zijn jodenhaat was al lange tijd hier zichtbaar, er zijn dus nog steeds Nazi's, maar die zitten nu veelal onder de links denkenden

https://www.telegraaf.nl/podcast/109...en-aan-de-deur

Het Land van Wierd Duk

‘Nederlanders, pas op, de islamisten kloppen aan de deur'

In een extra aflevering van de podcast het Land van Wierd Duk is de Iraanse vluchteling en auteur Keyvan Shahbazi te gast. Shahbazi belandde als tiener in de martelkelders van het Islamitische regime in Teheran. Hij kijkt met verbijstering naar de snelle islamisering van de grote steden n Nederland. „Wat zich voltrok in Iran, zie ik nu hier gebeuren.”

Hamas moet de gijzelaars vrijlaten, de wapens neerleggen en mag geen deel uitmaken van het toekomstige bestuur van de Gazastrook. Maar dit zijn allemaal open deuren. Iedereen met een beetje gezond verstand weet dit.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...ten-we-zwijgen

Assita Kanko: onze samenleving ontspoort en zelfs als er bloed vloeit, het gevaar zichtbaar is en de dreiging concreet wordt, moeten we zwijgen





Wat een tijdperk! Zeggen dat een vrouw een vrouw is wordt tegenwoordig gezien als ’geweld’ of een ’provocatie’. Daders van misdrijven worden gezien als ’slachtoffer’, en als je je ideeën wilt uiten, is er een hele lijst onderwerpen waar je niet over mag spreken. (Intellectuele) inspanning moeten leveren is ook al niet acceptabel. Want dat mag niet meer worden verwacht van mensen in het Westen en bedrijven zoeken het maar elders uit.

Excelleren op school is ook niet eerlijk omdat dit de gevoelens van minder presterende kinderen kan kwetsen. Iedereen moet onder het latje dat steeds lager wordt gelegd om je zodoende aan te passen aan wat „acceptabel” is volgens sommige luidruchtige minderheden. Collectieve middelmatigheid wordt op deze manier steeds normaler.



Ik lees dat sommige bekende mensen spreken over vrede die ze gevonden zouden hebben in de islam, maar die mensen zwijgen tezelfdertijd over de religieuze onderdrukking van vrouwen. Getuigen, zoals Nederlandse slachtoffers van huwelijkse gevangenschappen, bloeden eenzaam. Iedereen blijft voorzichtig. Wat een vrije wereld. Wat een tijdperk toch.Esther Masschaele tegen grond gewerkt door minderjarige



Als samenleving zijn we collectief de zo laag mogelijke inspanning normaal gaan vinden. Ook als we zouden moeten opkomen voor verworven rechten, zoals het recht voor onze ouderen om alleen te wandelen zonder bang te zijn. Deze week blijft het verhaal van de 80-jarige Belgische Esther Masschaele hangen. Zij was vrijdagmiddag alleen aan het wandelen in West-Vlaanderen om een vriendin te bezoeken, toen ze plots tegen de grond werd gewerkt door een minderjarige jongeman.



Toen de vrouw probeerde op te staan, smeet hij haar met haar hoofd tegen de grond. Even was ze buiten bewustzijn. Daarna zat hij boven op haar. Haar broek en ondergoed op haar enkels. Ze was bang en bloedde aan haar hoofd. Een voorbij fietsend koppel keek even naar de situatie, maar reed snel verder. De jongen schrok en liep weg toen hij hen zag, maar volgde Esther later wel toen ze vluchtte naar haar vriendin. Die belde de hulpdiensten.

12-jarige pleegt gruweldaad




Esther is de zus, de dochter, de moeder of de oma van iemand. Dit is geen verhaal uit een ander continent of een ander tijdperk. Dit heeft plaats in Europa. Nu. Ik ben woedend en ontzettend verdrietig. Om de absurditeit van dit geweld. Om het immense trauma van Esther. Om het feit dat niemand tussenbeide kwam. Om het besef dat een 12-jarige (!) zo’n gruweldaad pleegt. Hoe is dit mogelijk?

En Esther is niet de enige. Voor haar en voor de vele andere slachtoffers van geweld moet je wetgeving maken. Wat zet je dan op papier en wat wordt toegepast en voor wie, als in onze samenlevingen niet meer duidelijk gedefinieerd is wie of wat een ’vrouw’ is?



De problemen van onze samenleving gaan veel verder dan veiligheid op straat. Het gaat om onverschilligheid, die ontstaat door decadentie. Wat ’normaal’ is, wordt ondermijnd en belachelijk gemaakt.



Onze samenleving ontspoort en wij weigeren ons te richten op de oplossingen. Zoals: de bescherming van onze waarden en normen tegen de islamitische radicalisering. Zoals: de aanpak van het drugsprobleem in – vooral – onze steden. Zoals de mensenhandel en criminele activiteiten die het slappe migratiebeleid met zich meebrengt, maar waarover ook niet mag worden gesproken.Lid Samidoun op podium Brussel



Zelfs als er bloed vloeit, het gevaar zichtbaar is en de dreiging concreet wordt, moeten we zwijgen. Kijk naar de leerkrachten, schrijvers, columnisten en journalisten – ook van De Telegraaf – die moeten onderduiken of die concreet dagelijks bedreigd worden of aangevallen. Intussen staat een actief lid van de islamistische beweging Samidoun die openlijk terrorisme verheerlijkt, op een podium in Brussel. Hij kan vrij handelen zonder angst voor ordehandhavers, die machteloos toekijken.



Ik weet niet meer wat we serieus nemen en wat niet. Maar het feit dat een Hooggerechtshof ons duidelijk moet maken dat vrouwen gewoon vrouwen zijn, zegt veel over het type samenleving dat we zijn geworden. In plaats van de grote maatschappelijke problemen aan te pakken, worden er eindeloze debatten gevoerd over wie of wat een vrouw is en wie zich ’vrouw’ mag noemen. Tot eindelijk een hoge rechter ingrijpt.



Dat laatste is duidelijk, maar uiteindelijk kan zoveel decadentie niet zonder gevolgen blijven.

de mensheid in het algemeen faalt al decennia, verblind enerzijds door luxe, welvaart en consumptie, en een ander deel wat moet overleven in oorlogen of hongersnoden, en neem dan de bevolkinggroei daarbij dan heb je een dodelijke mix dat de mensheid zichzelf op een gegeven moment uitroeit.

Daarom de shit negeren en leef!

Helaas kan je de problemen in je dagelijks leven niet negeren

We krijgen teveel info tegenwoordig en denken ook overal verstand van te hebben en zo ontstaat meer een meer polarisatie terwijl onze invloed vrijwel 0 is, waste of energy dus

https://www.telegraaf.nl/video/28997...-antisemitisme

Frits Barend over alternatieve dodenherdenking: ‘Pure uiting van antisemitisme!’

17:57Video



The Rights Forum organiseert een alternatieve herdenking onder de naam ‘4 mei inclusief’, met aandacht voor Palestina. Is dat een provocatie, een teken van de tijd, of raken we de echte betekenis van 4 mei kwijt? Opiniemaker Frits Barend deelt zijn mening hierover in Nieuws van de dag.