https://www.telegraaf.nl/watuzegt/65...ordt-gepamperd

Column Assita Kanko
Zwembadterreur loopt spuigaten uit terwijl reljeugd wordt gepamperd

Elke zomer is het prijs: opstootjes, amok en veel lawaai. Een rustige dag aan het water met je gezin? Misschien, als je geluk hebt. En als je op voorhand reserveert en betaalt om van een zwembad of recreatiepark te genieten, een spontaan uitje is er niet meer bij. De overlast begint vaak al in de de trein.

Een van de piekmomenten van het gebrek aan respect in de samenleving is het. Mensen bij wie het laatste zwembadbezoek dateert van enige jaren geleden, schrikken zich een hoedje als ze terugkeren naar de plek waar ze als kind of tiener zorgeloos plezier hebben beleefd. Tijden veranderen, en niet altijd op een mooie manier.



Aangescherpte maatregelen


In Terneuzen zijn ze het beu. Sinds de aangescherpte maatregelen in Vlaanderen zoeken de amokmakers andere oorden op. Oorden over de grens.

In Nederland zijn familieparken met zwemgelegenheid immers nog niet omgetoverd in verstevigde burchten, dus trekken onze vrolijke vrienden uit Brussel in groepen de grens over.

Terneuzen kwam in het vizier en dat hebben ze daar geweten. De maand juli was nog niet half voorbij of het gemeentebestuur liet al weten dat enkel mensen uit de buurt nog welkom zijn. En Brussel ligt nu eenmaal niet in de buurt.

In Vlaamse kranten gaat het steevast over ’Brusselse jongeren’. In Nederland krijgen ze de noemer ’vervelend volk uit België’, een mooie alliteratie.

Twee omschrijvingen voor hetzelfde fenomeen: allochtone jongeren die zich in groepsverband lekker stoer voelen en zich onaantastbaar wanen.

Het is warm, ze vervelen zich en in Brussel is er geen zwemgelegenheid in de openlucht. Ze weten het zo aan te pakken dat ze nergens in Vlaanderen nog binnen mogen en verkoeling moeten zoeken in Nederland.

Zwarte lijsten


In Oost-Vlaanderen wordt er gewerkt met zwarte lijsten. Zover is het gekomen. Ook staat er sinds kort een stevig hek rond het bekende recreatiedomein Blaarmeersen in Gent.

Een onverdeeld succes is het niet. Wie naar binnen wil zonder te betalen, graaft een tunnel, klimt erover of vernielt het hek.

Verder investeerde de stad ook in opzichters, die tegenwoordig onder de noemer ’sfeerbeheerders’ door het leven gaan. Creatief taalgebruik, met een tikje poëzie.

Wat moet je op de duur nog allemaal verzinnen om kinderen veilig te laten plonzen?

Portie medelijden


Op de regeringspartijen kunnen we niet rekenen om het probleem op te lossen. Beleidsmakers buitelen over elkaar heen om het gedrag van die jongeren te verklaren: gebrek aan zwemgelegenheid in Brussel is zowat de voornaamste uitleg.

Over de baldadigheden geen woord, enkel een klaagzang over te weinig recreatieve opties in de hoofdstad. Meestal vergezeld van een portie medelijden over hun sociale status, het alomtegenwoordige racisme (hoe zou dat toch komen?) en de werkloosheid.

Met andere woorden: geef die mensen een job en een zwembad, dan zullen ze stoppen met de boel op stelten te zetten. Geloven ze dat nu zelf?

Zwembadterreur


Het pamperen mag weleens gaan stoppen. Zwembadterreur bestaat al 20 jaar en waarschijnlijk al véél langer. Maar nooit werd er nagedacht over een oplossing, men liet alles maar gedijen en men dacht dat het wel zou overgaan. Verkeerd gedacht.

Het wordt enkel erger en het probleem verschuift zich naar de buurlanden. Ik kan het gemeentebestuur van Terneuzen goed begrijpen. Groepen die voor overlast zorgen, sluiten zichzelf uit. De gevolgen dragen van je eigen gedrag is niks te veel gevraagd.

Respect


De amokmakers van nu, heel vaak kereltjes van 13 tot 15 jaar, moeten over een paar jaar werk gaan zoeken. Als je zo slecht opgevoed bent en nooit leerde wat respect betekent, zal dat niet van een leien dakje lopen. Wie zal er dan luid staan roepen over racisme op de arbeidsmarkt? Juist. De bluts met de buil.

Toch komt overlast soms uit onverwachte hoek. Terwijl ik deze column zat te schrijven, rustig in de trein tussen Genève en Montreux, zaten twee blanke dametjes lawaai te maken voor de hele wagon. Toen ik beleefd vroeg om het wat kalmer aan te doen, werden ze heel boos en venijnig.

Niet omwille van de vraag, maar vooral omwille van de vraagsteller. Ik dus. Arrogant als ze waren, weerklonk deze opmerking: „Ik ben niet racistisch, maar deze zwarte zit hier niet op haar plaats.”

Ik schrok heel erg. Dat had ik niet zien aankomen. Chic vanbuiten, verdorven vanbinnen. Overlast in de trein komt in vele gedaanten.

https://www.ad.nl/binnenland/de-groo...iven~abfd34cf/

De grootste fout die links kan maken, is een ‘verdacht’ iemand naar voren schuiven

Özcan Akyol schrijft drie keer per week over wat hem bezighoudt.

Dat er nieuwe landelijke verkiezingen aankomen, kan niemand zijn ontgaan. De afgelopen weken zijn veel politici bezig met het aankondigen van hun definitieve afscheid. Sommigen kiezen zorgvuldig hun woorden, omdat wij ze misschien nog wel elders gaan zien, op lokaal niveau. Carola Schouten (CU) stapte bijvoorbeeld heel duidelijk uit ‘de Haagse politiek’, waarmee een post in een raad of als burgemeester niet werd uitgesloten.

Synchroon aan deze ontwikkeling moet de nieuwe generatie, een term die binnen twee weken sleets is geraakt, er alles aan doen om binnen vier maanden het toppunt van bekendheid en sympathie te creëren. Bijna overal is er wel duidelijk wie er naar voren wordt geschoven.



Dat geldt nog niet voor links. Daar moesten PvdA en GroenLinks eerst wachten op de stemming van de achterban, die voor een verregaande samenwerking tussen beide fracties kon kiezen, wat ook massaal gebeurde. Nu is het tijd voor een poppetje, iemand die de kar gaat trekken. Politici worden beoordeeld op hun wapenfeiten en daarom valt de naam van Frans Timmermans regelmatig. Dat is inderdaad een leider met het juiste charisma en voldoende bagage om een kar te trekken.

Alleen vergt deze samenwerking op links iets meer van de nieuwe leider. Hoewel de progressievelingen doen alsof het klein bier is, verschilt het dna van GroenLinks en de PvdA wel degelijk. De eerste groep is een stuk wereldlijker en georiënteerd op het Westen, terwijl de klassieke sociaaldemocraat conservatiever is en meer verspreid door Nederland leeft.

Bij GroenLinks willen ze naar de toekomst en bij de PvdA mag alles best wel weer zoals vroeger zijn. Het nieuwe kopstuk van deze twee bewegingen moet van goeden huize komen om die twee stromingen met elkaar te verenigen. Binnen de bestaande coalities, zowel in Nederland als in de Europese Unie, zijn de mensen te veel geprofileerd. Het wordt erg moeilijk om neutraal naar iemand te kijken.

Dat linkse blok zou er daarom niet verkeerd aan doen om iemand naar voren te schuiven over wie wij allemaal nog geen mening hebben, oftewel een onbekendere politicus. Er wordt wel gezegd dat een kandidaat landelijke bekendheid moet hebben, maar we hebben genoeg media om in drie maanden tijd wereldberoemd in Nederland te worden.

De grootste fout die links kan maken, is een ‘verdacht’ iemand naar voren schuiven. Daarmee begint het met een achterstand.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/13...eving-verdeelt

Column Afshin Ellian
Diversiteit is een nieuwe religie die de samenleving verdeelt

Ooit werd gedacht dat diversiteit slechts een feitelijk gevolg van het non-discriminatiebeginsel is. Alle mensen met gezond verstand wisten en weten dat discriminatie verwerpelijk is, en het is schadelijk voor een samenleving. Inmiddels lijkt diversiteit op een nieuwe religie met een eigen staatsmodel: de diversocratie.

De statelijke beleidsmatige discriminatie noemt men systeemdiscriminatie. Nederland kent geen systeemdiscriminatie. De regering, het parlement, de lagere overheden, belangrijke maatschappelijke organisaties en grote bedrijven willen juist discriminatie vermijden. Daarmee is niet gezegd dat er geen discriminatie bestaat.



Het kwaad van discriminatie kan een gewelddadig karakter krijgen. Het Apartheidsregime in Zuid-Afrika introduceerde wetten en regels die de mensen vanwege hun huidskleur van elkaar scheidden. Wie als zwart werd gedefinieerd, had minder, en soms geen, rechten. In parken waren mooie banken en mooie gebieden slechts toegankelijk voor witte mensen. Dat gold ook voor stranden, openbaar vervoer et cetera. Dit kwaadaardige regime bestaat niet meer.

Amerikaanse uitvinding


Het diversiteitsconcept is een Amerikaanse uitvinding binnen de progressieve kringen. Aanvankelijk werd diversiteit welwillend ontvangen. Er is immers niks mis met diversiteit in een samenleving. Het is het natuurlijke gevolg van het non-discriminatiebeginsel waardoor de samenleving veelkleurigheid en verschillende vormen van gedrag accepteert.

Op zich kan niemand tegen deze vruchten van antidiscriminatie zijn. Echter blijkt nu dat dit diversiteitsconcept ver verwijderd is van de oorspronkelijke legitieme strijd tegen discriminatie. Van het opheffen van onrecht ging men over naar nieuwe rechten die in de samenleving tot afdwingbare nieuwe omgangsvormen en verhoudingen zouden moeten leiden.

De acceptatie van diversiteit heeft niets te maken met een norm of wet, maar is een feitelijk gevolg van het opheffen van discriminatie. Langzamerhand wordt diversiteit door bepaalde groepen echter wel als een norm opgevat: van antidiscriminatie naar afdwingbare diversiteit. En daarmee begint het problematisch te worden.

Wat is diversiteit precies? Hoe divers is divers? Een niet-witte medewerker is niet altijd meer voldoende om een organisatie als divers te beschouwen. Er moet dus meer en meer. Maar wie bepaalt deze differentiatie? Dat is een kleine groep mensen die in de overheersende media hard en luid kunnen schreeuwen. Terwijl het hier niet langer om discriminatie gaat, maar om het steeds weer nieuwe typen mens ontdekken.

Nooit genoeg


Wanneer diversiteit niet als een feitelijke toestand, maar als een absolute regel wordt opgevat, zal men continu naar diversiteit, en dus naar verschillen, zoeken. Wij zijn dan nooit divers genoeg. Hier begint het gevaarlijk te worden. Zelfs zijn de rechten van de mens in het geding. Want hoe gaat men allerlei tegenstrijdige belangen en groepen met elkaar verzoenen?

Wie straks salafisme vanuit het diversiteitsprincipe beschouwt, moet naar een oplossing zoeken voor de veiligheid van homoseksuelen, vrouwen, christenen, afvalligen, joden et cetera. Want het gaat dan niet langer enkel om het feit dat hier salafisten rondlopen, het wordt de norm dat salafisten in allerlei lagen van de staat en samenleving moeten worden vertegenwoordigd.

Ook echte diversiteit komt in de nieuwe heersende cultuur in problemen. Zwart is niet zwart genoeg. Vrouw is niet vrouw genoeg. Daardoor zullen de priesters van diversiteit constant op zoek zijn naar nieuwe definities. Sigrid Kaag is bijvoorbeeld de ’echte vrouw’ en als zij premier wordt: dan hebben we een positieve aardbeving meegemaakt.

Maar Giorgia Meloni, de eerste vrouwelijke premier van Italië is niet de vrouw naar de definitie van de priesters van D66 en GL/PvdA. Er was geen jubelstemming bij de media nadat in Italië met zijn markante machocultuur een vrouw de premier werd. Ook Kamala Harris, de vicepresident van Amerika, is voor bepaalde lieden niet zwart genoeg. De wereld van diversiteitsreligie is vol van gruwelijkheden en het barst van grove vormen van discriminatie.

Middeleeuwse toestand


De diversiteitsreligie verdeelt de samenleving tot in de oneindigheid. Elke dag is men op zoek naar nieuwe soorten om ze divers te noemen. Dit lijkt op de middeleeuwen waar men vanuit definities naar feiten zocht. In werkelijkheid bestonden die feiten niet, maar ze moesten conform de letters van de definitie worden gevonden. Heksen bestaan niet. Maar omdat ze werden gedefinieerd (vooral in de gedaante van een vrouw), móesten ze er zijn.

De diversiteitsreligie is geen progressie maar een middeleeuwse toestand.

https://www.parool.nl/columns-opinie...ting~bbb5bfc0/

Oplossing voor het klimaatprobleem: vervang die kinderbijslag door kinderbelasting -Tinkebell

Hitterecords worden verbroken. Stormen. Overstromingen. Bosbranden. Allesvernietigende hagelstenen. Smeltende ijskappen. Extreme zeewatertemperaturen. Droogte. Mislukte oogsten. Beelden van dode giraffen, pinguïns, vissen. Meldingen van dieren die zich verplaatsen naar plaatsen waar ze eerder niet waren. En mensen, ook mensen zijn op drift. En op de vlucht. Want een klimaatcrisis is vooral ook een humanitaire crisis. Precies nu er steeds harder wordt opgeroepen internationale verdragen te laten varen en grenzen dicht te timmeren.

Dit met name door mensen die met hun kop in het zand blijven volhouden dat het allemaal wel meevalt met die klimaatverandering en dat áls het al bestaat, we daar als nietige mensheid toch echt geen aandeel in hebben. Bovendien: “Hoe dúrf je die snelweg te blokkeren als je zelf ook weleens op vakantie gaat en je je onder de douche niet beperkt tot koude stralen? Het echte gevaar is woke en het echte gevaar is omvolking. Er moeten meer witte kinderen met blauwe ogen geboren worden en we stoppen ze op speciale forumscholen” – ik chargeer.

Gelukkig is die laatste groep niet zo groot. Thierry’s scholen zijn een flop. Verder is dit verhaal bittere realiteit en bestaat de roep om meer kinderen wel degelijk. Is het niet om nazitheorieën, dan wel om het zogenaamde vergrijzingsprobleem. En nee, ik heb het niet specifiek over Nederland.

Terwijl de oorzaak van bijna alle ellende op deze aardbol ligt in het teveel. We consumeren te veel. We produceren te veel. We stoppen te veel dieren bij elkaar. We delven te veel grondstoffen. We stoten te veel rotzooi uit. We leven met te veel mensen hutjemutje op elkaar.



Dit rijtje overziend is het bijna lachwekkend dat een van de meest gehoorde ‘oplossingen’ nog steeds is dat we minder op vliegvakantie zouden moeten gaan. Alsof dat al dat andere ook maar een béétje zou compenseren.

Nee, het meest logische antwoord is simpel en effectief. Namelijk (veel) minder mensen. Wie zich niet voortplant, zet geen nieuw individu, of een reeks ervan, met een eigen voetafdruk op deze aardbol. In andere woorden: je persoonlijke bijdrage aan al het teveel op deze planeet is het kleinst zonder reproductie.

Wie het concept ‘de vervuiler betaalt’ dus consistent doortrekt, schaft de kinderbijslag per direct af en vervangt deze door een verplichte kinderbelasting. Want ja, de fossiele subsidies moeten inderdaad direct worden ingetrokken, dus lijm jezelf vanaf 9 september allemaal aan de A12, totdat dit wordt toegezegd (ik doe mee).

Maar laten we de koe bij de horens vatten en de controverse niet schuwen: het is in deze tijd van de gekke dat we met belastinggeld het ontstaan van meer mensen op deze aardkloot cofinancieren. Zéker hier in Europa, waar de voetafdruk van personen tot de grootste ter wereld behoort en zelfs nog steeds groeit.

Praten we daarna verder over die koude douche.

Tinkebell schrijft elke week een column in Het Parool. Lees al haar columns hier terug.

https://www.parool.nl/columns-opinie...heid~bbc33949/

Er is wel degelijk een sterke relatie tussen de hoeveelheid inkomen en tevredenheid

Marcel Levi

Ondanks voortdurend gemopper en geklaag vindt 85 procent van de Nederlanders zichzelf gelukkig. Dat is bijna het hoogste percentage ter wereld; alleen Australiërs gaan ons voor. Geluk wordt daarbij voor ons vooral bepaald door lichamelijke en geestelijke gezondheid, welzijn van naaste familie en doelgerichtheid in het leven. Zaken die minder bijdragen aan het gevoel van geluk zijn leefomstandigheden, veiligheid, en hoeveel geld je hebt. Overigens is dit niet overal hetzelfde: zo vinden Japanners zichzelf vooral gelukkig als ze voldoende vrije tijd hebben en vinden mensen in Maleisië of Saoedi-Arabië persoonlijk geluk sterk gekoppeld aan religie. En er zijn ook landen waar geld wel degelijk de belangrijkste geluksfactor is, zoals Singapore maar bijvoorbeeld ook Frankrijk.

Er is veel onderzoek gedaan naar of geld gelukkig maakt. Dit laat zien dat onder een bepaalde inkomensgrens – begrijpelijkerwijs – er wel degelijk een sterke relatie is tussen de hoeveelheid inkomen en tevredenheid. Wordt die grens echter bereikt (bij ongeveer 55.000 euro per jaar), dan neemt bij meer geld het geluk nog maar weinig toe. Nadere analyse levert echter interessante informatie op. Het effect van het afvlakken van het gelukzaligmakende effect van meer geld wordt vooral veroorzaakt door een grote groep mensen die om andere redenen niet gelukkig is.

Met andere woorden: als je jezelf om willekeurig welke reden miserabel voelt, gaat meer geld niet helpen. Maar als je kijkt naar alleen de groep mensen die wel tevreden is over het leven, dan blijkt de relatie tussen steeds meer geld en een geluksgevoel te bestaan. Sterker nog, bij mensen die jaarlijks meer dan een ton te besteden hebben loopt de lijn tussen meer geld en meer geluk steeds steiler op, dus voor de superrijken geldt nog krachtiger dat ze gelukkiger worden van nog meer geld. Die bevinding kan wellicht de hebberigheid van bestuurders van grote bedrijven of de neiging tot belastingvermijding van superrijken verklaren.

Je kunt ook andersom redeneren en beweren dat grotere rijkdom niet zozeer tot meer graai-gedrag leidt maar dat inhalige karaktertrekjes juist bijdragen aan meer geld op de bankrekening (ook wel het Scrooge-effect genoemd). Waarschijnlijk allebei waar, zoals wordt geïllustreerd door verschillen in vrijgevigheid tussen rijke en arme mensen. Dan heb ik het niet over filantropische rijkaards zoals Bill en Melinda Gates of Warren Buffett, die de afgelopen jaren tientallen miljarden weggaven voor goede doelen, of de wereldkampioen geld weggeven Jamsetji Tata, overgrootvader van de huidige eigenaren van Tata Steel, die meer dan honderdmiljard schonk aan liefdadigheid. In het algemeen geven minder bedeelde mensen relatief gesproken twee keer zoveel van hun inkomen aan goede doelen dan miljonairs. Zielig voor die rijkaards, want het geluk van geld komt meer van uitgeven dan van het hebben. Rijkdom zit uiteindelijk toch meer in je hoofd dan in je portemonnee.

Marcel Levi is voorzitter van de raad van bestuur van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Daarvoor was hij ceo van University College London Hospitals en bestuursvoorzitter van het AMC. Lees al zijn columns hier terug.

Reageren? m.levi@parool.nl.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/24...ntiteitscrisis

Gezocht: iemand zonder identiteitscrisis

Heb je net die vier uur durende freakshow van al die eeltloze en daardoor nog sneller gebroken zieltjes op de Canal Parade achter de rug (de scherven zullen vermoedelijk nooit meer bijeen kunnen worden geveegd), word je in hetzelfde weekeinde geconfronteerd met een 1Vandaag-bericht onder de kop „Wat de gevolgen zijn wanneer je naam vaak verkeerd wordt uitgesproken: ’Alsof je identiteit niet volledig gewaardeerd wordt’.”

Nóg meer onherstelbaar leed!

Lopen er in dit land nog mensen rond die níet de ontreddering nabij zijn? Ik kom graag met hen in contact. Mail mij naar deoudehoogland@robhoogland.nl. Privacy verzekerd en indien gewenst zal ik hen van een andere identiteit voorzien. Zij behoren tot een minuscule minderheidsgroep en hoewel ik ze niet kan verzekeren dat ze net zoveel aandacht krijgen als de wekelijks van identiteit wisselende Eritrese transpangender met een neushoornfetisjisme die net als ontelbare andere intersectionele slachtoffers zijn/haar/hun verhaal in Amsterdam mocht(en) komen doen, zal ik mijn uiterste best doen om de schijnwerpers der publiciteit ook op hun probleem te richten.



You are included!

Vergeet dat nooit!

In dat 1Vandaag-verhaal werd een jonge Turkse met een op het oog toch vrij eenvoudige naam geïnterviewd die vanzelfsprekend over ’een stukje wederzijds respect’ repte, gevolgd door zo’n onuitroeibare sociaal psycholoog die deze woorden liet noteren: „Je naam is een belangrijk onderdeel van je identiteit. Namen hebben een culturele en persoonlijke waarde en als ze regelmatig verkeerd worden uitgesproken, kunnen mensen het gevoel hebben dat hun hele identiteit en erfgoed wordt genegeerd of verwaarloosd.”

Hoeklend noemen de Engelstaligen mij, en de Fransoos zegt Ooklân. Doet dat mijn wereld instorten? Eeehh… nee. Ik drink momenteel niet, maar toen ik de draai die deze sociaal psycholoog aan het begrip identiteitscrisis gaf tot mij had genomen kon ik de neiging om ter verdoving een hele fles Tullamore Dew naar binnen te klokken nauwelijks weerstaan.

Gelukkig herinnerde ik mij bijtijds een conversatie met staatssecretaris Media & Cultuur Gunay Uslu, eveneens van Turkse komaf, waarbij ik haar vroeg of er nu een umlaut boven de u van haar voornaam moest of niet. „Het maakt niet uit, joh!” riep zij vrolijk. Dat hielp. Toen wilde ik weliswaar óók een borrel, maar alleen samen met haar, om te vieren dat er toch nog normale mensen bestaan. Maar dat ging natuurlijk weer niet door.

Zal ik Ronald Reagan er óók nog even bij slepen?

Wat Frenske kan, kan ik ook!

In 1984 bevond ik mij in Ballyporeen, co. Tipperary, Ierland. De voorouders van de toenmalige Amerikaanse president kwamen er vandaan, hij zou het gehucht om die reden een bezoek brengen en ik ging er alvast naartoe voor een voorverhaal.

En wat stond er op de grafsteen van opa?

Regan.

Ik had niet de indruk dat mr. President er erg onder leed.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/13...e-is-genoteerd

Zo’n vrouw kluift niet: die is genoteerd

Zo’n vrouw kluift niet. Het zal vast ook wel met mijn verdorven geest van doen hebben, maar dat zinnetje bewaar ik dus voor eeuwig. Volgens zijn weduwnaar Wim Nijkamp sprak Joop Braakhekke de woorden uit tegen het personeel van Le Garage toen special guest Joan Collins een kip kreeg geserveerd die niet was ontbeend. „Zo’n vrouw kluift niet”, stelde Joop voordat La Grande Dame zelf kon reageren vast. De kip ging retour keuken om daar van haar botten te worden ontdaan.


Joan blij.

Ik nu ook blij.

Hij kon namelijk worden genoteerd.

Jazeker, ik heb daar een speciaal notitieboekje voor. Nou ja, ik heb er voorzichtig geschat 500 notitieboekjes voor, waaraan een groot deel van de boekenkast in mijn werkkamer is opgeofferd. Ze zijn in 99% van de gevallen maagdelijk wit en gedurende de afgelopen 45 jaar in alle hoeken van deze planeet door mij aangeschaft onder invloed van een ongevaarlijke, maar wel structurele dwangstoornis. Waar ik ook verkeer, zodra er ergens een notitieboek of -blok (soort en maat doen er niet toe) wordt aangeboden, koop ik het. Het is een zinloze tic. En in een van die boekjes schrijf ik dus al bijna een halve eeuw Nederlandstalige uitspraken op die voor mij de moeite waard zijn.

Zinnetje


Deze van mijn vader, bijvoorbeeld: „Wie mij nog nuchter wil spreken moet zich haasten.”

Deze van een vriend van hem, ’s avonds laat in de kroeg: „Ik wou dat ik naar huis wou.”

Of deze van Henny Cruijff, de broer van: „Meneer Kanniks en meneer Durftniks spannen altijd samen tegen meneer Kanwat.”

Sinds vrijdag is daar „Zo’n vrouw kluift niet” aan toegevoegd.

Ik las het zinnetje in het fraaie, bij mij tot melancholische bespiegelingen leidende in memoriam, door ervaringsdeskundige Corrie Verkerk in de T gepubliceerd, van het helaas aan een faillissement ten prooi gevallen restaurant Le Garage in de Amsterdamse Ruysdaelstraat, dat in zijn hoogtijdagen trouwens, toen Joop er nog was, alleen door de outer circle Le Garage werd genoemd.

Statement


Wie ook maar een beetje meetelde in het BN’ers-circuit ging niet in Le Garage dineren, maar bij Joop. Waar eet je vanavond? Bij Joop. Dat volstond en daarmee leverde je meteen ook een maatschappelijk statement af: ik hoor erbij. En dan zat je soms zomaar naast Conny Breukhoven, Freddy Heineken of Theo Hiddema (laatstgenoemde bleef Le Garage frequenteren toen Erwin Walthaus de zaak na het overlijden van Joop Braakhekke, alweer zeven jaar geleden, overnam).

Zo’n vrouw kluift niet. Niet dat ik tot Joops meest intieme kring behoorde, maar ik ben wel dusdanig op de hoogte van de wijze waarop hij zijn privéleven inrichtte dat ik mij de conclusie meen te kunnen veroorloven dat die woorden niet erotisch waren getint. De kluivende vrouw was voor Joop Braakhekke een vrouw die aan tafel vlees met haar vingers en gebit, dus zonder mes en vork, van zijn botten zat te ontdoen.

Deze jongen kluift wel.

Ik reken erop dat het binnenkort toch weer bij Le Garage kan.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/15...-ambitie-tonen

DE KWESTIE: GROTE SPORTEVENEMENTEN
’Nederland moet lef en ambitie tonen’


— Zonder steun van de overheid lukt het niet om grote mondiale sportevenementen naar Nederland te halen, betoogt sportmarketeer Chris Woerts

In Nederland zijn we altijd goed om baanbrekende initiatieven direct neer te sabelen en te bekritiseren. Maar als het gaat om de aankoop van een eeuwenoud schilderij worden besluiten in een handomdraai genomen. Neem de aanschaf van het tweeluik Marten Soolmans en Oopjen Coppert in 2015. Op initiatief van Alexander Pechthold voor een bedrag van 80 miljoen euro via een ondoorzichtige spoedprocedure door de Tweede Kamer geloodst. En recent nog de aankoop van een ander schilderij van Rembrandt: voor 175 miljoen euro gekocht voor het Rijksmuseum met vanuit het Rijk een bijdrage van 150 miljoen euro. Op een namiddag beslist in een achterkamertje door mensen die met dedain neerkijken op volksvermaak zoals sport.

Chris Woerts


Werden beslissingen over het binnenhalen van mooie en grote sportevenementen maar net zo soepel genomen als die over het kopen van een schilderij. Cultureel erfgoed hoor je dan, maar breng je daar een hele natie mee op de been?

Zonder steun van de overheid lukt het niet om grote mondiale sportevenementen naar Nederland te halen. Het is te danken aan de handelsgeest van sportminnende ondernemers als die van House of Sports, Tribe, TEAM TOC en TIG Sports dat er de laatste jaren überhaupt grote evenementen in Nederland hebben plaatsgevonden. Vaak voor eigen rekening en risico, met slechts (zeer) beperkte steun vanuit de overheid. Al zitten veel van die overheidsbestuurders dan weer wel op de eerste rang...

Grote mondiale evenementen die zonder hulp van de overheid onhaalbaar zijn, gaan daarentegen aan onze neus voorbij. Olympische Spelen? Vergeet het. Een WK voetbal voor mannen? Vergeet het. Een WK atletiek? No Way.

En het WK vrouwenvoetbal dan? Ja, maar dan wel met hulp van Duitsland en België, en qua organisatie, investering en impact natuurlijk niet te vergelijken met het WK voor mannen.

Hoe komt het toch dat Nederland op dit podium een zeer bescheiden rol speelt? De kosten zijn meestal de grootste bottleneck. Tegenstanders groeperen zich altijd direct. Zoals Saar Boerlage, die er in slaagde om met haar wereldvreemde medestanders de Amsterdamse kandidatuur voor de Olympische Spelen van 1992 de nek om te draaien. En naar welke stad gingen die Spelen? Juist, Barcelona. De rest is geschiedenis. Barcelona paste zijn infrastructuur aan en herbouwde het imago van toeristisch trekpleister waar tot op de dag van vandaag van wordt geprofiteerd.

En wat te denken van de Olympische Spelen in Londen of die van volgend jaar in Parijs. Dat was en wordt een geweldig evenement. In die steden toonden ze lef en visie, en hadden ze lak aan linkse elitaire activisten. Er zijn altijd wel duizend excuses en redenen om iets NIET te doen, maar als bestuurder moet je juist die ene reden vinden om het WEL te doen. En niet luisteren naar de kleine minderheid uit de grachtengordel met invloed op politiek en media.

Sport zet een stad of land op de kaart, het helpt bij het realiseren van ingewikkelde architectonische en infrastructurele projecten. Sport is de nieuwe kerk waar je samenkomt. Het werkt als een katalysator voor vernieuwing en verbinding.

Sport zorgt voor trots en saamhorigheid. En voor plezier in met oranje versierde straten. Maar we laten grote evenementen liever over aan landen met meer lef en ambitie. Dan hoeven we er in Nederland ook niet over na te denken. Wij kopen liever een schilderij, dat hang je op en klaar is Kees. Zonder gedoe.

Chris Woerts is sportmarketeer

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/28...ranverbranders

Column Afshin Ellian
Islamisten zijn de echte koranverbranders

Beschaafde mensen verbranden geen boeken. Openbare boekverbranding is een extremistische daad. Sjiitische en soennitische fundamentalisten achten de koran zo heilig dat ze daarvoor bereid zijn andere mensen om het leven te brengen. In werkelijkheid hebben deze islamitische fundamentalisten de voorbije decennia de meeste koran-exemplaren verbrand.


Is dat echt zo? Zie hier een paar voorbeelden:

Op 15 juni 2017 pleegde een islamitische terreurgroep in de Al-Zahra moskee in Kabul een zelfmoordaanslag tijdens de ramadan, terwijl de sjiieten met de korans in hun handen vierden dat ooit in de ramadan de koran aan Mohammed verscheen. Daarbij verbrandden ze tientallen korans.

In de moskee Bagher-al-Ulum in Kabul werd op 21 november 2016 een zelfmoordaanslag gepleegd door de Taliban. Vuur spaarde de korans niet.

De Afghaanse tak van de Islamitische Staat claimde de zelfmoordaanslag op een moskee in Kandahar op 15 oktober 2021. Ook daar zijn alle korans verbrand.

Tussen 2004 en nu werden in Irak talloze aanslagen gepleegd op soennitische en sjiitische moskeeën. En omdat ze niet als een neutraal terrein worden beschouwd, werd in en om de moskeeën gevochten: de korans gingen in vlammen op.

De historische al-Nuri moskee in de Iraakse stad Mosoel, waar in 2014 de kalief van de IS zich bekendmaakte, werd uiteindelijk met de grond gelijk gemaakt. De korans verdwenen ook daar in as en stof.

Bekeerling


Ik zou de hele krant vol kunnen schrijven met namen van islamitische instellingen die ondanks de aanwezigheid van honderden exemplaren van de koran, werden aangevallen. Hebt u ooit een boze menigte in Den Haag of Istanbul gezien, die massaal gaat demonstreren tegen deze koranverbranders, namelijk de islamitische fundamentalisten? Dat deden en doen ze niet. Als koranverbranding een normale zaak is, wanneer het door de islamitische strijders zelf gebeurt, waarom zijn ze dan boos wanneer een gevluchte christen uit Irak of een Nederlander een koran verbrandt?

Nieuwsuur had afgelopen vrijdag naar aanleiding van het verscheuren van een koran door Pegida-voorman Edwin Wagensveld een interview met de Nederlandse bekeerling Nourdeen Wildeman. Wildeman is ooit bekeerd tot de fundamentalistische islam. Hij vindt dat koranverbranding niks te maken heeft met de vrijheid van meningsuiting, omdat daarbij geen discussie of argumentatie plaatsvindt.

De presentator van Nieuwsuur, Jeroen Wollaars, presenteerde het alsof het om een gesprek met een deskundige of een gewone moslim gaat. Dat zou hij niet hebben gedaan met een westerse fundamentalist of extremist. Rechtsom of linksom zou Wollaars de kijkers van Nieuwsuur in alle andere gevallen hebben meegegeven dat de geïnterviewde geen normale figuur is. Dat doen ze niet met een islamitische fundamentalist. Daardoor ontstaat de schijn dat Nieuwsuur sympathie heeft voor het betoog van de geïnterviewde.

Vrijheid van meningsuiting


Wollaars mag Nieuwsuur presenteren dankzij de vrijheid van meningsuiting, die ook persvrijheid, academische vrijheid en vrijheid van kunstzinnige en niet-kunstzinnige expressie omvat. Koranverbranding valt, net als het verbranden van een foto van een politicus, onder de politieke vrijheid van expressie.

Deze formulering van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in het Handyside-arrest (1976) is nog steeds maatgevend: ‘De vrijheid van meningsuiting vormt een van de wezenlijke grondslagen van een democratische samenleving, een van de basisvoorwaarden voor haar vooruitgang en voor de ontwikkeling van ieder mens. Zij is niet alleen van toepassing op ’informatie’ of ’ideeën’ die gunstig worden ontvangen of als niet aanstootgevend worden beschouwd dan wel met onverschilligheid worden bezien, maar ook op die uitingen die de staat of enig deel van de bevolking beledigen, shockeren of verontrusten. Dat zijn de eisen van pluralisme, tolerantie en ruimheid van geest zonder welke er geen democratische samenleving kan bestaan.’

Die vrijheid geldt niet alleen voor de geestverwanten van Nieuwsuur, maar vooral voor wie of wat zij verwerpelijk vinden.

Kritiek op islam


Wollaars had aan Wildeman moeten vragen wat hij eigenlijk vond van de gewelddadige protesten inzake de koranverbranding. Bovendien had hij hem moeten vragen of het volgens zijn wereldbeeld is toegestaan om cartoons over Mohammed of de koran te publiceren. Wollaars en ik weten wat zijn antwoord is: nee. Hiermee zou Wollaars de kijkers kunnen laten zien dat het niet alleen om koranverbranding, maar om het verbieden van de kritiek op de islam gaat.


Wellicht beseft Wollaars niet dat wanneer met ideologische mitsen en maren de vrijheid wordt ingeperkt, ooit ook zijn vrijheid met hetzelfde mechanisme ingeperkt zou kunnen worden. Vrijheid en gelijkheid omvatten ook lelijke en verwerpelijke uitingen.

Islamisten zijn de echte koranverbranders.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...evolkingsgroei

Column Jan Latten
Dichtstbevolkte regio’s wacht opstopping door enorme bevolkingsgroei

Bent u ook zo blij weer thuis te zijn? Nergens fijner dan in je vertrouwde omgeving. Maar klopt dat wel? Er verschijnen regelmatig onderzoeken waar de mooiste huizen staan, waar je veel kunt verdienen of waar de gelukkigste mensen wonen.


Zo publiceerde het CBS onlangs een hitlijst van de beste en slechtste regio’s om te wonen. De drie Friese regio’s blijken de toppers van Nederland als het gaat om kwaliteit van leven. Daarbij ligt de nadruk op andere kwaliteiten dan economische. Denk aan sociale contacten, natuur, afstand tot een sportterrein of tevredenheid met de woonomgeving Indicatoren brede welvaart (cbs.nl).

Het economisch productievere Groot-Rijnmond zit juist in de achterste gelederen als het gaat om het goede leven.

De boodschap is duidelijk: de kans op een prettig leven draait zeker niet alleen om de economische kracht van de regio waar je woont.

De Friese regio’s zijn dan misschien geen economische toppers maar bieden blijkbaar veel ’Brede Welvaart’, zeg maar veel van ’het goede leven’. Buiten wonen is zo gek nog niet zou je denken, toch zullen maar weinig Nederlanders in de Friese topregio’s gaan wonen.

Uittocht jonge strevers


Integendeel, de Friese regio’s zien al decennialang jongeren wegtrekken. Dat is het lot van dunbevolkte gebieden waar het leven best goed kan zijn maar waar weinig te verdienen valt. Blijkbaar biedt ’Brede Welvaart’ te weinig om te blijven.

Als je vertrouwen in je buren hebt maar weinig kans maakt op een goedbetaalde baan verhuis je naar een plek waar je in het leven vooruitkomt.

Voor jongeren in een kennissamenleving tellen diploma’s. Dat betekent verhuizen richting grote stad of Randstad. En ook de vakman die net iets meer wil verdienen zoekt het verderop. Jonge mensen zeggen hun geboortedorp vaarwel ook al is het leven er goed, ouderen blijven achter en zien voorzieningen afbrokkelen.

De jonge strevers uit Friesland en vanuit andere plekken waar ’het leven goed is’ zijn verhuisd naar de Randstad en andere economisch aantrekkelijke regio’s.

Hoge kwaliteit van leven, weinig inwoners


Ook de komende jaren zullen dunbevolkte regio’s met weinig economische kracht – zoals de Friese topregio’s – nauwelijks groeien. De jeugd heeft weinig reden om te blijven en vanuit de Randstad komen er te weinig belangstellenden om dat te compenseren.

Voor andere dunbevolkte regio’s in Groningen of Drenthe geldt hetzelfde. Geen wonder dat van de 900.000 nieuwbouwwoningen die Hugo de Jonge voor de komende jaren heeft gepland er maar 17.500 voor Friesland zijn bedoeld, bovendien moet een deel daarvan te slopen panden vervangen.

Als Nederland er de komende tien jaar tijd één miljoen inwoners bij krijgt, zullen die dus niet in de regio’s van ’het goede leven’ gaan wonen. Juist de dichtstbevolkte regio’s krijgen te maken met een exorbitante bevolkingsgroei. De aanwas zal klonteren in en rond de al bestaande metropoolregio’s.

En je raadt het misschien al: vooral regio’s als Groot-Rijnmond – die nu al niet al te best scoren op de Brede Welvaartsladder – krijgen te maken met een groei-explosie. Ondanks de lage score van Groot-Rijnmond zullen daar over tien jaar 100.000 mensen meer wonen dan nu.

Dat zal niet alleen daar maar ook in andere dichtbevolkte regio’s leiden tot extra woningtekorten, drukte, veel nieuwkomers uit binnen- en buitenland en congestie.

Van ’Brede Welvaart’ alleen kun je niet leven


Droom je van buiten wonen in Friesland maar woon je in de Randstad? Dan zal dat voor de meesten wel zo blijven. Een regio met een sterke economie is nu eenmaal een trekker ondanks duurdere huizen en congestie.

Een regio zonder economische kracht mist iets. Blijkbaar zijn sociale contacten, vertrouwen in anderen en andere zaken niet voldoende om er te wonen. En ik begrijp het wel: van ’Brede Welvaart’ alleen kun je niet leven.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/17...2-blokkeerders

Heb mededogen met de A12-blokkeerders

Heb mededogen op de A12, collega’s. Dat is wat ik jullie voor zaterdag 9 september 2023 verzoek. Het is in dit land een goede gewoonte journalistieke terughoudendheid te betrachten wanneer er verslag dient te worden gedaan van ontwikkelingen waarin gestoorde mensen de hoofdrol opeisen (voorbeeld: de manier waarop over terreuraanslagen door ’verwarde’ mannen wordt bericht). Doe dat ditmaal ook, svp.


Bekijk je de zaak puur vanuit een behandelaarsperspectief, dan zou je eigenlijk helemáál geen publicitaire aandacht aan deze Extinction Rebellion-manifestatie moeten besteden. Láát de Caricejes, de Siegertjes, de Hannahtjes, de Bénédictejes en al die andere over een ’fundamenteel democratisch tekort’ klagende XR-patiënten (ons klimaatfonds: 35 miljard, nota bene) zichzelf lekker aan het asfalt vastplakken. Láát ze de boel maar blokkeren. En meld er vervolgens niets over.

Bij totaal negeren van hun actie zouden deze arme mensen uiteindelijk pas echt gebaat zijn. Maar hee, ik loop al dik een halve eeuw mee in dit vak en begrijp daarom als geen ander dat je dat niet van journalisten kunt vragen. Mijn advies, derhalve: dertig seconden bij het Journaal en een eenkolommertje op pagina 7, maar dan wél inclusief een reactie van een psycholoog of psychiater die het gedrag diagnosticeert.

Nee, mevrouw, ik ben geen klimaatontkenner. Ik heb alleen vernomen wat veel van die activisten mankeren. Dat is niet mis. Ze zijn geestelijk ziek. Erger nog, hun kwaal grenst aan psychopathie. Een juffrouw genaamd Christine Brophy – „Ik ben zelf links” – vestigde via het Public-account op Substack de aandacht op een Zwitsers onderzoek waaruit bleek dat ’antagonistisch narcisme en psychopathische neigingen’ vaak ten grondslag liggen aan de linkse agressie die bijvoorbeeld, maar niet uitsluitend, door klimaatactivisten wordt geuit.

Worden zij door empathie gedreven, zoals zij zelf zo graag suggereren? Door onbaatzuchtigheid, door maatschappelijke zorgen? Nee. Achter hun motieven gaan vaak ’duistere motieven van narcisme schuil’, aldus Brophy. Vooral hun hang naar slachtofferschap en hun daarmee verbonden egocentrisme is van belang. Tegenspraak wordt niet geduld. En daar vloeit weer hun verlangen naar autoritarisme uit voort, oftewel hun wens tot het muilkorven van de oppositie.

Antagonistisch narcisme en psychopathische neigingen!

Toe maar!

Brophy’s artikel maakt veel duidelijk, óók over het gedrag van degenen die het woordvoerderschap van alles wat in die kringen niet als (dom)rechts wordt beschouwd op zich hebben genomen. Dat schelden? Dat tieren? Het is verklaard. Ik noem vier eigenschappen van de antagonistische narcist: „1. Extremer en meer dan de openlijke narcist gericht op rivaliteit en competitie. 2. Structurele drang om in het middelpunt van de belangstelling te staan. 3. Arrogant en egoïstisch. 4. Uitbuiten van mensen voor eigen gewin, omdat hij vindt dat hij daar recht op heeft.”

https://www.ad.nl/commentaar/esmah-l...zijn~a68b22d7/


Esmah Lahlah. © Dolph CantrijnEsmah Lahlah is al vijf jaar wethouder en die heet dan onervaren te zijn?


De nummer 2 van PvdA/GroenLinks heeft juist bij uitstek de ervaring die de landelijke politiek goed kan gebruiken, schrijft Hans Nijenhuis in dit commentaar.

Je zult maar gepromoveerd zijn in de rechtsgeleerdheid. Gevraagd worden om wethouder te zijn in Tilburg terwijl je geen partijlid bent. Als je dat later alsnog wordt, maken ze je al snel lijsttrekker. En vervolgens win je de verkiezingen. Je krijgt ook nog de titel ‘Beste lokale bestuurder van het jaar’. Je bent 43 en jouw partij zet je op de tweede plek op de kandidatenlijst van de landelijke verkiezingen… en dan heet je ineens onervaren en onbekend te zijn! Een onervaren ‘natuurtalent’ lees en hoor je over de nummer twee van PvdA/GroenLinks, Esmah Lahlah. Dat zij een natuurtalent is heeft ze inmiddels wel bewezen. Juist dat ‘onervaren’ is een mening.

Want is iemand die vijf jaar wethouder is in een stad met 227.000 inwoners onervaren? Een wethouder moet lastige beslissingen nemen. Over veel geld. Over veel mensen. Een ambtelijk apparaat kunnen inzetten. Je moet het de meeste Kamerleden nog zien doen. Onervaren - over Dilan Yeşilgöz werd dat niet gezegd toen zij als raadslid naar de landelijke politiek overstapte. En Lodewijk Asscher werd juist geprezen om zijn lokale ervaring. Maar ja, die kwamen allebei uit Amsterdam. Als je daar in De Balie verschijnt, ben je al heel wat. Tilburg is ook geen makkelijke stad voor een bestuurder. In het Brabants Dagblad van zaterdag wordt Esmah Lahlah alom geprezen als wethouder ‘die de afgelopen jaren zoveel voor de stad heeft betekend’. Een bestuurder die al hard aan bestaanszekerheid werkte lang voordat partijen dat nu in hun programma’s zetten. ,,Ze weigerde gewoon ondermaats te presteren”, zo betreurt de lokale columnist haar vertrek.

Onbekend? Of we iemand kennen zegt behalve iets over de persoon ook iets over onszelf. Hebben we wel goed om ons heen gekeken? Het is net als bij die lijstjes ‘machtigste’ vrouwen: daar zie je vaak mensen terug die het in de media goed doen. Terwijl verschillende grote Nederlandse bedrijven uiterst machtige vrouwen in de top hebben. Die komen niet met hun kop op tv, maar staan wel met hun poten in de klei. Kandidaten met een ándere dan Haagse ervaring, zoals Esmah Lahlah, daar kan de landspolitiek alleen maar van leren.

https://www.ad.nl/show/dat-jeroen-sn...-dag~ad0ddd5f/



PREMIUMAngela de Jong. © Shody CaremanDat Jeroen Snel prinses Alexia ‘een beetje chagrijnig’ vond, was het eufemisme van de dag


ANGELA KIJKT TVPrinsjesdag 2023 kende maar één ster: prinses Alexia. De boomers buitelden over elkaar heen met hun meningen over een 18-jarig meisje, zag Angela de Jong.

Het was weer een briljant filmpje van Arjen Lubach: het zogenaamde TikTok-verslag van Alexia over haar eerste Prinsjesdag. Alles klopte. Het verveelde, studentikoze toontje waarmee ze alles aan elkaar praatte. Het gebruik van pseudo-hippe termen als ‘moeilijk accuraat’ en ‘per usual’. En natuurlijk ontbraken de plaagstootjes naar Willem-Alexander niet. Zijn vermeende domheid blijft het favoriete onderwerp van satirici. Alexia: ,,Pap, denk je weleens aan het Romeinse Rijk?’’ De koning: ,,Hoe rijk is die dan?’’

Het filmpje was het hoogtepunt van een uiterst moeizame Prinsjesdag. Normaal is het een feestelijke dag die begint met gezellig gekwebbel over koetsen, hoedjes en jurken en eindigt met een paar aardige politieke interviews aan de talkshowtafel. Maar met Carola Schouten bij Khalid & Sophie, Karien van Gennip bij Nieuwsuur, Sigrid Kaag bij Humberto en het gelegenheidsduo Mirjam Bikker (ChristenUnie) en Jesse Klaver (GroenLinks-PvdA) bij Op1 wilde het nergens echt spannend worden. Mark Rutte kwam daar trouwens ook nog even langs. Die trok gekke bekken in de camera van razende verslaggever Thomas van Groningen. Pas op, de premier is los. Dat wordt nog wat, de komende weken tot aan de verkiezingen.

Maar gelukkig was daar Alexia. Niet alleen de redding van het koningshuis dat sinds de coronacrisis imagotechnisch in de touwen hangt, maar ook van de tv-avond. Overal werd haar eerste Prinsjesdag uit-ge-breid geëvalueerd. Van het bloemstukje in haar haren (geleend van moeder Máxima, maar wel vermaakt, wist Josine Droogendijk bij Tijd voor Max) tot De Jurk die ‘net te strak om de hammen spande’, aldus Arno Kantelberg een paar uur later bij Humberto. Johan Derksen noemde het beestje in Vandaag Inside gewoon bij zijn naam: de prinses heeft een lekker kontje.

Jeroen Snel van RTL Boulevard had gezien dat Alexia het tijdens de balkonscène niet meer naar haar zin had. Lieverd Jeroen wilde de RVD én de Oranjes natuurlijk niet boos maken, dus hield hij het erop dat ze ‘een beetje chagrijnig’ keek, ‘als ik dat mag zeggen’. Dat was het eufemisme van de dag. Alexia keek strontchagrijnig. Welke 18-jarige zou dat niet doen als ze minutenlang naast haar ouders moest gaan staan zwaaien naar mensen die haar hele familie uitfluiten.

Het is jammer dat Lubach zijn show altijd al aan het begin van de avond opneemt. Wat betekent dat hij in zijn fictieve TikTok-filmpje van Alexia niks kon met het meningencircus in Boulevard en in de talkshows. Terwijl ik het de prinses, ook al was ze het dan niet echt, juist zo gunde om hooghartig naar al die boomers met hun mening over haar te kijken en dan het vernietigende laatste woord te hebben. Of om gewoon te volstaan met een veelzeggende oogrol op het moment dat Johan Derksen over haar derrière begon.



De Oranjes werden uitgefloten tijdens de traditionele balkonscène op Paleis Noordeinde (video):


00:45
Fluitconcert tijdens eerste Prinsjesdag voor Alexia

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/67...ikers-verlagen

Wat je nu wél zou moeten doen: de enorm gestegen energieprijs voor eindgebruikers verlagen

Naar aanleiding van een verhoor met Henk Kamp vorige week over de toeslagenaffaire meldde hoogleraar Bert van den Braak, kenner van de parlementaire geschiedenis, het volgende: ’Zonder Kamp of wie dan ook vrij te willen pleiten, breng ik toch nog maar eens in de herinnering dat de Wet aanpak fraude toeslagen en fiscaliteit in 2013 in beide Kamers met algemene stemmen werd aangenomen. Alle partijen, van links tot rechts, waren VOOR.’


Dat is feitelijk juist. Toch is er meer over te zeggen. De systematiek van toeslagen waar deze ellende uit voortkomt, is verzonnen door het wetenschappelijk bureau van het CDA ten tijde van de kabinetten Kok, toen het CDA in de oppositie zat. Er is altijd kritiek op geweest.

Het grappige is dat die kritiek bijvoorbeeld van mijzelf kwam, maar dat ik dat was vergeten. Daar kwam ik op een onverwachte manier achter. De notulen van de ministerraad zijn heilig, en lekken is zelfs strafbaar. Toch komen ze bij hoge uitzondering met toestemming naar buiten. Dat gebeurde vrij recent, in 2021. Ik was lang en breed uit de politiek, en werkzaam in de biotechnologie waar ik nu vaccins tegen kanker ontwikkel.

Ik kreeg een WhatsApp-berichtje van toenmalig minister Wouter Koolmees. Die had ik eerder leren kennen als woordvoerder financiën in de Tweede Kamer, en ik kon het altijd goed met hem vinden. Hij attendeerde me erop dat er in het kader van het onderzoek naar de toeslagenaffaire was besloten om éénmalig notulen openbaar te maken, en dat ik daarin voorkwam met een waarschuwing tegen toeslagen. Hij klapte hiermee niet uit de school, de notulen waren officieel openbaar gemaakt.

Notulen


De opmerking van prof Van der Braak was nu aanleiding om dit na te zoeken. Gelukkig is er een keurig georganiseerde site Rijksoverheid.nl. Als je googelt op ’ministerraad notulen toeslagenaffaire’ stuit je netjes op de notulen van ministerraden uit 2019. Die zijn heel interessant en goed leesbaar (complimenten aan de toenmalige secretaris Marianne Hordijk).

Onder de kop ’aankondiging instelling adviescommissie toeslagen Belastingdienst’ begint staatssecretaris Snel die ’memoreert dat bij de Belastingdienst uitvoeringsproblemen aan het licht zijn gekomen bij de uitgifte van toeslagen. Dat onderwerp kan op grote belangstelling van de Tweede Kamer rekenen en leidt dan ook tot een voortdurende discussie over de wijze waarop de Belastingdienst zich opstelt bij het vorderen van te veel betaalde toeslagen. Spreker stelt dat de instelling van een adviescommissie ertoe moet leiden dat rechterlijke uitspraken en uitspraken van de Raad van State kunnen worden ingepast in de uitvoering. Voor de adviescommissie wordt thans gezocht naar een gezaghebbend voorzitter. Geconstateerd zij dat de Belastingdienst in enkele gevallen wat hoekig omgaat met de uitbetaling ervan en later eventueel terugvorderen van toeslagen.’ (Mooi eufemisme voor de toeslagenaffaire: ’Wat hoekig omgaat’.)

Een volgend agendapunt (’belangrijke zaken die in de Tweede en/of Eerste Kamer aan de orde zijn geweest’): ’Mondelinge vraag naar etnisch profileren door de Belastingdienst’. ’De minister-president informeert of het etnisch profileren ook onderdeel vormt van het door de staatssecretaris aangekondigde brede onderzoek. Staatssecretaris Snel antwoordt dat de term etnisch profileren niet door de Belastingdienst wordt gehanteerd, maar in plaats daarvan wordt dit het gebruik van de tweede nationaliteit genoemd.’ Verderop in het stuk de passage: ’Minister Koolmees wijst erop dat de toenmalige minister Plasterk reeds in 2013 sprak over de ’rondpompmachine’ van toeslagen.’ Dat was tijdens een vragenuurtje waarin toenmalig Kamerlid Koolmees van mij antwoord kreeg op zijn mondelinge vragen.

Ik was niet de eerste die met deze aanduiding zorg uitsprak over toeslagen. Veel eerder, tijdens het kabinet-Kok II, was er na het aftreden van minister Bram Peper een banencarrousel op gang gekomen die ertoe leidde dat het jonge talent Wouter Bos aantrad als staatssecretaris Financiën. Bos begon direct met het aftuigen van wat hij kritisch noemde de ’fiscale kerstboom’ (de ’ont-Bossing’) en keerde zich tegen voorstellen van de CDA-Kamerfractie om een stelsel van toeslagen in te voeren.

Fiscale kerstboom


Kortom: er is meermaals gewezen op de nadelen van toeslagen als instrument om problemen op te lossen: rondpompen van toeslagen, fiscale kerstboom. Die bezwaren spitsten zich niet toe op etnisch profileren, waar het kabinet-Rutte III op gevallen is, maar deze excessen zijn wel het gevolg van de keuze om de Belastingdienst taken te geven die verder gaan dan het gewone innen van belastingen om de collectieve uitgaven mee te dekken. Dat enorme rondpompen leidt altijd tot ellende in de uitvoering.

Die les zou eindelijk getrokken moeten zijn. Wat je nu wél zou moeten doen: de enorm gestegen energieprijs voor eindgebruikers verlagen. Dat kan prima, want die bestaat grotendeels uit belasting. Je moet niet energietoeslagen gaan rondpompen. Het argument voor toeslagen is altijd dat het geld dan gerichter kan worden ingezet, maar dat is precies ook waarom het altijd misgaat. Dus hierbij de waarschuwing tegen energietoeslagen: die kan worden bewaard tot de volgende parlementaire enquête over de energietoeslagenaffaire.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/12...aar-een-mening

Column Marianne Zwagerman
Armoede is geen feit, maar een mening

Beeldvorming is een fascinerend ding. Nu politici met stikstof- en klimaatgedram geen zetels meer kunnen winnen, hebben ze een nieuwe lovebaby: de arme mens. Wie de algemene politieke beschouwingen in de Tweede Kamer deze week volgde, zou denken dat Nederland is veranderd in een vuilnisbelt waar tandeloze zwervers met elkaar op de vuist gaan, in de rij voor een geplunderde voedselbank.


Er is in Nederland minder armoede dan ooit en toch gaat het in de prille verkiezingscampagne nergens anders over. Armoede is in de politiek mode, terwijl het percentage ’arme’ inwoners van ons gave landje sinds de jaren 90 bijna halveerde, van weinig naar bijna niks.

Armoede is ook nog eens geen feit, maar een mening. Een lastig vast te stellen fenomeen dat zelfs de planbureaus maar moeilijk kunnen vatten. Ze hebben lange zinnen vol begrippen als referentiebudget, grensbedrag en sociale participatie nodig om een definitie te fabriceren.

Netflix


Het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) kwam tot de formulering dat ’mensen arm zijn wanneer ze gedurende langere tijd niet de middelen hebben voor de goederen en voorzieningen die in hun samenleving als minimaal noodzakelijk gelden’. Onze door en door verwende samenleving vindt nogal wat noodzakelijk tegenwoordig – iPhones, Netflix, thuisbezorgde maaltijden – wat er in de jaren 90 nog helemaal niet was. Zo beschouwd is het een wonder dat er nu minder mensen ’arm’ zijn dan toen.

Bovendien is de helft van de armoede geïmporteerd. Vijftig procent van de ’arme’ mensen in Nederland is migrant. Het is maar de vraag of hun armoede (volgens de Nederlandse definitie) niet een enorme rijkdom is, afgemeten aan wat als noodzakelijk wordt gezien in de samenleving die zij achterlieten.

Dat beaamt het SCP: ’Armoede is afhankelijk van tijd en plaats. Armoede in Nederland is niet te vergelijken met armoede in landen waar hongersnood en droogte heersen. Ook is armoede in het Nederland van nu heel wat anders dan armoede in het Nederland van net na de Tweede Wereldoorlog.’

Spijkerbroek


Maar je hoeft niet eens terug naar de wederopbouwtijd. Het Nibud, dat zich ook rot rekent aan armoede, vindt dat kinderen van nu niet meer in de afdankertjes van hun oudere broertjes of zusjes naar school kunnen. Mijn jongere broertje moest in de jaren 70 nog gewoon de spijkerbroek aan waar mijn oudere broer uit groeide. Mijn moeder naaide dan zo’n gele smiley op de knie, waar een niet te herstellen gat zat.

Zelf was ik op de lagere school een kloon van Dolly Parton, in my coat of many colors my momma made for me. Niet dat wij arm waren, in ons ondernemersgezin kwamen we niets tekort in mijn herinnering. Maar cola en chips was er alleen in het weekend, computers bestonden nog niet en de tv stond bijna altijd uit, want er waren hutten en crossfietsen te bouwen terwijl mama truien breide en kleding naaide voor haar vier kinderen.

Thuisbezorger


Nu komt het niet meer in politici op dat mensen misschien zelf oplossingen kunnen bedenken voor hun luxeproblemen. Dat ze de tering naar de nering kunnen zetten en een jaartje langer met een jas kunnen doen, de kachel een graadje lager kunnen zetten of wat vaker een goedkope maar voedzame bloemkool op tafel kunnen zetten dan de deur open te doen voor de thuisbezorger.

De Tweede Kamer denkt dat Nederland een opvanghuis voor zwakke vogeltjes is, waar weerbaarheid is afgeschaft. Ik telde het even in de notulen van de algemene beschouwingen: de woorden helpen en hulp kwamen 239 keer voor. Dat is pas armoede.

https://www.ad.nl/binnenland/vergete...knel~acda26cf/



PREMIUM© Annabel OosteweeghelVergeten groep? Juist onder VVD-beleid kwamen middeninkomens steeds meer in de knel


COLUMNKitty Herweijer schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt.

Voor wie het nog niet had meegekregen: ‘bestaanszekerheid’ wordt hét thema bij de aanstaande Tweede Kamerverkiezingen. Dat bleek nog eens extra duidelijk uit de Algemene Politieke Beschouwingen van afgelopen dagen. Er ging amper een betoog voorbij zonder dat het onderwerp voorbijkwam.

Woede over bestaanszekerheid is ‘in’ en dat hebben ze ook bij de VVD inmiddels begrepen. Met het jolige ‘bitterballen, lekker hard rijden op de snelweg, gaaf land’-verhaal dat doorgaans door de partij uitgedragen wordt, kom je er niet meer, vandaag de dag. We zijn al een tijdje boos over van alles in Nederland en er is werkelijk níéts wat de Nederlander nóg bozer maakt dan geraakt worden in de portemonnee.

Met een bezorgd gezicht meesurfen op dit volkschagrijn lijkt misschien wat lastig als je het al meer dan een decennium politiek voor het zeggen hebt. Maar dat blijkt voor de VVD gek genoeg keer op keer geen enkel obstakel. Van meehuilen met de wolven hebben ze daar afgelopen jaren namelijk een sport gemaakt.

Is het in om kritiek te hebben op een ‘wereldvreemde elite’ die de connectie met de burger is verloren? Dan begint Rutte zonder ironie af te geven op ‘de witte wijn sippende elite’. Zijn we als samenleving boos over criminaliteit en gebrek aan handhaving? Dan zet de partij die medeverantwoordelijk is voor een tekort aan politiemensen, rechters en andere krachten bij Justitie nog een tandje bij qua spierballentaal. Hard aanpakken!

De partij die al vier kabinetten de beleidslijnen bepaalt, lijkt telkens te worden overvallen door de gevolgen van haar eigen beleid. Het meest recente voorbeeld van die terugkerende gotspe was de bijdrage tijdens de APB van VVD-fractievoorzitter Sophie Hermans. Zij stak een vurig betoog af over burgers met middeninkomens die onder druk staan. Een ‘vergeten groep’, volgens haar, ‘die we niet door het ijs mogen laten zakken’. Vergeten door wie precies, vraag je je al snel af. Juist onder VVD-beleid zijn de middeninkomens steeds meer in de knel gekomen. De VVD strijdt daarmee voor de zoveelste keer tegen een vijand die zich voor een aanzienlijk deel in de spiegel ophoudt.

https://www.ad.nl/show/het-is-sneu-o...elkt~a4101adc/



PREMIUMAngela de Jong. © Shody CaremanHet is sneu om te zien hoe André Hazes z’n verslaving tot de laatste druppel uitmelkt


ANGELA KIJKT TVHet is moeilijk te zeggen wie er zieliger is: André Hazes die zelf naar Shownieuws-roeptoeter Ronald Molendijk belt of hij hem alsjeblieft wil interviewen of Molendijk die daar nog trots op is ook, schrijft Angela de Jong.

Humor op tv is lastig, weten we sinds Hotel Hollandia. Maar gelukkig is daar Shownieuws, dat een onuitputtelijke bron blijft van tv waarbij je als normaal mens in je broek piest van het lachen.

Dinsdagavond was het weer zover: Ronald Molendijk, ooit door zijn vriendje Erland Galjaard in het zadel gehesen als ‘muziekdeskundige’ en sindsdien niet weg te slaan op tv, kondigde trots aan dat hij een interview had gedaan met niemand minder dan André Hazes.

Dan denk je als kijker meteen: goh, Ronald, wat knap, vertel ons eens hoe je dát nou voor elkaar hebt gekregen. En Ronald is natuurlijk de beroerdste niet. Die ging er eens goed voor zitten op zijn kruk. Met een serieus gezicht vertelde hij dat hij ‘af en toe een beetje’ contact heeft met de zanger en dat die op een goed moment - lees: omdat er vrijdag een nieuw album verschijnt en André de kaartjes van zijn Ahoy-concert aan de straatstenen niet kwijtraakt - tegen hem zei: ik wil wel een keer een goed gesprek. ,,En dan bellen ze jou?’’ vroeg Evert Santegoeds sarcastisch.

Ja, dan bellen ze natuurlijk Ronald van Shownieuws. Wie anders? Shownieuws is het opvanghuis voor sterren en sterretjes die door de rest van Nederland worden uitgekotst en Ronald nog net wat meer. Die rolt kritiekloos de rode loper uit. Ook nu werden kosten noch moeite gespaard: het interview vond plaats in een leeg Ahoy - hoe symbolisch - op twee klapstoeltjes die dramatisch tegenover elkaar werden gezet. ,,Ik vond het helemaal te gek. Hij was super openhartig. We hebben anderhalf uur zitten lullen. Ik vond het echt heel mooi.’’ Aldus meesterinterviewer Ronald Molendijk.

Dan denkt u nu natuurlijk, kom maar door met dat super openhartige interview van anderhalf uur. Dat dacht ik ook. Maar er waren welgeteld vier fragmentjes te zien, waarin Dreetje de obligate dingen zei. Hoe blij hij was van zijn verslavingen af te zijn en dat het hem niets uitmaakt dat het publiek hem nu niet meer pruimt. Dat was juist goed, beweerde hij.

De meeste zendtijd ging op aan Ronald die achter de desk van Shownieuws óver het superbijzondere interview vertelde. Wat een geweldige gozer André toch is, hoe fantastisch zijn nieuwe muziek was en hoe hij - Ronald dus - hoopte dat het weer goed kwam tussen broer en zus. Komende dagen zouden er nog veel meer fragmenten van dit mooie gesprek te zien zijn bij Shownieuws. Had hij trouwens al gezegd dat er nog kaarten waren voor het concert en er nieuwe afleveringen van de Hazes-documentaireserie komen waarin André exclusief laat zien hoe diep hij vroeger zat en hoe gelukkig hij nu is?

Toen ik eindelijk uitgelachen was, vroeg ik me af wie er zieliger is: de jonge zanger die zijn verslaving tot de laatste druppel uitmelkt, zoals zijn moeder dat doet met de dood van zijn vader. Of Ronald Molendijk die als een kind zo blij is met een interview waar werkelijk niemand op zit te wachten.

Luister hieronder ook naar de AD Media Podcast. Al onze podcasts vind je op ad.nl/podcasts.

https://www.telegraaf.nl/entertainme...van-de-oranjes

Mark bekijkt het!
Het is de zoveelste keer dat de koning ons deelgenoot maakt van de duistere rol van de Oranjes

Koning Willem-Alexander was geen briljante geschiedenisstudent, maar hij snapt wel hoe belangrijk geschiedenis is om oud zeer te verwerken. Het is jammer dat Willem-Alexander niet geïnterviewd kan worden over de nieuwe onthullingen over het nazi-verleden van zijn opa prins Bernhard.


Met zijn toestemming om het Koninklijk Huisarchief te openen weten we nu zeker dat zijn opa lid was van de partij van Adolf Hitler.

Het is de zoveelste keer dat de koning ons deelgenoot maakt van de duistere rol van de Oranjes. Eerder nam Willem-Alexander in een 4 mei-rede afstand van het afwachtende gedrag van Wilhelmina tijdens de Jodenvervolging. Daarna maakte hij ruiterlijk excuses voor de slavernij en nu gooit hij opa op de brandstapel. Het was een element dat ondersneeuwde in de berichtgeving.

RTL Boulevard besprak de cruciale bijrol van Willem-Alexander niet. Ook in Vandaag Inside kwam het niet ter sprake. Bij Khalid & Sophie mocht historicus Gerard Aalders vertellen dat hij in 1996 al een kopie van de NSDAP-kaart openbaarde en dat Bernhard hem woedend opbelde.

Nieuwsuur sprak met Jan Tromp, de Volkskrant-journalist die vlak voor Bernhards dood negen keer met hem sprak. Tromp bleek een tikkende lakei te zijn geweest. Hij had met de prins gepraat in een kamer met olifantjes, terwijl de doos met de partijkaart een paar deuren verderop lag te verstoffen.

Met het openen van het archief herstelde Willem-Alexander een van de grootste blunders uit zijn leven. Vlak na de verloving met Máxima wees hij de pers op een ingezonden brief die de daden van Jorge Zorreguieta, zijn schoonvader, in de Argentijnse dictatuur moest goedpraten. Die brief bleek geschreven door Jorge Videla, de Argentijnse Hitler. Willem-Alexander werd toen weggehoond als historisch onbenul.

Vandaag mag hij journalisten en politici uitlachen die documenten achterhouden of er niet goed naar zoeken. Stille wraak. Terwijl in Nederland de Bernhard-rel dooretterde, werd er op Curaçao namens de koning een brief voorgelezen om Tula te eren, de verzetsheld die opstond tegen de slavernij. De koning roemde ’zijn moed, zijn leiderschap, zijn verzet tegen mensonterende uitbuiting en de idealen waarmee hij zijn tijd vooruit was’.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/19...ondheid-voorop

Overheid, stel onze gezondheid voorop

Zo langzamerhand wordt steeds meer bekend over de giftige uitstoot van enkele fabrieken in ons land en de gezondheidsrisico’s voor de omwonenden. Zo is onlangs bekend geworden dat IJmuidenaren die in de buurt van de Tata Steel-fabriek wonen, zo’n 2,5 maand eerder overlijden dan wanneer ze op de Veluwe zouden wonen. IJmuidenaren lopen zich al warm om Tata Steel aan te klagen, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik eerder ook rapporten heb gelezen dat bewoners rondom de Tata Steel-fabriek ook meer roken dan gemiddeld; en ja, door roken sterf je ook eerder, dat weet iedereen.


In Dordrecht, ruim honderd kilometer zuidwaarts, zijn bewoners zich aan het voorbereiden op rechtszaken tegen de plaatselijke Chemours-fabriek die met haar PFAS-lozingen ook al decennialang ernstige gezondheidsschade veroorzaakt.

Een ongezonde leefomgeving leidt tot ongezonde bewoners en ongezonde bewoners leiden tot meer zorg en veel meer zorgkosten, die wij dan weer met zijn allen moeten ophoesten via hogere zorgpremies en belastingen. Is dat logisch of zouden we de bedrijven die de gezondheidsschade veroorzaken verantwoordelijk moeten houden voor de kortere levensduur, de ongezonde jaren en extra zorgkosten? Minister Ernst Kuipers zei onlangs ook dat wat hem betreft deze bedrijven de schade aan de gezondheid zouden moeten betalen.

Maar is ’de vervuiler betaalt’ of in dit geval ’de veroorzaker betaalt’ niet te kort door de bocht? De uitstoot van bedrijven als Tata Steel, Chemours en anderen valt namelijk binnen de wettelijke normen die onze overheid heeft vastgesteld. Dus wie is verantwoordelijk? De bedrijven die zich aan de wettelijke normen houden die onze overheid heeft opgelegd, óf de overheid die de normen vaststelt en deze vervolgens nooit meer aanpast? Als ik het objectief bekijk dan zou ik zeggen: de overheid.

Ambitieus


Zijn de wettelijke normen wel ambitieus genoeg? Duurt het niet veel te lang voordat de overheid als gevolg van nieuwe onderzoeken, feiten of meer ambitie de wettelijke normen aanscherpt? Dus wie moeten we verantwoordelijk houden: de bedrijven die binnen de wettelijke normen opereren, of de overheid die de wettelijke normen te lang én te ruim laat voortbestaan en niet op tijd aanscherpt?

Even een ander onderwerp: sigarettenfabrikanten als British American Tobacco Company en Philip Morris produceren en verkopen ook al decennialang sigaretten die qua teer, nicotine en additieven binnen de wettelijke kaders vallen.

Zorgkosten


Maar zowel de sigarettenfabrikanten als onze overheid weten dat het roken van sigaretten heel ongezond is en leidt tot hoge zorgkosten, ongezonde jaren en doden. Volgens het RIVM krijgen ieder jaar 19.000 mensen kanker als gevolg van roken. Bijna 10 procent van onze zorgkosten, zo’n 10 miljard euro, wordt veroorzaakt door rokende medeburgers.

De overheid krijgt natuurlijk ook inkomsten in de vorm van accijns uit tabak. Maar vergeleken met het enorme bedrag aan extra zorgkosten is dat een slechte businesscase, want accijns uit tabak levert slechts zo’n 2 miljard euro per jaar op. Maar nu de vraag: klagen we sigarettenfabrikanten als British American Tobacco Company en Philip Morris aan, die zich houden aan de wettelijke normen, óf onze eigen overheid, die de gezondheid van haar inwoners kennelijk minder belangrijk vindt dan de lobby van de tabaksindustrie en de inkomsten uit accijns?

Er is toch ook zoiets als voortschrijdend inzicht? In de jaren zestig en zeventig werd roken nog niet als ongezond bestempeld, maar inmiddels weten we beter. Laten we eerlijk zijn: als sigaretten dit jaar op de markt zouden komen, zouden ze nooit toegestaan worden.

Toch is onze overheid hardleers, want nu hebben ze ook weer de komst van vapers toegestaan die vooral populair zijn bij jongeren, maar volgens deskundigen net zo ongezond en verslavend zijn als sigaretten. Dan is het toch ongelooflijk dat onze overheid met de kennis van nu vapers toelaat op de markt? Onze slappe bewindspersonen gaan nu onderzoeken of er wellicht accijns geheven kan worden op vapers en of de fruitsmaakjes verboden kunnen worden. Maakt dat vapers minder ongezond? Nee, maar dit typeert onze overheid: zachte heelmeesters met stinkende oplossingen die uitsluitend voor de bühne zijn.

Die zogenaamde rookvrije generatie is zo nog heel ver weg. Ik wil rokers niet dwarszitten, want ik weet hoe lastig het is om te stoppen, maar waarom beschermen we onze jongeren niet? Waarom laten we de rokers zich bijvoorbeeld niet registreren en regelen we vervolgens dat alleen geregistreerde rokers sigaretten en vapers kunnen kopen? Zo werpen we een extra drempel op voor iedereen die aan roken of vapen wil beginnen, waardoor er uiteindelijk steeds minder sigaretten en vapers gekocht zullen worden.

Lobbyisten


Wie kan daartegen zijn? Wie, behalve de lobbyisten die betaald worden door de tabaksindustrie? Nou dan. Het enige dat we nog missen zijn politici die de urgentie voelen om regels op tijd aan te passen en ons aller gezondheid voorop te stellen.

https://www.parool.nl/columns-opinie...bben~bbaf1fab/

‘Die elektrische tractorfietsen voor mannen met een te klein lulletje, hoe treurig wil je het hebben?’

PlusNico Dijkshoorn

Ik sprak de Echte Amsterdammer. Een samenvatting.
“(…) Dertig kilometer per uur in Amsterdam. Ik hoorde het. Heel gevaarlijk. Iedereen die langzamer dan 90 kilometer per uur door de Witte de Withstraat rijdt, leeft 15 jaar korter. Sommige straten in Amsterdam zijn gewoon niet goed voor je volksgezondheid. Ik heb dat met eigen ogen gezien. Scheve Leo, die hebben we een keer op een fiets door de Beethovenstraat laten rijden. Nooit meer goed gekomen. Die studeert opeens.”

“(…) Wat ik leuk vond, was de kermis op het Stadionplein. Kinderen uit de auto flikkeren met allemaal een hand vol guldens en dan met Gekke Rinus in zijn Taunus met 80 kilometer per uur heel hard toeterend om dat plein heen rijden. Je kinderen konden je nog niet bellen. Heerlijk. Die zaten uren lang in de Hully Gully en dan stond ik met 70 kilometer per uur kroketten uit hun hok te trekken bij Febo.”

“(…) Ik vecht al jaren voor een tunnel onder Amsterdam, waar mensen uit Doetinchem of andere steden met een paardenmarkt met 140 doorheen mogen rijden, zodat Amsterdam weer van de Amsterdammers wordt. Die mensen hebben nooit een tram gezien. Die gaan midden op de weg stilstaan. ‘Kijk dan, kijk dan, een voertuig zonder wielen!’ Levensgevaarlijk!”

“(…) Ik vind dertig altijd wel een goed getal, qua verbieden. Schele Ali en ik hadden het er laatst nog over, dat mannen van boven de 30 jaar niet meer op een fiets met tractorwielen zouden mogen zitten. Puur om esthetische redenen, zo zeggen jullie dat toch? Is voor mij sowieso een grens, een volwassene op een fiets. Ik vind: als je een snor krijgt – en dat geldt ook voor vrouwen – stap je niet meer op een fiets. Punt uit.”

“(…) Die elektrische tractorfietsen voor mannen met een te klein lulletje, hoe treurig wil je het hebben? Ze zitten er bij alsof ze op een Harley Davidson zitten, maar het is verdomme een fiets! Een fiets met heel grote, dikke banden. Ze zijn het omgekeerde van een Hell’s Angel. Heb je die koppen wel eens gezien als ze op hun tractorfiets voorbij komen rijden? Alsof ze in deel 4 van Mad Max zitten. Ziet er verdomme niet uit!”

“(…) Er stond er laatst eentje naast me op het pontje naar Noord. Met een leren rugzak over zijn mouwloze spijkerjas heen. Op een fiets! Ik die rugzak opengeritst: zat dus helemaal vol met onbespoten groenten. By the way, dat pontje naar Noord mag van mij trouwens ook langzamer. Kilometertje of twee. Lekker zonder fiets je heel lang verheugen op Noord.”

Nico Dijkshoorn schrijft wekelijks een column voor Het Parool.

Reageren? n.dijkshoorn@parool.nl.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/10...jn-wezen-vormt

Hamas kan geen vrede sluiten omdat oorlog zijn wezen vormt

Terwijl afgelopen zaterdag Palestijnse terroristen bezig waren hele gezinnen in hun eigen huizen en straten te verminken, te verkrachten, te vermoorden, te onthoofden, waren in de westerse wereld nieuwsmedia druk bezig met de vraag hoe ze zo evenwichtig mogelijk berichtgeving over de slachtpartij konden kneden. Er moest context komen, zeiden de redacteuren, en dus ontstond er in de ’mainstream media’ een pervers nieuwscircus vol valse evenwichtigheid. Hoe deden ze dat? Door berichten over de beestachtigheden, en drie cruciale feiten, te verzwijgen.


Ze begonnen met het schrappen van termen als ’terrorist’, ’moordenaar’, ’verkrachter’. De Hamasmoordenaars werden ’militanten’, ’strijders’ of ’schutters’.

Wat deden de media met de beestachtigheden?

Zaterdag zijn joodse meisjes en vrouwen massaal verkracht en gemarteld en vermoord, ouderen en kinderen werden afgeslacht – afgeslacht zoals niet zo gek lang geleden de Einsatzgruppen van de Nazi’s joden hebben afgemaakt. Wat de Hamas-terroristen van de Einsatzgruppen onderscheidt, is de publieke viering van de moordpartijen rond Gaza. De nazi’s deden pogingen om hun duivelse werk te verbergen omdat zelfs bij hen ergens het besef dwaalde dat wat zij aanrichtten een misdaad was tegen de diepste ethische orde in de kosmos. Maar de Palestijnse terroristen vieren verkrachtingen, vieren het verminken van levende en dode joden, vieren de angst op het gezicht van de gegijzelde – wereldwijd worden zij bewierookt door een dankbaar publiek met dezelfde psychopathische inborst.

Doden en verminken wordt geprezen


Deze terroristen raken in extase van bloed en mutilatie, verscheuren – letterlijk – hun slachtoffers. In de Syrische burgeroorlog worden gevangenen en slachtoffers verminkt, zoals dat ook gebeurde in de Iran-Irak oorlog. De vernedering van de vijand moet totaal zijn, zoals de zege of nederlaag totaal moet zijn: met het afslachten van eenieder die deel uitmaakt van de vijand. Dus worden de dorpen en streken van de onderworpenen tot op het laatste kind geliquideerd. Dus worden oude, jonge, mannelijke en vrouwelijke joden afgemaakt en verminkt door orgiastische Palestijnse terroristen; in hun cultuur worden het doden en verminken van de onderworpenen geprezen.

In oktober 2000 raakten twee Israëlische soldaten de weg kwijt in Ramallah. Ze werden gegrepen en geslagen, gestoken, getrapt. Een van de Palestijnen die daaraan meedeed liet in triomf zijn bebloede handen zien aan de meute die buiten het huis wachtte waar de slachting plaatsvond. Hij werd toegejuicht. Een van de dode Israëliërs werd naar buiten gegooid, het lichaam werd verscheurd, verbrand, zijn hoofd tot pulp vertrapt. Feestelijk werden de verminkte lichamen door de straten gesleurd. Wat er zaterdag rondom Gaza gebeurde, is de massale herhaling, uitgeoefend op elke jood op wie de terroristen de hand konden leggen, van dat archaïsche, tribale ritueel.

Veel westerse media hielden de balans goed in het oog, dus kwamen de beestachtigheden nauwelijks in beeld.

Hamas wil niet alleen de joden in Israël doden


Wat ook niet in beeld kwam was het feit (nummer 1) dat Gaza sinds 2005 een onafhankelijke stadstaat is zonder joden of Israëlische soldaten. De keuze om van Gaza een terroristisch fort te maken is de keuze van islamisten die geen behoefte hebben aan de bouw van een Midden-Oosters Singapore – Gaza ligt ideaal tussen Israël en Egypte, heeft prachtige stranden en kleurrijke markten. De tirannieke gevangenis die Gaza is, is een constructie van Hamas, niet van Israël. Hamas heeft van Gaza vanaf 2005, nadat Israël zich volledig had teruggetrokken, een uitvalsbasis gemaakt voor terreur en schuift de leugen weg dat Gaza voor elke Gazaan een gevangenis is. Gazanen met de juiste connecties gaan via Egypte op vakantie, reizen door de wereld. En de rijke corrupte bovenlaag leeft er in enorme villa’s en bezoekt luxueuze winkelcentra, geniet van strandrestaurants. Bekijk de tweets van @imshin, die de extreme rijkdom in Gaza onthult aan de hand van Gazaanse video’s.

Een ander feit (nummer 2) dat veel media niet beviel, en dus weglieten, is het pure kwaad waardoor Hamas wordt gedreven. Hamas wil niet alleen de joden van Israël doden, maar alle joden in de wereld. Daarover spreken deze Hamasterroristen zo lang als Hamas bestaat. Het land Israël is voor hen exclusief islamitische grond waar moslims horen te heersen en niet joden. In 1929 al doodden Arabieren in Hebron zeventig joden – er bestond geen Israël, geen ’geroofde’ grond, Palestina was een Brits mandaatgebied. Toen al werden de Arabische gemoederen opgehitst door berichten dat joden van plan waren de Tempelberg te verwoesten. Hamas en de PLO wijden zich nog steeds aan dat ophitsen. Hun haat betreft joden, door wie zij zich vernederd voelen terwijl hun traditie hen vertelt dat deze joden minderwaardige nakomelingen zijn van apen en varkens en de bitterste vijanden zijn van de Profeet, en dat is de reden dat de joden van de aardbodem moeten verdwijnen.

Elke jood is een doelwit


Een derde feit dat westerse media niet graag delen met hun publiek, betreft de manier waarop veel Palestijnen de joden van Israël karakteriseren: elke Israëliër is een kolonist. Als dat zo is, bestaat er geen legitiem Israël, en ook geen legitieme Israëlische burger. Dus is elke jood een doelwit dat moet worden verminkt als wraak voor de vernederingen die de Palestijnse moslim sinds honderd jaar moet ondergaan nadat hij door de jood bestolen is van grond, huizen, succes en welvaart. De meeste Palestijnen zullen het bestaan van de joodse staat dus nooit aanvaarden; daarmee zouden zij moeten aanvaarden dat heilige islamitische grond succesvol door joden kan worden beheerst, en dat is ondenkbaar in hun religieuze universum, dat identiek is aan dat van hun jodenhatende Iraanse meesters.

Irans apocalyptische ambities


Het westen moet zich niet in illusies verliezen: Irans apocalyptische ambities omvatten de hele wereld. Ook christenen, hindoes, boeddhisten en ongelovigen moeten vernietigd of onderworpen worden.

Wat we meemaken is een orgiastische explosie van geweld, verkrachtingen, onthoofdingen, mutilaties - moordlust die cultureel, tribaal en religieus is gesanctioneerd, zoals in de tijden van de Profeet. Welwillende progressieve Israëlische joden, zoals al die talentvolle en zachtaardige schrijvers die in het westen zo geliefd zijn, hadden zichzelf tegen alle tekenen in aan de waan uitgeleverd dat het ging om een dispuut over land. Nee. Dit is de premoderne regio waar Israël moet overleven en het dilemma moet oplossen hoe je je verweert tegen monsters als je zelf geen monster wil zijn.

Veel media dragen de leugen uit dat er tussen Israëliërs en Hamasterroristen gelijkwaardige narratieven bestaan. Er bestaat geen gelijkwaardigheid tussen licht en duisternis.

Hamas kan geen vrede sluiten omdat oorlog zijn wezen vormt. Er is maar één oplossing: de sterkste wint.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/12...tmaal-zwaarder

Die andere waarheid telt ditmaal zwaarder

Krijg nou wat, hebben ze géén baby’s onthoofd?


Zie je wel dat het in hun hart best goeie jongens zijn?

Je zou bijna gaan denken dat dat de overheersende gedachten zijn bij degenen die momenteel schuimbekkend het hoofd van Joe Biden eisen (no pun intended).

In een toespraak zei Mr. President dat hij beelden van onthoofde baby’s had gezien. En dat kon dus niet. Ofschoon sommige Israëlische overheidsfunctionarissen blijven beweren dat Hamas-terroristen deze specifieke wandaden tijdens hun bestorming van Israël hebben verricht, waren er tot dan toe geen beelden van. Het Witte Huis gaf dat daarna ook toe.

Was het dom van Joe Biden?

Ja, het was dom. Misschien waren de woorden niet eens aan zijn eigen brein ontsproten, maar aan dat van een fabulerende tekstschrijver. De 46e president van de Verenigde Staten is niet zo goed van de tongriem gesneden als Barack Obama, de man die hij acht jaar lang als vicepresident diende. Om die reden behoeft Joe Biden ongetwijfeld meer tekstuele instructies, al blijft hij natuurlijk wel verantwoordelijk voor wat hij allemaal uitkraamt.

Moet hij daarom opstappen, zoals sommigen werkelijk eisen?

Moet de westerse wereld deze overwinning aan Hamas gunnen?

Vergeet alsjeblieft niet dat dat tuig die westerse wereld zo onbarmhartig mogelijk de oorlog heeft verklaard.

Laat ik eerst een tweet citeren van collega-columnist Eddy Terstall, over wie je veel kunt beweren - bijvoorbeeld dat hij een talentvolle en bevlogen filmmaker is - maar niet dat hij de zaken zo ongenuanceerd mogelijk probeert te belichten: „Net het trotse videoverslag gezien door de daders met live-action van de moorden tijdens de pogroms in Zuid-Israël. Kun je beter niet zien als je je beeld van de mensheid geestelijk handelbaar wil houden.”

Verder laat ik de Israëlische generaal-majoor Itai Veruv aan het woord. Zijn manschappen en hij waren na de Hamas-aanval op de kibboetsj Kfar Aza belast met de taak om de lichamen te bergen. „Ik heb veertig jaar gediend, maar nog nooit zoiets gezien”, zei Veruv. „We vinden moeders, vaders, baby’s, jonge gezinnen vermoord in hun bed, in hun schuilkelder, in de eetkamer, in de tuin. Het is geen oorlog, het is geen slagveld, het is een bloedbad.”

Zo zou ik nog een tijdje kunnen doorgaan. Maar ik citeer nu toch maar The Jerusalem Post van donderdag: „Op basis van geverifieerde foto's van de lichamen kunnen wij bevestigen dat de berichten over baby's die verbrand en onthoofd werden tijdens de aanval van Hamas op Kfar Aza juist zijn. Moge hun nagedachtenis een zegen zijn."”

Zo zie je maar.

Ik wijs nog op twee dingen: 1. het feit dat Hamas 1,17 miljard euro besteedde aan het aanleggen van 1300 tunnels, een gigantisch bedrag dat ook aan het welzijn van de Gazanen had kunnen worden besteed, 2. dat Joe Biden dit eveneens zei: „7 oktober 2023 zal voor de Joden de geschiedenis ingaan als de ergste dag sinds de Holocaust.”

Eén ding staat vast: dat is de waarheid.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/20...zame-oplossing

Column Afshin Ellian
Hamas moet vertrekken naar Hezbollah-gebied: dat is de enige vreedzame oplossing

Israëliërs wensten en wilden geen oorlog in Gaza. Op 7 oktober bereidden Israëliërs zich voor om het feest Simchat Thora (Vreugde van de Wet) te vieren. Het was voor religieuze joden een rustige sabbatdag: van zonsondergang op vrijdag 6 oktober tot zonsondergang zaterdag 7 oktober. Niet-religieuze Israëliërs vierden iets anders: Supernova muziekfestival niet ver van Gazastrook. Israëliërs waren niet in oorlogstemming. In de ochtend van 7 oktober vielen de Hamasterroristen vanuit Gaza Israël met raketten en hun grondtroepen aan.


Ten onrechte spreken sommigen in onze media van bezet gebied. Gaza is sinds 2005 volledig vrij en onafhankelijk van Israël. Hamas is heer en meester in Gaza. De gebieden die Hamas aanviel, zijn geen bezette gebieden maar Israëlische gebieden. Hamas zelf is een bezettingsmacht. Hamas is immers niet zomaar een lokale organisatie, maar een internationale vertakking van de politieke islam. Zij onderdrukken in de eerste plaats moslims waar zij aan de macht komen. De meeste slachtoffers van de politieke islam zijn de moslims zelf. Zie, delen van Syrië, Irak, Iran en Afghanistan, respectievelijk onder de Islamitische Staat, de sjiitische milities, de ayatollahs of onder de Taliban.

Terroristische aanslag


Nu worstelen velen met de vraag wat eigenlijk Israël mag of moet doen. De Israëlische staat heeft de plicht om Israëliërs te verdedigen tegen de aanvallen vanuit Gaza en te voorkomen dat ze opnieuw vergelijkbare acties kunnen uitvoeren. Israël komt het zelfverdedigingsrecht toe. Daarover bestaat juridisch gezien geen meningsverschil. Ook moeten we niet uit het oog verliezen dat tientallen burgers van andere landen bij deze terroristische aanslag om het leven zijn gekomen. Barak Obama, de voormalige president van Amerika stelde in een tweet op X dat Israël het volste recht heeft zichzelf te verdedigen en Israël Hamas moet ontmantelen.

Israël vraagt aan inwoners van Gaza-stad (en niet de hele Gazastrook) om die stad tijdelijk te verlaten. Dat deed en doet ook de Oekraïense regering in de dorpen en steden waar ze tegen Russen moesten en moeten vechten. Met de bussen werden de burgers geëvacueerd. Daarentegen vraagt Hamas aan burgers om de stad niet te verlaten. Hamas maakt gebruik van een menselijk schild. Dat is niet alleen een oorlogsmisdaad, maar ook de meest anti-Palestijnse maatregel ooit. Hamas verplicht de Palestijnse burgers om dood te gaan voor de jihadistische idealen en de financierders van Hamas (zoals Iran). Hamas geeft werkelijk niets om het leven van Palestijnse burgers. Waar zijn ze nou? Waarom helpen ze de burgers niet na een Israëlisch bombardementen?

Oorlogsrecht


Israël heeft wel de plicht om ook bij de rechtmatige oorlogsvoering het oorlogsrecht in acht te nemen: beperking van de schade aan de burgerbevolking. Omdat dezelfde plicht ook berust op Hamas, wordt het straks heel moeilijk om in bepaalde situaties vast te stellen wie waarvoor verantwoordelijk is. Maar Hamas hoopt dat de westerse media, en de VN die door de tegenstanders van Israël worden gedomineerd, automatisch telkens Israël gaan veroordelen.

De ideale oplossing voor Gaza zou een verplaatsing van Hamasstrijders naar Zuid-Libanon (Hezbollahgebieden), Qatar of Iran zijn. Dan hoeft Israël geen oorlog te voeren: vrijlating van gijzelaars, inleveren van wapens en de verplaatsing van Hamasstrijders onder leiding van de VN naar Iran, Qatar of Zuid-Libanon.

Er vallen dan geen doden meer. Israël hoeft in dit geval Gaza niet binnenvallen. Waarom naar deze landen? Naar Qatar, omdat daar de leiding van Hamas is gevestigd. Ze krijgen financiële steun van Qatari’s. Naar Iran, omdat ze door het regime van de ayatollahs militair en financieel worden gesteund. Bovendien vraagt het ayatollahsregime aan Hamas om aanslagen te plegen in Israël. Hetzelfde geldt voor Hezbollah in Zuid-Libanon.

Dialoog


Na het vertrek van Hamasstrijders moet de Palestijnse autoriteit weer gezag gaan overnemen in Gaza en onder toezicht van een internationale delegatie alle ondergrondse gangen laten vernietigen. Daarna begint de dialoog tussen Palestijnen en Israëliërs.

De Iraanse leider Khamenei kuste de voorhoofden en armen van Hamasstrijders die op 7 oktober Israël hebben vermoord, verkracht of ontvoerd. Volgen het zojuist geschetste scenario krijg Khamenei een reële kans om hun voorhoofden echt te gaan kussen. Als Iran en Arabische landen enige waarde hechten aan een mensenleven, dan moeten ze de vreedzame verplaatsing van Hamasstrijders naar Iran, Qatar of Zuid-Libanon eisen.

We weten echter dat het leven van Palestijnen Khamenei, de emir van Qatar en de leider van de Libanese Hezbollah niet interesseert. In het Midden-Oosten lopen te veel monsters rond.

Vrijwillig vertrek van Hamas uit Gaza is de enige vreedzame oplossing.

1 van onze beste burgemeesters, ondanks zijn partij en achtergrond

overigens worden in Gaza etc aan beide kanten mensen al tig jaar afgeslacht en is het aantal doden aan de palestijnse kant een veelvoud van de het aantal aan Israelische kant, het Palestijnse volk wordt gebruikt door terroristen die gefinancieerd worden door oa Iran, het is een menselijk drama voor alle kanten zonder kans op een oplossing.