Banner mainpage

Collapse

Announcement

Collapse
No announcement yet.

Interessante columns uit de media

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • https://www.telegraaf.nl/entertainme...iatische-roots

    Tina bekijkt het!
    Schandalig! Miljoenen voor inclusiviteitsdoelen en nog altijd nul verslaggevers met Oost-Aziatische roots

    MJ Lee is 1 van de sterverslaggevers van CNN. Met heldere analyses voorziet ze dezer dagen, de kijker van alles dat met Joe Biden te maken heeft. MJ Lee heeft net als vele andere Amerikaanse sterverslaggevers, Oost-Aziatische roots. Ik moest aan MJ Lee denken toen ik bij Max vakantieman, Phi Nguyen in beeld zag.




    Phi is daar de zogenaamde sterverslaggever en heeft elke week een eigen item in het programma van Sybrand Niessen; ’Phi viert de zomer’. We zien hem dan op zoek gaan naar waarom mensen liever in kleine tenten slapen dan in luxe campers, of hoe het is om een stacaravan te hebben. Dat idee. Phi spreekt echter, anders dan ’normale’ verslaggevers, niet direct tot de kijker. Hij kijkt dus niet in de camera, heeft zelfs een eigen regisseur mee en speelt dan ook heel duidelijk de rol van verslaggever.

    Acteur




    Niet zo gek, Phi Nguyen is in het echte leven acteur. We kennen hem onder andere als Ping Ping in Bon Bini Holland. Het idee was waarschijnlijk om een soort Man bijt hond-achtige sfeer na te bootsen, maar heel eerlijk? Dat is niet gelukt. Het is niet informerend, niet amuserend en ook niet grappig. Opmerkelijk is wel dat dit dus is waar we nu in Nederland staan. Phi is namelijk de enige tv-verslaggever in Nederland met Oost-Aziatische roots. En die blijkt dus geen journalist van beroep, maar speelt er één. Waanzin toch?



    Er worden bij de NPO miljoenen uitgegeven aan zogenaamde inclusiviteitsdoelen, er zijn heuse diversiteitscongressen, Omroep Zwart is toegetreden tot het bestel, maar anno 2024 zijn we nog steeds het enige land van de Europese Unie dat gewoon nul televisiepresentatoren of verslaggevers met Oost-Aziatische roots heeft. Dat is toch ongelofelijk schandalig en treurig tegelijkertijd? Er wonen namelijk maar liefst ongeveer 1 miljoen mensen met die roots in Nederland. In Amerika, maar ook in vele andere landen geloven ze gewoon niet wat ze zien hier in dat zogenaamde moderne Nederland.Subsidie



    Zelfs het journaal, Nieuwsuur, EenVandaag of Jeugdjournaal heeft er geen. Alleen Omroep Max dus. En die huurt dus een acteur in. Waanzin. Kunnen die vele miljoenen subsidie voor al die diversiteit en inclusiviteitsdoelen er gewoon een keer voor zorgen dat dit eindelijk gaat veranderen? Het is 2024, niet 1924.

    Comment


    • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/19...ltijd-halfleeg

      Column Eddy Terstall
      Het glas is voor sommige gelovigen altijd halfleeg

      De laatste tijd gaat het weer vaak over de hoofddoek. Over verplichting of vrije keuze. Religieus gezien ziet het islamitische patriarchaat het als een verplichting. Gelukkig hoeft een vrouwelijke burger van Nederland zich daar niet aan te houden omdat hier vrije keuze geldt. De burgerlijke wet gaat voor elk religieus gebod. Zo werkt de moderne wereld. Niet zo moeilijk.




      Wat telkens weer vermoeiend is aan deze toch tamelijk eenvoudige discussie is dat er steeds meer een verband gelegd wordt met afkomst. Voor „rechts” is iemand met een hoofddoek al snel een „buitenlander” die buiten onze gemeenschap staat. Voor „links” is een hoofddoekdraagster in de eerste plaats iemand van een minderheid.

      Religies




      Het aparte is dat religies zich meestal helemaal niet presenteren als iets dat alleen maar opgaat voor bepaalde etniciteiten maar hebben religies de vorm van een ontwerp voor de hele mensheid. Religies laten dat niet na om dat vaak te benadrukken.



      Jezus en Mohammed bijvoorbeeld hadden een boodschap voor de hele wereld. Twee mannen. Mensenmannen. Het is opvallend dat god schijnbaar juist steeds de diersoort mens uitkiest voor zijn of haar boodschap en nooit, bijvoorbeeld, een vrouwtjeskoala.



      In een aantal prominente heilige boeken komen trouwens sowieso alleen maar dieren voor uit het gebied waar de stichters van het geloof zelf woonden. Van het bestaan van pinguins, kangaroos of brulapen blijkt uit de geschriften niets.



      Een geloof is een pakket ideeën. Zoals het liberalisme en het socialisme dat ook zijn.



      En in een open samenleving strijden ideeën vrij om invloed en prominentie. In een open debat worden ideeën steeds getoetst op waarachtigheid, consistentie en morele kwaliteit.



      Dat betekent ook dat er stellingen die voorkomen uit ook religieuze ideeën weerlegt kunnen worden. Ook de macht van religieuze figuren en het gezag van instituten kan worden betwist. Uiteraard, zou ik bijna toevoegen. Maar zo vanzelfsprekend is dat niet.Jammerclaim



      Het betwisten van religieuze dogma’s wordt de afgelopen decennia steeds vaker gezien als „kwetsen” of „wegzetten” van gelovigen. Gelovigen antwoorden hier soms op met een jammerclaim op slechtofferschap. Soms zelfs met geweld of dreigen daarmee.



      Het glas is voor sommige gelovigen altijd halfleeg. Het feit dat we in Nederland in een vrij zeldzame niche in tijd en plaats leven waarbinnen godsdienstvrijheid is, wordt vaak ter kennisgeving aangenomen. Het feit dat er voor religieuze ideeën onvoldoende privileges zijn boven wereldlijke wordt dan sterk benadrukt.

      Maar ideeën hebben nu eenmaal geen rechten anders dan dat ze geuit mogen worden en dat men als volwassene daarnaar mag leven. Mensen daarentegen, burgers, hebben wel rechten. Alle rechten. Ook religieuze burgers. Niet meer of minder dan de rest.



      Als progressief-liberaal kun je niet anders dan de hoofddoek, waarvan de mannen vrijgesteld zijn, te zien als een patriarchaal symbool waar je vanuit de moderniteit geredeneerd alleen maar tegenstander van kunt zijn. Niet alleen omdat in bepaalde landen veel vrouwen vechten met gevaar voor eigen leven tegen het symbool. Maar als democraat moet je er ook voor strijden dat draagsters van de hijab dezelfde burgerrechten hebben als iedereen en gevrijwaard blijven van discriminatie. Er pal voor staan dat ze dit religieuze symbool kunnen blijven dragen daar waar ze geen functie bekleden waar het uitstralen van neutraliteit cruciaal is. Als mens kun je niets anders dan in het dagelijks leven iedereen met dezelfde tact en beleefdheid te benaderen. Of diegene nu naakt recreëert of de haren bedekt. Zo moeilijk is het allemaal niet.

      Comment


      • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/16...-maar-toenemen

        Wanneer de feiten worden onderdrukt zal de potentie voor geweld alleen maar toenemen

        De eerste rellen waar ik bij was, waren de Nieuwmarktrellen van 1975; ik schoot er als student aan de Filmacademie beelden van. Vijf jaar later zag ik in Amsterdam het Kroningsoproer, een orgie van anarchistisch geweld. In 1981 was ik in de Londense wijk Brixton. Ik mocht er voor de Volkskrant een reportage over schrijven.




        De aanleiding van een rel kan geheel toevallig zijn, of juist exact ’getimed’. De huidige rellen in Engeland en Ierland hebben een duidelijke aanleiding: de moord op drie Engelse meisjes. De vermoedelijke dader is de zoon van geïmmigreerde ouders uit Rwanda. De eerste berichten over zijn geloof en etniciteit klopten niet maar werden op het internet massaal gedeeld. Het was de druppel in de autochtone emmer vol woede, argwaan, wanhoop.

        Al lange tijd verdiep ik me in dat omslagpunt van berusting naar geweld. Ik heb er een roman over geschreven, Het lied van Europa, die in het najaar van 2023 verscheen. Het ging in deze roman om een Nederlands omslagpunt in augustus 2040.



        In de roman was de aanleiding de dood van een Russisch-Nederlandse vrouw, waarna frustraties explodeerden over een radicaal gereguleerde samenleving waaraan decennialang door de politieke en culturele elites was gebouwd. In de roman brandden moskeeën en overheidsgebouwen. De noodtoestand werd uitgeroepen en censuur ingesteld om desinformatie te onderdrukken. NAVO-eenheden sloegen de opstanden neer.

        Misleidend



        Afgelopen maandag wijdde Eenvandaag een item aan de Engelse rellen. De stelling die de redactie naar voren schoof was naar mijn mening misleidend: de problematische migratie van miljoenen moslims in de UK kwam in dat programma niet aan de orde. Volgens Eenvandaag waren de rellen een reactie op de mislukking van Brexit. Ik vind dat onzin. Het gaat om immigratie, die na Brexit onverstoord doorging. De groei van gesegregeerde wijken en steden en van organisaties van islamisten en andere radicale moslims bleef na Brexit onbegrensd. Ook Eenvandaag weet: de grote demonstraties van Hamas-aanhangers in Engeland worden steevast begeleid door kreten over het verlangen naar een Brits kalifaat, naar de instelling van de sharia, maar het programma verzweeg de islamistische rellen – ook die hebben de afgelopen dagen plaatsgevonden.



        Net als in mijn roman wordt nu in veel media de waarheid over de rellen geweld aangedaan en blijft de kern van de onrust onbesproken. Die kern luidt: de ’praktisch opgeleide’ Engelse bevolking kan de toename van migranten niet meer verdragen. Terwijl de Engelsen verarmen en in de media dag en nacht worden veracht, nemen biddende moslims de pleinen in en marcheren zij met de vaandels van Hamas en Hezbollah door de straten. Hele steden zijn geïslamiseerd en ogen als Pakistaanse steden met vrouwen die volledig hun lichaam bedekken en mannen in traditionele kleding. Van integratie is geen sprake. Maar integratie is nodig als je wilt deelnemen aan het grote westerse avontuur van vooruitgang, gelijkwaardigheid, en wetenschappelijke nieuwsgierigheid.

        De voormalige Britse minister van Financiën Nadhim Zawahi (hij is van Koerdische afkomst) schrijft op de site van The Free Press: „Te veel mensen van buiten deze kusten weigeren bij aankomst te integreren, de taal te leren en de gebruiken van deze plek te leren. (…) Dit leidde tot gettovorming en wrok tussen autochtonen en recent aangekomenen. (…) Van terreuraanslagen in naam van een radicale interpretatie van de islam tot marsen in de straten van Londen die joden ervan weerhielden naar buiten te gaan; onze onwil om zich met deze kwesties bezig te houden heeft tot chaos geleid.”
        Censuur



        De politieke en media-elites beweren dat het geweld is aangestoken door een extreemrechtse organisatie, en daarmee proberen zij de verantwoordelijkheid voor de problematische migratiegolven naar de Britse eilanden van zich weg te schuiven. Dus roepen zij om censuur van sociale media omdat het daar wemelt, zo stellen zij, van valse berichten. Maar daarmee lost de woede niet op.



        Al decennia waarschuw ik ervoor dat migratie zonder integratie tot crises leidt. Ik omschreef de welkomstcultuur van Angela Merkel als: ’Welkom, antisemiet!’ Daarmee overschreed ik in Duitsland een grens, want hoe durfde ik iets dergelijks te zeggen over al die jonge hartchirurgen en architecten die met open armen werden ontvangen?



        Het politieke en mediale taboe op het bespreken van de negatieve aspecten van massa-immigratie uit islamitische landen wordt op dit moment in de UK met nog meer heftigheid gehandhaafd. Het zal de onrust alleen maar verdiepen.Rotherham



        Tussen 1980 en 2013 werden in het Engelse stadje Rotherham meisjes seksueel misbruikt door bendes van overwegend Pakistaanse moslimmannen. Er circuleerden verhalen over deze misdaden, maar de politie en gemeente-autoriteiten waren bang om islamofoob of racist te worden genoemd, en grepen niet in. Het ging om minimaal veertienhonderd meisjes, vermoedelijk tweeduizend, in de leeftijd tussen elf en zestien jaar. De vrees van de lokale autoriteiten voor de beschuldiging van niet-politiek-correct gedrag was groter dan hun plicht om de meisjes te beschermen.



        Wanneer de feiten worden onderdrukt, zoals bij Eenvandaag, zal de potentie voor geweld alleen maar toenemen.

        Comment


        • ja die rellen komen ergens vandaag, jaren weg kijken van overheid van misstanden, verkrachtingen door allochtonen, omdat men het anders op racisme gooit, het is de omgekeerde wereld

          nu worden 3 meisjes doodgestoken door een Rwandees, ook de informatie dat het een directe assielzoeker of moslim was, maar dat gelul het is een Engelsman, ja dat ken ik omdat ie er geboren is? een Marokkaan in Nederland geboren blijft van origine ook een Marokkaan ook al heeft ie een Nederlands paspoort.

          Daarnaast is het extra verontrustend dat de Russen ook zich hier in slim mengen door via internet etc sluw de boel op te stoken en desinfomatie te geven geeft Engelse politie en overheid aan. Die Russen zijn overal aanwezig om in onze westerse wereld meer onrust te veroorzaken, een nieuwe manier va oorlog voeren....

          Comment


          • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/10...soms-het-motto


            Eigen volk laatst lijkt soms het motto

            Aha, ze gaan het erover hebben, bij NPO Radio 1. Het zal tijd worden. Nederland heeft sinds donderdag 15 augustus 2024, rond 17.30 uur, achttien miljoen inwoners. Als nieuwsorganisatie ben je geen knip voor de neus waard wanneer je daar geen aandacht aan besteedt.




            „Nederland is vol, vol, vol”, zei koningin Juliana letterlijk in haar door premier Willem Drees geschreven troonrede van 1950. Er waren toen tien miljoen Nederlanders en 74 jaar later zijn er dus vooral dankzij de immigratie nog eens acht miljoen bijgekomen. Als Nederland in 1950 al vol, vol, vol was, volgens de toenmalige sociaaldemocratische minister-president (!), wat is het dan in 2024?

            Het is iets over half 11 in de ochtend, ik sta in de file voor de Coentunnel en op NPO Radio 1 geeft presentator Carl-Johan de Zwart het woord aan Frank van Pamelen, die er inderdaad iets over zegt. „De teller staat op achttien miljoen”, zegt de ook door mij bewonderde koning van de light verse. „Allemaal mooi, allemaal prachtig, prima om er even bij stil te staan, maar ik hoop toch echt, Carl-Johan, van harte dat ze er niet wéér een lied van maken.”



            Laat ik Frank verder maar parafraseren: een groot nadeel bij dit soort mijlpalen is dat we steeds weer worden geconfronteerd met Vijftien miljoen mensen van Fluitsma & Van Tijn, en wat vooral zo ergerlijk is aan dat lied is dat ze de klemtoon bij miljoen anders leggen, ze zingen namelijk MILjoen in plaats van milJOEN, ik zal je trouwens nog wat vertellen: zoiets gebeurde ook al eens met het woord koningin, want je zei KOningin Juliana, maar als je haar naam niet noemde zei je koninGIN, ik vrees werkelijk voor de fluitsma-en-vantijnisering van de maatschappij.Pasveer



            Ik heb in dit hoekje reeds meerdere malen betoogd dat het bestaan mij niet licht genoeg kan zijn. Graag zou ik nu bijvoorbeeld een grap willen maken van het niveau van die ene heerlijke tweet van na Ajax-Panathinaikos, waarin iemand de vraag of Remko Pasveer inderdaad al 40 jaar oud is beantwoordde met: „Ja, maar toen de strafschoppenserie begon was hij nog 25.”



            In dit geval slaag ik er echter niet in de lichtheid van Frank van Pamelen te delen. Als Nederland in 1950 vol, vol, vol was, dan is het nu vol, vol, vol, vol, vol, vol. De offers die de overheid van de oorspronkelijke bevolking vraagt zijn nagenoeg onaanvaardbaar, de wooncrisis dreigt met name dankzij de immigratie onbeheersbaar te worden, zorg en onderwijs kunnen het niet meer aan, de energievraag botst frontaal op de energieplannen, er zijn onoverkomelijke handhavingsproblemen, de gehele infrastructuur loopt vast terwijl een groot deel van de nieuwkomers niet of nauwelijks wil integreren. Het huidige ja-en-amen-beleid is niet vol te houden, en toch proberen onze hotemetoten dat uit alle macht te doen, waarbij ze iedereen die vraagtekens durft te plaatsen de beoordeling blijven geven die Marcel van Dam aan Pim Fortuyn gunde: jij bent een minderwaardig mens.

            Eigen volk laatst lijkt soms het motto.



            Nee, dan die verkeerde klemtoon, dat is pas erg!



            De file voor de tunnel lost zich op.



            Nu de rest nog.

            Comment


            • Ja inderdaad, wat schrijft die Rob Hoogland toch goed en raak, maar ook realistisch en nuchter.

              Comment


              • https://www.parool.nl/columns-opinie...nden~b28b56ae/

                Theodor Holman

                ‘Waarom nodigen ze Adolf Hitler niet uit bij Café Centraal? Of Goering? Dat zou ik nou goed vinden’

                ‘Dit was Café Centraal voor vanavond. Ik dank mijn gasten: Karl Marx, Lenin, Mao Zedong, Pol Pot en Rosa Luxemburg. Morgen zijn we er weer.”

                De oude man zette de tv uit.

                “Ik zie dat je boos bent,” zei z’n vrouw, “je moet je niet zo kwaad maken.”

                “Ik vind het allemaal geteisem. Dit heeft niets met objectieve journalistiek te maken.”

                “Zal ik je warme melk vast klaarmaken?”

                “Waarom nodigen ze Adolf Hitler niet uit? Of Goering? Dat zou ik nou goed vinden.”

                “Hitler hoor je toch bijna elke dag op de radio? Hij heeft het weer over de Joden gehad.”

                “Dat geluid hoor je te weinig.”

                “Elke dag dus...”

                “Weet je wie ze gisteren hadden uitgenodigd?”

                “Wil je misschien een chocolaatje? Daar slaap je altijd zo goed op.”

                “Jezus Christus.”

                “Ja, vond ik… best aardig, zei toch geen gekke dingen… best knappe man.”

                “Dat gelul! Dat oeverloze gelul! En hij preekt alleen maar voor eigen parochie hè.”

                “Je hoeft er niet naar te kijken, schat.”

                “Het is allemaal geteisem. Het is ook allemaal hetzelfde. Weet je wie Henriette Roland Holst morgen in haar programma heeft?”

                “Nee?”

                “Winston Churchill. Die is totaal kinds. Totaal gestoord. En Charles de Gaulle.”

                “Wel spannend.”

                “Ach, ga toch weg. Jij hebt er ook geen verstand van. Dat zijn ook een stelletje lafaards.”

                “Nou, Churchill heeft toch voor ons...”

                “Het is een dronkenlap, hij doet maar wat. En De Gaulle is een fascist. Een militair. Churchill ook trouwens.”

                “Wat zou jij dan een leuk iemand vinden om meer van te weten?”

                “Wat ik zeg: Adolf Hitler.”

                “Dat is een antisemitische nazi.”

                “Daar kan hij op bevraagd worden… Wil ik wel horen. En Mussolini...”

                “Nou, ik heb eigenlijk wel genoeg van die schreeuwerds.”

                “En wie wil jij dan als je het zo goed weet?”

                “Meer vrouwen. Cleopatra, Antonia – de moeder van Claudius, Fatima...”

                “Getverderrie. Bla bla bla bla.”

                “Nee, die mensen van jou hebben veel te zeggen: bla bla bla bla. Trouwens, in die andere talkshow, daar krijg jij je zin. Daar komen morgen alleen maar fascisten en antisemieten.”

                “Dat vind ik ook niet goed. Er moet een evenwicht zijn!”

                “Drink nou maar je warme melk.”

                “Al die mensen weten het zo goed. Dat irriteert me. Je ziet eigenlijk geen gewone mensen.”

                “Wat zeur je nou. Dan wil je Hitler, dan wil je weer geen nazi’s...”

                “Ze zouden mij eens moeten uitnodigen. Ik weet hoe de wereld in elkaar zit.”

                Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees alle columns van Theodor Holman terug.

                Reageren? t.holman@parool.nl.

                Comment


                • https://www.telegraaf.nl/nieuws/1691...-naam-in-krant

                  In het Vizier
                  ’Crisis, dus willen veel burgers niet met naam in krant’

                  Waar ik ook kom in Nederland, overal zijn de gevolgen van de massale instroom van vreemdelingen zichtbaar. Concreet, zoals in Ter Apel, of nog slechts in de geesten van de burgers, zoals in Middelharnis waar inwoners van een villawijk zich zorgen maken over de komst van een asielboot, pal naast hun huizen. Of in Vries, in Drenthe, waar een nieuwbouwwijk nog niet eens is afgebouwd, maar waar de kopers al wel te horen kregen dat naast hun kavels nóg een wijk komt: speciaal voor asielzoekers.

                  © De Telegraaf




                  De mensen die ik spreek zijn steevast keurige burgers. Vaak Nederlanders uit de (gegoede) middenklasse, het natuurlijke electoraat van VVD en CDA, ware het niet dat die partijen deze kiezers van zich hebben vervreemd. „Waarom moeten wij de hele wereld opvangen?”, zeggen deze mensen. „En waarom zoveel jonge islamitische mannen?”

                  Die laatste constatering komt met een prijs want wie dit zegt geldt in progressieve kringen al snel als een ’racist’ en een ’islamofoob’. Dus willen veel bezorgde burgers, begrijpelijk, niet met naam en toenaam in de krant, beducht voor de reputatieschade – of andersoortig letsel – die zij kunnen oplopen.



                  Diezelfde burgers kijken naar dezelfde talkshows als ik, luisteren naar dezelfde radioprogramma’s en lezen dezelfde kranten. Daarin zien zij dag na dag deskundigen voorbij komen die hun problemen bagatelliseren of domweg ontkennen. Op de vraag ’Is er sprake van een asielcrisis?’ antwoorden die telkens ontkennend. Nee, er is sprake van een ’opvangcrisis’ of een ’politieke crisis’.



                  Nadat opnieuw een immigratie-expert de burgers op tv vermanend had mogen toespreken, kreeg ik een email van René, uit Rotterdam. ’Ik ben 47 jaar, hoogopgeleid en woon bijna mijn leven lang in Rotterdam’, schrijft hij. ’Ik heb de stad met eigen ogen zien veranderen. Wat er in Rotterdam is gebeurd, is beangstigend. Als voorbeeld de Zwart Janstraat (Oude Noorden – red.). Je moet er een keer doorheen lopen. Van een multiculturele leuke arbeidersbuurt en een winkelstraat met een rauw randje naar een monoculturele islamitische st(r)aat met alleen maar gesluierde vrouwen en islamitische winkels. Het is er Bagdad aan de Maas. Als ik er doorheen fiets bekruipt mij het gevoel dat we buskruit geïmporteerd hebben. Dit kan niet goed gaan, dat blijkt ook uit de geschiedenis…. Waarom accepteren we dit?’



                  Dit soort rauwe geluiden – je kunt ze ook als wanhoopskreten zien – bereiken mij steeds vaker. Op basis van dit soort mails en van vele gesprekken, zag ik in november de winst van de PVV aankomen: gegoede burgers zeiden voor het eerst op Wilders te zullen stemmen ’want we hebben geen andere keus’.

                  Deze mensen willen dat de massale instroom van vreemdelingen, waar zij last van hebben, eindelijk stopt. Maar volgens de deskundigen zijn hun bewaren niet legitiem: ’Er is geen crisis’. Ik vraag mij af of die werelden ooit nog bij elkaar zullen komen.

                  Comment


                  • https://www.buttkicken.nl/briefje-va...han-derksen-4/

                    Briefje van Jan – aan Johan Derksen


                    Beste Johan,

                    Ken je Laura Bromet?

                    Da’s het GroenLinks/PvdA-Kamerlid dat na acht weken zomervakantie tijdens een vergadering in de Tweede Kamer trots vertelt dat ze naar Alpen is geweest, waar het haar helemaal was ontgaan dat ‘de prachtige natuur’ daar niet ontsierd wordt door industriële zonne- en windmolenparken.

                    Die vrouw met die stapel haardhout in haar achtertuin. Een achtertuin van een formaat en met een uitzicht waarop 98 procent van de Nederlanders jaloers is.

                    Het heldere licht dat beweert dat er in delen van Nederland geen slakken met huisjes meer zijn door de overmaat aan stikstof.

                    Het vleesgeworden do as I say, not as I do-type.

                    Ik haalde gisteren even een geintje uit.



                    Ik schreef op Twitter dat Laura Bromet bij ‘Vandaag Inside’ te gast zou zijn.

                    Weet je wat de reacties waren?

                    “Bedankt voor de waarschuwing.”

                    “Dan kan ik overslaan.”

                    “Zap!”

                    “Nu is het echt klaar, nooit meer kijken.”

                    “Ze willen van hun kijkers af.”

                    Zeker de helft van de mensen die reageerden, nam mijn ‘aankondiging’ dat Bromet bij jullie zou zitten volstrekt serieus.

                    Wat niet gek is, als je die A.J. Boekestijn regelmatig aan de bar laat plaatsnemen om tussen zijn nep-lachsalvo’s met veel pathos de standpunten van zijn nieuwe partij (Volt) uit te kramen.

                    Als je migratie-apologeet Hein de Haas zonder fatsoenlijk weerwoord laat suggereren dat Nederlanders problemen hebben met arbeidsmigranten, terwijl de echte problemen natuurlijk vooral veroorzaakt worden door de migranten die de ‘religie van de vrede’ (en de uitkerings- en toeslagenloketten) aanhangen.

                    Het is niet gek dat mensen zo’n aankondiging dat Linkse Laura bij jullie zou ‘aanschuiven’ geloven.

                    Maar het is wél verontrustend.

                    Want het betekent dat jullie de kijkers die jullie groot hebben gemaakt van je aan het vervreemden zijn.

                    En dat is heus niet alleen de schuld van Wilfred Genee die er typische NPO-gasten door zou drukken.

                    Of van zijn vrouw.

                    Of de invloed van Talpa’s nieuwe TV-directeur Frans Klein, bij wie Genee of de redactie een bruine arm wil halen.

                    Nee, het valt ook jou als nestor aan te rekenen.

                    Je bent niet scherp meer.

                    Liesbreuken en staar zijn relatief eenvoudig te repareren en bezorgen de kijkers geen kromme tenen.

                    Maar die andere ziekte waaraan je lijdt wel.

                    Die heet: gemakzucht.

                    Als je niet oppast, ben je straks alleen nog maar de man van de flauwe seksistische grappen uit het jaar kruik (en de Jodenhaat).

                    Zo hóeft je prachtige carrière toch niet te eindigen, Johan?

                    Je kunt toch nog wel een jaartje gas geven?

                    Groet,

                    JanD

                    Comment


                    • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/46...k-en-welvarend

                      Infantiel en verwrongen wereldbeeld van de progressieven: de slechte mensen zijn blank en welvarend

                      De Volkskrant is recent weggezet als gezelschap antisemieten, maar dat is geen correcte beschrijving van wat de krant beweegt. De werkelijke verklaring is een andere (hoewel het journalistiek soms hetzelfde oplevert).




                      Voorbeelden te over. De Volkskrant heeft tekeningen van Jos Collignon gepubliceerd van Joden met haakneuzen waar ze bij Der Stürmer een puntje aan hadden kunnen zuigen. De verslaggeving over Gaza vermeldt dat Joodse gijzelaars zijn ’overleden’, terwijl ze zijn doodgemarteld. Weerloze burgers moesten op video zichzelf voorstellen aan de wereld en werden vervolgens door het hoofd geschoten, kort voordat het Israëlische leger ze zou bevrijden (een oorlogsmisdaad). De Volkskrant beschrijft de extreem sadistische, op burgers gerichte 7 oktober-aanslag in termen dat mensen zijn ’meegenomen’, en noemt de terroristen die vrouwen en kinderen hebben gemarteld, verkracht en vermoord ’Palestijnse strijders’. Hoe komen journalisten tot zulke woordkeuzen?

                      De Volkskrant is in afkomst een krant van het ’progressieve katholicisme’. Laat dat een stroming zijn die ik ken omdat ik erin ben opgevoed. Ik heb gymnasium gedaan op het St.-Janscollege, aan het Colijnplein in Den Haag.

                      Index met verboden literatuur



                      De school had deels leraren van het aangrenzende klooster van de paters van het Heilig Hart. De andere grote katholieke school in Den Haag was het Aloysius College, van de paters jezuïeten. Paters hadden achter hun naam een afkorting: de jezuïeten SJ (Societas Jesu), de paters van het Heilig Hart SCJ (Sacre Coeur de Jésus). Het waren twee verwante intellectuele ordes, terwijl bijvoorbeeld de franciscanen de gelofte van armoede hadden afgelegd, in stugge habijten rondliepen en in armoede leefden. Het intellectuele zat hem in het geven van onderwijs, maar ook hierin dat de jezuïeten bij uitzondering toestemming hadden om verboden literatuur te lezen. De kerk had een ’Index’: een lijst boeken die gelovigen niet mochten lezen omdat er seks in voorkwam of ketterse gedachten. Om te bepalen of een boek op de Index hoorde, moest iemand ze natuurlijk lezen, en dat mochten de paters SJ en SCJ. In dit wereldbeeld bestonden twee categorieën mensen: gelovigen (die geen boeken van de Index mochten lezen), en heidenen (die toch in de hel kwamen). En daarnaast had je een kleine groep jezuïeten die buiten deze indeling viel.



                      Het progressivisme had in de jaren zeventig toegeslagen op het St.-Janscollege. Mijn enige echt conservatief katholieke leraar, dhr. Jan Maassen, leraar wiskunde, zelf geen priester, sprak snerend over het ’geloof van mijn vader’ omdat ons gezin op zondag naar de St.-Janskapel ging, waar de beatmis Johann Sebastian Bach had vervangen (’Jezus, Jezus pak me nog een keer’, sneerde dhr. Maassen), en waar leken hosties mochten uitdelen en lekenpreken hielden. Mijn vader hield regelmatig zo’n lekenpreek.

                      Wereld verdeeld slechte en zielige mensen




                      In het progressieve katholicisme speelde de derde wereld een grote rol. Er werd steevast geld opgehaald voor wat toen werd genoemd de ’kindertjes in Afrika’.



                      En nu komt het wereldbeeld van het progressieve katholicisme, tot op vandaag dat van de Volkskrant, én van het progressieve protestantisme. De wereld wordt in dit wereldbeeld niet langer verdeeld in gelovigen en heidenen, maar in twee soorten mensen: slechte mensen en zielige mensen. De zielige mensen zijn zielig door de schuld van de slechte mensen. De slechte mensen zijn vanzelfsprekend de welvarende westerse blanke mensen.



                      Dit wereldbeeld verklaart ook het onwerkelijke bestaan van groeperingen als ’homo’s voor Hamas’ en ’potten voor Palestina’. Als er nou één ding is waar radicale islamisten niets van moeten hebben, is het homoseksualiteit, daar staat de doodstraf op, die op de meest neerbuigende manier wordt uitgevoerd door mensen als vuil van de flat te gooien. Maar in dit wereldbeeld horen potten en Palestijnen niet bij de slechte en dús samen bij de zielige mensen.Macabere partijdigheid



                      Je doet de Volkskrant geen recht door ze antisemieten te noemen. Hun wereldbeeld is afgeleid van het progressieve christendom. De slechte mensen zijn de blanke westerse mensen, en de rest zijn de zielige mensen, inclusief alle mensen in Afrika en het Midden-Oosten. De scribenten van de Volkskrant en Trouw zijn als de jezuïeten van weleer boven de indeling verheven; hoewel ze blank en welvarend zijn: iemand moet het doen.



                      De pech voor Israël en voor de Joden is dat zij tegenwoordig worden ingedeeld bij de slechte mensen. Israël is een democratie, de mensen zijn welvarend en goed opgeleid, hebben de steun van de Verenigde Staten, het is het enige westerse land in de regio, en daarmee horen ze niet bij de zielige mensen, en dús kan het niet anders of zij zijn de slechte mensen. Bij geweld in Gaza zijn dús de Palestijnen zielig, en daarom dappere ’strijders’, die nu eenmaal soms mensen uit hun huizen halen, die soms helaas komen te overlijden.



                      Natuurlijk is het een infantiel, verwrongen wereldbeeld, maar dit is waar de macabere partijdigheid bij de Volkskrant (en verwante media) vandaan komt. Als je het ziet, is het niet meer te missen.

                      Comment


                      • https://www.buttkicken.nl/briefje-va...smah-lahlah-2/

                        Briefje van Jan – aan Esmah Lahlah


                        Beste Esmah,

                        Ik schrok een beetje toen ik je vrijdag bij ‘Café Kockelmann’ zag zitten.

                        Niet vanwege het pro-Palestina-speldje dat je droeg.

                        Want we zijn van Kamerleden van GroenLinks/PvdA inmiddels wel gewend dat ze Palestijnse daders van de pogrom van 7 oktober een warmer hart toedragen dan Joden in het algemeen en Joden in Israël in het bijzonder.

                        Zeker die van GroenLinks, de partij waarvan jij halverwege 2023 nog snel even lid werd om die tweede plek op de kandidatenlijst achter Frans Timmermans veilig te stellen.

                        Nee, vanwege je hoofddoek.

                        Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de bamboesnijders of katoenplukkers tegenwoordig meer materiaal moeten aanleveren voor de productie van jouw hijabs dan in verkiezingstijd.

                        Toen ik zaterdag bij onze architect Abdelkader El Idrissi moest zijn voor overleg over het nieuwe alpacahok bij ons aan de Straatweg, heb ik hem eens gevraagd naar het perspectief van de moslimmán op het dragen van de hijab.

                        Da’s een keer wat anders dan wat apologeten als Stella Bergsma of Rob Jetten aan het woord laten.

                        “Appie”, zei ik, “leg jij mij nou eens uit waarom islamitische vrouwen een hijab moeten dragen.”

                        Appie heeft gestudeerd, dus die weet wel raad met zo’n vraag.

                        “Dat komt voort uit een combinatie van religieuze overtuigingen, culturele normen en sociale verwachtingen, Jan.”

                        “Kom maar door, Appie!”

                        “Ten eerste zijn er religieuze voorschriften uit de Koran en de Hadith. Daarin wordt bescheidenheid voorgeschreven en dat wordt geïnterpreteerd als de plicht voor vrouwen om het haar en het lichaam te bedekken. Mannen moeten zorgen dat hun vrouwen die voorschriften volgen.”

                        “Ga door!”

                        “Ten tweede: culturele normen. Het is vaak een norm die wordt overgedragen van generatie op generatie en die druk van de gemeenschap met zich mee kan brengen. Mannen kunnen van hun vrouw verlangen dat ze zich aan deze culturele normen houden om sociale afkeuring of schaamte te voorkomen.”

                        Nog meer?”

                        “De haya.”

                        “De wat?”

                        “Haya. Bescheidenheid, schaamte. Dat is een belangrijk principe in de islam. Voor vrouwen wordt dit vaak gekoppeld aan het bedekken van hun lichaam. Mannen kunnen van hun vrouw verlangen dat ze bescheidenheid in acht neemt door haar lichaam te bedekken. Dat wordt namelijk gezien als een manier om haar eigen waardigheid te behouden.”

                        “Zijn mannen bij jullie de baas ofzo?”

                        “In sommige gevallen kan het bedekken van het lichaam inderdaad ook verband houden met patriarchale controle. Mannen kunnen van hun vrouwen verwachten dat ze zich bedekken om de macht over hen te behouden en hun bewegingsvrijheid te beperken. Dat is ook een manier om de sociale orde te handhaven, waarin mannen domineren.”

                        “Kolere, Appie. Met alle respect, hoor. Maar het lijkt wel of ik teruggeworpen word naar de Middeleeuwen!”

                        “Wat jij niet moet vergeten, Jan, is dat het bedekken van het lichaam ook wordt gezien als een manier om de vrouw te beschermen.”

                        “Tegen de zon?”

                        Nee, tegen ongewenste aandacht van andere mannen. Dus tegen verleiding of seksuele intimidatie. Zo beschermen mannen de eer en waardigheid van hun vrouw.”

                        “Want als mannen een vrouw zien zonder hoofddoek, kunnen ze zich niet inhouden?”

                        “Dat is de gedachte erachter.”

                        “Draagt jouw eigen vrouw eigenlijk ook een hoofddoek, Appie?”

                        “Ik heb een Nederlandse vrouw. Die laat zich niks voorschrijven door mij. En al helemaal niet door de imam.”

                        “Was dat niet moeilijk te accepteren voor je?”

                        Weet je wat Appie toen zei, Esmah?

                        “Alles liever dan een vrouw met snor.”

                        Het zal wel vréselijk seksistisch zijn, maar we barstten allebei in lachen uit.

                        Trouwens… liever seksistisch dan antisemitisch 😉

                        Groet,

                        JanD

                        Comment


                        • https://www.ad.nl/binnenland/in-nede...eren~a12ceb55/


                          PREMIUMColumnist Kitty Herweijer. © Annabel Oosteweeghel

                          In Nederland worden mensen opgevangen die vervolgens hun eigen familieleden terroriseren


                          columnKitty Herweijer schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt.

                          Het ging vorige week in het nieuws over de geweldstoename rondom familie-eer en eerwraak. ‘Eerwraak’ en ‘familie-eergeweld’ zijn net als crime passionnel geromantiseerde termen. Termen die verhullen waar we hier daadwerkelijk mee te maken hebben: de ziekelijke obsessie van – meestal – mannelijke familieleden met het reilen en zeilen van hun dochters, zusters, nichten en eigenlijk elke vrouw in hun omgeving.

                          In het debuut Ik ga leven van Lale Gül beschrijft de schrijfster het fenomeen nog veel treffender. Gül – die opgroeide in een Turks- Islamitisch gezin – heeft het over vrouwen die door het hebben van een ‘kut’ belast zijn met ‘het dragen van de eer van de gesnikkelde familieleden’. De ‘kut’ moet bewaard en bewaakt worden voor de ‘rechtmatige eigenaar’. Dat is niet de vrouw zelf uiteraard, maar haar familie en later een door de familie goedgekeurde huwelijkspartner.

                          De 18-jarige Ryan al Najjar uit Joure, moest deze bezitterige mentaliteit eind mei met de dood bekopen, haar familie vond dat ze zich te losbandig gedroeg in Nederland. Haar broers staan nu voor de rechter, haar vader maakte zich uit de voeten naar Syrië.

                          Het lichaam van een vrouw behoort niet aan haarzelf toe, een vrouwenleven is tweederangs en staat in dienst van anderen is de achterliggende gedachte van élke vorm van vrouwenonderdrukking die we in de wereld zien.

                          Een paar jaar geleden was ik bij een lezing van socioloog Abram de Swaan. Hij liet met wereldkaarten vol data zien hoe geïnstitutionaliseerd vrouwenhaat is. De ellende begint in veel landen al bij de geboorte, waar er een voorkeur is voor het krijgen van een zoon en meisjes soms in de prullenbak belanden.

                          Op elke slide van De Swaan waren de groengekleurde landen – daar waar het over het algemeen veilig is op het terrein van mutilatie, uithuwelijking, verkrachting en de acceptatie ervan – schaars. Ook in een land als de VS zijn in 37 staten kindhuwelijken nog toegestaan.

                          De politie meldde vorig jaar 619 gevallen van eergerelateerd geweld, een kwart gepleegd door Syriërs. In Nederland worden mensen opgevangen vanwege oorlogsgeweld die vervolgens hun eigen familieleden terroriseren. Landsgrenzen beschermen vrouwen allerminst tegen geweld zolang ze omringd zijn met mannen die vrouwen reduceren tot geslachtsdeel dat aan hen toebehoort.

                          Meer zien van Kitty Herweijer? Volg haar ook op X, voorheen Twitter.

                          Comment


                          • Ja en die groep Syriers is al groot in Nederland en groeit maar en groeit maar, en dan nemen ze naast hun oorlogstraumas ook nog deze ongewenste Islam gekke gewoontes mee. En wij maar als makke schapen toekijken.

                            Comment


                            • https://www.telegraaf.nl/entertainme...d-niet-bestaat

                              Marcel bekijkt het!
                              De Kro-Ncrv is de Ibiza-zweefteef die in haar bubbel net doet alsof de echte wereld niet bestaat

                              Morgen kan liever, is het motto van Kro-Ncrv. De fusieomroep ziet het als haar taak om mensen te ’verbinden’ en dan slaak ik een vermoeide zucht. Kro-Ncrv is het naïeve bloemenkind van de NPO; de Ibiza-zweefteef die in haar bubbel van helende bergkristallen en geurkaarsen net doet alsof de echte wereld niet bestaat. Of het nu schuwe boeren zijn die aan de vrouw worden geholpen of dood gewaande familieleden die met elkaar moeten worden verbonden: Kro-Ncrv is de hippiecommune waar iedereen rondom het Boeddhabeeld in de omroeptuin Kumbaya zingt. De zoetigheid leidt tot verwoesting van het tandglazuur.




                              Zo keek ik de afgelopen maand met stijgende verbazing naar De rijles, waarin ’leerling en instructeur vaak verrassend veel met elkaar delen’, aldus de promotekst van het programma.Dit was nogal een understatement, zo bleek. Zorgvuldig hadden de makers de leerlingen uitgezocht op de zware last van hun rugzakje en de instructeurs op hun luisterend oor. Drugsverslaving, misbruik en adoptieleed: er ging geen aflevering voorbij of er stapte iemand in met een schrijnend verhaal dat op elke andere plek, bij voorkeur binnenskamers op de sofa van een professioneel hulpverlener, beter had gepast dan naast een rijinstructeur die er niet voor had doorgeleerd maar toch de psycholoog van dienst uithing.

                              Ik verwachtte een ingreep van de creative director van de omroep. Iemand had op de rem kunnen trappen om dit ongeluk te voorkomen, maar dat gebeurde niet. Sterker nog: het zou mij niet verbazen als Kro-Ncrv nu ook andere praktisch opgeleiden tot hulpverlener bombardeert.
                              Tv-makers wanen zich hulpverlener



                              Wat is het volgende? De serie Brood halen, waarin een bezoekje aan de bakker uitmondt in een Freudiaanse oerschreeuwtherapie? „Eén halfje volkoren graag. En doet u ook maar een troostend saucijzenbroodje, want mijn stiefvader had losse handjes en stak mijn konijn in brand. Nee hoor, hoeft niet warm!” Vergeeft u mij dit sarcasme, maar in dit land wanen tv-makers zich hulpverlener. En van het kijken naar het therapeutisch traject van anderen wordt een mens soms wat opstandig.



                              Misschien moet ik zelf maar eens hulp gaan zoeken.

                              Comment


                              • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...pgelost-worden

                                Column Annemarie van Gaal
                                De wooncrisis kán opgelost worden

                                Met 400.000 woningen te weinig kunnen we wel spreken van een wooncrisis. Toch?




                                Jongeren die noodgedwongen nog jarenlang bij hun ouders moeten blijven wonen, dertigers die niet aan een gezin beginnen vanwege ruimtegebrek en gescheiden stellen die niet écht uit elkaar kunnen, omdat er geen betaalbare huur- of koopwoningen beschikbaar zijn. Een drama voor iedereen die graag verder wil in het leven.

                                Hugo de Jonge, onze vorige minister van Wonen, beloofde dat er ieder jaar 100.000 woningen bij zouden komen. Maar door de belemmerende maatregelen uit zijn eigen koker, maakte hij die belofte bij lange na niet waar.



                                Projectontwikkelaars die zouden moeten zorgen voor de bouw van die 100.000 woningen, krijgen de bouwprojecten niet rond gerekend. Minimaal dertig procent van een bouwproject moet bestaan uit sociale huurwoningen en op deze woningen lijd je als projectontwikkelaar zwaar verlies. In steden als Amsterdam is de eis zelfs dat minimaal veertig procent sociale huurwoningen moet zijn en daarnaast nog eens veertig procent middenhuurwoningen die in het beste geval geen verlies, maar ook zeker geen winst opleveren.



                                De resterende twintig procent nieuwbouwwoningen moet dan zó duur verkocht worden dat ze het verlies op de andere woningen goedmaken, maar aan de verkoopprijs van de koopwoningen zit natuurlijk ook een maximum. Als het hele project verliesgevend is of het risico te groot om er financieel ongeschonden uit te komen, dan bouwt de projectontwikkelaar niet. Zo simpel is dat. Maar zo komen er ook geen 100.000 woningen per jaar bij.

                                Durven



                                Nu belooft Mona Keijzer, onze nieuwe minister van Wonen, dat zij er persoonlijk voor gaat zorgen dat er ieder jaar 100.000 woningen bijkomen. Welja, hoe dan? Nu heb ik meer vertrouwen in Mona dan in Hugo, maar als zij vasthoudt aan dezelfde beperkende regels, dan gaat het niet lukken. Toch denk ik dat er een mogelijkheid is, maar dan moet zij iets durven te veranderen.

                                Volgens mij maakt de overheid namelijk een denkfout. Zij denkt dat alle burgers die wachten op een woning, vooral wachten op een sociale huurwoning. Een sociale huurwoning is goedkoop en je krijgt er ook nog huurtoeslag voor, dus echt bedoeld voor de sociale laag in onze samenleving die op geen enkele andere manier een woning kan betalen.



                                Natuurlijk is er een groep die wacht op een sociale huurwoning, maar laten we eerlijk zijn, wij hebben qua inkomensverdeling in ons land toch geen dertig of veertig procent van de huishoudens die zo arm zijn dat zij geholpen moeten worden met een sociale huurwoning?Doorstroming



                                Nee, het grote probleem voor ons land is dat er geen doorstroming vanuit de sociale huurwoningen naar duurdere huurwoningen of koopwoningen is.



                                Veel Nederlanders die ooit een sociale huurwoning hebben kunnen bemachtigen, maar inmiddels twee of drie keer modaal verdienen en dus kunnen verhuizen naar een duurdere huurwoning of koopwoning, doen dat niet omdat ze nu voor een prikje huren en dat niet vrijwillig op gaan geven.



                                Bij de toekenning van de sociale huurwoning wordt een inkomenstoets gedaan, maar daarna wordt er door de woningcorporatie nooit meer naar je inkomen of vermogen gevraagd en wordt er al helemaal geen actie op ondernomen. Dat klopt natuurlijk niet. Er zijn zelfs huurders van sociale huurwoningen die zélf meerdere woningen bezitten die zij verhuren.



                                Eigenlijk kun je het de huurders ook niet kwalijk nemen dat zij hun sociale huurwoning niet verlaten, want er is ook niet veel aanbod. De mogelijkheden om door te stromen, zijn er nauwelijks. Om dat te veranderen moeten we meer bouwen, maar dat gebeurt niet. En zo zijn we weer beland bij het startpunt.



                                Volgens mij is er maar één oplossing en dat is om alle opgelegde percentages van ’twee derde betaalbaar’ of van ’40-40-20’, gedurende een periode van bijvoorbeeld de komende drie jaar, op te schorten.



                                In deze komende drie jaar kunnen projectontwikkelaars dan hun plannen indienen en hoeven ze niet aan de beperkende percentages te voldoen. Ze kunnen bij wijze van spreken honderd procent vrije sector koopwoningen in hun plannen opnemen als ze dat willen. De regeling geldt bijvoorbeeld tot 31 december 2027. Alle plannen waarvoor vóór die datum een vergunning wordt afgegeven, kunnen uitgevoerd worden. De bijvangst zal zijn dat de prijzen van koopwoningen minder hard zullen stijgen, omdat er meer koopwoningen op de markt komen.Kans van slagen



                                Daarnaast denk ik ook dat de doorstroming dan eindelijk op gang komt, want met een groter aanbod zullen er best veel huurders zijn die heel graag willen verhuizen van hun sociale huurwoning, naar een betaalbare middenhuurwoning of naar een koopwoning. Door die doorstroming komen er weer veel sociale huurwoningen vrij en dat is dan weer fijn voor de mensen waarvoor deze sociale huurwoningen uiteindelijk ook écht bedoeld zijn. Het zal nooit gemakkelijk zijn om 100.000 woningen per jaar erbij te bouwen, maar op deze manier is er wel een kans van slagen.

                                Comment


                                • https://www.parool.nl/columns-opinie...daad~b447ba33/

                                  Theodor Holman
                                  Domme haat voedt het kwaad voor menig oorlogsdaad

                                  I
                                  emand zei op de radio: “Als Oekraïne ophoudt met vechten omdat wordt ingezien dat deze oorlog nooit gewonnen kan worden, stopt het nutteloze doden. Zouden we dat Zelensky niet duidelijk moeten maken?”

                                  Ach, dacht ik, als Rusland stopt met vechten, stopt het doden eveneens. Misschien moeten we dat duidelijk maken aan Poetin, die deze oorlog is begonnen.

                                  Het is de goedkope, maar gevaarlijke ‘liever-vrede-dan-oorlogstrategie’. Populair bij ruggengraten van rubber, voeten die graag vluchten en zij die lafheid aanzien voor een hoge moraal.

                                  Een pacifistische dooddoener.

                                  Oorlog is soms noodzakelijk. Moet ik ergens ‘helaas’ in deze zin schrijven? Voelt hypocriet, dus daarom doe ik het niet. We zaniken altijd over hoge normen en waarden, over rechtvaardigheid en rechtstaat, over democratie, vrijheid en beschaving en alhoewel ikzelf niet behoor tot de allerdappersten vind ik het zaken die waard zijn om te verdedigen. Gaat dat levens kosten? Ja, helaas wel. Ook eventueel levens van kleinkinderen? Ik zou dat verdriet niet te boven komen, maar inderdaad: dat zou kunnen. Wat kan ik anders doen dan hopen dat het nooit zo ver komt?

                                  Rusland viel Oekraïne onrechtmatig aan. -Oekraïne verdedigt zich. Hamas en Hezbollah vielen Israël onrechtmatig aan. Israël verdedigt zich.

                                  Nu niet meteen aankomen met: ‘U zou zich eens in de historie van deze conflicten moeten verdiepen!’ Heb ik gedaan. Hamas en Hezbollah zijn terroristische organisaties, Rusland gedraagt zich momenteel als een terroristische staat. Dat laatste doet me verdriet, want ik hou van Rusland. En toch wil ik dat Rusland deze oorlog tegen Oekraïne verliest.

                                  Hoe langer een periode van vrede duurt, hoe angstiger onze omgang met de dood. Terecht. Door vrede kom je te weten wat een waardevol leven is. Dat verlies je niet graag. Maar aan dat waardevolle zal altijd worden geknaagd. En er komt ook een einde aan.

                                  Het is des mens om elkaar te bedreigen om er zelf beter van te worden. En men bedreigt elkaar omdat men domweg jaloers is: jij bezit iets wat ik niet heb, je hebt vooral een lekker leventje, terwijl ik zit te sappelen.

                                  Verder denken we allemaal verschillend over moraal, rechtvaardigheid, religie, vrijheid, democratie, schoonheid, om maar een paar zaken te noemen. Dat zijn evenzovele aanleidingen om elkaar te verafschuwen en bang te zijn voor elkaar. Stel je voor mijn dochter komt thuis met zo’n engerd...

                                  Domme haat voedt het kwaad voor menig oorlogsdaad.

                                  “Wat heb je een vuile handen gemaakt, zoon.”

                                  “Dat is bloed, vader.”

                                  “Goed zo.”

                                  Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees alle columns van Theodor Holman terug.

                                  Reageren? t.holman@parool.nl.


                                  Comment


                                  • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/40...-elkaar-plande

                                    Wat een faal van burrie Halsema die twee demo’s veel te dicht bij elkaar plande

                                    Huh? Ze zou toch twee hele maanden wegblijven? Door die gedachte werd ik overvallen toen Femke Halsema ineens weer op de kwelbuis verscheen.




                                    Soms is ouder worden niet leuk, zeg ik daarom met verwijzing naar een uitspraak van de onlangs gestorven actrice Maggie Smith (89). Zij had ’m weer van Noël Coward: „Een groot nadeel ervan is dat er nog maar een half uur tussen je ontbijten bestaat.”

                                    In de herfst van je leven gaat de tijd steeds sneller, bedoelde Dame Maggie. En daarmee werd ik op m’n ouwe dag dus keihard geconfronteerd toen de burgermoeder van ons hoofdgehucht plots, in het kader van de zendtijd voor de politieke partijen D66 en PvdA/GL (klopt: deze grap is schaamteloos van Erik de Vlieger gejat), te gast was bij het programma Buitenhof.
                                    Uitgerekend op 7 oktober



                                    Femke had ons toch beloofd dat het nog heel lang zou duren voordat zij weer acte de présence zou geven? En het ging toch best goed zonder haar? Dat dacht ik allemaal toen Halsema, op het moment dat het schandelijke plan der polderlandse Palliewappies om uitgerekend op 7 oktober de vernietiging van Israël maar weer eens te gaan bepleiten ter sprake kwam, alle ruimte kreeg om uit te leggen dat de vrijheid van demonstratie een ’groot goed’ is.

                                    Ik kon die term toch al nauwelijks nog aanhoren. En ditmaal kostte het mij nóg meer moeite, omdat de burgemeester, die een dag later iets wijzere woorden sprak (blijkbaar had zij toen vernomen dat pro-Palestijnse tuig in haar stad pamfletten had opgehangen waarin de aanslagen van precies een jaar eerder werden bejubeld) er niet voor terugdeinsde om Dilan Yesilgöz, die de demo’s liever verboden had gezien, alvast de schuld van eventuele ongeregeldheden te geven. En die kwamen er dus ook. Hetzelfde tuig viel herdenkende Israël-getrouwen maandag, uitgerekend op 7 oktober, meedogenloos aan: de nieuwste variant op het voetballen met kransen na een dodenherdenking.

                                    Hoe walgelijk wil je het hebben.

                                    De schuld van Dilan Yesilgöz?




                                    Was dat de schuld van Dilan Yesilgöz? Het idee alleen al. Het was de schuld van Femke Halsema zelf, die de twee demo’s veel te dicht bij elkaar plande en bovendien ’vergat’ om aan haar Buitenhof-betoog toe te voegen dat er ook nog zoiets als fatsoen bestaat.



                                    Je mag het doen, maar het hoeft niet.



                                    Zoiets.



                                    Niet dat ik het gevoel had dat Halsema er, tussen twee ontbijten door, voor een half uurtje tussenuit was geknepen. Maar het leken mij bepaald geen twee maanden, al werden er in die veel te korte periode ook verstandige dingen gezegd, op het laatst ook door de Alkmaarse wethouder John van der Rhee. Terecht kwalificeerde hij de Palli-protesten op 07/10 als de ’duisterste vorm van onverdraagzaamheid’. Bovendien suggereerde hij dat burgemeesters gewoon al kunnen ingrijpen wanneer zij ongeregeldheden verwachten, zoals bij andere kwesties geschiedde.



                                    Wat een faal, van de burrie, die natuurlijk ook veel te laat ingreep.



                                    Regeren is vooruitzien, weetjewel.



                                    Weet je wat, Fem, ga gewoon wéér twee maanden met vakantie.



                                    Of nee, doe maar twee jaar.



                                    Dan voelt het als twee maanden.

                                    Comment


                                    • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/81...aten-marcheert

                                      Weinig burgemeesters beseffen wie er door hun straten marcheert

                                      ’Het is belangrijk dat je bij vertrek alle Israël-uitingen in je tas stopt. Doe dat ook. Zeg niet: ik ben de uitzondering op de regel. Stop alle Israël-uitingen gewoon in je tas want dat zorgt voor problemen. Ga niet met een vlag door de stad lopen.’




                                      Dit waren afgelopen maandag op de Dam in Amsterdam de afsluitende woorden van een van de organisatoren van een vreedzame herdenking van de pogrom van 7 oktober 2023 in Israël. Die waarschuwing was nodig omdat om de hoek een opgewonden demonstratie werd gehouden door gemaskerde mensen bij wie de zelfbeheersing continu op barsten stond. Als ze herdenkers zagen die met een Israëlische vlag op weg waren naar de Dam, probeerden ze die vlag te veroveren. Wat later maakte de opwinding plaats voor ouderwetse provocatie richting de politie.

                                      Sommige van deze pro-Palestijnse demonstranten hadden rookbommen bij zich, ofwel: ze hadden zich voorbereid op verstoring van de herdenking op de Dam. Ze blokkeerden bij het Centraal Station de rijweg en de trambaan, en de politie greep in en arresteerde enkele honderden demonstranten, maar weinigen zullen worden vervolgd.



                                      Vermoedelijk hebben onze inlichtingendiensten allang in kaart wie deze gemaskerden zijn, waar hun financiering vandaan komt, wat hun plannen zijn: dat reizen naar demonstratieplekken en het drukken van pamfletten en flyers zijn niet gratis. Het gaat, denk ik, om vier groepen die elk hun motieven hebben om de straat te willen beheersen.



                                      Allereerst heb je de hardcore Hamas-fans. Dit zijn religieuze extremisten die met overgave ’Allahoe Akbar’ roepen, de islamistische strijdkreet. Zij weten dat in het Westen de macht zich bijna altijd terugtrekt. De autoriteiten hebben geen antwoord op de escalatie door deze felle extremisten, die de islamisering van de hele wereld nastreven. Zij proberen de vrije samenlevingen te ontwrichten, en zij weten dat geweld of de dreiging van geweld het meest effectief is. De islamisten lijken vaak de leiding te hebben bij de demonstraties, zij zijn de types die het agressiefst de politie en tegenstanders provoceren. Hun specialisatie is intimidatie en ophitsing, en zij lijken te zijn getraind in agitatietechnieken.



                                      De tweede groep zijn de aanhangers van ultralinkse ideologieën; zij zijn ook op zoek naar ontwrichting. Zij hebben, net als de jihadisten, het plan opgevat de wereldmacht te grijpen, en bij hen gaat het om het einde van het kapitalisme. De kans om te klooien en te versjteren laten linkse revolutionairen nooit lopen. Ook zij lijken te zijn getraind.

                                      Op een dag zullen de jihadisten en de revolutionairen vijandig tegenover elkaar staan, zoals gebeurde na de Iraanse sjiitische revolutie van 1979. De kracht van de jihadisten is groter dan die van de linkse revolutionairen aangezien links een ernstige zwakte kent: het ontbreken van een leven na de dood. Dat hebben de jihadisten in overvloed, inclusief maagden en oneindige hoeveelheden druiven en wijn, wat aantrekkelijker is voor een jonge jihadist dan een droge trotskistische heilstaat.



                                      De Internationale Socialisten is een van die revolutionaire clubs. Een van hun voormannen was Peyman Jafari, die door de NOS wordt beschouwd als Iran-kenner en dus vaak te gast is bij Nieuwsuur. Hij is een ’appeaser’ van de tirannen in Teheran.



                                      Dan heb je de Jodenhaters. Door wat de Joden in Gaza aanrichten, durven de haters uit hun riolen te komen. Eigenlijk zijn de Jodenhaters niet verrast door de doden in Gaza. In hun perspectief moorden de Joden altijd: de Joden zijn namelijk verantwoordelijk voor zo ongeveer alle oorlogen in de geschiedenis, onder leiding van bankiers zoals de Rothschilds, die in vrede en oorlog, met Joodse marxisten en Joodse kapitalisten, altijd fortuinen verdienen, ook aan 9/11 en het coronavirus. Voor deze haters is de geschiedenis weinig anders dan een kroniek van het Joodse kwaad dat alles corrumpeert.



                                      En dan heb je de nuttige idioten van het kaliber ’Queers for Palestine’ en loslopende studentgroepjes op zoek naar een hoger levensdoel. Deze kleurrijke lieverds hebben zichzelf ervan overtuigd dat zij in het vrije Palestina vrijer zullen zijn dan in Amsterdam of Tel Aviv. Zij willen niet weten dat het vrije Palestina van de jihadisten het Palestina van de sharia is; voor jihadisten betekent onderwerping aan de jihad de ultieme vrijheid. Dit betekent dat straks in het vrije Palestina als eersten de Queers for Palestine, gevolgd door de linkse revolutionairen, door hun jihadistische vrienden met het hoofd voorover vanaf het dak van hoge gebouwen zullen worden gesodemieterd. En de studenten? Die zullen uit levensbehoud knielen en de islamitische geloofsbelijdenis prevelen.



                                      Voor geen van deze groepen is het welzijn en de welvaart van Palestijnen van belang: zij hebben andere motieven dan de stichting van een bloeiende samenleving in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever. Weinig burgemeesters beseffen wie er door hun straten marcheert. En als ze dat wel weten, trekken ze fluwelen handschoenen aan. Niets belangrijkers dan het voorkomen van escalatie, maken ze zichzelf wijs. Cognitieve dissonantie, heet dat deftig. Ik noem het zelfbedrog.

                                      Comment


                                      • Fijne vreedzame mensen die pro palestina lovers.
                                        Huis Joodse Michael (59) volledig overhoop gehaald na 7 oktober-herdenking Amsterdam: ’Dit is onacceptabel’

                                        Comment


                                        • tja als je achter terroristen staat die moorden, verkrachten, eigen volk onderdrukken, homo's etc uitsluiten, vrouwen onderdrukken en Israel willen vernietigen en ontvoeren, dan zal je geen vreedzaam type zijn denk ik

                                          Comment


                                          • https://www.telegraaf.nl/financieel/...at-op-het-spel

                                            Column: wat willen we nou met Nederland? Onze welvaart staat op het spel

                                            Den Haag bakkeleit over tweets van politici en borden bij azc’s. Maar ondertussen liggen er fundamentele vraagstukken op tafel. Hoe moet Nederland eruit zien nu ons continent vergrijst en we voor een grote klimaatopgave staan? Dikke rapporten waarschuwen: onze welvaart staat op het spel. Het Haagse antwoord is ’bevlogen pragmatisme’.




                                            Het regent zwaarlijvige rapporten die oproepen om keuzes te maken. De Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050 raadde aan om helder te zijn over migratie: wat voor samenleving willen we? Enkele weken geleden riep de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid op tot duidelijke keuzes op het gebied van vergrijzing: hoe zorgen we voor economische stabiliteit in Europa? Een paar weken geleden kwam ook oud-centraal bankier Mario Draghi met een dik rapport: hoe behouden we de Europese industrie en blijven we welvarend? Donderdag legde het Centraal Planbureau een rapport op de groeiende stapel: hoe ziet de economie van de toekomst eruit?

                                            Terugkerend mantra in al die rapporten en adviezen is: er valt wat te kiezen. De toekomst is nog lang niet uitgestippeld. Er zijn risico’s en bedreigingen. Maar de politiek kán een keuze maken welke richting we opgaan. Maar deze zin van het CPB is wel de kern: „Keuzes hebben consequenties, maar niet kiezen is misschien wel het meest onaantrekkelijk.”



                                            Daar zit wat mij betreft de angel. Kunnen we nog wel kiezen? Of laten we ons meevoeren op de waan van de dag en de korte termijn?Vergrijzing



                                            Dit jaar namen we afscheid van een premier die er prat op ging niets met visies te hebben. Wie last had van een visie moest maar naar de oogarts. Lachen joh. Maar ook nogal verdrietig. Want hoe kun je leiding geven aan een land als je geen samenhangend verhaal hebt, waarin thema’s als duurzaamheid, vergrijzing, wonen, mobiliteit, welvaart, zorg, kennis en innovatie allemaal samenkomen? Alleen al met de klimaatopgave en de zich opdringende vergrijzing hebben we met twee sterke factoren te maken die ons dwingen om te bepalen welke kant we op willen. Hoe komen we die transities door? En hoe behouden we onze welvaart, onze voorzieningen en zorgen we dat ongelijkheid niet toeneemt en het maatschappelijk ongenoegen vermindert? Het zijn nogal grote vragen, maar we kunnen daar niet met een boog omheen lopen.

                                            Het huidige kabinet heeft wel een visie volgens het regeerprogramma. ’Bevlogen pragmatisme’, zo luidt die visie. Tja, dat kan natuurlijk niet. Pragmatisme is een manier van werken, dat is geen visie. Ik denk dat de stikstofproblematiek en de vermindering van (arbeids)migratie wel wat pragmatisme kan gebruiken. Maar dan nog steeds: we moeten kiezen.

                                            Hoe gebruiken we onze schaarse fysieke ruimte in Nederland? Hoe houden we de economie draaiende als we minder migranten willen? Hoe antwoorden we op China en Amerika die de eigen industrie subsidiëren? Hoe gaan we om met de krapper wordende arbeidsmarkt? Hoe wapenen we ons tegen economische neergang van Europese landen die niet zijn voorbereid op de vergrijzing? Hoelang laten we de zorgkosten nog oplopen?



                                            Ik kan nog tientallen van dit soort vragen bedenken. Allemaal fundamentele kwesties die op ons afkomen. Daar móet Den Haag iets mee. Alsjeblieft, kan het over deze grote vraagstukken gaan in plaats van over tweets van politici en borden bij azc’s?



                                            Reageren? Mail naar vragen@dft.nl. Martin Visser is chef bij De Financiële Telegraaf.


                                            Comment


                                            • https://www.ad.nl/show/er-is-werkeli...jken~a53ac7e9/


                                              PREMIUMAngela de Jong. © Shody Careman

                                              Er is werkelijk geen slechter tijdstip denkbaar voor deze docuserie, maar ga alsjeblieft kijken


                                              Angela Kijkt TVOp deze islamitische basisschool in Maastricht geloven ze niet in slachtoffers, maar in kansen en hard werken. En moet je eens zien wat er dan gebeurt, schrijft Angela de Jong.

                                              En dan ineens zie je zomaar iets moois op tv. Iets inspirerends.

                                              Ik heb het over De Maastrichtse droom, 10 jaar later dat deze week in drie delen te zien is om half zeven ‘s avonds op NPO 2. Er is werkelijk geen slechter tijdstip denkbaar voor deze docuserie, want wie kan het zich veroorloven om dan een half uur onderuitgezakt op de bank te zitten? Er moet opgeruimd worden, eten gekookt, de kinderen geholpen met hun huiswerk of naar voetbaltraining gebracht. Maar gelukkig zijn de inhaal- of terugkijkmogelijkheden tegenwoordig legio. Gun het uzelf, zou ik zeggen. Hier heb je als mens wat aan.

                                              De Maastrichtse Droom (de toevoeging ‘tien jaar later’ mag u vergeten, de serie laat zich prima bekijken zonder voorkennis) gaat over islamitische basisschool El Habib uit Pottenberg, een arme wijk met een hoge werkloosheid. Kinderen komen er op hun vierde met een enorme achterstand binnen, vooral op taalgebied. Maar bij de eindtoets in groep 8 scoort deze school al jaren bovengemiddeld.

                                              Het geheim? Geloven in de potentie van ieder kind, dat uitspreken en gewoon ouderwets hard werken. Dat begint al in groep 1, met huiswerk. Niet alleen voor de kinderen, ouders worden geacht te helpen. ‘Iedere ouder is leerkracht, ieder thuis is een school’, staat er op een bord naast de ingang. De enige taal die er wordt gesproken is Nederlands. Elk minuutje tussen half negen en half vier wordt aan de kinderen besteed. Studiedagen houdt het personeel in de eigen tijd. Ook worden er voedselpakketten uitgedeeld die medewerkers in het weekend staan in te pakken.

                                              Mijn favoriete scène is tot nu toe de rapportbespreking in groep 8. Er kunnen allemaal achten en negens prijken op de lijst, maar als er toevallig een zesje tussen staat voor geschiedenis, dan gaat het gesprek met ouder en kind dáár over. Want dat moet beter. Kom daar nog eens om in deze tijd, waarin wij curlingouders elke gemakzuchtig ingekleurde tekening van ons kroost uitbundig prijzen alsof het de nieuwste Rembrandt is en we ze vooral geen druk durven opleggen. Alles moet leuk en gezellig zijn. Bleh. Sorry, ik kan hier vandaag mijn innerlijke Merel uit Oogappels niet onderdrukken.

                                              Bij El Habib zeggen ze ook: ‘Achterstand is geen lot’. Kortom, het leven is maakbaar, houden ze daar hun leerlingen én ouders voor. Dat gaat dwars tegen de huidige trend in, waarin we sommige groepen toch vooral als slachtoffers lijken te zien. En wie nu denkt dat het daar een soort strafkamp is; ik heb nog nooit zo’n warme, hechte bende gezien. Alleen maar blije en tevreden ouders, leerkrachten en kinderen. Sommigen zitten dagelijks twee keer een half uur in de bus om maar op El Habib les te kunnen krijgen.

                                              En nu ik toch bezig ben: kijk ook eens het interview terug dat Eva Jinek een paar weken geleden had met Anne Steenhoff, een juf die haar kinderen met succes aan het lezen krijgt waardoor hun resultaten met sprongen omhoog gaan.

                                              Alles kan, als je maar wilt. Nu alleen mijn eigen kinderen daar nog van overtuigen.

                                              Comment


                                              • https://www.telegraaf.nl/entertainme...it-effectbejag

                                                Mark bekijkt het!
                                                Sneu om Tijs van den Brink over ’beffen’ en ’vibrators’ te laten praten uit effectbejag



                                                Redacties in de verdrukking verzinnen altijd lollige items om de boel op te poken. Meest gênant was deze week het wie-van-de-drie-spel in De oranjezondag.




                                                De kwestie werd groots aangekondigd. Wie was de echte vader van André Hazes? André Hazes senior, ex-voetballer John de Wolf of de vermoorde drugsbaron Marco Eijk? De kwestie speelde omdat Rachel Hazes haar zoon had verboden de naam André Hazes nog te voeren als artiest. Op zich een pikant entertainment-item, ware het niet dat het ontaardde in meligheid met een gefabriceerd statement van John de Wolf. Dat was schaamteloos effectbejag waar Hélène Hendriks, die altijd heerlijk eerlijk is, haar excuses voor aanbod. Ach, ja, commerciële televisie. Laat gaan!

                                                Erger wordt het als de publieke omroep ook mee doet aan die ongein. Bij Bar laat, waar kijkcijfers achterlopen, wordt tegenwoordig ook naar het noodmedicijn van de opzetjes gegrepen. Het viel me recent al op dat Jeroen Pauw zijn ex-liefje Loretta Schrijver, een ongelofelijke lieverd trouwens, uitnodigde om terug te kijken op het 35-jarige bestaan van de commerciële televisie. Het duo, een voormalig liefdesstel, blikte terug op hun beginjaren bij RTL nieuws. En ja, hun korte amourette kwam ook nog even ter sprake. Zo naturel mogelijk, maar oh zo geraffineerd opgezet. Jeroen legde nog wel even zijn vingers op zijn lippen toen Loretta erover begon, maar dat was allemaal spel. En toen moest maandagavond nog komen.



                                                Bij BnnVara vinden ze het kennelijk grappig om Tijs van den Brink, de EO-anchorman, het woord ’beffen’ te laten uitspreken. Het moest gebeuren nadat zangeres Merol, bekend van de hit Hou je bek en bef me, aanschoof. Van den Brink had haar al een keer bij Op1 aan tafel gehad en daarbij had hij volgens Pauw bezwaar aangetekend. Dat interview ging niet over orale seks, maar over een schilderij waarin ze inspiratie had opgedaan voor het nummer Slippertje. Maar de rode seksfeeks was er dus weer en zong nu het liedje met de vieze woordjes. En ja hoor, daar was het opzetje van Jeroen: „Wil jij het afkondigen?” Tijs had er geen zin in.



                                                Het was een beetje sneu, zeker omdat het daarna (nog meer opzetjes) ook ging over vibratorgebruik onder Mormoonse vrouwen. Ik had medelijden met Jeroen en Tijs. Welke eindredacteur had deze puberjournalistiek bedacht?

                                                Comment


                                                • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/19...t-drugsgebruik

                                                  Gemeentebestuur Amsterdam promoot drugsgebruik

                                                  Een van mijn favoriete Netflix-series is Breaking Bad, waarin de aan kanker lijdende scheikundeleraar Walter H. White, alias Heisenberg, zich ontpopt tot een sluwe crystal meth producent. Hij fabriceert met zijn crimepartner Jesse Pinkman de zuiverste meth van Amerika en roept daarmee de toorn van een concurrerend Mexicaans drugskartel over zich af. In de Amerikaanse dramaserie zijn alle elementen van zware georganiseerde misdaad verwerkt; ongebreidelde geldzucht, verwoeste familierelaties, corruptie en dodelijk geweld.




                                                  Mijn gedachten dwaalden de afgelopen weken vaak af naar Breaking Bad. Eerder deze maand was ik voor televisieopnamen in de wijk Skid Row in Los Angeles, waar de verwoestende gevolgen van crystal meth het duidelijkst zichtbaar zijn. De buurt is een zombiedistrict, waar zwaar verslaafde scharminkels een even treurig als uitzichtloos bestaan leiden. Duizenden leven er op straat, wonen in kartonnen dozen en proberen hun fysieke en mentale pijn te verminderen met slopende drugs als meth en fentanyl. De Zeedijk jaren tachtig in het kwadraat.

                                                  Gefinancierd door kartels




                                                  Particuliere hulpverleners doen wat ze kunnen in deze frontlinie van de drugsmaffia. Steun van de Amerikaanse overheid krijgen ze amper. Die richt zich liever op het nabijgelegen West-Hollywood, Beverly Hills of Bel Air, waar de rich and famous koest en veilig moeten worden gehouden. Nog schrijnender is de situatie in het nabijgelegen Mexico. In grensstad Tijuana sprak ik met hulpverleners, die door de Mexicaanse kartels worden gefinancierd. Hun clientèle – lees: zwaar verslaafde paupers - moet immers wel in leven worden gehouden. Veel cynischer kan het toch niet worden?

                                                  Er is een verontrustende verschuiving op de Nederlandse drugsmarkt. Het aantal hennepkwekerijen daalt, maar de hoeveelheid illegale drugslabs neemt fors toe. Het afgelopen jaar trof de politie in Nederland 151 (!) drugslaboratoria aan waar crystal meth, coke of heroïne wordt gefabriceerd. Mexicaanse kartels sturen hun koks naar ons land om met zelf ontwikkelde methodes spatzuivere meth op de Europese markt te slingeren. Bij een groeiende afzetmarkt in Europa is het goedkoper de drugs hier te produceren dan in Mexico.
                                                  Ook in Nederland?



                                                  Het is een trend die instanties al langer zien. Synthetische drugs zijn in, want goedkoper dan coke en met sterkere effecten voor de gebruiker. Producenten en dealers leveren graag want dit soort verdovende middelen is erg verslavend. Binnen een paar weken veranderen gezonde gebruikers in wrakken, zoals ik ze met duizenden in Los Angeles en Mexico zag. De grote vraag is dan natuurlijk: Krijgen we dat soort toestanden ook in Nederland?

                                                  Dat hangt van een aantal factoren af. Het alarmerende rapport van de nationale politie zegt eigenlijk genoeg. De feiten schreeuwen om een repressieve aanpak. Dat wil zeggen dat de organisaties achter deze verderfelijke handel keihard moeten worden aangepakt. Met alleen het oprollen van labs zijn we er niet. Geldstromen en het tot nu toe gunstige vestigingsklimaat moeten worden verstoord. De straffen voor het produceren van dit soort verwoestende drugs moeten fors omhoog.

                                                  Misschien nog wel belangrijker is het afbreken van de ‘marketingstrategie’ van drugsorganisaties. Het op grote schaal produceren en verspreiden van synthetische drugs heeft maar een doel: het vergroten van de markt en dan vooral voor een jongere doelgroep. Het gebruik van dit soort levensgevaarlijke drugs moet dus worden ontmoedigd.
                                                  Xtc-winkel



                                                  Wat doen ze echter in Amsterdam, notabene de belangrijkste afzetmarkt van ons land? Daar opent de wethouder Alexander Scholtes met instemming van burgemeester Halsema op het Amsterdam Dance Event een xtc-winkel. De bestuurder vindt dat een harde aanpak niet werkt en wil een ‘humaner en realistischer drugsbeleid’.



                                                  In de xtc-winkel gaan niet echt drugspillen over de toonbank maar worden scenario’s getoond hoe de verkoop van xtc kan worden vergemakkelijkt, zoals via een apotheek, een soort snoepwinkel of zelfs een automaat. Voor alle duidelijkheid; xtc is een chemische harddrug. Volgens Jellinek kan regelmatig gebruik leiden tot hart- en leverproblemen, angstaanvallen, psychische klachten en hersenschade.



                                                  Ik denk dat in veel illegale drugslabs inmiddels portretten hangen van Scholtes en Halsema. Met zulke pleitbezorgers voor het gebruik van synthetische drugs heb je geen marketingstrategieën meer nodig. In plaats dat bestuurders zich eens afvragen waarom het project met staatswiet al grotendeels is mislukt, gaat de hoofdstad xtc-gebruik propageren in de naïeve veronderstelling dat daarmee drugsorganisaties in de wielen worden gereden.



                                                  Dat gebeurt dan op het Amsterdam Dance Event, dat vooral door een jonge doelgroep wordt bezocht. In plaats dat hard wordt opgetreden tegen organisatoren die drugshandel op hun festivals of in hun clubs faciliteren zegt het Amsterdamse gemeentebestuur de deur wagenwijd open onder het mom van een ‘experiment voor drugsregulering’. Ontmoedigen van drugsgebruik is echter de enige taak van een overheid. Niet het aanpraten van fabels.



                                                  Reacties of tips? Mail naar: jvdheuvel@telegraaf.nl

                                                  Comment


                                                  • https://www.ad.nl/show/de-opbrengst-...nnen~a0e1d2fd/


                                                    PREMIUMAngela de Jong. © Shody Careman

                                                    De opbrengst viel ronduit tegen, maar de baas van Giro 555 deed alsof hij de jackpot had gewonnen


                                                    Angela Kijkt TVHè gelukkig, Shownieuws had woensdag toch nog een paar BN’ers gevonden in het belpanel van Giro 555, zag Angela de Jong.


                                                    Het is er eentje in de categorie: maakt een vallende boom wel geluid als er niemand in de buurt is om dat te horen? Oftewel: is een omstreden nationale inzameling wel een nationale inzameling als je er nauwelijks iets van ziet op tv?

                                                    Ik durf er heel wat onder te verwedden dat een forse groep mensen woensdag niet of nauwelijks doorhad dat er iets gaande was voor Giro 555 en ‘de slachtoffers in het Midden-Oosten’, hoezeer Herman van der Zandt, Renze Klamer en Tooske Ragas ook hun best deden om deze ‘lastigere inzamelingsactie’ onder de aandacht te brengen in de korte blokken die ze tot hun beschikking hadden op NPO1, RTL 4 en SBS 6. Echt opschieten wilde het dan ook niet met de teller. Van 4 miljoen kroop hij naar 6 miljoen en daarna naar 9 miljoen euro, maar toen was Eva al lang en breed bezig en de actiedag dus bijna voorbij.

                                                    Hoewel sommige omroepen hun sterren nadrukkelijk hadden verboden om plaats te nemen in het belpanel uit angst voor onrust en reputatieschade, had Shownieuws toch een paar BN’ers ontdekt, zoals Ria Bremer, Mark van Eeuwen en aha, Tanja Jess. Ik vraag me wel eens af wie wie harder nodig heeft op zo’n dag. Het belpanel de weggezakte BN’er of de weggezakte BN’er het belpanel waardoor hij of zij weer even in de picture is?

                                                    Rond 23.00 uur was daar de einduitslag: 15 miljoen euro. Slechts een fractie van de opbrengst voor Oekraïne (2022, 106 miljoen) of de aardbeving in Turkije (2023, 88 miljoen). Desondanks reageerde Harm Goossens, het gezicht van Giro 555 die de afgelopen dagen in de media de blaren op zijn tong praatte om deze politiek zeer gevoelige actie te verdedigen, alsof hij de jackpot had gewonnen. ‘Een ontzettend hoog bedrag’, noemde hij het. De verslaggever van het late Journaal was even later echter onverbiddelijk: deze opbrengst viel enorm tegen.

                                                    Op zoek naar een beetje hoop keek ik daarna Brug over de breuklijn 2 op NPO 2, van Natascha van Weezel en Sinan Can, die zich inzetten voor ‘dialoog en vrede’ in het ingewikkelde conflict.Ondanks al hun goede bedoelingen bleef vooral het ene audiofragment me bij van een 6-jarig meisje, Hind heette ze, dat in paniek naar de Palestijnse 112 belde nadat de auto van haar en haar familie onder vuur was genomen.

                                                    Zij vertelde hoe ze tussen de dode lichamen zat, smeekte de hulpverleners om haar te komen ophalen en beschreef uiteindelijk hoe er een tank recht op de auto afkwam. Daar hield het fragment op. Natascha hoefde niet te vertellen hoe het was afgelopen, dat voelde je als kijker wel aankomen.

                                                    Het stemmetje van dat meisje, de angst die erin klonk, haar smeekbede in combinatie met die plotselinge stilte - het achtervolgt me sindsdien. Of is het mijn slechte geweten omdat ik bij de groep mensen hoor die onder de mom van ‘je weet niet of het geld goed terechtkomt’ nog steeds niet heeft gegeven?

                                                    Comment

                                                    Working...
                                                    X