel bij Louise. „Als ik dan op het laddertje stond met een zeem, vroegen klanten zich vaak af of Louise óók de ramen deed. We hielden ze maar in die waan,” zegt ze. Met een lach: „Zo ging dat later bij de seks ook weleens.”Prostitutie



De start in de prostitutie bracht de zussen Fokkens zonder meer ook dichter bij elkaar. Er was onmiskenbaar een spanningsveld merkbaar bij de familie. Louise: „Onze vader werkte ook in de buurt als slijter, onze moeder, een eersteklas kapster, was er ook niet heel gelukkig mee. Ze hadden alle voorstelbare vragen die ouders konden hebben, maar we waren ook al volwassen. Die steun die je elkaar kunt geven was heel belangrijk.”

Later, toen de taboes waren doorbroken, waren ze thuis ook trots. „Het is ook het oudste beroep ter wereld hè, een beroep dat we allemaal zouden moeten omarmen,” vervolgt Martine. „Seks hoort bij het leven, is het leven. We bouwden ook echt iets op met onze klanten, werden door de familie, vrienden en kennissen steeds meer als ondernemers gezien.”
Pesen



Jaren verstrijken. En ’ze pesen wat af’, zoals ze dat zelf zeggen. Poen verdienen. Eerst op de Oudezijds Voorburgwal, dan op de Achtergburgwal en voorts naar de Oude Nieuwstraat, een steegje tussen de Singel en de Spuistraat.



„Daar zaten negen bordelen die gerund werden door de dames Kitty, Katja, Marie, Hannie, Emmy en Wies,” somt Louise wat namen op. „Stuk voor stuk gepokt en gemazelde vrouwen. Ze verzorgden hun meisjes goed, hoor. Meestal woonden ze ook boven de peeskamers. Er was dan altijd een dak op het huis.”



Martine huurt er een ruimte in de kelder op nummer 6, Louise heeft ook een gedeelde kamer. „Maar Loes en ik waren er wel klaar mee om bij een ander op schoot te zitten. We wilden een bordeel overnemen, maar kwamen er niet tussen.



En heel eerlijk: we waren toen ook wel buitenbeentjes op de Wallen hoor. Veel dames gingen samen de hort op, wat drinken na werktijd. Wij waren al werkende moeders. Ik had drie kinderen thuis, Loes zelfs vier. De volgende dag moest je dus ook gewoon weer fit zijn om voor het gezin te zorgen.”

Sociale controle




Om de eindjes aan elkaar te knopen, werkten ze zes dagen per week. „Daarom zochten we een eigen kassie, want dan kun je je eigen tijd bepalen,” zegt Louise. „Een kassie? Een hoerenkassie, ja. Zo noemden we dat.”



Trots kijken ze nu halverwege de Koestraat - een zijstraatje tussen de Kloveniersburgwal en de Achterburgwal - naar een woonhuis. „Dit hier werd ons eigen bordeel. Er werd daar eerder ook al veel aan de deur gepeest. Afwerken gebeurde dan in de woonkamers boven.”



Het begint te spetteren en we lopen door. Aan het einde van de straat trekt Louise toch even aan de mouw van de verslaggever. „We gaan te snel,” waarschuwt ze met een ferme toon. „Dit was ons leven, hè! Hier stonden we, ook op deze hoek. Niet om de mannen te verleiden, maar gewoon om de benen te strekken. Én om te zien hoe het bij de andere dames ging. De sociale controle was altijd goed. Schrijf dat ook op.”SM-club

vervolg:

Louise schudt met het hoofd en wijst naar het hoekpand, waar mensen achter hun computer driftig zitten te tikken achter computerschermen. „Dit was een heel goede SM-club. En kijk nu? De gemeente Amsterdam is de Wallen liever kwijt dan rijk. Een slechte ontwikkeling. We hebben het over de ziel van de stad. Laat dat duidelijk zijn.”



Het moest er even uit. Niet gek, want de zussen zijn door hun werk allebei vergroeid geraakt met de buurt. En niet te vergeten ook met de mensen die er wonen. Dan is plotseling die lach terug op het gezicht. Waar Louise aan denkt? Aan al die ontmoetingen met de klanten. Altijd met de inzet om er onvergetelijke momenten van te maken. Wat hebben ze een hoop meegemaakt. Goed dat het is geweest, maar missen doen ze de avonturen zonder meer ook.
​
© Erna Faust

Ze zijn nog altijd onafscheidelijk.
Bijzondere seksfantasie



Vergeten zijn ze de herinneringen niet. Zoals die bijzondere seksfantasie van een man die kwam aanrijden op een brommer. Het moet ergens in 1967/1968 zijn geweest. „Ik stond aan de deur te pieren en daar stond hij plotseling. Met een rode sjaal om zijn nek, ik zal het nooit meer vergeten. Hij had een plastic tasje bij zich en daar moest ik eerst maar in kijken,” zegt Louise.



Niet zelden zette ze de tanden in tenen, kuiten en billen, maar de wensen van deze man zijn van een andere orde. Louise trekt op verzoek een rode kaboutermuts uit de tas en zet hem op zijn verzoek op haar hoofd. De man wandelt in alle ernst eerst nog een rondje en stapt dan pas bij haar binnen.

„Hij pakte daarna mijn arm vast en zei: ’Je weet toch wel dat ik die vieze, vuile, gore, smerige tuinkabouter ben?’ De man vond het geweldig, wilde het hele pakket met theater erbij hebben. „Dat is prachtig, toch? Mensen kunnen en zullen het gek vinden, maar wat kan mij het schelen? Hij wilde het. Het wond hem op en betaalde er goed voor. Als die man daar gelukkig van wordt, is dat toch prima?”
Vlugge Nelis



Ook Martine heeft haar bijzondere momenten wel gehad. Ze noemt vaste klant ’vlugge Nelis’, die inmiddels gestorven is. Nelis, die ieders buurman kon zijn, ging haar aan het hart. „’Ik kom d’r zo aan!’, belde hij dan zeker één keer per week enthousiast op,” zo herinnert Martine zich.



De man was destijds zo’n 65 jaar. ,,Dan hadden we het vooral eerst over al zijn fantasieën, wat er allemaal mogelijk zou kunnen zijn.” Daar werd hij dan erg opgewonden van. Met een lach: „Maar puntje bij paaltje keek hij altijd op zijn klokje en zei hij dat hij snel terug moest met de tram. Dus deden we een vluggertje en weg was-ie. Klaarkomen en hollend de deur weer uit. Iedere week hetzelfde ritueel.”



De wandeling in Amsterdam deze ochtend voert ook naar de straat waar het voor Martine en Louise begon, aan de Oudezijds Voorburgwal. Het huisnummer wil de nieuwe eigenaar van het pand liever niet in het stuk terugzien, maar voor de foto mogen de tweelingzussen wel even achter het raam gaan zitten.Vooraf betalen



Ze pakken hun moment en maken achter de ruit een ’kom hier’-beweging, gevolgd door het wrijven van de vingers over elkaar. „Vijftig euro!”, grapt Louise naar de verslaggever. „Of honderd. Dat mag ook, hè.”



Vooraf betalen was gebruikelijk. „Geld neertellen en dan d’r op. Of d’r af. Niet betalen is wegwezen, zo makkelijk was het ook,” aldus Martine.



Een gouden formule voor succes is er niet te geven. Wel is het belangrijk leiding te houden, zo weten ze zeker. „Snelheid is belangrijk bij het afwerken, zo kun je meters maken,” vervolgt Martine. „Geef hem wat hij wil, maar rem zeker niet af. Als ze zeggen: ‘O jee, het gaat gebeuren’, dan is het belangrijk juíst door te zetten. Ga je toch voor het uitstellen van een orgasme, dan kun je wachten op gedoe in de peeskamer.”


We lopen langs een winkeltje met in de etalage buttpluggen, dildo’s, cockringen en vibrators in alle kleuren, soorten en maten. „Al dat getril van al die nieuwe vibrators, wat moet je ermee...”, zegt Martine. Louise haakt in. „Ja, dat moet je dus helemaal niet zeggen. Dat is toch iets heel persoonlijks? De een houdt ervan, de ander niet. Dat is het leven.”
Bijzonder



Over bijzondere wensen weet Martine nog wel iets te vertellen. Zo tikte er in een van haar laatste jaren - rond 2010 - een chic aangeklede man op het raam. „Hij droeg een stropdas, lakschoenen en een kostuum. Echt een keurige vent. Hij zei toen: ’Kunt u mij in mijn gezicht schoppen met die lange laarzen die voor het raam hangen?’”
​
© Erna Faust

Een biertje aan de bar van café Old Soldier tijdens de ‘tippeltour’.



De man drukt 250 euro in haar handen, zonder aarzelen. Haast had hij wel, want hij kwam uit Schagen en had thuis gezegd boodschappen te gaan doen. „Dus ik trek mijn lange laarzen aan en ga op het bed staan. De punthakken zakken weg in het matras en begin hem te schoppen. Eerst tegen zijn wang, maar ook onder z’n kin.” De man schreeuwt. „Ik schrok daarvan, zo hard was het. Maar hij genoot. Toen we klaar waren, zwaaide hij en vertrok. Met een lach de hoek om, terug naar huis.”



Ze hadden ook klussen die ze samen deden. Zo bestelde ’geile Piet’ de zussen Martine en Louise steevast samen. „Ik deed dan de bovenkant, zij de onderkant,” lacht Louise. „Of andersom. Wist hij veel.”



Het was een wekelijks verzetje voor Piet, zo’n dertig jaar lang. „We raakten bevriend met hem. Hij deed ook klussen voor ons en beschermde ons als het nodig was. Het merkwaardige was: op een dag was hij weg en hebben we hem nooit meer gezien.”Grenzen aangeven



Ze gingen allebei heel ver om het de klanten naar de zin te maken. Toch wisten ze ook heel goed waar de grens lag. Zoenen op de mond? Nee, dat bewaarden ze wel voor hun partners en kinderen thuis. En een ’achterommetje’ (anale seks, red.) stond volgens de zussen ook niet op de lijst. Seks zonder condoom evenmin. En dat laatste resulteerde nog wel eens tot een spanningsveld in de peeskamer. „Dan probeerden ze tijdens de seks toch nog even het rubber van de penis te trekken. Ja, dat moet je niet doen hè.”



Hoe zorgden ze eigenlijk voor hun veiligheid? „Als we het niet helemaal vertrouwden, lieten we dat meestal eerst weten aan de andere dames in de straat. Ook lieten we de deur van het slot. We hadden mensen in de buurt die goed voor ons zorgden als er onveilige situaties waren.”
​
© Erna Faust

Nog één keer in het raam.



Een keer dreigt het niettemin helemaal uit de hand te lopen, medio 2010. „Ik ben alleen op de kast als er een onbekende voor het raam staat,” zegt Martine. „Hij gebaart: hoeveel? Ik zeg: vijftig. Hij komt binnen. We lopen naar achteren. Dus ik zeg heel rustig: ’Wil je even afrekenen?’”

De man weigert. En neemt haar in de wurggreep. „’Ik ga je doodmaken’, zei hij. Hij slaat met een vuist op mijn mond en vervolgt: ‘Ik ga je vermoorden!’ Het is even zwart bij me. Als ik terug in de realiteit ben, zet ik het op een gillen. Hij heeft me van achter bij m’n keel beet, maar ik druk m’n kin op m’n borst en laat me zakken. Ik gil moord en brand. Zo hard dat er mensen op afkomen. Dan vlucht hij en ik ren de straat in.”



Aanhouden doet de politie hem niet. „Aangifte heb ik ook niet gedaan. Alsof dat zin heeft.”



De tippeltour verplaatst zich naar een onvervalste donkerbruine kroeg: Old Soldier, waar Peter voor de deur staat en de dames verwelkomt. Bezoekers grijpen direct hun kans en willen op de foto. „De tweeling!”, zegt hij enthousiast. „Wie kent ze niet? Als het interview straks klaar is, mag ik dan ook nog even met ze op de foto? Ik ken ze al zo lang, maar een foto heb ik nog niet.”

https://www.ad.nl/almere/illegaal-bo...-uit~a947e6f4/


PREMIUMHet appartementencomplex waar de man nu nog woont. © Ron Baltus

Illegaal bordeel of niet, man uit Almere moet na bijna 20 jaar zijn appartement uit


Hij noemt zichzelf een goede huurder en heeft een goede band met de buren. Toch moet een man uit Almere na bijna twintig jaar zijn appartement verlaten. Volgens woningbouwstichting GoedeStede gebruikte hij de woning als illegaal bordeel. Een ultieme poging om uitzetting te voorkomen, haalt niets uit.


Hij stond vorige week donderdag voor de tweede keer in korte tijd tegenover GoedeStede in de rechtbank. Uitzetting dreigt, woensdag is het zover en de man probeert dit te voorkomen of in elk geval uit te stellen tot er een uitspraak ligt in hoger beroep.

„Dan heb ik niks meer”, zei de Almeerder over de dreigende uitzetting. Eerder dit jaar, toen zijn woning op last van burgemeester Hein van der Loo voor enkele maanden op slot zat, zwierf hij rond. Hij sliep onder bruggen en af en toe bij een vriend. Dat zei althans zijn advocaat donderdag.

Illegale seksinrichting


Volgens de verhuurder gebruikte hij het appartement, waar hij sinds 2005 woont, als illegale seksinrichting. Bij een controle van politie en gemeente in april werden twee vrouwen aangetroffen die verklaarden dat ze er tegen betaling mannen ontvingen. De huurder zou af en toe langskomen om het geld op te halen. Verder zou niets erop wijzen dat hij er woonde.

De huurder zei dat hij gewoon weinig persoonlijke spullen heeft en dat de controleurs beter hadden moeten zoeken. En de dames waren geen prostituees, maar logees. „Ze waren er pas drie dagen. Ze hebben er géén klanten ontvangen”, zei hij donderdag. Ook zouden ze de politie niet goed hebben begrepen. Wel zei hij dat hij af en toe seksfeestjes hield.

‘Ongeloofwaardige verklaring’


Omdat de huurder weigerde om de woning op te leveren, stapte GoedeStede naar de rechter. Die noemde zijn verklaring ‘ongeloofwaardig’. De huurder moest alsnog vertrekken, maar vocht dat aan. Zijn advocaat betoogde donderdag in een nieuwe zitting dat er geen belang is bij een snelle uitzetting. „Ook is het niet aannemelijk dat er overlast was.”

Het is tevergeefs, want de rechter schaart zich wederom achter GoedeStede. Er zijn geen nieuwe feiten naar voren gebracht die een ander besluit noodzakelijk maken, staat in het vonnis.

Dat de huurder mogelijk dakloos wordt, zoals hij zelf zegt, kan daar niets aan veranderen. Ook is er volgens de rechter geen sprake van een ‘juridische misslag’, zoals de advocaat van de huurder beweert. Dan moet er een ‘evidente fout’ in het vonnis staan en dat kan de rechter niet ontdekken.

https://www.ad.nl/binnenland/illegaa...beld~ae096d54/


PREMIUMIn dit huis aan de Zuylenburg in Leusden was een illegaal bordeel gevestigd, dat zich voordeed als een thuiszorginstelling. © AD / Getty Images

Illegaal bordeel in rijtjeswoning deed zich voor als thuiszorgbedrijf: ‘Werd elk half uur aangebeld’


Een rijtjeshuis in een Vinex-wijk in het rustige Leusden dreef buren al lange tijd tot wanhoop. Maandenlang was het een komen en gaan van bezoekers, tot de gemeente constateerde dat er in de woning illegale prostitutie plaatsvond. Onderzoek van deze siteleert dat er op het adres een wel héél pikant ‘thuiszorgbedrijf’ werd gerund.

Het rijtjeshuis aan het Zuylenburg in Leusden is inmiddels potdicht. Toen de woning vorige week dinsdag doorzocht werd door de politie werd er een ‘illegale seksinrichting’ aangetroffen. Er zou prostitutie plaatsvinden, zonder dat de gemeente hier een vergunning voor heeft afgegeven. Ook werd in de woning een vuurwapen gevonden.

Een 35-jarige Leusdenaar is na de huiszoeking aangehouden wegens bedreiging. ,,Zijn rol rondom illegale prostitutie of het wapen wordt nog onderzocht”, aldus politiewoordvoerder Iris van Raalte.

Voor burgemeester Gerolf Bouwmeester was de dreiging van dit wapen, en de ondermijning door illegale prostitutie reden om de woning voor in ieder geval vier weken te sluiten. Buren vertelden eerder al aan het AD dat de sluiting voor hen niet als verrassing kwam.

Een 35-jarige Leusdenaar is na de huiszoeking aangehouden wegens bedreiging. ,,Zijn rol rondom illegale prostitutie of het wapen wordt nog onderzocht”, aldus politiewoordvoerder Iris van Raalte.

Voor burgemeester Gerolf Bouwmeester was de dreiging van dit wapen, en de ondermijning door illegale prostitutie reden om de woning voor in ieder geval vier weken te sluiten. Buren vertelden eerder al aan het AD dat de sluiting voor hen niet als verrassing kwam.

Een andere buurman: ,,Tien jaar geleden zat er een drugslab. Nu een bordeel.” Inderdaad blijkt dat de bewoner in 2014 tot een geldboete is veroordeeld voor het bezit van tientallen hennepplanten.

Een kijkje in het handelsregister van de Kamer van Koophandel leert dat op het adres een aantal bedrijven staat ingeschreven. Eén daarvan is een ‘thuiszorgbedrijf’. De eigenaar is een op hetzelfde adres ingeschreven investeringsbedrijf, dat weer eigendom is van de bewoner van het huis.

Thuishulp met erotisch tintje


Het thuiszorgbedrijf heeft een X-account waar – tussen foto’s van schaars geklede dames door – wordt verteld dat het bedrijf tijdens de coronaperiode is opgezet, toen er geen sekswerk mocht worden verricht. ‘Wij bieden unieke thuishulp aan met een erotisch tintje’, is te lezen. ‘Wij hebben exotisch dineren! U kunt bij ons een dessert dame of een sexy sushi boy bestellen.’

De website van het bedrijf zelf is inmiddels leeg. Op een reviewsite is nog wel te zien wat voor pakketten er werden aangeboden. Zo was er een pakket ‘Schoonmaak in kleding naar keuze’, een pakket waarbij de ‘dames enkel uw tuin komen verzorgen’, en een ‘all in’-pakket. Wat ‘all in’ inhoudt, wordt niet uitgelegd.

Een woordvoerder van het ministerie van Volksgezondheid laat desgevraagd weten dat ook zij het ‘vermoeden heeft dat het plaatje van een thuiszorgbedrijf niet klopt’. Buiten de KvK-registratie kon de woordvoerder geen documentatie of controles van het bedrijf vinden.

‘Even appen en dan langskomen’


Of het sekswerk, waardoor de woning werd gesloten, ook daadwerkelijk via dit bedrijf plaatsvond, is niet zeker. In reacties op een website waarop gebruikers escortbedrijven kunnen beoordelen, is te zien hoe wordt gespeculeerd over wat het bedrijf nou precies aanbiedt.

‘Je moet gewoon even appen, en dan kun je langskomen’, schreef één van hen in juni. Het betrokken thuiszorgbedrijf is benaderd voor een reactie, maar het telefoonnummer is niet meer in gebruik.

en dan te weten dat de meeste illegaal werkende dames niet gevonden of gesignaleerd zijn door de Gemeenten. Ze weten niet wat ze er mee willen, ja legaal de wantoestanden gaan toestaan door legalisering zonder handhaving, eureka, dat is de oplossing.... NOT

https://www.sexdome.nl/nieuws/bb-lij...mmen-opruimen/

B&B lijkt op ‘seksuele inrichting’ en moet alle buttplugs, zweepjes en tepelklemmen opruimen

Na de vondst van een kamer vol buttplugs, zwepen, tepelklemmen en maskers, wist de gemeente Valkenswaard genoeg: De Borkelse B&B Kinky Playhouse is behalve een nachtverblijf vooral ook een seksinrichting, waarvoor het geen vergunning heeft. En dus moet de kinky uitzet terug in de doos.



Dat de gasten van Kinky Playhouse niet (primair) voor de lokale cultuur en natuur naar Borkel komen, mag duidelijk zijn. Ze worden via de website van de B&B al in de stemming gebracht met attributen die tijdens hun verblijf voor het grijpen liggen: veel leer- en ijzerwerk, dat vooral liefhebbers van SM en BDSM (bondage, red.) bekoort.

Kooien, kettingen, boeien en katrollen, om maar eens wat te noemen. In de tuin staat een groot rad waaraan gasten zich kunnen laten vastbinden.

Maar dat alles maakt Kinky Playhouse nog niet tot een ‘seksinrichting’ zoals de gemeente de B&B categoriseert, stelt de eigenaar. Hij kwam in verzet toen het gemeentebestuur hem na een recente controle opdroeg de inrichting op te ruimen, omdat hij voor dat type verblijf geen vergunning heeft. Met een dwangsom van 7500 euro als stok achter de deur.

Maar van een seksinrichting is helemaal geen sprake, zo stelde de eigenaar onlangs bij de bezwarencommissie, die het geschil behandelde. ,,Er werken bij ons geen sekswerkers en de seks die er plaatsvindt, gebeurt in de privésfeer. In een besloten kamer waar buiten de geboekte gasten niemand komt. We bieden de overnachting aan als ‘recreatieve activiteit’, iets wat de vergunning niet verbiedt.”

Inclusie en diversiteit op het spel


Sterker nog, door de attributen te verbieden, handelt Valkenswaard volgens de eigenaar in strijd met de grondwet, die waarden als inclusie en diversiteit beschermt. ,,Hoe de gasten hun nacht invullen, mét of zonder attributen, gaat behalve henzelf niemand iets aan.”

Maar dat ziet de gemeente Valkenswaard duidelijk anders. ,,Al die attributen worden wel degelijk bedrijfsmatig aangeboden. Er wordt een waarborgsom voor gevraagd. Daar is een aparte vergunning voor nodig. Ook moet de uitbater een nachtregister bijhouden. Ons is niet gebleken dat hij dat deed.”

‘Gemeente had gelijk’


De bezwarencommissie gaf de gemeente uiteindelijk voor het grootste deel gelijk. Kinky Playhouse faciliteert een accommodatie met attributen die ten dienste staan van seksuele handelingen. In die zin is er sprake van een exploitatie, die in strijd is met de vergunning die er op het perceel rust. En dus stond de gemeente in zijn recht daarop te handhaven.

De eigenaar laat telefonisch weten zich niet bij de uitspraak neer te leggen en in hoger beroep te gaan bij de bestuursrechter. ,,Zolang die er niet over geoordeeld heeft, ruimen wij niets op.”