https://www.telegraaf.nl/watuzegt/94...t-het-goed-was
Column Marianne Zwagerman
Europa heft zichzelf op en Kaag zag dat het goed was
Even leek er een sprankje democratisch besef aanwezig bij D66-leider Sigrid Kaag toen ze donderdag in een debat in de Tweede Kamer zei: „De vraag is of de Nederlandse bevolking nog bereid is de prijs te betalen om deze vreselijke oorlog in Oekraïne tegen te gaan.” Een uitstekende vraag!
We horen Kaag en premier Mark Rutte steeds spreken over ’onze oorlog’. Feit is dat wij als Nederlandse bevolking part noch deel hebben aan het conflict tussen twee landen die niet in de EU en niet in de NAVO zitten. De laatste keer dat een kabinet geïnteresseerd was in de mening van de Nederlandse bevolking over Oekraïne, beviel de uitslag niet. Nadat we tégen het associatieakkoord tussen Oekraïne en de EU hadden gestemd, kwam dat akkoord er toch en werd het referendum afgeschaft.
Ook nu is Kaag niet geïnteresseerd in het antwoord van de burgers op de door haar opgeworpen vraag. Ze gaf het liever zelf: „Ik mag hopen dat het antwoord ja is, het is de taak van de overheid om de bevolking daarin mee te nemen.” Juist, we mogen niet zelf onze mening vormen, D66 dramt de eigen mening door en neemt ons er weerloos in mee. Bij het uitbreken van de oorlog was het sentiment onder de Nederlandse bevolking vast wel zoals Kaag hoopte, mede dankzij haar vrienden van de media die keurig het gewenste beeld schetsten van Volodimir Zelenski als de nieuwe Superman, leider van een land dat niet op corruptie, maar op ’onze westerse waarden’ gebouwd is.
Corruptie
Bij De Telegraaf weten ze wel beter. In 2004 startte de toenmalige Telegraaf Media Groep een mediabedrijf in Kiev. Met een radiozender, De Obzor, een Oekraïense versie van de gratis krant Spits en van Speurders.nl. Al snel bleek fatsoenlijk zakendoen onmogelijk in het land dat van corruptie aan elkaar hangt, waar oligarchen elkaar de bal toespelen en staatsmedia op bedenkelijke wijze de bevolking manipuleren. Een bevolking die steeds gewelddadiger werd. De Telegraaf-directeur in Kiev ontdekte dat er op de begane grond onder de redactie een levendige handel in kalasjnikovs was. De Nederlandse TMG-medewerkers werden snel teruggehaald naar Amsterdam en de activiteiten werden gestaakt.
Toen de Nederlandse burgers dit voorjaar hun huizen en harten openstelden voor de Oekraïense vluchtelingen dachten ze misschien nog dat het Westen Vladimir Poetin snel op de knieën zou krijgen met wat sancties. Inmiddels voelt iedereen wat een paar macro-economen al voorspelden: de sancties raken vooral onszelf op een manier die sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer is voorgekomen. Kou en honger liggen op de loer, zelfs in het rijke West-Europa, dat zichzelf onaantastbaar waande.
Groen sprookje
Kaag zei in het debat: „Je probeert altijd een regime te raken en de burgerbevolking te sparen.” We kunnen vaststellen dat dit faliekant is mislukt. Ze zei dat ze „zich zorgen maakt over het averechtse effect”. In werkelijkheid past de kunstmatig gecreëerde gasschaarste prima in haar groene sprookje, al zal ze dat niet hardop zeggen. Wijzend met de vinger naar Poetin offert Kaag samen met Rutte en Ursula von der Leyen de toekomst van Nederland en Europa op.
De Europese topman van staalproducent ArcelorMittal zei in een interview: ’Europa dreigt zijn industrieel weefsel te verliezen. De energie is hier negen keer duurder dan in de VS. Ik leg hier hoogovens stil en importeer halffabricaten uit de rest van de wereld. Braziliaanse staalproducten zitten qua kostprijs ver onder die in Europa. Als we die onderdeel van de Europese productieketen maken, kun je dat niet meer terugdraaien.’
Europa heft zichzelf op en Kaag zag dat het goed was.
Column Marianne Zwagerman
Europa heft zichzelf op en Kaag zag dat het goed was
Even leek er een sprankje democratisch besef aanwezig bij D66-leider Sigrid Kaag toen ze donderdag in een debat in de Tweede Kamer zei: „De vraag is of de Nederlandse bevolking nog bereid is de prijs te betalen om deze vreselijke oorlog in Oekraïne tegen te gaan.” Een uitstekende vraag!
We horen Kaag en premier Mark Rutte steeds spreken over ’onze oorlog’. Feit is dat wij als Nederlandse bevolking part noch deel hebben aan het conflict tussen twee landen die niet in de EU en niet in de NAVO zitten. De laatste keer dat een kabinet geïnteresseerd was in de mening van de Nederlandse bevolking over Oekraïne, beviel de uitslag niet. Nadat we tégen het associatieakkoord tussen Oekraïne en de EU hadden gestemd, kwam dat akkoord er toch en werd het referendum afgeschaft.
Ook nu is Kaag niet geïnteresseerd in het antwoord van de burgers op de door haar opgeworpen vraag. Ze gaf het liever zelf: „Ik mag hopen dat het antwoord ja is, het is de taak van de overheid om de bevolking daarin mee te nemen.” Juist, we mogen niet zelf onze mening vormen, D66 dramt de eigen mening door en neemt ons er weerloos in mee. Bij het uitbreken van de oorlog was het sentiment onder de Nederlandse bevolking vast wel zoals Kaag hoopte, mede dankzij haar vrienden van de media die keurig het gewenste beeld schetsten van Volodimir Zelenski als de nieuwe Superman, leider van een land dat niet op corruptie, maar op ’onze westerse waarden’ gebouwd is.
Corruptie
Bij De Telegraaf weten ze wel beter. In 2004 startte de toenmalige Telegraaf Media Groep een mediabedrijf in Kiev. Met een radiozender, De Obzor, een Oekraïense versie van de gratis krant Spits en van Speurders.nl. Al snel bleek fatsoenlijk zakendoen onmogelijk in het land dat van corruptie aan elkaar hangt, waar oligarchen elkaar de bal toespelen en staatsmedia op bedenkelijke wijze de bevolking manipuleren. Een bevolking die steeds gewelddadiger werd. De Telegraaf-directeur in Kiev ontdekte dat er op de begane grond onder de redactie een levendige handel in kalasjnikovs was. De Nederlandse TMG-medewerkers werden snel teruggehaald naar Amsterdam en de activiteiten werden gestaakt.
Toen de Nederlandse burgers dit voorjaar hun huizen en harten openstelden voor de Oekraïense vluchtelingen dachten ze misschien nog dat het Westen Vladimir Poetin snel op de knieën zou krijgen met wat sancties. Inmiddels voelt iedereen wat een paar macro-economen al voorspelden: de sancties raken vooral onszelf op een manier die sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer is voorgekomen. Kou en honger liggen op de loer, zelfs in het rijke West-Europa, dat zichzelf onaantastbaar waande.
Groen sprookje
Kaag zei in het debat: „Je probeert altijd een regime te raken en de burgerbevolking te sparen.” We kunnen vaststellen dat dit faliekant is mislukt. Ze zei dat ze „zich zorgen maakt over het averechtse effect”. In werkelijkheid past de kunstmatig gecreëerde gasschaarste prima in haar groene sprookje, al zal ze dat niet hardop zeggen. Wijzend met de vinger naar Poetin offert Kaag samen met Rutte en Ursula von der Leyen de toekomst van Nederland en Europa op.
De Europese topman van staalproducent ArcelorMittal zei in een interview: ’Europa dreigt zijn industrieel weefsel te verliezen. De energie is hier negen keer duurder dan in de VS. Ik leg hier hoogovens stil en importeer halffabricaten uit de rest van de wereld. Braziliaanse staalproducten zitten qua kostprijs ver onder die in Europa. Als we die onderdeel van de Europese productieketen maken, kun je dat niet meer terugdraaien.’
Europa heft zichzelf op en Kaag zag dat het goed was.
Comment