https://www.telegraaf.nl/watuzegt/81...e-wapenwedloop
Column Afshin Ellian
Met oorlog in Oekraïne veroorzaakt Poetin een nucleaire wapenwedloop
De nucleaire dreiging is na de Russische invasie in Oekraïne toegenomen. De aanval van Rusland op Oekraïne heeft immers ernstige gevolgen voor de non-proliferatie, dus de ontwikkeling of aanschaf van kernwapens. Het non-proliferatieverdrag dateert uit de jaren zestig van de vorige eeuw om het verspreiden van kernwapens te voorkomen.
In de omgeving van het dorp Poboezke in Oekraïne is een bijzonder museum, een kernwapenmuseum. Dat museum is niet het product van de verbeeldingskracht. Onder de grond stonden ooit strategische ballistische raketten met kernkoppen klaar voor een eventuele Sovjet-aanval op het Westen. Een aantal van die strategische raketten was voldoende om een grote stad van de aardbodem te wissen. Zover is het gelukkig nog nooit gekomen. Waar zijn deze raketten nu?
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/92f79e18-fb89-11ec-9034-02d1dbdc35d1.jpg)
Na de opheffing van de Sovjet-Unie in 1991 vielen de strategische ballistische raketten met kernkoppen in handen van de nieuwe soevereine staten: Rusland, Wit-Rusland en Oekraïne. Volgens deskundigen had Oekraïne op dat moment meer kernwapens dan China, Groot-Brittannië en Frankrijk bij elkaar. Om de sfeer van die tijd aan te geven, citeer ik uit een persbericht van Reuters:
’Kiev, 17 november 1994. Het land zal zich tegen het eind van de eeuw hebben ontdaan van alle kernwapens. Oekraïne erfde 176 kernraketten en 1800 kernkoppen toen in 1991 de Sovjet-Unie uiteenviel. Vierhonderd van de kernkoppen zijn ontmanteld en naar Rusland gestuurd, in het kader van een akkoord met Rusland waarbij ook de VS waren betrokken. Maar in Kiev bestond veel aarzeling om het kernwapenarsenaal te ontmantelen. Daarbij speelden veiligheidsgaranties een rol, maar ook financiële argumenten. (...) De Oekraïense minister van buitenlandse zaken Oedovenko legde uit dat Rusland, de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk de gevraagde garanties hebben gegeven. Oekraïne was ervan verzekerd dat het noch met kernwapens noch met conventionele wapens zal worden aangevallen. Niet alle parlementariërs lieten zich overtuigen. „Hoe kunnen we Rusland vertrouwen als het Sebastopol (de marinehaven op de Krim) opeist?” zei een van hen. Oedovenko las daarop een verklaring voor van de Russische president Jeltsin waarin deze „de onschendbaarheid van de Oekraïense territoriale integriteit” erkende.’
Afspraak
Oekraïense zorgen werden weggenomen door een internationale afspraak: het Boedapest Memorandum (1994), dat werd ondertekend door Rusland, de VS, Frankrijk, Groot-Brittannië en Oekraïne. In artikel 1 van het akkoord staat dat Rusland, de VS en het VK de onafhankelijkheid en de soevereiniteit van Oekraïne binnen de bestaande grenzen erkennen. In andere artikelen benadrukken ze dat zij zich zullen onthouden van geweld of andere drukmiddelen en ook dat ze de territoriale integriteit van Oekraïne zullen respecteren. Eigenlijk hebben de VS en het VK op grond van dit memorandum de plicht om Oekraïne nu militaire assistentie te bieden.
De territoriale (Oekraïense) integriteit die door Rusland werd gegarandeerd, werd met voeten getreden in 2014 door de annexatie van de Krim. En uiteindelijk met de bezetting van andere delen van Oekraïne door Rusland. Het akkoord van Boedapest blijkt 28 jaar later onder het bewind van Vladimir Poetin van generlei waarde te zijn. In een interview met Al Jazeera (11 april) zei de Oekraïense president Volodimir Zelenski daarover: ’Al die landen die nu nucleaire wapens hebben, worden niet veroverd.’ De vraag die Zelenski daarbij stelt, is zorgwekkend: ’Wie geeft er nou zijn wapens weg zonder een heel serieus pact te sluiten, als een groot cadeau? En waarvoor? Wat we ervoor hebben teruggekregen, is oorlog.’ Hier begint het nieuwe mondiale nucleaire gevaar.
Angst
De oorlog in Oekraïne, vooral de roekeloze schending van het verdrag, kan tot een wapenwedloop op andere continenten leiden. Angst voor China, angst voor Iran en angst voor Rusland zou door buurlanden kunnen worden aangewend om nucleaire wapens te ontwikkelen of te kopen. Wie immers over nucleaire wapens beschikt, kan door de supermachten niet worden aangevallen. Bovendien blijken de internationale verdragen en overeenkomsten geen garanties te bieden tegen de willekeur van een president. Daarom vindt Oekraïne het lidmaatschap van de NAVO zo belangrijk.
De verspreiding van nucleaire wapens moet koste wat het kost worden voorkomen. Instabiele regio’s met radicale groeperingen bewapend met nucleaire bommen, vormen de grootste nachtmerrie voor de internationale vrede en veiligheid.
Poetin veroorzaakt een nucleaire wapenwedloop en is daardoor een acuut gevaar voor de internationale vrede en veiligheid.
Column Afshin Ellian
Met oorlog in Oekraïne veroorzaakt Poetin een nucleaire wapenwedloop
De nucleaire dreiging is na de Russische invasie in Oekraïne toegenomen. De aanval van Rusland op Oekraïne heeft immers ernstige gevolgen voor de non-proliferatie, dus de ontwikkeling of aanschaf van kernwapens. Het non-proliferatieverdrag dateert uit de jaren zestig van de vorige eeuw om het verspreiden van kernwapens te voorkomen.
In de omgeving van het dorp Poboezke in Oekraïne is een bijzonder museum, een kernwapenmuseum. Dat museum is niet het product van de verbeeldingskracht. Onder de grond stonden ooit strategische ballistische raketten met kernkoppen klaar voor een eventuele Sovjet-aanval op het Westen. Een aantal van die strategische raketten was voldoende om een grote stad van de aardbodem te wissen. Zover is het gelukkig nog nooit gekomen. Waar zijn deze raketten nu?
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/92f79e18-fb89-11ec-9034-02d1dbdc35d1.jpg)
Na de opheffing van de Sovjet-Unie in 1991 vielen de strategische ballistische raketten met kernkoppen in handen van de nieuwe soevereine staten: Rusland, Wit-Rusland en Oekraïne. Volgens deskundigen had Oekraïne op dat moment meer kernwapens dan China, Groot-Brittannië en Frankrijk bij elkaar. Om de sfeer van die tijd aan te geven, citeer ik uit een persbericht van Reuters:
’Kiev, 17 november 1994. Het land zal zich tegen het eind van de eeuw hebben ontdaan van alle kernwapens. Oekraïne erfde 176 kernraketten en 1800 kernkoppen toen in 1991 de Sovjet-Unie uiteenviel. Vierhonderd van de kernkoppen zijn ontmanteld en naar Rusland gestuurd, in het kader van een akkoord met Rusland waarbij ook de VS waren betrokken. Maar in Kiev bestond veel aarzeling om het kernwapenarsenaal te ontmantelen. Daarbij speelden veiligheidsgaranties een rol, maar ook financiële argumenten. (...) De Oekraïense minister van buitenlandse zaken Oedovenko legde uit dat Rusland, de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk de gevraagde garanties hebben gegeven. Oekraïne was ervan verzekerd dat het noch met kernwapens noch met conventionele wapens zal worden aangevallen. Niet alle parlementariërs lieten zich overtuigen. „Hoe kunnen we Rusland vertrouwen als het Sebastopol (de marinehaven op de Krim) opeist?” zei een van hen. Oedovenko las daarop een verklaring voor van de Russische president Jeltsin waarin deze „de onschendbaarheid van de Oekraïense territoriale integriteit” erkende.’
Afspraak
Oekraïense zorgen werden weggenomen door een internationale afspraak: het Boedapest Memorandum (1994), dat werd ondertekend door Rusland, de VS, Frankrijk, Groot-Brittannië en Oekraïne. In artikel 1 van het akkoord staat dat Rusland, de VS en het VK de onafhankelijkheid en de soevereiniteit van Oekraïne binnen de bestaande grenzen erkennen. In andere artikelen benadrukken ze dat zij zich zullen onthouden van geweld of andere drukmiddelen en ook dat ze de territoriale integriteit van Oekraïne zullen respecteren. Eigenlijk hebben de VS en het VK op grond van dit memorandum de plicht om Oekraïne nu militaire assistentie te bieden.
De territoriale (Oekraïense) integriteit die door Rusland werd gegarandeerd, werd met voeten getreden in 2014 door de annexatie van de Krim. En uiteindelijk met de bezetting van andere delen van Oekraïne door Rusland. Het akkoord van Boedapest blijkt 28 jaar later onder het bewind van Vladimir Poetin van generlei waarde te zijn. In een interview met Al Jazeera (11 april) zei de Oekraïense president Volodimir Zelenski daarover: ’Al die landen die nu nucleaire wapens hebben, worden niet veroverd.’ De vraag die Zelenski daarbij stelt, is zorgwekkend: ’Wie geeft er nou zijn wapens weg zonder een heel serieus pact te sluiten, als een groot cadeau? En waarvoor? Wat we ervoor hebben teruggekregen, is oorlog.’ Hier begint het nieuwe mondiale nucleaire gevaar.
Angst
De oorlog in Oekraïne, vooral de roekeloze schending van het verdrag, kan tot een wapenwedloop op andere continenten leiden. Angst voor China, angst voor Iran en angst voor Rusland zou door buurlanden kunnen worden aangewend om nucleaire wapens te ontwikkelen of te kopen. Wie immers over nucleaire wapens beschikt, kan door de supermachten niet worden aangevallen. Bovendien blijken de internationale verdragen en overeenkomsten geen garanties te bieden tegen de willekeur van een president. Daarom vindt Oekraïne het lidmaatschap van de NAVO zo belangrijk.
De verspreiding van nucleaire wapens moet koste wat het kost worden voorkomen. Instabiele regio’s met radicale groeperingen bewapend met nucleaire bommen, vormen de grootste nachtmerrie voor de internationale vrede en veiligheid.
Poetin veroorzaakt een nucleaire wapenwedloop en is daardoor een acuut gevaar voor de internationale vrede en veiligheid.
Comment