https://www.ad.nl/binnenland/het-voo...zigt~aebfd3ac/



PREMIUMÖzcan Akyol. © Joost Hoving

Het voortdurende geklaag van de PVV bewijst het gelijk van Omtzigt


COLUMNÖzcan Akyol schrijft drie keer per week over wat hem bezighoudt.

Toen het bekend werd dat Pieter Omtzigt, plaaggeest van iedereen die droomde van een hyperrechts kabinet, ervoor had gekozen om in Twente tot rust te komen, stroomde het op sociale media vol met beledigingen en scheldpartijen. Hoe haalde hij het in zijn hoofd? Er werd hem onder andere verweten dat hij een ‘patiënt’, een ‘autist’ en een ‘slappeling’ zou zijn. En dan selecteer ik nog maar een drietal milde verwijten – er kwamen inderdaad veel ergere zaken voorbij.

De ongekende aantallen haatberichten van veelal anonieme afzenders die zich verwant voelen met nationalistische bewegingen maken de politiek een gevaarlijke plek, vooral voor iemand die het juist over de inhoud wil hebben – voorbij alle platte oneliners. Daarom zal Omtzigt zich de komende tijd gesterkt voelen in de opvatting dat het beter was om de gesprekken met PVV, BBB en VVD te staken.

Het was een publiek geheim dat hij überhaupt geen zin had om in conclaaf te gaan met onvolwassen partijen die ondemocratische standpunten verkondigen. Voor een serieuze politicus is zulks tijdverspilling. Tegelijkertijd is de oude discussie gerechtvaardigd of Pieter Omtzigt en dus Nieuw Sociaal Contract in het diepst van hun wezen geschikt zijn om als potentiële coalitiepartij mee te doen aan de Tweede Kamerverkiezingen. De oppositie is toch overzichtelijker.


Dat laatste geldt echter ook voor de PVV, een eenmansbeweging die in de eerste plaats naam en faam maakte door voortdurend te schreeuwen hoe slecht anderen zijn, zonder erbij te vermelden op welke manier de wereld beter kon worden. Daarmee werd een nationale hobby op een subtiele manier ingezet als marketinginstrument: klagen.

Met dat laatste gaat de PVV, maar ook de BBB en de VVD, onverminderd verder. Zonder enige scrupules wordt al campagne gevoerd over de rug van Pieter Omtzigt, die in de publieke opinie op de grond ligt. Daarmee bewijzen ze onbedoeld het gelijk van NSC. Wat deze mislukte informatie nog meer laat zien, is dat bestuurlijke ervaring en onderlinge fatsoensnormen op een minimaal niveau moeten zitten om samen over haalbare plannen te kunnen praten.

Daarom maakt het niet uit hoeveel zetels de PVV haalt bij eventuele nieuwe verkiezingen. De partij is ongeschikt om Nederland internationaal te vertegenwoordigen. Hier zijn we inmiddels gewend aan de vreemde strapatsen van Geert Wilders. Maar het land op sociale media besturen, is gelukkig nog niet een universeel fenomeen.

Nederland en dus ook de politiek is te verdeeld, en de problemen zijn te veel en te groot.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/14...tad-van-weleer

Column Bina Ayar
Was Rotterdam nog maar de mooiste rotstad van weleer

„Door het wegbezuinigen van onze VVV en het ontbreken van een stadsmuseum zijn we tegenwoordig een stad zonder ziel”, zei vriendin en stadsgids Eveline van Wanrooij over Rotterdam tijdens een raadscommissievergadering. Je schrijft of je hebt vrienden, zei Willem Frederik Hermans treffend. Gelukkig kun je het ook weleens eens zijn met je vrienden. Waar is de ziel van Rotterdam?




Dankzij de bommen van ’de moffen’ heb je in Rotterdam weinig historische gebouwen. Het zeventiende-eeuwse Schielandshuis is daarop een uitzondering. Het in de jaren tachtig gerestaureerde gebouw bood onderdak aan het Historisch Museum, waar ik als puber graag heen ging. In 2011 veranderde de naam in Stadsmuseum Rotterdam, om te benadrukken dat het onderwerp van het museum ’de stad’ is, en ’niet alleen maar historie’. Geschiedenis, bah! Rotterdam draait vakkundig zijn historische musea de nek om, stelde historicus Edwin Ruis al.

Inmiddels is Stadsmuseum Rotterdam helemaal verdwenen uit de binnenstad. In het Schielandshuis zat tot afgelopen kerst de Rotterdamse VVV. Door bezuinigingen is de VVV ook weg. Rotterdam Partners, die de VVV – een soort minimuseum, inclusief een ’niet-lullen-maar-poetsenscherm’ – beheert, gebruikt het overgehouden geld voor expats and conventions. Voor toeristen volstaat een loket op het Centraal Station, want alles kan ook digitaal. Toeristen moeten het maar uitzoeken in de woorden van Van Wanrooij. Dat past niet bij een gastvrije stad, vindt de Rotterdamse, die eerder tot meest gastvrije Rotterdammer van het jaar werd verkozen.
Zielloze controlezucht



Gastvrijheid kan niet zonder vrijheid. Net als andere grote steden zucht ’Rotjeknor’ onder zielloze controlezucht. Ja, de meeste moorden vonden vorig jaar in Rotterdam plaats, maar de gewone Rotterdammer wordt gestuurd met gedragsregeltjes en in de gaten gehouden met camera’s. Net als andere grote steden moet Rotterdam lokale charme inleveren voor globale gekte. Alles moet duurzaam, divers en digitaal. Auto’s worden weggepest, Rotterdam moet een digitale voorbeeldstad zijn. Superdiversiteit gaat in Rotterdam vanzelf, maar bestuurders bepalen liever zelf wat goed is voor diversiteit. Door in het recente verleden bijvoorbeeld subsidies te onthouden aan gerenommeerde Rotterdamse cultuurinstellingen die niet inclusief genoeg zouden zijn.



Mijn hart ligt er toch wel, maar was Rotterdam nog maar ’de mooiste rotstad’ van weleer, denk ik weleens. Oude iconische kroegen hebben plaatsgemaakt voor meer cleane en zelfs cashloze restaurants. Persoonlijk contact is vervangen door digitale dwang, rauwe Rotterdamse echtheid verdrongen door verhipping. Aan de randen van de stad vind je nog resten van de ziel van Rotjeknor, maar of die eigenheid blijft, is de vraag, want Rotterdam presenteert zich graag als ’veranderstad’.

’Geschiedenisschaarste’




De ’geschiedenisschaarste’ in het centrum knaagt soms ook aan de ziel. Rotterdammers zijn terecht trots op hun wereldberoemde, mooie architectuur, maar het gemis aan historische gebouwen blijft een gapend gat in het hart. Dat komt natuurlijk door de geschiedenis zelf, maar ook door een typisch Nederlandse ’afkeer’ van geschiedenis. Nergens in de binnenstad wordt het verhaal van Rotterdam verteld, zoals Van Wanrooij verzuchtte. Rotterdam is een van de weinige wereldsteden zonder een historisch museum en zonder een echte VVV.



Kortom: ’Van alles is weer waardeloos’, zoals de Rotterdamse versie van Luceberts dichtregel ’Alles van waarde is weerloos’ luidt. Klagen hoort ook bij de Rotterdamse ziel, dus die traditie houd ik als Rotterdammer in deze column graag in ere. Voor sommige Rotterdammers is klagen niet genoeg. Zij zoeken hun zielenheil elders. Zij dromen over verre oorden of zoeken goedkoper geluk in randgemeenten als Capelle aan den IJssel, Spijkenisse of Schiedam. Anderen stropen hun spreekwoordelijke mouwen maar weer eens op. Een ziel is niet maakbaar, maar je kunt wel voorkomen dat die wordt gesloopt. En dat is ook hard werken, getuige de strijd van Van Wanrooij. Je kunt de ziel wel uit Rotterdam halen, maar niet uit de Rotterdammers.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1247...eeers-den-haag

https://www.parool.nl/columns-opinie...eren~bb20253b/

Als er iets is waar je alle aandacht voor krijgt, is het wel transfobie. En wat het ook altijd goed doet: iets met seks en kinderen

Het was de week van de stupide ophef voor stupide mensen. En ophef, dáár gaat het tegenwoordig om, want aandacht is de commodity van deze tijd. Wil je snel commercieel succes of dreig je vergeten te worden? Dan kun je het beste heibel veroorzaken met een onderwerp dat simpele mensen erg bezighoudt, die net niet slim genoeg zijn om in te zien dat het eigenlijk een heel triviaal vraagstuk is en dus vallen voor hetgeen je wil bewerkstelligen en er hun tijd gretig aan besteden.

Aan de ene kant had je zangeres Anouk, die uit gekkigheid niet meer wist hoe ze de aandacht weer op zichzelf kon vestigen sinds ze steeds meer in de vergetelheid raakt en haar concerten niet meer kan uitverkopen. Ze dacht: wat kan ik nou doen waardoor iedereen het weer over me heeft? En daar hoef je niet lang over na te denken; als er íéts is waar je altijd alle belangstelling mee krijgt, is het wel transfobie.

Geen onderwerp wordt tegenwoordig méér besproken op internet, want de 0,7 procent van de bevolking die genderdysforie ervaart, wat gewoon een medische aandoening is en wetenschappelijk erkend, en die zich daardoor laat opereren, dat is anno 2024 ons állergrootste probleem, lijkt het. Trans personen zijn de homo’s van dertig jaar terug. Dus deelde onze Anouk een foto van haar wc-pot vol bloed, met de tekst: ‘Je pipi eraf hakken maakt je nog geen vrouw, dit wel. Ben ik nu gecanceld?’

Wat het ook áltijd goed doet: iets met seks en kinderen. In de Week van de Lentekriebels moeten we elk jaar van extreemrechtse mensen horen dat ‘onze kinderen worden geïndoctrineerd en verward’, terwijl de scholen in die week gewoon doen aan seksuele voorlichting op een daarvoor rijpe leeftijd. Uit alle onderzoeken komt naar voren dat hoe meer en hoe eerder de seksuele voorlichting gebeurt, hoe bewuster mensen omgaan met soa’s, zwangerschappen en seks.

Maar ook deze week hadden de wannabe Amerikaanse conservatieven zoals Raisa Blommestijn, voormalig presentator van Ongehoord Nederland (op de NPO!) en fervent complottheorieën-twitteraar, eindelijk weer iets gevonden om vol op het orgel te slaan. De Hema had een nieuwe folder met de tekst ‘Verrassende cadeaus voor moeder & kind’ en daarbij stonden foto’s van producten die geschikt zijn voor, de naam zegt het al, moeder en kind. Op de foto’s zag je onder meer knuffels, speelgoed, een zwangerschapspanty, een slaapmasker, een kinderboek, een mamabuikcrème en wijn. Dus dit was óverduidelijk een verzameling ideeën voor beide categorieën, aangezien niemand wijn voert aan een baby. Toch twitterde Blommestijn, met een foto van de folder, het volgende: ‘Seksspeeltjes tussen de babyspullen! Wat voor zieke agenda probeert de Hema hier te promoten? Ronduit walgelijk!’

Behalve dat Blommestijn en ál die mensen die dit gretig gingen liken en retweeten, blijkbaar zorgelijk slecht begrijpend kunnen lezen, hebben ze het ook weer over een geheime agenda die uitgerold wordt, die dan verstopt zit met hints in reclames. Hoe mentaal zorgelijk is dat wel niet? Dat zijn letterlijk dingen die mensen met psychoses doen: overal hints zien die er niet zijn.

En daar zit je dan met je logica. Te kijken naar deze clowneske wereld.

Lale Gül schrijft elke week een column voor Het Parool. Reageren? l.gul@parool.nl

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...s-het-land-uit

Met regels strooiende overheid jaagt ondernemers het land uit

Ronald Plasterk is gestopt als informateur. Logisch. Ik moest vorige week denken aan een uitspraak van Plasterk jaren geleden. Ik was dagvoorzitter van de ’Dag van de Afvalverwerking’ en Plasterk was destijds minister van Binnenlandse Zaken in het kabinet-Rutte II én een van de sprekers op het congres. Plasterk was van plan om het aantal provincies in ons kikkerlandje terug te brengen van twaalf naar zeven, omdat dat niet alleen goedkoper maar ook veel efficiënter is.




Hij had maandenlang gesoebat om Noord-Holland, Utrecht en Flevoland alvast samen te voegen tot één provincie. Zijn plan liep spaak omdat de provinciebesturen er voor gingen liggen en ook de commissaris van de koning van Noord-Holland, ene Johan Remkes, lag behoorlijk dwars. Plasterk gaf het op. Ik vroeg hem destijds waarom hij niet doorzette en Plasterk antwoordde toen: „Er zitten grenzen aan mijn masochisme.”

Kim Putters




De laatste maanden zal hij als informateur diezelfde grenzen nog vaak gevoeld hebben, en ik vermoed dat de grenzen van de nieuwe informateur, Kim Putters, in de komende weken ook regelmatig bereikt zullen worden. Weten dat er ook weer een eind aan komt, helpt dan.



Vorige week bleek ook dat voor steeds meer ondernemers de grenzen inmiddels bereikt zijn. Uit een onderzoek van VNO-NCW en MKB-Nederland blijkt dat de helft van de ondernemers Nederland geen fijn land meer vindt om te ondernemen. Eén op de vijf ondernemers overweegt zelfs om Nederland te verlaten.Onstuitbare drang



Ik begrijp het wel. Veel ambtenaren hebben de onstuitbare drang om steeds maar weer nieuwe regels te bedenken die ondernemers dwarszitten of die het ronduit onmogelijk maken om te ondernemen, laat staan om te groeien met je bedrijf. Ambtenaren en politici hebben geen idee van de lasten die zij op de schouders van een ondernemer leggen. Ik heb ook het idee dat niemand in Den Haag ziet hoe groot de berg aan regels en plichten van de ondernemers inmiddels geworden is. Ambtenaren op alle ministeries verzinnen regels die per ministerie misschien nog te overzien zijn, maar tel daarbij op de berg regels van de andere ministeries, de provincies én de gemeenten en je begrijpt waarom ondernemers eronder bezwijken



Vorige week stuurde een lamgeslagen ondernemer mij als voorbeeld de brieven die hij van de douane ontving over een rapportage die hij met spoed moest aanleveren in het zogeheten CBAM-register van de Europese Commissie. Hij had werkelijk geen idee waar het over ging en de ambtenaren die de brief verstuurd hadden, wisten het ook niet.

Slappe lach




In de brief werden een paar vage sites genoemd waar hij kon inloggen en zogenaamd meer informatie kon vinden, maar ook daar werd hij niet wijzer van. Hij moest zich uiteraard wél houden aan de opgegeven deadline, anders zouden de financiële gevolgen niet mals zijn. Als het niet zo triest was, zou je er de slappe lach van krijgen.



Een onbetrouwbare overheid die steeds maar weer nieuwe, tijdrovende en soms onuitvoerbare regels en plichten bedenkt en oplegt, is de grootste irritatie voor het bedrijfsleven. Eerder verleende gemeentelijke vergunningen worden ingetrokken, enkel en alleen omdat er nu andere ambtenaren met andere ideeën aan de knoppen zitten. Het is frustrerend, maar als ondernemer ben je eraan overgeleverd. Ondernemers worden gebombardeerd met eisen waar ze nooit aan kunnen voldoen, omdat ze bijvoorbeeld hun wagenpark per direct moeten vervangen door kleine elektrische bussen die simpelweg niet leverbaar zijn of omdat de regels elkaar tegenspreken. Daar komt dan nog bij de dezelfde overheid haar eigen financiële tekorten standaard bijeen schraapt door hogere belastingen en kosten voor het bedrijfsleven.Vage conclusies



Politici en ambtenaren laten zich leiden door macrocijfers van economen en vage conclusies van onderzoeken die door academici uitgevoerd zijn. Niemand heeft enig idee van de dagelijkse praktijk van een ondernemer, omdat ze die simpelweg niet kennen. Laat de landelijke én lokale politiek zich eens wat meer verdiepen in de praktische wereld van ondernemers voor ze weer met een nieuwe regel op de proppen komen. En dan heb ik nog een mooie uitdaging voor álle gemeenten, provincies en ministeries: schaf tien zinloze regels voor ondernemers af, voor je één nieuwe regel aanneemt.Grenzen zijn bereikt



Ik hoop dat de overheid én de politiek zich realiseren dat er voor ondernemers ook grenzen zitten aan hun masochisme en dat die grenzen nu bereikt zijn. Alle kosten, de energie en de tijd die een ondernemer kwijt is aan het opvolgen van de wirwar aan regels, kan hij niet besteden aan zijn onderneming. We kunnen het ons als land niet veroorloven dat nóg meer grote bedrijven vertrekken en het zou onze welvaart ook schaden als meer goede ondernemers de handdoek in de ring gooien omdat de regeldruk simpelweg te hoog is. En laten we vooral voorkomen dat talentvolle potentiële ondernemers door de overdosis aan regeldruk en een volstrekt onbetrouwbare overheid, ontmoedigd worden om nog een bedrijf te starten.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...rs-is-gevlucht

Column Marianne Zwagerman

Ik begrijp wel dat Ernst Kuipers is gevlucht

Het COA moet 15.000 euro boete betalen aan de gemeente Ter Apel omdat er 32 asielzoekers meer overnachtten dan toegestaan. Het is absurd dat er op deze manier belastinggeld wordt rondgepompt van het Rijk naar gemeenten en het sommetje is verbijsterend: 15.000 euro voor één nachtje voor 32 asielzoekers. Dat is 468,75 euro per persoon per nacht.


Als je bijvoorbeeld bij een bouwbedrijf werkt, op stel en sprong een overnachting moet regelen voor 32 bouwvakkers voor een spoedklus, en je komt aan met een factuur van 468,75 euro per persoon per nacht ben je de volgende dag ontslagen.

Dit soort geldverspilling lijkt misschien klein bier op een totale Rijksbegroting van 433 miljard euro, maar kijk eens naar het grote bier. Het CPB drukt de formateur op het hart dat het een tandje minder moet met de spendeerdrift. Onder leiding van Sigrid - Sinterklaas - Kaag is er geld weggesmeten alsof het afval was, dus moet er zeker 17 miljard euro bezuinigd worden.

Makkie

Bezuinigen is hier het verkeerde woord. Het impliceert zuinig doen, op een houtje bijten, de broekriem een gaatje aanhalen. Terwijl het minder uitgeven van 17.000 miljoen euro een makkie is. Gewoon iets minder geld verbranden.

Kijk naar de grootste kostenpost op de Rijksbegroting, het ministerie van VWS. Dat is het ministerie dat eerst werd geleid door een onbekwame basisschoolleraar, toen door een arts die de benen nam en zes weken vermist was voordat hij in Singapore opdook, en nu door een gepensioneerde nieuwslezer.

Dat ministerie geeft dit jaar 111 miljard euro uit. Geen enkel ander ministerie jaagt er zoveel geld doorheen. We hebben dus 111.000 miljoen euro in handen gegeven van een gepensioneerde nieuwslezer, zonder enige opleiding of ervaring in het leiden van een groot bedrijf of relevante werkervaring in de gezondheidszorg. Om het in perspectief te plaatsen: de jaaromzet van ASML is 27 miljard euro, bij Heineken is dat 34 miljard euro. Geen enkel Nederlands bedrijf komt zelfs maar in de buurt van het bedrag dat er bij VWS omgaat.’Kwetsbare gezondheid’

Dat zou misschien nog redelijk goed af kunnen lopen als het ministerie aan de top bemand werd door bekwame ambtenaren, maar dat is niet het geval. De hoogste ambtelijke baas vertrok eind december omdat hij het fysiek niet meer aankon. Hij had vanwege zijn ’kwetsbare gezondheid de kracht en energie’ niet meer om puin te ruimen op zijn ministerie, waar een angstcultuur heerst met pestgedrag, fysieke intimidatie en ander grensoverschrijdend gedrag waardoor talloze medewerkers zelfs met suïcidale gedachten kampen.

De ambtenaren zijn zo druk met elkaar treiteren dat ze andere mensen inhuren om het werk te doen. De kosten daarvan liepen in 2021 op tot 930 miljoen euro. Van de 111 miljard die het ministerie uitgeeft is er 19 miljard al op voordat er ook maar een Nederlander naar een dokter is geweest. Het gaat op aan ’zorg-overkoepelende zaken’ zoals subsidies, zorgbreed beleid en organisatiekosten, becijfert gezondheidswetenschapper Marjet Veldhuis in haar boek Heilige Zorghuisjes.

Of dat geld nuttig besteed wordt weet niemand. De Algemene Rekenkamer schreef over de begroting van VWS: ’In ons verantwoordingsonderzoek hebben wij voor het derde jaar op rij het financieel beheer van het ministerie als ernstig onvolkomen beoordeeld’. NSC-Kamerlid Agnes Joseph zei in het debat over de begroting: „Ik kom uit het bedrijfsleven. Zou een bedrijf hier jaar na jaar mee weg kunnen komen? Dit kan gewoon niet waar zijn. Je moet je jaarverslagen en begrotingen op orde hebben. De overheid moet het goede voorbeeld geven.”

Ik begrijp wel dat Ernst Kuipers naar Singapore is gevlucht.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...eter-onderwijs

Column Marianne Zwagerman
Wij hebben geen arbeidsmigranten nodig, maar beter onderwijs

De VVD, in een ver verleden de partij waar ondernemers zich thuis voelden, is wakker geschrokken van de dreigende taal van Boskalis en ASML. In een stukje tekst op de VVD-site, dat het JeugdJournaal in vergelijking een wetenschappelijke publicatie doet lijken, schrijft Dilan Yesilgöz: ’De afgelopen dagen horen we zorgelijke berichten over bedrijven die overwegen ons land te verlaten’. Zozo, de afgelopen dagen al! Dan zit je echt boven op de problemen van ondernemend Nederland!




’Nederland verliest zijn aantrekkingskracht als we regels blijven verzinnen die misschien sympathiek lijken, maar niet gratis zijn,’ legt kleuterjuf Dilan uit. Ze vergeet even dat haar partij het land al ruim 13 jaar bestuurt en zegt: ’Linkse partijen moeten stoppen met bedrijven te zien als profiteurs. Stoppen met het ze moeilijk maken om goede mensen aan te trekken’.

Buitenlandse werknemers




Inderdaad kreeg het aangenomen voorstel van Pieter Omtzigt om de expat-regeling te versoberen ook steun van linkse partijen. Buitenlandse werknemers kregen in Nederland 30 procent van hun salaris onbelast uitgekeerd, zodat hun nettosalaris veel hoger was dan dat van Nederlanders die hetzelfde werk doen.



De regeling was bedoeld om de buitenlanders te compenseren voor hun verhuis- en woonkosten. Omtzigt vond dat oneerlijk. Hoe de expat-regeling uitpakte, weten we ook allemaal. In Amsterdam en rondom Eindhoven is er voor gewone mensen geen huis meer te betalen, omdat de buitenlanders fluitend de hoofdprijs neertellen.



Toen ik begin jaren ’90 in Veldhoven werkte, was het een slaapdorpje waar het tempo laag lag, als je even een broodje bij de bakker ging scoren. Nu is Engels er de voertaal en is het dorp verzwolgen door ASML. Bijna letterlijk, het bedrijfspand van de autogasfabrikant op De Run, waarvan ik eind 1993 de feestelijke opening organiseerde, is lang geleden gesloopt om plaats te maken voor een grote fabriekshal van de chipmachinemaker.Groei ASML



Hoe indrukwekkend de groei van ASML is – het bedrijfje begon in 1984 in een houten keet op een parkeerterrein van Philips – dringt pas echt tot je door als je nu een rondje door Veldhoven loopt. Oef, Pieter wat doe je nu? Jaag je ASML zo niet weg, was dan ook mijn eerste gedachte toen Omtzigt het voorstel voor de sobere expat-regeling indiende.



Toen wist ik nog niet dat Omtzigt Femke Zeedijk de Kamer in zou loodsen. Zij werkte als econometrist tien jaar bij ASML en weet van binnenuit waar het bedrijf tegenaan loopt. We verliezen in al het gekrakeel over de formatie soms uit het oog dat de Tweede Kamer volop aan het werk is, en dat de nieuwe partijen voor een enorme kwaliteitsimpuls zorgden, met Kamerleden die niet als tassendrager van een politicus aan hun werkzame leven begonnen. Maar met mensen van ver buiten de Haagse bubbel, zoals Femke Zeedijk.

Techbedrijven




Zeedijk staat achter het afschaffen van de expat-regel en vindt dat ASML meer heeft aan innovatiesubsidies en belastingvoordeel op researchuitgaven. Het echte probleem van techbedrijven (die in Nederland een kleine miljoen banen genereren) is dat ze geen werknemers kunnen vinden. Dus haalt ASML ze uit 124 verschillende landen, de meeste uit India, Turkije, België en Portugal.



Ons dichtbevolkte land levert 30 procent van de scholieren als functioneel analfabeet af aan de maatschappij. Jonge mensen waar bedrijven als ASML niets mee kunnen. Dat ze dat in India, Turkije, België en Portugal blijkbaar beter kunnen, is een grote schande. We hebben geen expat-regelingen en arbeidsmigranten nodig, maar beter onderwijs. En snel een beetje!

https://www.parool.nl/columns-opinie...llen~bad6df4a/

Lale Gül
Ik snap het dilemma van gemeentes, maar hoofddoeken (of kruisjes) voor boa’s moeten we niet willen

Onlangs kwam naar buiten dat handhavers in Amsterdam van burgemeester Halsema voortaan toch zichtbare religieuze uitingen, zoals een hoofddoek, kruisje of keppel, mogen dragen. Dat geldt ook voor toezichthouders en brandweerlieden in de hoofdstad. Amsterdam voegt zich hiermee bij steden als Arnhem, Den Haag en Utrecht.

Demissionair minister van Justitie en Veiligheid Dilan Yesilgöz deed in het verleden al een poging de uniformen van boa’s juist aan dezelfde eisen te laten voldoen als die van politiemensen, maar de gemeenten gaven daar geen gehoor aan, omdat de minister niet gaat over boa’s. Deze week verklaarde Yesilgöz daarom met een speciale ministeriële regeling te komen om lokale overheden expliciet te verbieden boa’s met een hoofddoek, keppeltje of andere religieuze uiting toe te staan.

Dat de wens bij gemeenten om dit toch toe te laten zó sterk is, is een zorgelijke ontwikkeling. Ik zou in de toekomst niet in een land of stad willen leven waar het steeds meer wordt genormaliseerd religieuze of seksistische – wat de hoofddoek in essentie is – symbolen te dragen bij beroepen waar dat nadrukkelijk niet de bedoeling is, als je heilig gelooft in de scheiding van kerk en staat (ook niet meer populair in deze tijd, geloof ik).

Buiten dat ik het érg belangrijk vind dat overheidsfuncties met een geweldsmonopolie neutraliteit moeten uitstralen, is de hoofddoek ook een soort Zwarte Piet. Want wat Zwarte Piet is voor het zwarte kind dat gepest wordt op school omdat hij of zij erop zou lijken, dat is de hoofddoek voor alle vrouwen wereldwijd die hem verplicht moeten dragen van hun familie, man of overheid.

Het dilemma waar gemeenten voor komen te staan, snap ik ook. Aan de ene kant is er de roep voor inclusievere uniformen, bovendien een personeelstekort én wil je mensen niet ‘discrimineren’ op basis van hun kledingstuk of religie. Daar­bovenop kan het juist emanciperend zijn als je vrouwen uit patriarchale culturen de mogelijkheid biedt om te werken en hun eigen geld te verdienen, waardoor ze de regie over hun eigen leven krijgen.

Aan de andere kant neemt dat niet weg dat je daarmee een religieus en seksistisch symbool toelaat, waar vrouwen in Iran voor sterven of gevangen voor zitten, én dat het gezicht laat zijn van je overheidsapparaat. Bovendien gooi je de seculiere beginselen te grabbel, en landen die dat doen zijn over het algemeen geen fijne of succesvolle landen.

Ik zou zeker niet willen dat meiden of vrouwen met een hoofddoek geen werk hebben of ontslagen worden, maar ik wil ook niet mijn principes aan de kant schuiven voor ze, omdat zij niet de kracht of het inzicht kunnen vinden om onder werktijden een religieus en seksistisch symbool af te zetten.

Het interesseert antihomoreligieuzen vrij weinig wat homo’s van hun denkbeelden vinden, het interesseert christenwappies vrij weinig hoe vrije vrouwen abortus zien, en zo hoort het de Nederlandse seculiere overheid weinig te interesseren wat streng-religieuzen vinden van het uniform voor politieagenten, boa’s of rechters.

Maar ik ben maar een roepende in de woestijn.

Lale Gül schrijft elke week een column voor Het Parool. Reageren? l.gul@parool.nl

https://www.ad.nl/show/de-zielige-re...rsum~a2338263/



PREMIUMAngela de Jong. © Shody Careman

De zielige reactie van Eddy Zoëy in RTL Boulevard liet zien waar het al jaren misgaat in Hilversum


ANGELA KIJKT TVWie zich afvraagt waarom het de afgelopen jaren zo gruwelijk kon misgaan in de tv-wereld moet RTL Boulevard van donderdag eens terugkijken. Het zielige gestuntel van Eddy Zoëy om zijn vriendje Gerard Timmer uit de wind te houden zegt alles, schrijft Angela de Jong.

Je zou toch denken dat ze er inmiddels aardig bedreven in zijn bij RTL Boulevard: het uit de wind houden van bevriende sterren en sterretjes. Daar hebben ze de afgelopen jaren immers genoeg ervaring mee opgedaan. Maar presentator Eddy Zoëy stond donderdagavond te stuntelen als de eerste de beste beginneling. Het zou komisch zijn geweest als het niet zo triest was allemaal.

Wat wil het geval? Arme Eddy moest als presentator van dienst een gesprek leiden over het vertrek van NOS-directeur Gerard Timmer. Na het zoveelste verhaal in de Volkskrant ziet hij zich eindelijk gedwongen om als omroepbestuurder zijn verantwoordelijkheid te nemen voor de misstanden bij BNNVara (waar hij van 2014 tot 2018 directeur was) en Studio Sport. Kort samengevat: hij wist wat er speelde bij DWDD en Zembla, maar deed niks.

Als Gerard een beetje ballen had gehad, was hij al veel eerder opgestapt. Maar hij is het prototype van de leider die wel graag van de lusten van een directeursbaantje geniet (Balkenendenorm-salaris, lease-auto, secretaresse die koffie komt brengen, wegduiken achter de afdeling persvoorlichting als er lastige vragen komen) en de lasten (daadkracht tonen en verantwoordelijkheid nemen) lekker negeert.

Nu wil het toeval dat Gerard een vriendje is van Eddy Zoëy. Ze kennen elkaar van de begintijd van BNN, waarvan Gerard een van de oprichters is. Nu krijgt u vast een beeld voor ogen van een rebels type à la Bart de Graaff. Maar de eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat ik nog nooit zo’n stijve, politiek correcte kantoorklerk heb ontmoet als Gerard Timmer. Een overlever en plucheplakker pur sang.

Wie niet van hun connectie wist, rook bij de inleidende teksten al onraad. Eddy strooide kwistig met termen als ‘door de mangel gehaald’ en ‘aan de schandpaal genageld’, alsof het allemaal uiterst onterecht was wat deze arme Gerard nu overkomt. Maar voor wie deze hints had gemist, benoemde Luuk Ikink gelukkig nog even expliciet dat de twee een gedeeld verleden hebben. Van hem moesten ook de kritische vragen komen, want Eddy had het te druk met het uit de wind houden van zijn vriend.

Het klinkt misschien allemaal als klein bier, maar het was in werkelijkheid veelzeggende tv. Wie zich afvraagt waarom het jarenlang zo mis kon gaan bij de publieke omroep en in het verlengde daarvan in de hele tv-wereld: hier is het antwoord. Iedereen daar is vriendjes van elkaar en vindt het om die reden ongelofelijk moeilijk om kritisch naar elkaar te kijken, laat staan elkaar aan te spreken op zijn gedrag. En daar komt nog een tweede component bij: door al het baantjesgehop komen ze elkaar steeds weer tegen in tv-land en kunnen ze het zich niet permitteren om iemand tegen zich in het harnas te jagen.

Daarom heb ik er zo weinig vertrouwen in dat er op korte termijn iets wezenlijks gaat veranderen. Niet met alle opportunisten die er nog rondlopen.

Dit gaat nog jaren door, nieuwe manier van mensen zonder eerlijke kans beoordelen en hun carriere op voorhand kapot maken.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/10...en-tot-de-orde

Column Marianne Zwagerman
Wie roept de luie, werkschuwe jongeren tot de orde?

Nederland importeert meer arbeidsmigranten dan het kan huisvesten, terwijl onze eigen jeugd in toenemende mate werkloos op de bank hangt. Ze kunnen nog steeds kieskeurig zijn, banen genoeg, maar de Zoomers (late tieners en begin twintigers) willen niet aan de slag.



Volgens experts zijn ze ’veeleisend, duur en wiebelig’ en als ze al willen werken, dan hooguit in deeltijd, want ze hebben tijd voor zichzelf nodig. Niet dat ze iets nuttigs of plezierigs met die tijd doen; nee ze hangen vier uur per dag rond op sociale media, waar ze doodongelukkig van worden.

Zombiegeneratie




De drie miljoen Nederlandse jongeren, die ook wel de Duimgeneratie – want hun duim zit vastgeplakt aan het schermpje van hun smartphone – of de Zombiegeneratie worden genoemd, vanwege het constant staren naar dat schermpje, zijn opgegroeid met het idee dat je nergens de deur voor uit hoeft.



Boodschappen of pizza’s regelen, een film kijken, in contact blijven met je (digitale) vrienden. Alles gaat via het scherm. In de coronatijd móesten ze zelfs thuisblijven en werd hun – in een belangrijke levensfase voor hun sociale ontwikkeling – het laatste beetje gedwongen contact met echte mensen afgenomen. Naar de klas werd vervangen door onlineonderwijs.Influencer



Nu willen ze allemaal influencer worden. Geen warmtepompen installeren of vrachtwagens besturen, maar geld verdienen door rond te hangen op TikTok. Money for nothing and your chicks for free. Buitenshuis werken, is voor boomers, zo 1985!



Je kunt het die kids niet kwalijk nemen. Ze groeien op in een afschuwelijke tijd, waarin het echte leven steeds meer plaats maakt voor leven in je telefoon. Bovendien krijgen ze overal het slechte voorbeeld. Hun moeders werken nog altijd heel erg weinig, het mutsenparadijs blijkt in Nederland een lastig te bevechten fenomeen.Salarisverhoging



En ze vielen ten prooi aan de verjuffing van het onderwijs. Mannen willen niet meer voor de klas en de vrouwen die wel voor dat vakgebied kiezen zijn niet te motiveren tot fulltime werken. De vorige regering maakte ook nog eens de cruciale denkfout dat salarisverhoging de oplossing zou zijn voor het lerarentekort. Maar de juffen gebruikten dat extra geld om nog meer vrije tijd te kopen. Waarom zou je vier dagen per week werken als je in drie dagen ook genoeg kunt verdienen?

Nu zou ik in mijn natuurlijke rol van boze halfoude vrouw kunnen schieten en dat luie, werkschuwe jongerentuig eens stevig tot de orde roepen. Maar laat ik eens een andere aanpak kiezen. Want ik gun die kinderen zo het levensgeluk dat alleen werkende mensen kennen. Laat ze – in hun eigen belang! – lering trekken uit de ervaringen van de boomers die zij zo verafschuwen.
Pensionado’s



Want terwijl werken in Nederland uit de mode raakt, willen pensionado’s juist wél graag aan de slag blijven. De moderne AOW’er wil helemaal niet op de bank hangen of elke dag eropuit trekken met de caravan of de elektrische fiets. Uit cijfers van het CBS blijkt dat steeds meer ouderen tot op hoge leeftijd betaald werk doen. Onder gepensioneerde mannen (68 jaar) is de arbeidsdeelname sinds 2003 meer dan verdubbeld naar 22 procent. Ook in de oudere categorie is er een verdubbeling, zelfs steeds meer 75-plussers blijven werken!



En nee, dat is niet omdat ze niet rond kunnen komen van hun AOW. Geld is nauwelijks een motief voor de werkende oudjes. Sociale contacten, je nuttig voelen, verveling verdrijven, van betekenis zijn voor anderen zijn hun drijfveren. Als ik jong was zou ik dat ook willen.

https://www.ad.nl/show/ineens-was-he...n-op~a96be71e/



PREMIUMAngela de Jong. © Shody CaremanIneens was het even niet gezellig aan tafel bij Hélène Hendriks en daar knapte het programma enorm van op


ANGELA KIJKT TVNiks mis met een potje lekker lachen op tv, maar in De Oranjezondag is de vrolijkheid bijna obsessief. Daar wordt het programma van Hélène Hendriks helaas niet beter van, schrijft Angela de Jong.

Ook al vind je een presentatrice nog zo leuk, er zit een grens aan het gekabbel en gebabbel dat een mens kan verdragen op tv. En die grens had ik zondagavond bijna bereikt bij De Oranjezondag.

Jan Joost van Gangelen vertelde dat hij naar de sauna was geweest met zijn vrouw. Rutger Castricum gaf een sneer terug aan Thomas van Groningen die het vrijdag in Op1 gewaagd had om kritisch op hem te zijn. Pieter Cobelens had goed naar René van der Gijp geluisterd en grapte dat hij nooit voor Make up your mind zou worden gevraagd, zoals Jeroen Pauw, omdat zijn metamorfose te veel schmink zou kosten. Jack van Gelder reutelde iets over de politiek wat anderen voor hem ook al honderd keer hadden gezegd op tv.

Hélène Hendriks zelf dacht de perfecte openingsvraag te hebben voor advocate Kim Beumer, die ook te gast was. ,,Hoeveel mensen zeggen tegen jou: ben jíj advocate? Waarmee ze doelde op de modellenlooks van Kim. Nou, niet zoveel, luidde het antwoord. Voor er een ongemakkelijke stilte kon vallen aan tafel, klonk de kakelende lach van Rutger. ,,Alleen jij’’, riep hij naar Hélène. Daarop bulderde iedereen vrolijk mee, óók de advocate. De stemming was weer gered. Door naar de volgende schaterlach.

Ik had nooit gedacht dat ik het nog eens zou opschrijven, maar ik merkte zondag ineens dat het bijna obsessieve gehinnik in De Oranjezondag me ging tegenstaan. Iets wat me nog niet eerder is overkomen bij een programma van Hélène.

Begrijp me niet verkeerd, er is niks mis met een potje lekker lachen op tv. Met al die ellende in de wereld zijn zure koppen en saaie grijze pakken aan talkshowtafels vaak het laatste waar je als kijker zin in hebt. Hélène snapt dat als geen ander. Grapje hier, insinuerend vraagje daar en zei er iemand iets over de hoeveelheid planten in haar decor? Dan heet ze de kijker toch voortaan gewoon welkom vanuit haar eigen tuincentrum. Aan zelfspot geen gebrek.

Maar in De Oranjezondag lijkt het wel of er in het draaiboek met koeienletters staat gedrukt dat het per se gezellig moet blijven aan tafel. Dat elk meningsverschil uit de weg moet worden gegaan of met een flauwe grap onschadelijk moet worden gemaakt.

Ik werd zondag zo flauw van al die opgelegde gezelligheid dat ik de neiging kreeg om weg te zappen. Tot Hélène het onderwerp vaccinaties aankaartte en Rutger aan een serieus betoog begon over hoe hij zich - terecht - doodergert aan de hoeveelheid desinformatie die rondgaat en het gemak waarmee de wetenschap ter discussie wordt gesteld. Daarbij riep hij ook zijn overbuurman Jack van Gelder ter verantwoording. Die heeft zich er volgens hem in coronatijd eveneens schuldig aan gemaakt, door in HLF8 over vaccins te praten als ‘gif’. Jack liet zich dat natuurlijk niet zomaar zeggen. Die ging er tegenin.

Hè hè, eindelijk gebeurde er daar wat aan tafel. De woordkeus en toon werden feller en het werd zowaar een tikkeltje ongemakkelijk. Er werd even níét gelachen. Lang duurde het allemaal niet, maar De Oranjezondag knapte er wel énorm van op.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/95...-eigenlijk-wel

Kringen
Als niemand vooraan in de file kan staan, bestaat de file dan eigenlijk wel?

Je staat niet in de file, je bént de file. Een knap staaltje ’filesofie’ van een mobiliteitsexpert van de TU Eindhoven in onze krant, waar ik een zondagmorgen lang op kon kauwen. De conclusie: er is geen speld tussen te krijgen. La file, c’est moi.



U bent de file, ik ben de file, wij zijn de file.

Ziehier het probleem: er zijn vorig jaar 400.000 auto’s bijgekomen op ons vaderlandse wegennet. Zeventien bouwprojecten om de filedruk tegen te gaan, staan in de pauzestand vanwege het stikstofspook, geldgebrek en personeelstekorten.

Daarnaast zeggen deskundigen dat het onzinnig is om ons land te asfalteren, omdat uit asfalt alleen maar meer auto’s worden geboren. Het is een kwestie van vraag, aanbod, kip of ei.

Onoplosbaar

Ziehier de vicieuze cirkel waar de Tweede Kamer aanstaande donderdag over debatteert. Dat debat hoeft niet lang te duren als eindelijk wordt ingezien dat het fileprobleem onoplosbaar is. De file zit in ons en zal altijd blijven. Het is een constante, als het leven zelf: je wordt geboren, je staat in de file en je gaat dood.

De file is niet op te lossen, maar wel het probleem dat je ermee hebt, aldus de Eindhovense mobiliteitsexpert. Acceptatie is dus het sleutelwoord.

Onlangs zag ik op televisie een interview met een verkeerspsycholoog. De verslaggever zat naast de verkeerspsycholoog in de auto en de auto stond in de file. Wat kun je nu het beste doen als je in een file staat, vroeg de verslaggever aan de verkeerspsycholoog.

Verkeerspsychologie

Zijn eerste tip was: concentreer je op de weg. Zijn tweede tip was: blijf rustig. Zijn derde tip was: accepteer dat je in de file staat.

De gedachte dat aan deze adviezen een complete studie verkeerspsychologie vooraf is gegaan, maakt mij triest. Maar ook dat is een kwestie van acceptatie. Ons land kent nu eenmaal geen enkel vraagstuk waar geen expert en een universitaire opleiding bij is verzonnen.

Zo door filesoferend, kwam ik zondagochtend tot een volgend probleem: als meer asfalt leidt tot meer files, leiden meer files dan ook tot meer verkeerspsychologen? En komt er ooit een dag dat de files geheel en al zullen bestaan uit verkeerspsychologen die in de file staan om te onderzoeken hoe de file is ontstaan?

Raadsels

En wie staat er dan vooraan? Want een file kent altijd een begin en is altijd eindig. Ook dat is een van de grootste raadsels van deze tijd. Ja, zult u zeggen: dat is vast die verkeerspsycholoog van net. Misschien is hij de weg kwijt, of concentreert hij zich zo op zijn eigen adviezen – blijf rustig, concentreer, acceptéér! – dat hij vergeet het gaspedaal in te drukken, met als gevolg dat hij degene is die verantwoordelijk is voor de eeuwigdurende polonaise-hollandaise bij Hoevelaken, Lunetten, Rottepolderplein en Everdingen.

Nee. Niemand staat vooraan in de file, omdat er vooraan in de file helemaal geen file is!

Als niemand vooraan in de file kan staan, bestaat de file dan eigenlijk wel?

Tjonge. Da’s nog niet zo makkelijk, verkeersfilesofie.

Ik ga even iets anders doen.

https://www.telegraaf.nl/entertainme...tom-egbers-nog

Mark bekijkt het!
Dragqueen Jeroen Pauw neemt zichzelf niet al te serieus (nu Tom Egbers nog)

„Ik vind het zo vet dat ie dat doet”, sprak jurylid Nikkie de Jager in Make up your mind. Op het podium stond een hele lange dragqueen: Patty White a.k.a. Jeroen Pauw. Op hakken en met een lengte van twee meter torende hij ver uit boven presentator Carlo Boszhard.




Het was het hoogtepunt in de dragshow van RTL. De beste interviewer van Nederland had óók nog een goed verhaal. Hij deed mee uit protest tegen het ’getrut’ in Nederland. Pauw pleitte voor meer ’plezier’ en minder ’gezanik’. En hij knipoogde nog even over zijn geaardheid. „Als ik mezelf zie, denk je: hij wéét het niet.”

Jeroen Pauw neemt zichzelf niet te serieus. Pauw is een paradijsvogel op het Mediapark. Hij fladdert overal tussendoor zonder uit de lucht te worden geknald met aanklachten. Toch knap dat ’de man van tweehonderd vrouwen’ nooit is gestruikeld. Tom Egbers, bijna met pensioen, is de omgekeerde Pauw. Die neemt zichzelf veel te serieus. Die wil rehabilitatie en terugkeren bij NOS sport. Maar bij NOS sport motten ze hem niet meer. Waar die vorm van zelfkastijding vandaan komt is een raadsel.



Egbers heeft op papier niet zoveel misdaan. Een affaire op de werkvloer hoeft niet per se tot ontslag te leiden. Ook een lompe opmerking over de afgewezen minnares (’ze is het as van het kwaad’) staat niet meteen gelijk aan een exit.Domweg pech



Egbers heeft domweg pech. Bij de NOS zijn ze hypergevoelig voor grensoverschrijdend gedrag. Dat is daar het ’as van het kwaad’. In het rapport Van Rijn stond dat maar liefst 85 procent van de respondenten slachtoffer is van pestgedrag. 85 procent! Het is een krankzinnig getal en ik durf eraan te twijfelen, omdat mensen die boos zijn vooral enquêtes invullen, wat het beeld vertekent. Een tweede probleem: Egbers hield al jaren een plekje bezet voor jongere en vrouwelijke talenten. Net nu NOS sport diverser en inclusiever moet worden laat de hoofdredactie de guillotine vallen. Egbers, die (toegegeven) af en toe hautain kon zijn, wordt geofferd op het altaar van de correctheid. Deze wedstrijd kan hij niet winnen, hoe sneu ook. René van der Gijp heeft voor dit soort dramaqueens altijd één advies van twee woorden: laat gaan.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/66...radicale-islam

Column Assita Kanko
Europese naïviteit voedt groeiend gevaar van radicale islam

Het nieuwe Afghanistan in termen van aantal doden door terrorisme is Burkina Faso. Mijn land van herkomst dat ooit seculier en vreedzaam was totdat de radicale islam aan de deur klopte en er begon te aarden.




Burkina Faso betekent het ’land van de integere mensen’. Ik groeide er op in relatieve vrede. Als kind binnen een islamitisch gezin, weet ik nog hoe graag we Kerstmis en Pasen vierden, net zoals de andere feestdagen. Vandaag is het anders. Ik lees vaak met stijgende verbazing hoe naïef Europa al jaren naar de ontwikkelingen in de Sahel-regio kijkt.

Het islamisme heeft alles overgenomen. Het leven dat we vroeger hadden, afgepakt.
250 terroristische aanslagen in een jaar



Voor het eerst betaalt het West-Afrikaanse land de hoogste prijs ter wereld volgens onderzoek. Met meer dan 250 terroristische aanslagen in een jaar tijd, en bijna 2000 doden lijkt Burkina Faso op weg naar een moeilijk te keren situatie.



Het conflict daar staat sinds enkele jaren in de top 10 van de gevaarlijkste conflicten ter wereld volgens de International Crisis Group. In 2023 steeg het aantal slachtoffers van terrorisme met 68% in vergelijking met het jaar 2022. Die evolutie is angstaanjagend voor een bevolking die religie nooit centraal heeft geplaatst.



Waar alleen de vrouwen binnen de gezinnen onderdrukt werden in het verleden, is er nu een uitbreiding van de islamitische onderdrukking naar de hele samenleving. Een combinatie daarvan met de slechte politiek en de Russische inmenging geeft de jeugd geen toekomst. Het land is aan het sterven.Zelfredzaamheid



Toen ik kind was, waren we trots en zongen we het volkslied. Het betekende iets om Burkinees te zijn, iemand uit het land van integere mensen: het land van Thomas Sankara, de onbevreesde president die Mitterrand uitdaagde en voor zelfredzaamheid pleitte, die tegen ontwikkelingshulp was en voor vooruitgang werkte. Het land van Princess Yennega, de krijgsvrouw en amazone die met haar paard naar de vrijheid holde en vele meisjes zoals ikzelf als kind deed dromen tijdens de geschiedenislessen.



Het land zonder toegang tot de zee, maar dat de meeste grenzen heeft met andere landen in West-Afrika waardoor haar geopolitieke ligging niet te onderschatten is.

Burkina Faso, daar stond mijn wieg. Vandaag groeit er het terrorisme en het aantal doden stapelt zich op. Scholen lopen leeg en in het noorden vluchten gezinnen voor hun leven. De gesprekken tussen familieleden zijn nu gereduceerd tot bezorgdheid over de oorlog en de oorlogskas.
Radicale islam onderschat



Niet alleen in de politiek binnen Europa maar ook in ons buitenlandbeleid blijven we de feiten over de radicale islam onderschatten. Hoe kan een land zo snel in vlammen opgaan ?



Burgers of mensen die gewoon van cultuur of van een kerk genieten, zijn de slachtoffers van de onophoudelijke aanslagen en incidenten. Ze vormen meer van de helft van de doden en gewonden. De regering is radeloos en de brutale druk op kritische stemmen, zowel binnen en buiten het land, is des te groter. Ik voel dat ook.



Het is sinds 2016 dat de jihadisten hun weg zochten van Syrië en Irak naar de Sahel. Ook in Nigeria en Mali waren Boko Haram en Al-Qaeda allang bezig. Nu gaan mensen steeds minder met elkaar delen met Pasen of Kerst. Het is immers de vraag of je na zo’n feest nog leeft of door terreur bent geveld.Bloeddorst



En de islamisten groeien maar. Ze profiteren van de politieke chaos daar, van de blinde vlekken in het Europees beleid en van de bedreiging die meer dan alleen die regio omvat.



De wetenschap dat deze bloeddorstige mensen het voor het zeggen krijgen in het gebied waar mijn wieg stond en dat steeds meer van de onschuldige maatschappij onder hun controle komt, verscheurt mijn hart. Ook dat ze hier in Europa profiteren van de naïviteit en misplaatste tolerantie. De globale naïviteit over de radicale islam laat nergens ruimte voor perspectief.



In Europa is er nog meer censuur en de dreiging stijgt. In Burkina Faso zijn miljoenen mensen al ontheemd. Scholen en ziekenhuizen zijn overgenomen en gezinnen zijn verscheurd. Mensen zijn bang voor hun buren. Europa beeldt zich opnieuw in dat de radicale islam die de regio in een wurggreep houdt, ver van ons bed is.



Niets is minder waar. We hadden moeten leren van de situatie in Syrië en de aanslagen in Europa, en van de migratiecrisis.



Hoe snel Burkina Faso afgleed van secularisme naar de huidige situatie toont aan dat je het gevaar van het islamisme nooit mag onderschatten. Het groeit even snel als een bosbrand. Onze naïviteit en onze stilte over de gevaren van de radicale islam zijn olie op dat vuur dat steeds groter wordt.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/12...pillende-ego-s

Column Annemarie van Gaal
De NPO moet af van geld verspillende ego’s

De NPO moet aan de bak. Eindelijk. Goed plan van de formerende partijen om de vergunning van de NPO níet meer met twee jaar te verlengen. Een ingedutte organisatie als de NPO maak je namelijk alleen wakker door een harde, korte deadline te stellen.




Als je de NPO jaren de tijd gunt om intern te onderzoeken hoe zij de verkeerde cultuur, die in tientallen jaren is opgebouwd zou kunnen veranderen, dan weet je een ding zeker en dat is dat er uiteindelijk niets gaat veranderen.

Als iedereen op dezelfde plek blijft zitten, de geldstromen blijven komen en je kunt iedere paar jaar weer een andere staatssecretaris imponeren met je plan van aanpak, dan blijft alles bij het oude.
Lenny Kuhr



Fleur Gräper, de inval-staatssecretaris van Cultuur wilde eerder de NPO carte blanche geven tot eind 2028. Tuurlijk, pappen en nathouden. Dat zij van de slappe aanpak is, wisten we al toen ze moest reageren op de relschoppers die het optreden van zangeres Lenny Kuhr vanwege haar Joodse achtergrond verstoorden.



De staatssecretaris reageerde mild, niet ontzet en al helemaal niet beschuldigend naar de laffe pro-Palestijnse aanvallers. Nee, ze vond de ’culturele sector een plek om met elkaar in debat te gaan’. Ach ja, in debat gaan.



En de veiligheid van Joodse artiesten dan? Nee, daar ging zij niet over, dat leek haar meer iets voor de culturele sector om te doen. Jawel. Laten we vooral die pro-Palestijnse ellendelingen geen strobreed in de weg leggen.

D66-partijbureau




Het is alweer een paar jaar geleden, maar herinneren jullie je nog de affaire van D66-partijprominent Frans van Drimmelen die een buitenechtelijke relatie had met de vrouwelijke directeur van het D66-partijbureau? Van Drimmelen accepteerde niet dat de relatie over was en vertoonde wat we nu grensoverschrijdend gedrag zouden noemen. Omdat de top van D66 de directeur destijds niet voldoende had gesteund, is er uiteindelijk een forse schadevergoeding aan haar betaald.



Benieuwd wie er ten tijde van deze buitenechtelijke relatie de partijvoorzitter van D66 was? Juist ja, Fleur Gräper. En zij gaat nu de cultuur bij de NPO tegen het licht houden?

Uitzendrechten




Gräper had liever gezien dat de NPO nog tot eind 2028 haar uitzendrechten zou houden. Zo hoefden ze niet op stel en sprong zaken te veranderen en kon het bestuur het allemaal nog even aankijken.



Het NPO-bestuur heeft al aangekondigd dat er dure cultuurprogramma’s, verplichte cursussen voor alle medewerkers en niet te vergeten extra begeleiding zullen komen. De kosten daarvan betalen wij met zijn allen en ik kan nu al garanderen dat de resultaten gaan teleurstellen. Heisessies, themadagen en cursussen hebben geen effect als je de organisatie en manier van werken niet drastisch verandert.



Zolang dezelfde apparatsjiks bij de NPO beslissen wie geld krijgt en welke programma’s wanneer worden uitgezonden, blijft de NPO wie zij is: een bureaucratisch apparaat dat wereldvreemd en omslachtig opereert, met een zelfingenomen groepje ego’s aan de top dat ons wil opleggen hoe wij moeten denken.Belastinggeld



Zolang structuren en posities intact worden gelaten, is een cultuuromslag onmogelijk. Ik denk ook dat niemand bij de NPO zich echt verantwoordelijk voelt; niet voor de cultuur en al helemaal niet voor de kosten die zij maken. Commerciële zenders als RTL moeten zelf hun broek ophouden, maar een NPO kan geld verkwisten aan niet-scorende programma’s, zenders of hobbyprojecten omdat het hun geld niet is. Het is namelijk ons aller belastinggeld.



Veel amusementsprogramma’s die nu door de NPO worden uitgezonden, kunnen prima door de commerciële zenders overgenomen worden. Waarom niet? Veel andere activiteiten kunnen stoppen zonder dat we het merken.



Waarom besteedt de NPO bijvoorbeeld nog steeds 2 miljoen euro per jaar aan BVN (Beste Van Nederland), dat een selectie NPO-programma’s voor Nederlanders in het buitenland uitzendt. Als je BVN kunt ontvangen, kun je ook NPO Start ontvangen, waar je álle programma’s kunt zien. Dus waarom nog 2 miljoen euro per jaar naar BVN?



En al die radiostations die maar in de lucht blijven. Hoe vaak luistert u naar Radio 5 of FunX? Niet? Kost allemaal wel geld; óns belastinggeld.Onafhankelijk nieuws



Om nog enigszins positief te eindigen: Het is goed dat wij een publieke omroep hebben voor onafhankelijke nieuwsuitzendingen, belangrijke series en betekenisvolle documentaires, maar dan wél een publieke omroep die efficiënt, effectief én objectief is.



Ik hoop dat er nu eindelijk een frisse wind door de NPO gaat waaien en dat zij de cultuuromslag wél voor elkaar krijgt. Niet alleen een omslag in de cultuur van grensoverschrijdend gedrag maar óók een omslag in de cultuur van geldverspilling.



Als dat lukt dan ben ik ervan overtuigd dat de NPO een mooie toekomst heeft én ook dat zij bij lange na geen miljard euro aan belastinggeld per jaar hoeft te kosten. Bij lange na niet.Naschrift



Fleur Gräper was tussen 2013 en 2015 partijvoorzitter van D66. Volgens Gräper zelf was destijds nog niets bekend over het gedrag van Frans van Drimmelen.

Best bizar dat die gasten zulke salarissen krijgen van onze belastingcenten.

https://www.parool.nl/columns-opinie...rlog~bc4426d8/

Theodor Holman‘Waarschuw ze maar: jongelui, er komt een derde wereldoorlog’

Theodor Holman
“Ik word tegenwoordig bang als ik jou zie.”

“Dat is m’n leeftijd. Ik vond vroeger oude mensen ook altijd eng.”

“Nee, dat is het niet. Over jouw hele lichaam staat ‘Er komt een derde wereldoorlog aan’ geschreven en als ik met jou discussieer hoor ik dat ook constant, zelfs als je het over je hond of over je kleinkinderen hebt.”

“Jij wordt bang als je mij ziet, maar ik word bang als ik naar de wereld kijk.”

“Kijk dan niet naar de wereld! Kijk naar wat je nog hebt. Doe zoals ik, lees geen kranten, kijk één, twee keer per week naar het nieuws, en besteed de rest van je aandacht aan je dierbaren.”

“Kan ik niet.”

“Je maakt je expres zorgen, je geniet van ellende. Jij zou de hele dag alle oorlogen live willen volgen.”

“Nee, dat is… misschien een beetje waar. Zoals ik ook alles wil lezen wat over oorlog gaat. Elk commentaar, elke column.”

“Is gestoord… Je identificeert je met oorlog. Ben je in gedachten een moedige soldaat of zo?”

“Nee, ik ben geen held. Ik identificeer me niet met oorlog. Identificeren… Ook zo’n modewoord overigens. Ik denk weleens aan Harry Mulisch met zijn Duitse vader en Joodse moeder, die zei: ‘Ik ben de Tweede Wereldoorlog.’ Dat was een mooie literaire uitspraak. Ik denk meer: ‘Ik ben de teleurstelling van na de Tweede Wereldoorlog.’ Maar dat is persoonlijk.”

“Och Jezus, ben jij nu ook al slachtoffer?”

“Nee. We zijn juist géén slachtoffer. Maar het lijkt of de oorlogsdreiging niet leeft onder de mensen. Onze decadentie maakt ons blind. We zijn te verwend. Maar om de hoek is er armoede, en om de hoek van de wereld is er oorlog, en om de andere hoek gaat het klimaat naar de gallemiezen.”

“Daar heb ik geen last van, angstige zure bom. Wij hebben onze plicht gedaan, wij moeten juist niet meer op de wereld letten, wij moeten erom lachen.”

“Nee, ik moet jonge mensen waarschuwen.”

“En, denk je dat ze naar je zullen luisteren? Natuurlijk luisteren ze niet naar je. Ze luisteren naar mensen van hun eigen leeftijd, zoals ze luisteren naar muziek van leeftijdsgenoten en de literatuur lezen van leeftijdsgenoten. Net als wij vroeger deden.”

“Als ik me nergens mee bemoei en me van alles afwend, kan ik net zo goed dood zijn.”

“Nou, waarschuw ze dan maar: jongelui, er komt een derde wereldoorlog!”

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees alle columns van Theodor Holman terug.

Reageren? t.holman@parool.nl.

We zullen zien, tot nu toe zijn ze nietczo stom om het te laten escaleren...

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/42...-antisemitisme

Column Afshin Ellian
Er wordt in ons land te weinig gedaan tegen antisemitisme

De wederopstanding van het antisemitisme valt niet langer te ontkennen. Nog nooit is in een jaarverslag van de AIVD zo uitgebreid over de toename van antisemitisme gerapporteerd als in dat van 2023. Het conflict in Gaza heeft volgens de AIVD invloed gehad op bijna alle vormen van extremisme in Nederland. We hebben vaker gezien dat een oorlog of conflict in de islamitische wereld als katalysator fungeert voor jihadistische groepen. Ook een grote aanslag elders in de wereld motiveert islamisten om aanslagen te plegen. Nu is het anders.




De oorlog in Gaza wakkert antisemitisme aan bij alle antidemocratische bewegingen. De AIVD besteedt veel aandacht aan extreemrechtse en anti-institutionele groepen die offline en online antisemitisme verspreiden en aanmoedigen. In het jaarverslag schrijft de AIVD daarover: ’De Jodenhaat werd online en offline verspreid, met onder meer posteracties en het promoten van de antisemitische documentaire Europa: the last battle. Centraal in hun denken staat nog altijd de antisemitische omvolkingscomplottheorie: het idee dat een Joodse elite massamigratie aanwakkert om in westerse landen de witte bevolking te vervangen of te verzwakken.’ Dit moeten we niet verwarren met het legitieme debat over de beperking van immigratie.

Ook meldt de dienst dat Israël volgens rechts-extremistische propaganda door ’kinderen van de duivel’ of door de bankiersfamilie Rothschild is opgericht: ’De ’satanistische elite’ die er aan de macht is, zou werken aan wereldoverheersing en bovendien pedofielen in bescherming nemen.’ In een ander dominante narratief dat ook door de leiding van Forum voor Democratie (niet genoemd in het AIVD-verslag) wordt aangehangen, geloven extremisten dat ’het conflict niet is begonnen met de aanslagen van Hamas op 7 oktober, maar dat eigenlijk alles is georganiseerd of toegelaten door de Verenigde Staten en Israël.’



Extreemlinkse groepen zijn natuurlijk blij met de aanslagen op Israëliërs. Zij kennen hun eigen antisemitische kaders. Antisemitisme ontketent de kracht die jihadisme, rechts-extremisme en links-extremisme in een hoefijzerbeweging bijna tot elkaar brengt. Kortom: alle extremisten haten Israël en de Joden.Politieke correctheid



Het is opvallend hoe weinig aandacht de AIVD besteedt aan antisemitisme dat door islamisten wordt verspreid. Immers: de meeste vormen (uitingen) van antisemitisme in de publieke ruimte komen bij islamisten en hun aanhang voor. En dat ziet iedereen in Nederland, maar de AIVD laat na om daarover uitvoerig te rapporteren. Joodse instellingen worden bewaakt vanwege islamitisch terrorisme. Dit meldt de AIVD wél. Politieke correctheid is funest voor een inlichtingendienst. Bovendien is het de bedoeling van een jaarverslag om het publiek te waarschuwen en uit te nodigen om in gesprek te gaan over kwade zaken.

Het is wel noodzakelijk dat de AIVD aandacht besteed aan extreemrechtse groepen. Hoewel ze nog steeds geen groot gevaar voor de democratische rechtsorde vormen. De extreemrechtse groepen en individuen wijken nauwelijks af van xenofobische en antisemitische uitgangspunten van jihadisten. Ik heb een aantal keren in mijn hoofd het geklets aan de tafel van Thierry Baudet (Forum-inside) vergeleken met de discussies en commentaren op de Iraanse staats-tv. Ze verschillen nauwelijks van elkaar: samenzweringstheorieën over democratieën en over Israël, de enige democratie in het Midden-Oosten.



Alle antidemocratische extremistische groepen en ideologieën beginnen of eindigen bij Jodenhaat en haat jegens Israël. Dit inzicht komt ook overeen met het onderzoek van mijn promovendus Andrew Fink over antisemitisme als de grote samenzweringstheorie uit de geschiedenis, van de antieke tot de moderne tijd. Daarbinnen treffen we ook allerlei groepen aan: Romeinen, christenen, Marx, Lenin (marxisten), nazi’s en islamisten.Waarschuwingen



Er wordt te weinig gedaan tegen antisemitisme. De publieke omroep, bestuurders van universiteiten en burgemeesters laten zich een rad voor de ogen draaien door de protesten tegen Israël. Tot op heden weigerden ze naar waarschuwingen te luisteren. In de VS, aan de Columbia University, werd het kookpunt bereikt toen antisemieten de toegang blokkeerden voor Joodse studenten.



Het jaarverslag van de AIVD laat juist zien dat antisemitisme de gemeenschappelijke grond vormt voor alle extremistische en terroristische groepen. Antisemitisme is geen kritische bejegening van Israël. En antisemitisme is evenmin kritiek op het Joodse geloof. Zelfs de angst (een fobie) voor Joodse profeten is geen antisemitisme. Antisemitisme is haat jegens Joden. En dat maakt het antisemitisme een bijzonder kwaadaardig, historisch fenomeen.



Antisemitisme is niet geboren uit een politiek of militair conflict. Het is een zuivere vorm van haat jegens Joden. Het antisemitisme gebruikt Joden als zondebok. Israël is door Joden opgericht. Het is een Joodse staat. Daarom eindigt haat jegens Israël in antisemitisme. Jodenhaat verbroedert en verenigt extremisten.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/90...en-goede-komen

Als er iets te winnen valt, zou dat de schatkist ongetwijfeld nog meer ten goede komen

Dames en heren, het is feest. Groot feest. Dubbel feest zelfs. Trek je mooiste jurk aan, want we zijn wederom kampioen. Wij zijn de beste. Net als vorig jaar. En het jaar daarvoor. Volgend jaar worden we weer kampioen, dat is nu al zeker. Eigenlijk is het niet leuk meer, zo makkelijk is het om kampioen te worden.

De afgelopen twee maanden kreeg de Belastingdienst een recordaantal aangiftes binnen, namelijk 10,3 miljoen. Vorig jaar waren dat er nog 9,8 miljoen, ook mooi, en het jaar daarvoor een respectabele 9,4 miljoen. Maar met meer dan tien miljoen aangiftes, die binnen de tijd bij de Belastingdienst op de mat vielen, zijn we dus wederom kampioen aangifte doen.

De eerste twee dagen dat het kon, kwamen er al 1,1 miljoen aangiftes binnen. Dat zijn de echte diehards, de accijnsadepten en fiscusverslaafden, die kennelijk gillend van enthousiasme op 1 maart vlak na middernacht achter de laptop kropen om de eerste te zijn. We leven in een land waar de belastingmoraal vele malen hoger is dan de vaccinatiegraad en ook al is dat appels met peren vergelijken, het geeft te denken. Maar niet nu, want nu is het feest!



Wie de allereerste aangifte heeft gedaan is onbekend, net zoals het altijd een raadsel blijft wie er vooraan in een file staat, maar eigenlijk zou het ministerie van Financiën deze aangiftekampioen moeten belonen om zijn of haar wedstrijdmentaliteit. Bloemetje erbij en een jaar belastingvrij. Als er iets te winnen valt, zou dat de schatkist ongetwijfeld nog meer ten goede komen. Bovendien zou zo’n extra wedstrijdelement het nóg leuker maken. En het is al zo leuk!



Het is zelfs dubbel feest zei ik, en terecht. Met gepaste trots meldt de Belastingdienst dat in het jaar des heren 2027 de computersystemen zo’n beetje alle fiscale veranderingen aankunnen die het nog te formeren kabinet maar wenst. De vraag is natuurlijk of de formatie die deadline gaat halen, maar goed: eindelijk dat nultarief btw op groente en fruit?



Bam! Met één druk op de knop is dat geregeld. In 2027.



Nog even door de zure appel heen bijten dus. Tot nu toe, en dat is best gek, was het altijd mogelijk om tarieven te verhogen, maar als iets omlaag moest, zei de belastingcomputer nee.

Vijf jaar geleden bleek bijvoorbeeld dat de afdeling omzetbelasting nog werkte met computers die op een systeem uit 1982 draaiden. Uit de prehistorie van het computertijdperk én uit de oertijd van schrijver dezes, die toen nog gebukt ging onder de jeugdpuistjes. Om maar even aan te geven hoe verouderd het systeem was, al beweerde de Belastingdienst dat het „zonder grote haperingen” functioneerde.



Dat is dus bijna verleden tijd. De directeur-generaal van de Belastingdienst schoof eind maart zelfs hoogstpersoonlijk aan bij de formatie om het heugelijke nieuws te delen. Met één restrictie: „Er kan straks veel, maar niet alles tegelijk.”



Wat een geluk toch, dat we al die jaren wel zonder problemen aangifte konden doen.



En dat het betalingssysteem altijd als een zonnetje geeft gelopen.

https://www.parool.nl/columns-opinie...omen~bb6159a9/

Opinie: ‘Autoluwe binnenstad? Vergeet niet dat bezoekers vaak per auto komen’


Veel steden in Nederland, Amsterdam voorop, willen een autoluwe binnenstad. Sociaal geograaf Hans van Tellingen waarschuwt: redeneer daarbij niet enkel vanuit de bewoner, maar ook vanuit de bezoeker.

Zonder een goed functionerend winkelgebied zal een binnenstad als geheel ook achteruit hollen, stelt Hans van Tellingen.Beeld Getty Images
Het autoluw maken van binnensteden en andere winkelgebieden, inclusief het verwijderen van parkeerplaatsen, staat hoog op de politieke agenda’s. Het klinkt mooi, maar dat is het niet. Het leidt vaak tot méér verkeersbewegingen, doordat consumenten naar een nabijgelegen binnenstad of winkelgebied afreizen waar géén sprake is van autoluw beleid.

Ook resulteert het in veel minder retailomzet. Dat gaat niet alleen ten koste van de retailers, maar van de gehele binnenstad. Want met minder omzet daalt ook de totale attractiewaarde van de binnenstad sterk. Als je alle ballen op de binnenstad wilt gooien, is een goede autobereikbaarheid een absolute randvoorwaarde.

Aan de hand van onderzoek in 72 winkelcentra en winkelgebieden in de periode 2018-2023 komen wij tot de volgende conclusies. Gemiddeld komt 46 procent van de bezoekers met de auto naar een winkelcentrum/-gebied/binnenstad. Dat is goed voor 61 procent van de retailomzet.

Wijkwinkelcentra en stadsdeelcentra behalen percentages die net even onder het totaalgemiddelde liggen. Centra die als perifeer (bijvoorbeeld het Arenagebied) of retailpark (bijvoorbeeld dat van Roermond) zijn te beschouwen, behalen hoge percentages van 80 procent autobezoekers; die bezoekers zijn verantwoordelijk voor 91 procent van de retailomzet.

Betaald parkeren als straf


En de binnensteden? Gemiddeld komt hier 38 procent van de bezoekers met de auto; dat is goed voor 55 procent van de retailomzet. Binnensteden behalen percentages die net even onder het totaalgemiddelde liggen, net als wijkwinkelcentra en stadsdeelcentra. Maar opvallend is dat de bezoekers die met de auto binnensteden bezoeken, relatief nóg meer besteden dan de bezoekers die andere winkelgebieden per auto bezoeken.

Eerder onderzoek dat wij uitvoerden wees ook uit dat gratis parkeren van groot belang is. Het aandeel bezoekers met de auto is ruim 14 procent hoger in centra mét gratis parkeren. Dat betekent ruim 20 procent extra retailomzet. Betalen voor parkeren wordt daarbij gezien als een straf, als een barrière. Consumenten zijn bereid vijftien tot twintig kilometer om te rijden, ook als dat meer kost aan benzine of de (elektrische) auto laden. Het leidt dus tot meer verkeer en meer milieuschade. Ook nemen het autogebruik en -bezit elk jaar nog toe.

Een goed instrument is de invoer van blauwe zones als vervanging van betaald parkeren. Ongewenste langparkeerders worden er zo van weerhouden parkeerplekken bezet te houden voor winkelklanten. Natuurlijk is dit niet de panacee, maar het kan slechtlopende winkelgebieden over hun dode punt heen helpen. Zo jaag je de mensen niet naar een ander winkelgebied, of naar het internet.

Bezoekers wonen niet in binnenstad


Veel gemeentebestuurders pleiten voor lagere parkeernormen in de binnenstad; binnenstadbewoners zouden namelijk minder auto’s bezitten. Maar voor het goed functioneren van de bedrijven in dit gebied moet de bereikbaarheid, inclusief parkeren, op peil zijn.

Bezoekers wonen voor een groot deel niet in de (binnen)stad. Dat betekent een verschillende aanpak in parkeren voor bewoners ten opzichte die van binnenstadbezoekers. Dit is de zogenaamde schakelfunctie van de binnenstad.

Juist in de binnensteden heeft met name de ‘niet-dagelijkse retail’ (kleding, schoeisel, enzovoort) het nog steeds moeilijk, omdat veel gemeenten inderdaad inzetten op een autoluwe binnenstad. Schadelijk, want naast de ‘place to buy’, zal ook de ‘place to be’ onder druk komen te staan. Een gemankeerde binnenstad is het gevolg.

Zonder een goed functionerend retailapparaat zal de binnenstad als geheel ook achteruit hollen. Het gaat wel degelijk om de ‘place to buy’, anders valt de ‘place to be’ terug naar een lager niveau met minder sociale samenhang, slechter functionerende culturele voorzieningen en een teruglopend bezoekersaantal. Andere, nabijgelegen, binnensteden met een betere autobereikbaarheid en betere parkeervoorzieningen zullen dan profiteren, maar de binnenstad met een auto-onvriendelijk beleid zal lijden.

Autovrije winkelstraten


Natuurlijk, in de grote steden moet het autobezoek worden gereguleerd. En een aantal autovrije winkelstraten komt het winkelen zeker ten goede, zolang er maar in de buurt geparkeerd kan worden. Maar te veel beperkende maatregelen zullen met name de kleinere en middelgrote steden treffen. Het is vooral deze categorie waar het beperken van het gebruik van de auto onherroepelijk tot een grote omzetkrimp zal leiden én tot een hogere leegstand.

Een goede autobereikbaarheid en een goed parkeerbeleid leveren meer retailomzet op en minder leegstand. De gehele binnenstad profiteert daarvan, dus ook de niet-commerciële functies zoals cultuur. De binnenstad is geen museum, maar dient een vitale plek te zijn waar geconsumeerd moet worden.

Hans van Tellingen, sociaal geograaf en directeur/eigenaar van marktonderzoekbureau Strabo.