Stedenslopers zijn het dat groenlinkse volk

Utrecht is na Amsterdam en Arnhem ook aan de beurt

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/83...miljardendrama

Compensatieregeling voor gedupeerde ouders miljardendrama

Soms val je van je stoel door een klein berichtje. Mij overkwam dat eerder deze maand toen ik hoorde dat de compensatie van de gedupeerden van het kinderopvangtoeslagdrama nog eens 5 miljard euro extra zou kunnen gaan kosten.




Vijf miljard?! Onze overheid communiceert tegenwoordig alleen nog maar in miljarden euro’s, dus we schrikken niet meer van een miljard meer of minder, maar die 5 miljard euro komt bovenop de al uitgegeven 9 miljard euro. En zijn we er dan, met die 14 miljard euro? Op het trage tempo waarop de beoordeling van de dossiers nu gaat, duurt het nog zeker tot 2030 voordat alles is afgehandeld. Hoeveel miljarden euro’s hebben we er dan aan uitgegeven?

In 2020 werd nog aangenomen dat de compensatieregeling voor de gedupeerde ouders zo’n 500 miljoen euro zou kosten. Maar ja, toen werd ook nog aangenomen dat de verbouwing van het Binnenhof 500 miljoen euro zou gaan kosten. Die verbouwing blijkt nu zo’n 2 miljard euro te gaan kosten. Idiote overschrijding van de kosten natuurlijk, maar een schijntje vergeleken bij de volstrekt idiote overschrijding van de compensatieregelingen voor de kinderopvangtoeslagenouders.
Ambtelijk apparaat



Die 14 miljard euro betekent dat ieder dossier van een gedupeerd gezin 400.000 euro kost om af te handelen. Een deel daarvan wordt uitgegeven aan de compensatie van de ouders, ex-partners en kinderen, maar het overgrote deel gaat op aan de kosten van het uitgedijde en volstrekt inefficiënte, ambtelijke apparaat dat de hoogte van de compensatie moet vaststellen.



Kijk, het is natuurlijk zorgwekkend dat de Belastingdienst destijds zo verkeerd is omgegaan met de terugvordering van toeslagen waardoor ouders in de problemen zijn gekomen. Maar een overheid die vervolgens 14 miljard euro verkwanselt aan compensaties en vooral aan de ambtelijke bureaucratie rondom compensaties, vind ik ook heel zorgwekkend.



En nóg zorgwekkender zou het zijn als deze verdere overschrijding van de kosten ongestoord door kan gaan zonder dat iemand in Den Haag er een stokje voor steekt. Het lijkt wel alsof geen enkele politicus zich kritisch durft uit te spreken als het om de kinderopvangtoeslagen gaat. Lekker makkelijk, het is hun geld niet. Nee, dat klopt het is óns geld, geld van de belastingbetaler dat hier over de balk wordt gegooid.

Heiligen




Onder de 35.000 ouders zitten ontegenzeggelijk veel gedupeerden, maar ook fraudeurs. Het zijn niet allemaal heiligen, al worden ze nu wel allemaal zo behandeld.



Zelfs fraudeurs die ten tijde van de Bulgarenfraude de Belastingdienst al hadden opgelicht, hebben inmiddels compensatie ontvangen. Tussen de gedupeerde ouders zitten ook legio ouders die er een slaatje uit proberen te slaan en een compensatie claimen die vele malen hoger is dan de geleden materiële en immateriële schade. Als zij het aannemelijk kunnen maken, krijgen ze het nog uitgekeerd ook. Niet alleen de overheid behandelt ze als heiligen, maar ook onze doorgaans kritische media zijn mak zodra het over de compensatie van de toeslagenouders gaat.



De staatssecretaris en de ambtelijke top die verantwoordelijk zijn voor de compensatie, zijn overduidelijk niet in staat om dit op een efficiënte manier te doen. In het bedrijfsleven zouden ze allang vervangen zijn, waarom gebeurt dat bij de overheid eigenlijk niet? Bij de compensatie van de Groningers gebeurde destijds precies hetzelfde: tien tot vijftien procent van het bedrag dat bedoeld was voor compensatie ging naar de getroffen Groningers en de rest ging op aan ambtelijke bureaucratie eromheen en verdween in de zakken van ingehuurde experts, beoordelaars en juristen.Doof voor klachten



Dat een overheid fouten maakt bij onterechte terugvordering van kinderopvangtoeslagen en vervolgens doof is voor klachten, is zorgwekkend. We hebben daarom ook een parlementaire enquête ingesteld die minutieus heeft uitgezocht wat hier misging en hoe we het in de toekomst kunnen vermijden. Maar een overheid die meer dan 14 miljard euro uitgeeft aan compensatie, waarvan het merendeel aan zinloze ambtelijke uitvoeringskosten, is minstens zo zorgwekkend. Het is geneuzel en getreuzel, dat bakken met geld kost. Zouden we hier niet eens een parlementaire enquête over moeten hebben?



Nog iets, als ondernemer weet je dat je bij projecten grenzen moet stellen: deadlines, go/no-go-momenten en strakke begrotingen waar je je aan moet houden, omdat je anders failliet gaat.



Waarom geldt dat bij de overheid niet? Waarom heeft onze regering er aan het begin, toen het nog maximaal 500 miljoen euro zou kosten, niet op gehamerd dat er iemand verantwoordelijk voor zou zijn die het voor dit bedrag zou regelen? Waarom besteed je zo’n compensatie-operatie niet uit aan een ondernemer met een sociaal hart, die efficiënter en effectiever werkt en een maximale vergoeding van bijvoorbeeld 5% aan kosten voor zijn uitvoering mag rekenen? Er zullen in de toekomst door de overheid vast nog vaker fouten worden gemaakt die gecompenseerd moeten worden, maar realiseer je dan wat je als overheid wél en niet kunt en overweeg om het uit te besteden.

https://www.parool.nl/columns-opinie...tbij~b1316170/


Theodor Holman
Ik heb angst voor een Derde Wereldoorlog. En daar zitten we dichtbij

“Weet je wat ik de laatste tijd steeds meer denk, Holman… Dat die klote-oorlogen me geen zak meer kunnen schelen.”

“Hoe doe je dat?”

“Gewoon… Je kunt in Frankrijk, in een klein dorpje, een lekker drankje drinken en even later ergens heerlijk eten. Of je gaat je, zoals een zekere Holman, opwinden over Oekraïne en Israël. Wat zou jij doen?”

“Me opwinden over Oekraïne en Israël.”

“Ik geloof je niet, maar waarom in godsnaam?”

“Ik heb angst voor een Derde Wereldoorlog. En daar zitten we dichtbij. Noem het atoombomangst. Ik wil dat in de gaten houden.”

“Aanstellerij… Als het zo is, dan heb ik de laatste dagen van mijn leven lekker gegeten en gedronken in zo’n heerlijk restaurantje in Frankrijk, zonder me zorgen te maken over de wereld. Ik raad het je aan.”

“Ik kan het niet! Ik eet en drink niet lekker in het besef van wat er allemaal gebeurt. Ik kan en wil mijn ogen daar niet voor sluiten.”

“Gereformeerde lul. Nou, ik wel. Je kan er toch niets aan doen.”

“Als de wereld je niets meer kan schelen, ben je op weg naar de dood.”

“Ik dacht jij zo cynisch was…”

“Ben ik ook. Cynisme is een uitstekende manier om in het leven te staan. Maar wat jij doet door in Frankrijk lekker te eten en te drinken, is geen cynisme. Het is niks, het is hoerisme.”

“Hoerisme?”

“Ja. Het is naar de hoeren gaan en dan zeggen dat je van de liefde houdt.”

“Man, doe niet zo ingewikkeld. Wat is er nou tegen lekker eten en drinken en je niet bemoeien met de wereld.”

“Het is geen liefde.”

“Dan maar geen liefde, dan maar lekker naar de hoer en een heerlijke Petrus drinken in restaurant Mirazur in Menton. Als je bij ons komt, neem ik je ermee naar toe. Rondje hoer van mij.”

“Ik kan dat niet! Ik weet dat ik geen rol speel in de politiek of waar dan ook, maar mijn engagement bepaalt mijn keuzes en dus wie ik ben. Maar over de uitkomst van alle keuzes van alle mensen tezamen ben ik cynisch.”

“Ach, hogere filosofie. Ga je dan maar bezighouden met de doden die Israël en Hamas, Rusland en Oekraïne maken. Ik zal aan je denken.”

“Ik kan niet leven zoals jij! Vrijheid is kiezen!”

“Ach, al die oude existentialistische clichés… Wij genieten van het leven. Weet je dat Menton ook nog eens drie golfcourses heeft?”

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees alle columns van Theodor Holman terug.

Reageren? t.holman@parool.nl.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/47...t-vernietiging

Column Assita Kanko
Samenleving die eigen waarden niet verdedigt, wacht vernietiging

Het lijkt erop dat mens-zijn tegenwoordig ondergeschikt is aan onze verschillende identiteiten. Hoe kun je je losmaken van deze beperkte benadering van de mens? De nadruk leggen op slechts een deel van wie we zijn om ons volledig te definiëren, doet de mens tekort. Ook is het gevaarlijk voor de samenleving op termijn. Het samenleven komt in gevaar.




Wat is ons mensbeeld als mensen in essentie hun kleur of hun afkomst zijn? Door hokjesdenken en het simplificeren van de mens blijft er niet veel meer over, het denken in Europa is daarmee in gevaar.

Wat moet je tegenwoordig doen om gezien te worden als mens? Zwijgen en geen mening hebben? De ’juiste’ mening hebben?



Voor velen aan de linkerzijde heb ik niet de juiste mening want ik gedraag me niet ’zwart’ genoeg. Daarom schreven onbekende mensen onlangs het woord ’white’ op mijn verkiezingsposter. Er zijn meer varianten, soms zeggen ze ’bounty’, dus wit van binnen en zwart van buiten.Conservatieve cultuur



Hoe zou je je dan ’voldoende zwart’ moeten gedragen? Dat heb ik nooit geleerd. Thuis waren we gewoon mensen. Als kind wilde ik gewoon mens zijn. Niet een meisje met plichten binnen een conservatieve cultuur maar gewoon iemand met dezelfde rechten en plichten als anderen.



Als mensen me benaderen over veiligheid, bestaanszekerheid of hun rechten als vrouw of als ondernemer, dan vorm ik daar uiteraard een mening over. Die mensen zijn van allerlei afkomsten. De problemen waarover zij praten, zijn universeel en overstijgen hun kleur of afkomst.



Als mens ga ik toch niet eerst overleggen met mijn huidskleur en uitzoeken hoe een zwarte persoon daarover zou moeten denken voordat ik een antwoord kan geven? Spontaan denken we dan toch allemaal iets los van onze kleur. Blijkbaar niet, volgens sommigen?


Na het woord ’white’ kwam enkele dagen geleden iets anders: het woord ’neger’ groot op mijn gezicht. Dat vind ik dan wel weer interessant. Los van het feit dat het ’negerin’ had moeten zijn als het verantwoordelijke tuig helemaal grammaticaal correct had willen zijn.



Maar soit, dat woord op dit moment wil zeggen dat ik te zwart ben om hier mee te denken. Dat komt niet van de wokers die me ’te wit’ vinden. Het is duidelijk dat sommige vandalen mij en mensen die op me lijken en vrij denken de mond snoeren omdat ze ons (of onze ideeën) te ’wit’ vinden. Anderen willen je juist de mond snoeren omdat je zwart bent. Als dat soort idioten van links en rechts zo tekeergaan, ben ik misschien wel op de juiste weg denk ik dan. Vrij denken en je mening durven uiten is een basisopdracht voor elke mens.

Integratie




Het is zo dat het racisme van een deel van links en extreemrechts mensen zoals ik verbiedt om na te denken, vrij te zijn en volledig deel te nemen aan de samenleving.



Gelukkig weten heel veel burgers dat mensen meer zijn dan hun huidskleur alleen. Integratie is geen verraad. En niemand is te wit of te zwart. Ik ben noch bounty noch neger. Ik ben Assita, zeg ik dan.



Ik houd van Europa en haar waarden omdat ik hier als mens vrij kan zijn. Niemands bezit, niemands zwarte, niemands dienstmeid. Het lijkt me evident om de rechten van elke mens dan te willen beschermen.Universiteiten



Overal in het Westen komt het kritisch denken steeds meer in gevaar. Niet alleen omdat men anderen in een huidskleur opsluit maar omdat het idee opgelegd wordt aan plekken waar men het denken zou moeten stimuleren: universiteiten.



Kritische stemmen dreigen steeds meer te verstommen en welke weerstand bieden wij? De vrijheid bewaken en verder uitbouwen is iets dat onze prioriteit zou moeten zijn.



Vrijheid om bijvoorbeeld te zeggen dat wie hier komt, z’n best moet doen om zich aan te passen aan onze waarden.



Vrijheid voor vrouwen in bepaalde gemeenschappen om zich van de drukkende sociale dwang los te rukken.



Vrijheid voor onze Joodse gemeenschap om in veiligheid te leven in Europa.Tolerantie



Als je je eigen waarden niet meer mag uitdragen als Europa, dan ziet de toekomst er somber uit en begrijp ik waarom zoveel mensen bezorgd zijn. Maar wat horen we dan ook vaak? Dat Europa ’toleranter’ moet zijn. Wat is dan de tolerantiedrempel?



Ik denk dat Europa aan een syndroom van zelfvernietiging lijdt. Daarom spreken we nog van tolerantie wanneer we aangevallen worden want daarmee bedoelen we accepteren dat men op onze ziel trapt. Daarmee bedoelen we tolerantie voor intolerantie. Geen enkel volk kon op die manier overleven in de geschiedenis. Een minimumplicht van een samenleving is om voor zichzelf op te komen.



Vrijheid om te strijden voor je idealen met open vizier, in het volle daglicht zou geen luxe moeten zijn.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/19...mas-aanhangers

Het meest opvallende racisme uit zich in solidariteit met Hamas-aanhangers

Rechtse en linkse kiezers vinden asiel en migratie het belangrijkste thema op de politieke agenda in Nederland en in de EU. Dit blijkt uit een recent onderzoek van Ipsos in opdracht van de Volkskrant. De breed gedeelde wens onder kiezers van alle partijen is dat de immigratie wordt beperkt. Dat is een nuchtere correctie vanuit de samenleving op jaren van wanbeleid en gebrek aan regie.




Xenofoob en harteloos is deze verschuiving naar een strenger asielbeleid niet te noemen, kiezers geven aan dat er voor echte vluchtelingen, kennis- en arbeidsmigranten plek moet zijn, maar dat de grens dicht moet blijven voor kanslozen en ’veiligelanders’. Er is wel meer dan ooit een besef van urgentie om deze crisis aan te pakken zodat het land leefbaar moet worden voor iedereen. Racisme en xenofobie bestaan wel degelijk en er zullen genoeg tegenstanders van migratie zijn die in iedereen met een getinte huidskleur een bewijs van ’omvolking’ zien. Maar die vreemdelingenhaat kan onmogelijk verdeeld zijn over alle partijen, van links via het politieke midden tot rechts.

Verreweg het meest opvallende racisme manifesteert zich bovendien in het linkse kamp en uit zich in solidariteit met antisemitische Hamas-aanhangers die de samenleving sinds 7 oktober terroriseren. Zij hebben het hoogste woord en genieten de hoogste protectie vanuit linkse partijen en linkse media. Vanuit dezelfde hoek komt ook de morele afkeuring van de wens om migratie te beperken. Daarbij wordt al enige tijd geroeptoeterd dat Nederland geen asielprobleem heeft, maar een Wildersprobleem: nu hij macht heeft, zou heel het land bruin kleuren. Dat zoveel mensen met verschillende politieke voorkeuren en achtergronden asielbeperkingen willen, bewijst juist het tegendeel.
Verwaarlozing



De ontkenning van de asielcrisis wordt kracht bijgezet door een aantal mantra’s. Koploper is de herhaalde bewering ’er is helemaal geen asielcrisis, maar een opvangcrisis’. Dat zou kloppen als Nederland de toestroom helemaal naar wens kon reguleren en tegelijkertijd weigerde opvang te creëren. Maar dat is niet zo. Zolang er geen controle is over de hoeveelheid mensen die binnenkomt, is de crisis een direct gevolg van politieke verwaarlozing van het migratiebeleid en de gok met mensenlevens. Wat de pleitbezorgers van open grenzen voor iedereen willen is dat er doorlopend opvangcapaciteit moet zijn, voor iedereen die binnenkomt: funest beleid voor het draagvlak en de sociale voorzieningen in dit overbevolkte land. En dat blijkt nu.Aantoonbaar onjuist



Een andere mantra herhaalt de bewering dat er in Nederland minder migranten komen dan vroeger (lees 2015). De cijfers schommelen, dat zou kunnen kloppen. Maar hier wordt geen rekening gehouden met het feit dat het niets uitmaakt of we nu zeventigduizend mensen overhouden in vergelijking met honderdduizend twee jaar daarvoor. Dat zijn er nog steeds zeventigduizend te veel wat betreft voorzieningen, huisvesting, scholing, inburgering en medische zorg. Elk jaar een stad erbij toelaten in dit land met woningnood, tal van crisissen en onoplosbare integratiemisstanden is laakbare politiek. Populair bij links is ook de aanname dat ons ruimhartige beleid geen aanzuigende werking heeft. Dat migranten vanuit de EU-buitengrens land voor land doorschuiven naar Nederland omdat ze gehoord hebbend dat de voorzieningen hier beter zijn en de kans op gezinshereniging groot, wordt ontkend. Interessant is ook de mythe dat streng beleid niets uitmaakt: ze komen toch binnen. Daarbij wordt het voorbeeld van de radicaal rechtse Italiaanse premier Meloni aangehaald, die niets zou hebben bereikt. Maar dat is aantoonbaar onjuist, zoals we recent in Nieuwsuur konden zien: onder Meloni dalen de cijfers drastisch.

De bewering dat streng asielbeleid niet werkt is niet gebaseerd op feiten, maar op de wens dat het niet mag werken en niet mag bestaan. Vanuit dezelfde ideologische kramp komt ook het verzet tegen herziening van internationale verdragen. Dit linkse asielconservatisme blokkeert vooruitgang op het gebied van nieuwe humanitaire verdragen en asielregelingen die beter bij deze tijd passen en die duidelijkheid en haalbare kansen bieden in plaats van verwaarlozing, defaitisme, een bestaansrecht voor criminele smokkelaars die honderdduizenden de dood injagen op de weg naar Europa. Door er voortdurend op te wijzen dat elke aanpassing van verdragen mensonterend en dehumaniserend werkt, besmeuren de asielconservatieven alle politici van goede wil die zo’n historische klus in goede banen willen leiden. Er is bij links gebrek aan nieuwsgierigheid en vertrouwen in een strenger beleid dat niet door rechtsextremisten wordt bedacht, maar door democratische politici die mensenrechten respecteren.
Allerlei pluimage



De angst om rechtsextremisten in de kaart te spelen is zo groot, dat een plan van aanpak bij voorbaat kansloos en onwenselijk wordt geacht. Kan niet, mag niet. Daarbij wordt voorbijgegaan aan het feit dat als democratische partijen het voortouw nemen voor een streng asielbeleid én tegelijkertijd voor bestrijding van extremisten van allerlei pluimage (die het in heel Europa steeds vaker op politici munten), de samenleving beter beschermd wordt dan met wilde beschuldigingen dat niemand meer deugt of met sprookjes over onbeperkt open grenzen die voor iedereen weldadig uitpakken. Dat laatste gebeurt niet en dat kan geen wensdenken meer verbloemen.

https://www.ad.nl/show/lilian-marijn...jven~a6f56b71/


Angela de Jong. © Shody Careman

Lilian Marijnissen heeft haar principes in de uitverkoop gedaan om maar wanhopig in de spotlights te blijven


ANGELA KIJKT TVTreuriger dan Lilian Marijnissen die in een oranje overall rondrent in Het Jachtseizoen op SBS 6 wordt het niet snel op tv, schrijft Angela de Jong. ‘De principes en geloofwaardigheid zijn in de uitverkoop gedaan om maar wanhopig in de spotlights te blijven.’

Nu heb ik in mijn leven al heel wat treurige beelden voorbij zien komen op de buis en dacht ik dat niks me meer kon verrassen. Maar Lilian Marijnissen die donderdagavond samen met Rutger Castricum in een oranje overall rondrende met een camera op een selfiestick, kwam dicht in de buurt van een nieuw dieptepunt.

Jazeker, de voormalig leider van de Socialistische Partij deed mee aan Het Jachtseizoen van SBS6. Als je mij dat een jaar geleden had voorspeld, had ik het niet geloofd. De slimste mens, Wie is de Mol?, een met veel liefde gemaakte documentaire voor BNNVara of Human waarin ze onverschrokken de misstanden in de zorg aan de kaak stelt - ja, dat kon ik me prima voorstellen na haar afscheid van de Tweede Kamer. En dat had ik haar ook van harte gegund.

Maar Het Jachtseizoen? Nadat ze een paar weken geleden ook al meedeed aan dat lach-of-ik-schietprogramma Code van Coppens op hetzelfde SBS6? Dat zou ver beneden haar stand moeten zijn. Dit soort programma’s is uitgevonden als bezigheidstherapie voor ‘waar zijn ze ook bekend van?’-types als Sylvia Geersen en Ferry Doedens of hunkerende wannabe’s als gravinfluencer Eloise. En vooruit, op een goede dag zeggen wellicht Bridget Maasland en John de Bever een keertje ja.

Maar Lilian Marijnissen? Dit katapulteert haar in één klap naar de sneue categorie Hilbrand Nawijn. U weet wel, de oud-LPF-minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie, die zich jaren geleden onsterfelijk belachelijk maakte door ineens mee te doen aan So You Wanna Be A Popstar. Google voor de lol eens op ‘Hilbrand Nawijn’ en ‘jumpen’ en je vindt een filmpje van uitgerekend Rutger Castricum die daar - terecht - heel sarcastisch over doet.

Hoewel Lilian Marijnissen geen succes was als politiek leider - dat is eenvoudig af te meten aan het aantal zetels dat de SP onder haar leiding verloor - was ze wél beeldbepalend. En belangrijker nog: niemand die ook maar een seconde twijfelde aan haar oprechtheid en integriteit als zij het aan talkshowtafels weer eens gloedvol opnam voor de allerarmsten van onze samenleving, zelfs haar grootste politieke opponenten niet.

Dat gooit ze nu allemaal weg. De principes en geloofwaardigheid zijn in de uitverkoop gedaan om maar wanhopig in de spotlights te blijven. En waarom? In de hoop een presentatiebaantje te scoren bij SBS 6?

Misschien is het van jongs af aan een droom van haar geweest om erbij te mogen horen in het tv-wereldje, dat kan. Fantaseerde de jonge Lilian stiekem van een plekje in het showballet van Jos Brink, in plaats van tomaten of het helpen van uitgebuite arbeiders.

Andere mogelijkheid is natuurlijk dat de financiële nood hoog is in huize Marijnissen, na al die jaren een deel van haar salaris in de partijkas van de SP te hebben gestort. Laat het een wijze les zijn voor haar opvolger Jimmy Dijk. Ik hoop dat hij nu al driftig aan het sparen is om te voorkomen dat hij over een paar jaar ook letterlijk en figuurlijk het hoofd boven water moet houden in een schuimbak op de commerciële tv.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/47...hten-zullen-we

Column Marianne Zwagerman
Doodgaan is het nieuwe deugen: vrede wordt een scheldwoord, vechten zullen we!

Sneuvelbereidheid. Dat woord laat me sinds dinsdag niet meer los. Marcel Peereboom Voller heeft het onderzoekje waaruit zou moeten blijken dat wij ineens sneuvelbereid zijn vakkundig neergesabeld, maar dan zijn de krantenkoppen al ingebrand en is het woord in onze hersenen geplant. Als men het vaak genoeg herhaalt, wordt het vanzelf waar. En ben je een verrader als je niet sneuvelbereid bent.




Dus zeg je bij het volgende onderzoekje braaf ja, terwijl je nee denkt. Je gaat je vrienden die niet sneuvelbereid zijn de maat nemen. Je ontvriendt mensen die tegen oorlog zijn. Vrede wordt een scheldwoord, vechten zullen we! Tijdens de coronacrisis mocht er níemand dood, nu is doodgaan het nieuwe deugen.

Een gecreëerde mediawerkelijkheid neemt de realiteit over. Zo werkt onze manipulatiemaatschappij. Waarin een juichende oude dikke man op een podium ons laat geloven dat hij een enorme verkiezingswinst behaalde. Terwijl de werkelijkheid is dat hij één lijst maakte van twee irrelevant geworden partijen, die ná de verkiezingen in Brussel gewoon weer stilletjes opsplitsen in twee fracties. De twee linkse partijen die in Nederland doen alsof ze één zijn, behaalden in 2019 opgeteld 30 procent van de stemmen en gisteren nog maar 21 procent. Een ongekende klap voor de bek. Maar als je het viert als winst, en het Journaal noemt het winst, dan wordt het winst.



De voorbeelden zijn eindeloos:



’De euro is van ons allemaal’



’Oekraïne vecht voor ónze vrijheid’



’Alleen samen krijgen we corona onder controle’Autoriteit



Zinnetjes, bedacht door begaafde spindoctors, worden keer op keer uitgesproken door mannen en vrouwen die zichzelf, op niéts gebaseerd, een enorme autoriteit aanmeten. Waar ze nog mee weg komen ook. Een basisschoolleraar weet ineens alles van Volksgezondheid en mensen geloven hem, zelfs ver nadat het tegendeel bewezen is. Een falende Duitse defensieminister, die op een haartje na ontsnapte aan een corruptieonderzoek, duikt ongekozen op als de baas van de EU en slaat oorlogstaal uit die door iedereen wordt geslikt als zoete koek.



Vijf jaar lang moesten we onder haar leiding windmolens bouwen alsof de horizon oneindig was, maar nu moet alle energie in wapentuig gestoken worden. Alsof oorlog voeren goed is voor het klimaat! Hoe worden mensen zo, wilde ik weten. Hoe kijken die mensen zichzelf in de spiegel aan. Hoe slapen ze ’s nachts, in de wetenschap dat ze de hele dag in touw zijn met het bouwen aan een manipulatiemaatschappij waar NLP-technieken effectieve wapens werden.

Dus reisde ik af naar Brussel. Ja, nu pas. Ik had nog nooit een stap gezet in het Europees Parlement en keek er gisteren mijn ogen uit. Toen ik na een lange avond in het Holland House, recht tegenover het Parlement, diep in de nacht naar buiten stapte, belandde ik in een enorm feest. De straat op het plein was afgezet met dranghekken. Keiharde muziek en overal zuipende, dansende, zingende mensen. Keurige mensen, die ik ’s middags nog in en rond het EU-gebouw had gezien, met het gezicht in de plooi.
Dansen op de vulkaan



„Zo gaat het hier elke donderdagavond,” zei de Brusselse insider die mij op sleeptouw nam. „Dan zit de Europese politieke werkweek erop en gaat iedereen een paar dagen terug naar zijn eigen land. Nadat ze hier eerst nog even de beest uithangen.” De wapenlobbyist slaat lallend op de schouder van de Europarlementariër. Ze hebben de bevolking sneuvelbereid gemaakt, want iemand moet die wapens wel bedienen. Zo dansen ze vrolijk op de vulkaan die zij zelf tot leven wekten. Tot de uitbarsting komt.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/17...r-tijd-en-geld

Column Annemarie van Gaal
Methode-Laurentien verspilt minder tijd en geld

Binnenkort debatteert de Tweede Kamer over de steeds verder oplopende kosten van de compensatie voor de kinderopvangtoeslagaffaire. Geld dat overigens slechts voor een deel naar de gedupeerde ouders gaat, maar dat vooral opgaat aan de ’apparaatskosten’ van de overheid. De hele operatie heeft ons inmiddels al 9 miljard euro gekost en het einde is nog niet in zicht.




Sterker nog, demissionair staatssecretaris Aukje de Vries waarschuwt dat er nog vele miljarden euro’s bij zullen komen en dat komt volgens haar vooral door het gebruik van de zogenoemde ’methode-Laurentien’. De compensatie die door de stichting van prinses Laurentien aan de gedupeerde ouders betaald wordt, is volgens de staatssecretaris namelijk veel hoger dan de compensatie die de overheid uitkeert.

’Overcompensatie’




Nu wil ik daar even vier dingen over zeggen.



Ten eerste is de gemiddelde compensatie via de methode-Laurentien (laat ik hem maar even zo blijven noemen) inderdaad 10.000 tot 15.000 euro per gedupeerd gezin hoger dan wat de overheid betaalt, maar bij de stichting van prinses Laurentien worden verder nauwelijks kosten gemaakt omdat zij met vrijwilligers werken, terwijl de kosten van de organisatie van onze eigen overheid enorm zijn.



Ten tweede denk ik dat het vreemd is om een hogere compensatie als ’overcompensatie’ te bestempelen. Wat vindt u één jaar ellende in uw leven waard? Wat zou u een redelijk bedrag vinden? En vijf jaar ellende, of tien jaar? Ellende laat zich lastig vertalen in een geldbedrag.Gedupeerde Groningers



Ten derde vind ik het schrijnend dat een overheid focust op de hoogte van de compensatie, terwijl aan de andere kant vele miljoenen euro’s wegvloeien aan de onnodige kosten van bureaucratisch geneuzel en juridisch getreuzel.



Bij de schadeafhandeling van de gedupeerde Groningers werd destijds meer dan 80 procent van het bedrag dat bedoeld was voor de schade besteed aan bureaucratie en kosten van deskundigen en juristen die de boel traineerden. Slechts 15 tot 20 procent van het bedrag werd betaald aan de Groningers ter compensatie van de schade.



Met de compensatie van de gedupeerde ouders van het kinderopvangtoeslagendrama dreigt nu hetzelfde te gebeuren. Terwijl er gesteggeld wordt over de hoogte van de compensatie, kosten de 2300 medewerkers op de afdeling die de herstelbetalingen moeten beoordelen alleen al meer dan 15 miljoen euro per maand.

Slakkentempo




En nu mijn vierde en laatste punt: De snelheid. Of liever gezegd de traagheid van onze overheid. Sinds 2020 zijn ze bezig met de herstelbetalingen en in de afgelopen vier jaar zijn er slechts 500 dossiers afgehandeld van ouders die aanvullende schade hebben. In dit slakkentempo gaat het nog twintig jaar duren voordat we klaar zijn met de compensatie van de gedupeerde ouders.



Onze overheid begrijpt niet dat snelheid voor de gedupeerden cruciaal is en vaak belangrijker dan de hoogte van de compensatie. Ouders willen door met hun leven en dat kan niet zolang ze nog jarenlang in onzekerheid verkeren, wachten om überhaupt gehoord te worden en in een complexe, juridische molen verzanden. In plaats van het herstel van vertrouwen wakkert de overheid met haar traagheid alleen maar gevoelens van woede, machteloosheid en moedeloosheid aan.



Eind vorig jaar werd de overheid rechts ingehaald door de stichting van prinses Laurentien. Zij trok zich het lot van deze ouders aan en samen met enkele gerenommeerde bedrijven ontwikkelde ze een nieuwe methode die gebaseerd is op luisteren en vertrouwen. In een paar maanden tijd heeft ze met de hulp van vrijwilligers al meer dan honderd gedupeerde ouders gecompenseerd en hun dossiers kunnen sluiten.



Vorige maand stuurde de staatssecretaris Aukje de Vries een brief naar de Tweede Kamer waarin ze schrijft dat de aanpak van prinses Laurentien ’weliswaar sneller en menselijker’ is, maar dat de compensatie van deze stichting hoger uitvalt dan die van haar eigen afdeling. ’Overcompensatie’ noemt de staatssecretaris het in haar brief, en dat moet gestopt worden. In dezelfde brief belooft de staatssecretaris voor de twintigste keer om met een betere aanpak te komen, een nieuwe werkwijze te introduceren en de capaciteit van haar afdeling te verhogen. Bedoelt ze dat er nóg meer mensen dan de 2300 man aan de hersteloperatie gaan werken?Wijsheid



Tot de Tweede Kamer een besluit neemt, heeft de staatssecretaris alvast besloten dat de stichting van prinses Laurentien voorlopig geen dossiers meer mag aannemen en afronden.



Nee, ik kies dan liever voor de snelheid van de methode-Laurentien en neem het hogere compensatiebedrag voor lief, dan om nog twintig jaar lang ruim 2300 medewerkers aan het werk te houden die alleen al aan salarissen in die periode meer dan 4 miljard euro zullen kosten, en dan reken ik de kosten van de ingehuurde deskundigen en juristen niet eens mee.



Het is nog niet duidelijk wanneer de aanpak van de hersteloperatie van de ouders van het kinderopvangtoeslagendrama in de Tweede Kamer behandeld wordt, maar vanaf deze plek wens ik de Kamerleden alvast veel wijsheid.

https://www.ad.nl/show/ik-had-mijn-c...chts~af4bf785/


PREMIUMAngela de Jong. © Shody Careman

Ik had mijn cynische stukje over de laatste Op1 al klaar, maar toen gebeurde er iets onverwachts


ANGELA KIJKT TVZe zat stiekem al klaar om een cynisch stukje te tikken over de openbare rouwzitting in de laatste Op1 ooit, schrijft Angela de Jong. Maar er gebeurde donderdagavond iets raars.

Laat ik het hier maar gewoon zeggen zoals het is: er zijn van die programma’s waar je je als columnist stiekem op verheugt. Waar je handenwrijvend voor gaat zitten, omdat je zeker weet dat er een lekker cynisch stukje in zit.

De afscheidsuitzending van Op1 was er zo eentje. Alle presentatoren bij elkaar aan tafel die zichzelf en elkaar ongegeneerd een uur lang veren in de bips douwen - nou, ik lustte ze rauw. Wéér zo’n typisch voorbeeld van de stuitende arrogantie in tv-land, waar makers er altijd maar van uitgaan dat mensen net zo ontdaan zijn over het stoppen van een programma als zij.

Het idee dat Unilever een uur zendtijd inruimt op de belangrijkste zender van het land als toevallig het ene merk wasmiddel plaats moet maken voor het andere. Dat is toch ondenkbaar? Maar als het om een tv-programma gaat, vinden ze het in Hilversum de gewoonste zaak van de wereld om al het nieuws te negeren (Geert Wilders en Gidi Markuszower zullen voor de verandering eens blij zijn geweest met de NPO) en met een vertederde blik naar een compilatie van de eigen hoogtepunten te gaan kijken.

Maar wie schetste donderdag mijn verbazing? De afscheidsuitzending van Op1 pakte toch anders uit. Het was eigenlijk heel aandoenlijk. Een ander woord heb ik er niet voor. Natuurlijk, de aanwezigen focusten louter op de positieve punten van de afgelopen vier jaar. Geen woord over - ik noem maar wat - die verschrikkelijke uitzending voor het hek van opvangcentrum Ter Apel of de valpartij in de studio waardoor iedereen de naam Margje Fikse kent. In plaats daarvan werd de kijker er triomfantelijk op gewezen dat Op1 er toch maar mooi voor had gezorgd dat Caroline van der Plas destijds met één zetel in de Kamer kwam.

Dat het aandoenlijk was, kwam vooral doordat ‘ze’ daar toch maar zaten: de presentatoren die afgelopen jaren de ondankbare taak hadden om een programma te maken waarvan niemand hield. De omroepen niet, de makers zelf niet en de kijker ook al niet. De enige die ik al die jaren op een oprechte liefde voor Op1 heb kunnen betrappen is Tijs van den Brink en zelfs die gaf in een afscheidscolumn toe dat het beter had gekund.

Ineens realiseerde ik me tijdens de slotuitzending van Op1 dat wij kijkers donderdag eigenlijk naar onszelf en het leven zaten te kijken. Er gebeurt iets (Jeroen Pauw stopt en Eva Jinek vertrekt naar de commerciëlen), we redden wat er te redden valt (de NPO: dan maken we gewoon iedereen talkshowhost), het gaat even goed (lang leve corona) maar uiteindelijk blijkt het toch niet te werken (lang leve alle interne ruzies). Daar treuren we om, doen eventjes overdreven nostalgisch, maar diep in ons hart weten we zelf ook wel dat we het over twee weken alweer vergeten zijn.

Dan kun je maar beter om jezelf lachen. En gelukkig deden ze dat óók in Op1. De uitsmijter met Ab Osterhaus en zijn onafscheidelijke glaasje rode wijn was ronduit meesterlijk. Ik zou bijna zeggen: als het programma eerder zoveel zelfspot aan de dag had gelegd, had het misschien nog bestaan. Maar zoiets kan natuurlijk alleen een cynische columnist verzinnen.

https://www.parool.nl/columns-opinie...sten~b1a43323/

Opinie: ‘De herinvoering van 130 km/uur is een revanchistische middelvinger voor links en klimaatactivisten’


De herinvoering van 130 kilometer per uur staat volgens Anton van Daalen symbool voor liberale en rechtse thema’s, zoals individuele vrijheid. En dus ook een stevig gebaar naar de andere kant van het politieke spectrum.

In 2012 wordt er gebak uitgedeeld tijdens de onthulling van het 130 kilometerbord bij de grensovergang Zandvliet aan de A4, bij het ingaan van de nieuwe maximumsnelheid.Beeld ANP
Jan vindt het heel fijn om af en toe het gaspedaal diep in te drukken. Het geeft een gevoel van vrijheid en persoonlijke macht over de pk’s van zijn auto. Hij is een bewonderaar van Max Verstappen (en een tikkie jaloers), die voor zijn beroep maximale snelheid en controle combineert.

Maar helaas, voor Jan gelden overal snelheidsbeperkingen.

Soms, na een feestje met een klein glaasje te veel achter de kiezen, speelt zijn wens op. Als hij op een N-weg naar huis rijdt, maakt hij een afweging. Nu kán het: het is niet druk op de weg, dat glaasje te veel stelt niks voor, met mijn ervaring krijg ik toch geen ongeluk en de pakkans is laag. Dus: indrukken dat gaspedaal.

Twee factoren ontbreken in zijn afweging. Allereerst de mogelijke schade aan lijf en goederen van andere weggebruikers bij een ongeluk. De ernst van die schade is recht evenredig met de snelheid.

Beperking van vrijheid


Door van de maximumsnelheid van 130 kilometer per uur een verkiezingsthema te maken, zeg je als partij dat je de keuzevrijheid van de autobestuurder belangrijker vindt dan de beperkte toename van de kans op een (ernstig) ongeluk. Traditioneel is keuzevrijheid een liberaal en rechts thema. Bij de PVV is de ideologie van de bijna onbegrensde individuele vrijheid grondslag van haar politiek, waar deze bij de VVD ook expliciet is verbonden met de economische vrijheid van ondernemers.

Wat liberaal en rechts verenigt is de afkeer van regels van een overheid die zegt voor het algemeen belang te staan, maar feitelijk de individuele vrijheid van burgers en ondernemers zou beperken. Veel overheidsregels zijn volgens hen overbodig of ongewenst, en ‘dus’ kan en moet de overheid kleiner worden.

‘Gutmenschen van links’


De tweede factor die in de afweging ontbreekt, is nota bene de hoofdreden van de invoering van de snelheidsbeperking: de beperking van schadelijke uitstoot voor mens, natuur en klimaat. Klimaatsceptici, marktadepten en ondernemers; allemaal hebben ze hun redenen om het belang hiervan te bagatelliseren, of te ontkennen. Het zijn die ‘gutmenschen van links’ en die milieu- en klimaatactivisten, die via de overheid en het recht hun vrijheden ‘afpakken’.

De herinvoering van 130 kilometer per uur staat symbool voor het wegnemen van een ‘onnodige regel’, geeft hardrijders hun plezier weer terug en is een revanchistische middelvinger voor links en de milieu- en de klimaatactivisten: vanaf nu geldt onze, en niet jullie werkelijkheid!

en net over de grens rijden ze onbeperkt hard met vooral diesel auto's, geen gezeur over verkeersslachtoffers of uitstoot, en daar zit links in de regering

https://www.telegraaf.nl/financieel/...ens-voor-nodig

Column: Boeken lezen? Nergens voor nodig

Van populisten wordt wel gezegd dat ze een gruwelijke hekel hebben aan natuur, cultuur en literatuur. Dat zijn immers hobby’s van de verwerpelijke elite. Zo bezien kan een deel van de voornemens van de zo moeizaam tot stand gekomen vierpartijencoalitie wel als populistisch worden bestempeld.

© ANP

De boekenbranche overhandigt in de Tweede Kamer een petitie tegen de voorgenomen verhoging van het btw-tarief op boeken naar 21%.




In de periode 2013-2022, de jaren van Rutte dus, is de oppervlakte van natuur- en bosgebieden met 2,5% afgenomen, zo blijkt uit recente CBS-cijfers. We hebben al niet veel in vergelijking met andere EU-landen. Het wordt al minder, maar in de plannen van de coalitie zal de natuur nog verder achteruitgaan, ondanks de bewezen positieve invloed die groen en natuur hebben op het welzijn van mensen.

Het kinderachtige naar achteren schuiven van ‘Natuur’ in de nieuwe naam van het landbouwministerie is een voorbode. Bij de katholieken en gereformeerden van de BBB is Gods schepping niet in goede handen, zoveel is wel duidelijk.
Btw is nu al hoog



Maar ook de cultuur en de literatuur zullen er aan moeten geloven. De btw op culturele goederen en diensten, waaronder gedrukte en digitale media, moet van 9 naar 21%. Kranten zijn al vreselijk duur. In de jaren zestig betaalde je voor een krant 15 cent (= 6,8 eurocenten). Nu kost deze krant op zaterdag €4,79.Dat is zeventig keer zoveel. Maar als het aan Wilders en consorten ligt, gaat de prijs naar €5,30. Wat dat met de verkoop van De Telegraaf en andere dagbladen zal doen, laat zich raden.



Voor boeken, net als voor kranten, geldt nu nog het 9%-tarief. In vergelijking tot andere beschaafde landen is dat al aan de hoge kant: in Engeland, Ierland en Noorwegen wordt helemaal geen btw op boeken geheven. In Zwitserland is het tarief 2,5%, in Spanje en Italië 4%, in Frankrijk 5,5%, in België 6% en in Duitsland 7%. Alleen Denemarken vormt met een btw van 25% een merkwaardige uitzondering.Illusie



In Nederland worden nu jaarlijks 43 miljoen boeken verkocht. Met corona zijn mensen iets meer gaan lezen, maar de vijftig miljoen boeken die in 2008 nog werden aangeschaft, worden lang niet gehaald. Ook vergeleken met vijftig jaar geleden (35 miljoen boeken) is er sprake van ontlezing. De bevolking is harder gestegen dan de boekenverkoop. Dat een rijker wordende bevolking meer cultuur en ook literatuur tot zich zou nemen, is een illusie gebleken. Misschien vormt alleen het museumbezoek een uitzondering.

Het doel van de naoorlogse socialisten was het volk geestelijk en cultureel te verheffen. Ze moesten muziek maken bij ‘Kunst na arbeid’ en ze moesten naar de bibliotheek. De norm was het hogere. Populisten streven, net als John de Mol, precies het omgekeerde na. Boeken moeten duurder worden, pretparken niet.



Het is zoals mevrouw Van der Plas al eerder zei: ‘mensen willen gewoon op een terrasje zitten en een biertje drinken’. Dat is het doel van het leven. Lezen is nergens voor nodig. Je krijgt er alleen maar slechte ogen van. Met gedichten voorlezen moet die elitaire Bosma ook maar stoppen.

https://www.ad.nl/binnenland/het-woo...niet~a98a6779/


PREMIUMColumnist Kitty Herweijer. © Annabel Oosteweeghel

Het woord ‘omvolking’ hoor je liever helemaal niet


COLUMN Kitty Herweijer schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt.

Het woord ‘omvolking’ past niet binnen het hoofdlijnenakkoord, benadrukte NSC-leider Pieter Omtzigt afgelopen weekend aan tafel bij Nieuwsuur. Toen beoogd minister voor Asiel en Migratie Marjolein Faber deze term terloops gebruikte in een debat in 2020 in de Eerste Kamer, schrok de zaal en greep Rutte in. De ‘term omvolking komt echt uit de nazi-ideologie’, antwoordde Rutte, aldus Omtzigt.

Dat had hij als historicus bij het juiste eind. Nazi’s gebruikten het woord op verschillende manieren, waaronder in de context waarmee met ‘omvolking’ germanisering werd bedoeld. Niet-Duitse bevolking in gebied dat door Nazi-Duitsland was ingenomen zou op die manier Duits worden gemaakt, door de taal en cultuur over te dragen. Omvolking werd dus als doel gesteld.

Huidige radicaal-rechtse kringen bedoelen met de term ‘omvolking’ iets anders, zij zeggen ermee te willen waarschuwen. Er zou namelijk een doel van hogerop zijn – van een elite – die actief bezig is de oorspronkelijke ‘witte en christelijke bevolkingen’ in Europa en Noord-Amerika te vervangen met niet-westerse migranten.

De omvolkingstheorie is in verschillende gedaantes al tientallen jaren in omloop, maar is gepopulariseerd door de Franse Renaud Camus. Met zijn boek uit 2010 Le grand replacement inspireerde hij identitaire bewegingen in binnen- en buitenland de complottheorie actief uit te dragen.

Hoe radicaal de theorie is verschilt. Maar lees je erover door, waarom ‘die elite’ de witte bevolking zou willen vervangen met niet-westerse migranten, is de reden voor de omvolking vaak als volgt. Om ‘nationale identiteiten uit te wissen’ en zo een ‘slaafse bevolking’ te creëren die de uitbreiding van ‘cultuurmarxistische idealen’ niet bevraagt.

Deze theorie, die ook als het voorkomen van ‘witte genocide’ wordt aangeprezen, was een inspiratie voor verschillende terroristische aanslagen, waaronder die in Christchurch, Nieuw-Zeeland (51 doden), de El Paso-schietpartij in de VS in 2019 (23 doden) en die in Buffalo in 2022 (tien doden).

Wie ‘de elite’ is die de hele dag op dit plan van culturele uitwissing zit te broeden varieert. Voor sommige omvolkingsaanhangers kan er uiteraard maar één ‘elite’ achter de snode plannen zitten: de Joden. Dat was dan ook de reden voor de aanslag op de synagoge van Pittsburgh (11 doden).

Uitdragen dat geflirt met de term omvolking niet in het hoofdlijnenakkoord past, is iets, maar echt geruststellend is de eerdere knipoog naar zulk gedachtegoed allerminst.

Meer zien van Kitty Herweijer? Volg haar ook op X, voorheen Twitter.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/43...e-kracht-wordt

Mark, ik bid dat je in Brussel een vredestichtende kracht wordt

In 2017 plaatste KPN op zijn streamingplatform de fictieserie ’Brussel’ over een Nederlandse EU-commissaris die een verhouding kreeg met een Russisch-Oekraïense oligarch.




In een van de afleveringen, schitterend geregisseerd door de Belg Arno Dierickx, brengt de EU-commissaris een bezoek aan Kiev terwijl daar de demonstraties op het Maidanplein plaatsvinden. En we zien enkele documentaire fragmenten van de historische toespraken – geen fictie – op dat plein in 2014 van EU-kopstukken Hans van Baalen en Guy Verhofstadt.

De fictieve EU-commissaris en de fictieve president van Oekraïne volgen samen de toespraken live op tv, en de president is ontzet. Hij zegt onder meer dat ook het Kremlin meekijkt en dat de EU om oorlog vraagt. En hij voegt eraan toe: ’En oorlog zult u krijgen.’



Het scenario van Brussel was van mij. Die dialoog over het Maidanplein schreef ik in 2015, een jaar na het zien van de wilde woorden van Verhofstadt en Van Baalen. Van Baalen was een sympathieke man, en je ziet in die beelden hoe hij probeert net zo te brullen als Verhofstadt, wat hem lastig afgaat. Buiten zinnen brullen ze beloftes, suggererend dat iedereen in het Kremlin doofstom is geworden. Mijn schok was een zwakke echo van de bittere woede die door de vertrekken van het Kremlin heeft gegierd.



Geen illusies: Rusland wordt geleid door elites van wrede, maffiose kleptocraten. In de wereld heersen veel soorten verderfelijke staatselites. Zoals in Qatar. Dat is een gas- en oliestaat geleid door een familietirannie die in samenspraak met Iran terreurbewegingen financiert. Ook heeft deze familietirannie Al Jazeera opgekweekt tot een van de meest invloedrijke en effectieve antiwesterse propaganda-organisaties. Over Rusland hoef je geen illusies te hebben. Over Qatar worden illusies aangemoedigd.Kwaadaardig



Afgelopen maandag is de leider van de familietirannie met alle egards door onze Koning ontvangen, alsof Qatar een fatsoenlijk Scandinavisch land is. Qatar is heel veel kleiner dan Rusland, maar net zo kwaadaardig; misschien wel kwaadaardiger, omdat het land zijn miljarden in de schaduw van de instituties in het westen investeert die, in tegenstelling tot Russisch geld, door niemand gecontroleerd worden: Amerikaanse universiteiten zijn daarmee vervuild. Veel westerse media behandelen berichten van Al Jazeera zonder te vermelden dat Al Jazeera in handen is van een foute familietirannie die in het eigen land absoluut geen persvrijheid toelaat.

Slavennatie




Qatar is een slavennatie waar arbeidsmigranten al het werk voor de kleine bovenlaag van inheemse Qatari’s verrichten. Afgelopen maandag lieten onze elites hun hypocrisie de vrije loop. Op de radio hoorde ik arabist Leo Kwarten met instemming over Qatar praten; geen punt van kritiek verliet zijn lippen.



Qatar biedt al jaren een veilige haven aan de terroristen van Hamas. Qatar speelt een belangrijke rol in het ondermijnen van Saoedi-Arabië en het versterken van Iran, wat het hele Midden-Oosten ontwricht. Maar Qatar heeft veel aardgas, net als Rusland. Door de oorlog in Oekraïne, waarvan dus de kiemen al in 2014 zichtbaar waren, is het gas van Qatar belangrijker dan de obscene kwaliteiten van de familietirannie. Maar, zo vraag ik me af, als je feestelijk het hoofd van die familietirannie kunt ontvangen, dan kun je toch ook in gesprek gaan met het hoofd van de Russische tirannie?



Over Qatar moeten we volgens onze elites de illusie koesteren dat we te maken hebben met integere leiders met wie wij in vrede kunnen samenleven. Over Rusland moeten we de illusie koesteren dat zijn legers door Oekraïense eenheden teruggedreven kunnen worden uit Oekraïense provincies. In beide gevallen verblinden we onszelf.



De NAVO en de EU gaan niet vrijuit bij het ontstaan van de oorlog in Oekraïne. We waren roekeloos bij het ontkennen van de Russische identiteit, geschiedenis, gevoeligheden, en hebben Rusland in de armen van China en Iran gedreven, wat een ramp is voor het vrije Westen – ja, ik geloof nog altijd in het vrije Westen.



In een recent interview zei Donald Trump: ’Twintig jaar lang heb ik dus gehoord dat als Oekraïne toetreedt tot de NAVO, dit een reëel probleem voor Rusland zou zijn. Dat hoor ik al heel lang. En ik denk dat dat echt de reden is waarom deze oorlog begon… Biden zei allemaal de verkeerde dingen, en een van de verkeerde dingen die hij zei was: nee, Oekraïne zal toetreden tot de NAVO… Toen ik hem hoorde spreken, zei ik: „Deze man gaat een oorlog beginnen”.’Woorden van een dwaas



Ik weet het: dit zei Trump, dus het zijn de woorden van een dwaas. En toch: ook al ligt de primaire verantwoordelijkheid van de Oekraïense tragedie bij het Kremlin, het Westen heeft geen schone handen. Maar dat willen we niet erkennen. We willen evenmin erkennen dat we zojuist in Paleis Noordeinde een boevenprins hebben gefêteerd. Mark Rutte prees hem de hemel in. Maar: als we met de meedogenloze boeven van Qatar zaken kunnen doen, dan kunnen we dat ook met de meedogenloze boeven in het Kremlin.



Mark, ik bid dat je in Brussel een vredestichtende kracht wordt.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/90...n-ik-meteen-om

Maak er alsjeblieft ’Geniet mateloos’ van, dat is wel zo eerlijk en dan ben ík meteen om





Vierendertig jaar nadat een of andere reclamedominee de hypocriete kreet ’Geniet, maar drink met mate’ had geïntroduceerd, en vijf jaar nadat de toenmalige KLM-hotemetoot Pieter Elbers met de minstens zo onzuivere variant ’Geniet, maar vlieg met mate’ op de proppen kwam, verzinnen jullie óók zoiets?

Ik zag het echt staan, in een Sterspotje van die reisonderneming: geniet, maar reis met mate.



Hoe calvinistisch – en perfide – wil je het hebben.



Ik wéét ’t niet hoor, met die reclamebureaus van nu. Is het ook daar niet de hoogste tijd voor een Grote Reset? Ze hoeven echt niet terug naar de tijden van die structureel zuipende, paffende, overspel plegende en al hun achterhaalde ideeën op deze specifieke terreinen in campagnes verwerkende Mad Men van Don Draper, when men were men and women were skirts. Maar de reclames zijn wel héél moralistisch, woke en vervuld van schaamte voor alles wat naar overdaad riekt geworden. Voorbeeld: al die heppie-de-peppie raciaal gemengde echtparen, die in het echt slechts in kleine getale bestaan. Ik heb sowieso een broertje dood aan zedenpreken van derden (er staat niet voor niets ’hardcore infidel’ in mijn Twitter-bio). En van bedrijven die in werkelijkheid alleen maar ’double digit’ jaarresultaten nastreven, blief ik al helemáál geen preutse opvoedkundige praatjes en plaatjes als ze mij iets aanbieden. Wil je vliegen propageren? Propageer dan vliegen. Wens je reisvakanties aan de man te brengen? Breng dan reisvakanties aan de man. Moet je bier verkopen? Verkoop dan bier.



Maar nee hoor: geniet, maar reis met mate, zegt Prijsvrij nu, blijkbaar onder invloed van verwerpelijke clubs als Extinction Rebellion.



Dus als een klant zo’n D-Reizenwinkel – D-Reizen is onderdeel van Prijsvrij – binnenloopt en bij controle blijkt dat hij op het punt staat om voor de derde keer dat jaar een vliegvakantie te boeken, dan zegt zo’n balie-mejoffer op haar allergereformeerdst dat ze hem helaas niet van dienst kan zijn omdat het maatschappelijk onverantwoord is?

De vraag stellen is ’m beantwoorden, me dunkt, en ik heb nu ook zomaar behoefte om erop te wijzen wat er vorig jaar aan de overkant van de grote plas met Bud Light gebeurde, nadat de marketingspecialisten van dat meest verkochte bier van de VS op het briljante idee waren gekomen om de naam van de van TikTok bekende transgender Dylan Mulvaney aan het merk te verbinden.



Moest kunnen, toch? Het was 2023! Het leek ze heel vet om Mulvaney op die manier met de eerste verjaardag van ’haar vrouw-zijn’ te feliciteren, maar in commercieel opzicht had het niet het gewenste resultaat. Integendeel: binnen anderhalve maand zakte de beurswaarde met 17 procent, oftewel met 20 miljard dollar, en verloor Bud Light een kwart van haar omzet. Waarna ze conservatief Amerika de schuld gaven, hetgeen onzin was.



Terug naar de echte wereld, Prijsvrij.



Maak er ’Geniet mateloos’ van.



Dat is wel zo eerlijk en dan ben ík meteen om.

https://www.parool.nl/columns-opinie...-lul~bcf323d9/

Nico Dijkshoorn

Die zwerver die een portemonnee met 2000 euro naar de politie bracht is dus de lul

Ik sprak De Echte Amsterdammer. Een verslag.


(…) ‘Ja, ik heb het gehoord. Er is 32.000 euro opgehaald voor een zwerver die een portemonnee met 2000 euro naar de politie bracht. Die man is dus de lul. Die moet in allemaal programma’s komen vertellen hoe en wat. Gaan ze aan hem vragen: heb je geen oudere jas en kunnen we een beetje mosterd en een visgraat in je baard doen? Kan je een beetje zwerverachtig kijken? Denk maar aan je kinderen die opeens weer contact met je willen. Juist ja, dat is het. Het lijkt ons leuk om je op te laten komen met een boodschappenwagen vol troep en een hond. Ja maakt niet uit, regelen we voor je. Een zwervershond met een rood doekje om zijn nek.’

(…) ‘Of ik het voetbal volg? Nee, het voetbal volgt mij. Al die pleurisgezelligheid opeens, midden op straat. Ik ben gisteren naar een man met oranje klompen aan zijn poten gelopen en ik heb hem eerst die halve kaas van zijn hoofd geslagen. Daarna arm op zijn rug gedraaid en toen kwam het hoge woord eruit: meneer kwam uit Gelderland. Lazer dan lekker op. Ga met een halve voetbal op je kop en je handen op de tieten van je buurvrouw het volkslied mee staan schreeuwen, maar niet in mijn oude Jordaan.’

(…) ‘De oude Jordaan? Hoe groot die nu is? Kan ik je precies vertellen. Dertig vierkante meter. Mijn huiskamer. Lekker lullepotten met Schele Joop en Dove Robbie. Jordaanse dingen doen, zoals liedjes zingen van een homo die ook maar gewoon een mens was, Johnny Jordaan. Dat soort dingen. Ja, dertig vierkante meter, meer is het niet. Een Tasmaanse wasbeer heeft meer ruimte in Artis.’

(…) ‘Nee, tijdje niet geweest, Artis. Er zitten te veel Hollandse dieren, vind ik. Heb ik een kolerehekel aan. Naar Artis ga je voor de buitenlandse dieren. Klaar. Punt uit. Een van de mooiste buitenlandse dieren vind ik de pinguïn. Die ziet eruit als iemand die een koffer naar je hotelkamer brengt. De okapi, ook een topdiertje. Ik vond er laatst eentje achter het Centraal Station. Naar de politie gebracht, maar geen actie, niks. Nog geen cent hebben ze voor me opgehaald, maar dit en dat, zus en zo, verder goede vrienden hoor. Ik blijf een okapi-jongen in hart en nieren.’

(…) ‘Omvolking. Of ik weet wat dat betekent? Kijk even om je heen. We staan midden in de Jordaan. Zie jij een accordeon? Zie jij Tante Leen? Hier, overkant van de straat: De Friese kruidkoekwinkel. Ga mij nou niet vragen naar omvolking.’

Nico Dijkshoorn schrijft wekelijks een column voor Het Parool.

Reageren? n.dijkshoorn@parool.nl.

https://www.parool.nl/amsterdam/ster...uren~bc7058a9/

‘Sterke mannen’ zijn juist zwak als ze geen kritiek verduren

Paul Vugts

Wat zal Amsterdam botsen met Den Haag – of het nou politiek is of op mijn terrein van de misdaadbestrijding. Met wethouder Rutger Groot Wassink sprak de eerste Amsterdamse bestuurder zich deze week helder uit: hij wil niet samenwerken met het door de extreemrechtse PVV gedomineerde kabinet.

Nou, binnen justitie kan het ook niet anders dan schuren.

Ik was uitgenodigd om in het Rosarium in het Amstelpark samen met superhulpverlener Abdelhamid Idrissi op een heidag van het Amsterdamse Openbaar Ministerie een praatje te houden over het uit de misdaad houden (of juist trekken) van jongeren. Ook in andere zalen ging het veel over preventie en creatieve oplossingen.

Idrissi, bijvoorbeeld, helpt met zijn netwerk van coaches in tientallen ‘studiezalen’ duizenden jongeren uit achterstandswijken niet alleen met hun huiswerk, maar vooral ook bij het op de rit krijgen van hun leven – en een weg te vinden uit de armoede.


Dat type sprekers had het Amsterdamse justitieparket uitgenodigd.

In dezelfde week bereed de inmiddels niet meer zo nieuwe opperbaas Rinus Otte van het Openbaar Ministerie in een interview met NRC zijn stokpaardjes. Het OM moet ‘kaler en sneller’ misdrijven afstraffen en ‘scherper kiezen’. Justitie moet zich richten op de kerntaken – volgens Otte vooral dat afstraffen dus – en de rest overlaten aan pakweg gemeenten, de kinderbescherming en anderen. De samenleving is volgens hem nu eenmaal niet zo maakbaar als veel politici en bestuurders denken.

Het contrast tussen de gemoedelijke sfeer in het Rosarium en de strenge toon van de bovenmeester kon haast niet groter. Al wat Amsterdamse officieren van justitie méér willen – een bredere blik, samen met anderen onheil voorkomen –, wil de hoogste baas minder.

Als journalist zal ik met belangstelling toezien hoe het bikkelharde Den Haag en zachte Amsterdam zich tot elkaar verhouden.

OM-baas Otte doet me denken aan wijlen Gerard Bouman, die als eerste hoofdcommissaris van de Nationale Politie met harde hand probeerde de politie in het hele land in het gareel te krijgen – óók de republiek Amsterdam dus. Van tegenspraak moest hij niets hebben.

Na tien jaar bij de Amsterdamse financiële recherche had Michiel Princen een vernietigend boek geschreven over de politiecultuur: De gekooide recherche. Bouman liet demonstratief weten het niet te zullen lezen.

Otte herhaalde in NRC op zijn beurt dat hij het boek van de gevallen advocaat Inez Weski vol uithalen naar het OM niet zal lezen. Geen zin in. Hij leest over strafrecht alleen jurisprudentie. Wel noemde hij Weski’s beweringen op televisie al ‘quatsch’.

Bouman en Otte zagen en zien zichzelf als sterke mannen, wars van kritiek. Zelf zie ik het als zwakte niet op zijn minst kennis te willen nemen van tegenspraak – of ik die nou terecht vind of niet.
Paul Vugts.Beeld Artur Krynicki
Paul Vugts schrijft elke vrijdag over zijn werk als misdaadverslaggever. In de Parool Misdaadpodcast vertelt hij samen met collega Wouter Laumans over ontwikkelingen in Amsterdam en ver daarbuiten. Hij vertelt ook over zijn werk als misdaadjournalist in het theater, samen met collega’s Wouter Laumans en Corrie Gerritsma. Op 4 juli te zien in theater Aan de Schie in Schiedam, en op 26 september in het Afas theater in Leusden. Kaarten zijn verkrijgbaar via parool.nl/live.

Reageren? paul@parool.nl.

https://www.ad.nl/show/ik-mag-lijden...rsum~aad1228c/


PREMIUMAngela de Jong. © Shody Careman

Ik mag lijden dat die seksistische eikel met z’n roze plopkap nooit meer aan de bak komt in Hilversum


ANGELA KIJKT TVAngela de Jong heeft één dringend advies voor Dominique Weesie van Powned, de omroep die vrouwen anno 2024 als ‘sletjes’ wegzet. ‘Oprotten.’

We hadden rapper Boef die vrouwen die hem geholpen hadden als dank uitschold voor kechs. We hadden leden van het Amsterdams studentencorps die vrouwen ‘sperma-emmers’ noemden. We hadden onlangs nog de bangalijsten in Utrecht. En net als je denkt dat daarmee het dieptepunt wel is aangetikt, zet omroep Powned een filmpje online met als titel ‘Gillende meisjes worden sletjes voor Taylor Swift’.

Sletjes. Goh. Ik was er gewoon even stil van. Vrouwen en meisjes ‘sletjes’ noemen. Je moet het maar durven als publieke omroep die elk jaar een bak belastinggeld incasseert. In een tijd dat de plannen om grensoverschrijdend gedrag aan te pakken bij diezelfde NPO je om de oren vliegen, net als de mooie woorden en zedige beloftes, ook van Powned.

Sletjes. En dat bij de omroep die nog geen maand geleden zogenaamd hogelijk verontwaardigd was over een moslim-vlogger die opriep om stoute moslima’s online te kakken te zetten en vogelvrij te verklaren. Die vlogger kon volgens datzelfde Powned maar beter naar een streng islamitisch land verhuizen. Hoe hypocriet.

Verslaggever Abel Bijlsma - onthoud die naam, ik mag lijden dat die seksistische eikel met z’n roze plopkap nooit meer aan de bak komt in Hilversum - maakte eind vorige week een videoverslag van de Taylor Swift-gekte rondom de Arena. Zijn toon was al vervelend en denigrerend. Toen politie te paard langs kwam, begon hij onmiddellijk te brallen over ‘het enige dier met zijn lul op zijn rug’. Zo’n type, u kent ze wel.

Die Abel dacht dus dat het hilarisch was om te zien hoever die Swifties gingen als ze dachten dat ze een ontmoeting met hun idool konden krijgen. Tongzoenen met een volslagen vreemde? Je blote borsten laten zien? Hilarisch toch als die domme meiden daarin trappen. En als beloning zetten hij en Powned ze online weg als ‘sletjes’.

Ik wist al dat sommige tv-makers gewetenloos zijn en weinig respect in hun donder hebben. Ze weten dat mensen alles doen voor een beetje poen of vijf minuten roem. Over de rooie was ooit op dat gegeven gebaseerd, net als De Alleskunner nu waarin volwassen mensen met ijsblokjes in hun bilnaad gaan zitten. Het is om te kotsen.

Maar weet u wat nóg triester is? De laconieke reactie van Powned-directeur Dominique Weesie op de klachten over het filmpje. Hij zei niet: ‘goh, wat verschrikkelijk, deze foute kop is er om onduidelijke redenen doorheen geslipt, we hebben de bedenker op zijn falie gegeven en bieden de meisjes in het filmpje en alle vrouwen in Nederland onze welgemeende excuses aan.’ Nee, hij zei: het staat iedereen vrij om een klacht in te dienen. Bij Gods gratie werd het woord ‘slet’ uit de kop verwijderd, maar toen was het kwaad natuurlijk allang geschied. Let wel: deze Dominique is zelf vader van een dochter. Benieuwd hoe hij reageert als zij als slet wordt weggezet, nadat ze in de val is getrapt van een lul van een tv-maker.

Het lijkt me een mooie eerste daad van de nieuwe mediaminister Eppo Bruins: Powned met kop en kont het publieke bestel uittrappen. Voor een omroep die vrouwen anno 2024 willens en wetens ‘sletjes’ noemt, is geen plek. Laat deze club maar lekker oprotten naar een streng islamitisch land.

Succesvolle column van Angela, powned heeft hem online verwijderd het item

Ik heb totaal niks met die A de J..maaar in dit geval zeg ik chapeaux!!! ( Of is dat weer te Woke, vast wel.. )

ze schrijft vaak precies wat ik ook zie en ervaar en voel, prima observer die Angela, en dat is haar vak , commentaar geven op wat op tv is, en je hoeft het niet te lezen, het mens zelf vind ik ook niets, maar daar oordeel ik niet op

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/11...s-van-de-islam

Gesprekken gedoemd te mislukken
Israëlconflicten gaan niet om grond maar om status van de islam

De jodenhaat die de meeste Palestijnen koesteren is niet alleen door islamitisch antisemitisme maar ook door westerse misvattingen gevoed. Vanaf de VN-resolutie in 1947 wordt de tweestatenoplossing, die de suggestie wekt dat het conflict om land gaat, door veel politici en commentatoren beleden. Maar de eerste grote massamoorden in het Britse mandaatgebied Palestina vonden al in 1929 plaats, en toen was er van een Joodse staat nog geen sprake. In Hebron verloren uitzinnige Arabieren zich in barbaarse slachtpartijen die doen denken aan die van 7 oktober. Het conflict rond Israël ging nooit om land maar om de status van de islam als superieure levensovertuiging.




De Joden die zich in de loop van de 19e eeuw in de Ottomaanse provincies rond Haifa, Jaffa en Jeruzalem vestigden, erkenden die superioriteit niet. Zij kochten land van Arabische grootgrondbezitters en begonnen aan de lange, moeizame ontginning van gronden die al eeuwen waren verwaarloosd. Geen vierkante meter daarvan was bezet of geroofd, alles was aangekocht volgens de regels van het Ottomaanse Rijk.

Het werk van de Joden trok Arabieren uit de hele regio aan; wie honger had en een baan zocht, vond die bij de Joden. Maar een Joodse werkgever kon niet anders dan gehaat worden door een vrome moslim, ook al had deze het werk nodig om zijn gezin te voeden. Sinds de zevende eeuw lezen vrome moslims in hun heilige boeken dat de jood een ongelovige is, een profetenmoordenaar, een nakomeling van varkens en apen. In dit cultureel-religieuze universum werd de opkomst van succesvolle, onafhankelijke joden, zowel mannen als vrouwen gekleed in korte broek en met ontblote armen, als een omkering beschouwd van dertienhonderd jaar oude verhoudingen. De explosie van moordlust in Hebron in 1929 had niets te maken met grond; zij kwam voort uit de cultureel-religieuze noodzaak om een einde te maken aan vernedering door de joden.



Deze context maakt de problematiek zo goed als ondoorgrondelijk voor hedendaagse westerse beschouwers. Zij kunnen niet begrijpen dat het niet om grond gaat maar om de islamitische weigering de joden als gelijken te erkennen; dit gaat een moderne westerse geest te boven. Voor hem kunnen religieuze tradities nooit alles overheersend zijn. Maar dat zijn ze wel in de islamitische wereld.



De Arabische weigering om naast en met joden te leven is niet veroorzaakt door de vlucht of verdrijving van Arabieren in 1948 – die weigering wortelt ten diepste in de islamitische traditie. De mislukking van alle initiatieven ten aanzien van de tweestatenoplossing komt dus niet voort uit onenigheid over de verdeling van de gronden van het westelijke deel van het Britse mandaatgebied (vergeet niet: het grootste deel daarvan werd Jordanië). Geen Palestijn, zoals de Arabieren van het westelijke mandaatgebied zich zijn gaan noemen, kan de joodse staat accepteren. Daarmee zou hij de grondslagen van de islamitische traditie verloochenen en afvallige worden. Dus zijn alle gesprekken, alle onderhandelingen, bij voorbaat gedoemd te mislukken.

Het naakte bestaan van de joodse staat wordt door veel moslims als niet minder dan een duivelse vloek ervaren, en dus moet de joodse staat ten koste van alles worden vernietigd. Generatie na generatie wordt opgeofferd in de heilige strijd tegen de joodse staat, die volgens de regels niet zou mogen heersen over moslims.
Tijdelijke wapenstilstand



Het hoogst haalbare waaraan moslims zich kunnen houden, is een ’hudna’, ofwel een tijdelijke wapenstilstand. Ook dit begrip is geworteld in de islamitische traditie. De profeet Mohammed sloot een hudna’ met de Koresh-stam. Hij kon op dat moment de Koresh niet verslaan. Dus sloot hij de ’hudna’: niet om voortaan vreedzaam met de Koresh samen te leven maar om enkele jaren op kracht te komen en te herbewapenen en vervolgens de Koresh te overweldigen. Een ’hudna’ is altijd beperkt in tijd: in de islam is de volgeling van de islam superieur aan de volgeling van elke andere religie en wordt de wereldheerschappij van de islam als de onvermijdelijke bestemming voor de mensheid beschouwd.



Toch zijn de Golfstaten in beweging gekomen en lijken zij permanent in vrede met Israël te willen leven; aangezien zij de ambitie van het verdrijven van de joden opgeven, vestigen zij zich daarmee als fundamentele hervormers van de islam. Het gevolg? De heersers van de Golfstaten worden gehaat door de handhavers van de klassieke aanspraken van de politieke islam, ofwel het islamisme, en die handhavers zijn de Moslimbroeders, waartoe Hamas zich rekent, en de Iraanse leiders. Islamisten zijn geobsedeerd door het verschijnsel Israël, dat de weg verspert naar overheersing van Jeruzalem, Rome, Londen. Als Israël valt, valt het westen, veronderstellen zij.



Israël is dus de inzet van de machtsstrijd binnen de islam. De Golfstaten bewijzen dat de omgang met de koran kan evolueren ook al blijft de originele, strenge tekst identiek. Nee, de oorlogen rond Israël gaan niet over grond of twee staten. Islamhervormers en islamisten strijden om de toekomst van de islam. Zonder dat te willen staat Israël daarbij in het ellendige centrum.

Kunnen nog eeuwen erover lullen, maar een oplossing??

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/24...jij-de-fascist

Column Assita Kanko
Als je mening linkse mensen niet aanstaat, ben jij de fascist

Extreemrechts. Islamofoob. Neonazi. Fascist… Allemaal woorden die te snel afgevuurd worden op mensen met een andere mening. Deze woorden zijn niet onschuldig, het willekeurig gebruik ervan ontstaat uit haat en intellectuele luiheid maar genereert effecten in de reële wereld.


Dat hebben we helaas vaak genoeg kunnen waarnemen. Extremisme en fascisme bestaan natuurlijk en hebben de geschiedenis van de mens sterk gemarkeerd. Maar vandaag de dag is zelfs niezen op het verkeerde moment voor sommige linkse mensen ’extremisme’.

Opgelegd zwijgen


Wat zij bereiken door anderen te snel te bestempelen met deze woorden, is een doelwit plakken op de rug van hun slachtoffers. En nog eens en nog eens. Het zijn woorden die doden.

Want zo kan de eerste de beste idioot als een terminator met een wapen ideologisch geprogrammeerd worden om op je te schieten of je op een andere manier te verwijderen of pijn te doen. Het zwijgen wordt zo opgelegd.

Deze week tijdens een debat in Straatsburg werd ik weer eens extremist genoemd. Het woord fascist viel ook, in het Frans. Ik zou deel uitmaken van een extremistische hoek. Schrijven voor deze geweldige krant - waar ik ontzettend trots op ben - zien sommige mensen ook als bedrog aan mijn huidskleur.Polarisering

Wat is extremisme eigenlijk? Extremisme houdt in dat men anderen met ondemocratische middelen probeert te dwingen een bepaald standpunt over te nemen. Dat heb ik nog nooit gedaan.

Het extremisme ligt eerder bij de mensen die anderen er te vaak van beschuldigen. Zij onderschatten de geschiedenis door alles te simplificeren. Over de inhoud willen ze niet praten. De polarisering is wat voor hen loont.

Ik weet hoe belangrijk democratie is, vooral als vrouw, om stemgerechtigd te zijn. Ik ondermijn de democratische rechtsstaat zeker niet. Integendeel. Dankzij ons democratische systeem heb ik mijn droom kunnen waarmaken om mijn kiezers te vertegenwoordigen, mijn mening te uiten, mijn werk te doen. Als vrouw in de samenleving gelijkwaardig te bestaan.Islamitische terreurorganisatie

Over gewelddadige acties, zoals vandalisme, zwijgen ze. De moorden komen van de echte extremisten. Maar als je mening hun niet aanstaat, ben jij de extremist. Als je een auto in brand steekt ben je wel een slachtoffer. Dat is niet hoe een democratie zou moeten werken.

Ik vind dat Hamas een islamitische terreurorganisatie is: extremist! Ik vind dat de hoofddoek een symbool van onderdrukking van de vrouw is: islamofoob! Ik denk dat we minder belastingen moeten betalen: asociaal! Ik vind dat misdaad behoorlijk moet worden aangepakt: racist! Dat ons integratiebeleid moet slagen. Dat ontwikkelingshulp hervormd moet worden… Vul de kwalificaties maar zelf in.

Herkenbaar? Zoveel etiketten krijg je als je over maatschappelijke kwesties een mening hebt die je durft te uiten. Wanneer gaat het over de inhoud?Vrije meningsuiting

Dit maakt me ontzettend boos omdat het niet alleen totaal onterecht is maar ook gevaarlijk voor de democratie en voor het leven van mensen die voor vrije meningsuiting staan.

De vrije samenleving is erg besmet door de (zelf)censuur. We geven op wat kostbaar is. Het is niet de eerste keer dat dergelijke kwalificaties me boos maken maar nu dacht ik daar toch iets over te schrijven omdat ik steeds meer bezorgd ben en denk aan ons collectief onvermogen om hier echt iets aan te doen.Salman Rushdie

Aan hoeveel mensen al dat doelwit op hun rug kregen en daardoor de ultieme prijs voor hebben moeten betalen. Denk maar aan Salman Rushdie die zo lang onder fatwa leeft en een oog verloor na een moordaanslag in New York.

Aan Lale Gül die bedreigd werd omdat ze de waarheid schreef over de positie van vrouwen binnen de conservatieve islam.

Aan Pim Fortuyn en Theo van Gogh voor wie een gruwelijke dood het resultaat was.

Aan de redactie van Charlie Hebdo.

Aan de slachtoffers van het Joodse museum in Brussel.

Aan de angst vandaag om iets te zeggen of om maatschappelijke problemen echt op te lossen.Integratie kapot

Laat de vrouwen maar stikken in de onderdrukkende huizen. Wegkijken. Laat de integratie maar verder kapotgaan. Laat ons allemaal de mond snoeren met ons consent. Laat ons maar allemaal hetzelfde denken en steeds meer zwijgen over wat discussie veroorzaakt.

Dat is wat ze willen bereiken wanneer ze zwaaien met al deze kwalificaties die vrijdenkers bang en kwetsbaar moeten maken.

Ik kies voor vrijheid maar het liefst zonder doelwit op mijn rug. Op de rug van niemand. De vrijheid moeten we durven beschermen.

De eerste stap is beseffen dat bepaalde woorden het effect hebben van vertraagde kogels.