https://www.ad.nl/show/in-plaats-van...sser~a6d6be12/

In plaats van dat hij professionele hulp kreeg, werd Ruud opgevoerd in Help, mijn man is klusser


ANGELA KIJKT TVJournaliste Angela de Jong schrijft vijf keer per week een column over wat haar opvalt op tv.

Het gebeurt niet vaak dat ik in een aflevering van Help, mijn man is klusser blijf hangen. Maandag wel.

Ik wil al een poosje schrijven over de ingedutte programmering van RTL, die zich nog het best laat omschrijven als gemakzuchtig en gedateerd. Ik krijg er in elk geval een ontzettend V&D-gevoel van. Terwijl op Videoland de ene na de andere mooie dramaserie of docu in première gaat, wordt de lineaire tv-kijker afgescheept met wéér een infantiele BN’er-show, wéér een kennisquiz, wéér een talkshow of gewoon de zoveelste realityreeks die we al honderd keer hebben gezien. De kijkcijfers dalen rap mee, maar dat kan de leiding blijkbaar niet schelen.

Waar zijn die mooie, maatschappelijk relevante programma’s van bijvoorbeeld Beau gebleven? In plaats daarvan krijgen we anderhalf uur - anderhalf uur! - het verhaal van een zielig vrouwtje dat liever bij John Williams klaagt dat haar man de badkamer/keuken/slaapkamer (doorhalen wat niet van toepassing is) niet afmaakt dan dat ze zelf een zaag en kwast oppakt.

Maar toen ik maandag Help, mijn man is klusser keek, zag ik een ander, veel zorgelijker fenomeen: de tv als afvoerputje van de zorg. Ik denk regelmatig bij dit soort programma’s dat de kandidaten meer gebaat zijn bij professionele psychische hulp dan bij een draaiende camera op hun snufferd en de zoveelste presentator met Jezus-complex. Maar hier was het ronduit pijnlijk.

Hoofdpersoon Ruud had tien jaar geleden een aantal herseninfarcten gehad en sindsdien vlot het klussen niet meer. Dat past bij zijn ziektebeeld, weet iedereen met ook maar een beetje kennis van en ervaring met mensen met hersenletsel. Hun huis is sindsdien niet alleen een bouwval met open plafonds, losliggende stroomdraden en lekkend dak, maar ook een halve vuilnisbelt omdat er al jaren niet is opgeruimd en schoongemaakt. Anneke vertikt het, want ‘zij werkt drie dagen per week en Ruud zit toch thuis’, maar die doet het dus evenmin.

Volgens Anneke verschuilt haar man zich achter zijn ziekte. Maar wie hem een relatief eenvoudig klusje zag uitvoeren als het plafond witten (emmer op onbedekt aanrecht, rondvliegende spetters in een keuken vol pannen en potten, slordig om een lamp heen schilderend en daarna met gierende uithalen huilen bij de koffie) wist wel beter. Desondanks praatte John Williams ferm op Ruud in dat hij gewoon beter zijn best moest doen.

Een kind kon zien dat deze mensen tien jaar geleden al professionele hulp hadden moeten krijgen. Bij hun verbouwing, bij hun dagelijks leven en bij hun veranderende onderlinge relatie. Waar is dat misgegaan? Geldgebrek, lange wachtlijsten in de zorg, ontkenning?

Pas als het écht niet meer gaat, trekken ze aan de bel. Niet bij een hulpverlener, maar bij een of ander tv-programma. Die reflex intrigeert me mateloos.

En zoals Ruud en Anneke zijn er zoveel. Dáár zou RTL eens een programma over moeten maken.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/11...e-van-regenten

Omtzigt wijst in lezing op ’elite van regenten’

In zijn Thorbeckelezing van afgelopen vrijdag in Zwolle zei Pieter Omtzigt: „De regering kan ongestraft de parlementaire controle omzeilen en besluiten elders nemen: hier zit een grote weeffout in het systeem. (…) Het land kan bestuurd worden door regenten, die bijzonder slechte besluiten kunnen uitvoeren zonder al te veel weerstand.”

In Omtzigts lezing komen die „bijzonder slechte besluiten” aan bod. De besluitvorming over bijvoorbeeld de coronacrisis vond plaats bij het zogenoemde Catshuisoverleg, waardoor de „ingebouwde controlemechanismen werden vermeden.” Omtzigt: „De belangrijkste besluiten van de regering, zoals een lockdown, een avondklok en een schoolsluiting zijn de afgelopen jaren dus genomen in een gremium [het Catshuisoverleg] dat volgens de wet of de grondwet helemaal niet bestaat, laat staan bevoegdheden heeft om besluiten te nemen.”



In de lezing zijn talloze van dergelijke wanhopig stemmende uitspraken te vinden: „Mocht u denken dat de besluiten in Nederland verder netjes door de regering en het parlement genomen worden, dan vertel ik u graag een keer over de klimaattafels, waar lobbygroepen een klimaatakkoord mogen voorstellen, dat door de regering wordt overgenomen.”

Argwaan


Hier volgen meer Omtzigtse vaststellingen: (…) „Stukken worden achtergehouden en stukken worden zelden binnen de termijn aangeleverd: zelfs de meest eenvoudige WOB-verzoeken kosten gemiddeld 111 dagen in plaats van de wettelijke termijn van 21 dagen. (…) Daarom beschouw ik het achterhouden van de opnames van de OMT-vergaderingen – de Kamer mag ze zelfs niet vertrouwelijk beluisteren of inzien – en het achterhouden van al het berichtenverkeer tussen ministers met het beroep op de uitzonderingsgrond met enige argwaan. (…) Uw bonnetjes vanaf 100 euro zijn straks inzichtelijk, terwijl miljardenuitgaven van VWS dat niet zijn. Uw telefoonverkeer is inzichtelijk, terwijl de besluiten die ministers via SMS nemen, geheim zijn. Deze processen bieden een kwaadwillende regering ongekende mogelijkheden, zoveel is wel duidelijk.”

Het beeld dat Omtzigt schetst, kan niet anders dan tot scepsis leiden: het gaat niet om politieke verschillen maar om misbruik van het bestel. We maken kennis met een besluitensysteem dat zich, als het even kan, niet meer door controle door het parlement laat begrenzen. Parlementsleden van coalitiepartijen durven niet op te treden, en de kritische taak van de media kan door het achterhouden van informatie niet worden vervuld, zo stelt Omtzigt.

Ondermijnen


Ondertussen werkte minister Yeşilgöz van Justitie aan een wet die de aanpak zoekt van „organisaties die via hun activiteiten onze rechtsstaat ondermijnen. Er is in ons land geen plek voor activiteiten van organisaties, zoals lezingen of activistische toespraken, die als doel hebben leden op te hitsen om de democratie af te schaffen (…). Met nieuwe handhavingsinstrumenten kunnen we de maatschappij hier beter tegen beschermen.”

Zo’n wet heeft bedenkelijke kanten omdat het de vrijheid van meningsuiting van velen kan opheffen; voor welke gewelddadige stemmen is onze regering zo bang dat de huidige wetten niet voldoen? We leven al lang met islamistisch, neonazistisch en extreemlinks extremisme en onze inlichtingendiensten weten verdomd goed welke gekken tot geweld in staat zijn, dus ik vraag me af wat de regering met nieuwe wetgeving wil. Het lijkt erop dat de regenten een grotere greep willen op online-communicatie. Daar gaat het om, lijkt me, als er sprake is van „nieuwe handhavingsinstrumenten.”

Ook de AIVD heeft niet stilgezeten. We hoorden in de media dat de AIVD in het jaarrapport 2022 stelt dat Nederland minstens honderdduizend mensen telt die menen dat we geregeerd worden door een „kwaadaardige elite”. Mocht je denken dat dat allemaal neonazi’s zijn, in het rapport staat een dramatische nuancering over de echte omvang van het tuig: „Hoewel de Nederlandse beweging steeds van samenstelling verandert (…) lijkt de omvang nog steeds uit enkele honderden aanhangers te bestaan. Vergelijkbaar met vorig jaar.”

Omtzigts lezing vertelt ons dat er een klasse van regenten bestaat (ik noem ze een elite) die is losgezongen van het democratische proces en niet ter verantwoording kan worden geroepen. Tegelijkertijd werken die regenten, zoals aangegeven wordt door minister Yeşilgöz, aan het begrenzen van extremisten, van wie er in de praktijk niet zo heel veel zijn, maar voor wie wel extreme wetgeving wordt ontworpen die in principe op elke vorm van rebellerende, dissidente meningen kan worden toegepast. En verder beschuldigt de AIVD honderdduizend burgers ervan te geloven dat er een „kwaadaardige elite” bestaat – impliciet stelt de AIVD dat die elite niet bestaat, laat staan kwaadaardig is.

Gedwee


In de Thorbeckelezing vind ik wel degelijk het bewijs dat er een elite van regenten heerst, die, zoals Omtzigt schrijft, „bijzonder slechte besluiten kunnen uitvoeren zonder al te veel weerstand.” Het land is van die „bijzonder slechte besluiten” de afgelopen jaren getuige geweest terwijl de coalitiegenoten in het parlement gedwee de regering volgden. Omtzigt stelt overtuigend vast dat deze elite chronisch de regels van de democratische rechtsstaat overtreedt. Hoe moet je een dergelijke elite noemen? En is na zijn lezing Omtzigt volgens de regels van de AIVD en Yeşilgöz nu een extremist? En ik? En u? Moeten nu mijn e-mails en appjes worden gefilterd? Of gebeurt dat al?

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/14...t-duur-betaald

De duurzaamheid wordt duur betaald


Iedereen is boos op Appie, van milieuclubs en vakbonden tot aan mensenrechtenorganisaties, zo bleek vorige week tijdens een rumoerige aandeelhoudersvergadering van Ahold. Deze week komt daar nog een boze klant bij: de schrijver van dit cursiefje, die van zijn stoel viel bij het lezen van de volgende kop.

’AH komt met het concept van een eerlijke prijs…’

Een eerlijke prijs! Namens alle middeninkomens die aan de boterhamworst zitten in plaats van aan de rosbief; namens alle mensen die in de rij staan voor de voedselbank: geef de bedenker van dit concept een medaille. Er moet een eureka-moment aan deze spectaculaire innovatie vooraf zijn gegaan, waarbij Appie dan eindelijk zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid neemt en de consument in deze moeilijke tijden financieel ontlast.



Of, ook een mogelijkheid: wellicht omhelst dit concept tevens het betalen van een eerlijke prijs aan de vakkenvullers in plaats van aan de zakkenvullers? Maakt Appie dan een einde aan de graaiflatie?

Terug op de stoel geklommen, zag ik echter dat de kop een staartje had: ’…en laat daarmee de verborgen kosten van koffie zien.’ Die verborgen kosten, zoals milieuschade en arbeidsomstandigheden, worden doorberekend aan de klant die een ’volledig verantwoorde’ cappuccino bij de AH to Go bestelt.

Vooralsnog treft dit alleen de rosbiefeters. De tot boterhamworst gemaakten zetten koffie thuis. Vooralsnog is het een proef. Vooralsnog kan de klant ook voor de reguliere prijs kiezen, mits hij ongevoelig is voor de emotionele chantage van het duurzaamheidsduiveltje dat hem influistert dat die goedkope cappuccino onverantwoord is. Vooralsnog geeft Appie de opbrengst van deze proef terug aan het regenwoud. Hoe nobel.

Iets in mij zegt echter dat de test nu al geslaagd is. Dat dit geen zuivere koffie is. Dat er straks geen keuze meer zal zijn en dat de opbrengst uiteindelijk tóch weer naar de zakkenvullers gaat.

Ook een eerlijke banaan is 35% duurder dan een oneerlijke banaan. Nu delen wij 50% van ons DNA met de banaan, maar dit betekent niet dat de banaan eerlijk is - een menselijke eigenschap die grootgrutters ontberen - maar dat de banaan sociaal en duurzaam wordt geproduceerd.

Eerst de koffie, dan de banaan en straks is de hele supermarkt ’eerlijk geprijsd’ en kan Appie met het felbegeerde Certificaat Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen op zak zich een voorloper noemen. „Het certificaat staat voor diversiteit en inclusie”, aldus de directie van Ahold. Het zijn de toverspreuken van deze tijd, maar het certificaat is dan weer niet zo inclusief dat het de winkelmedewerkers een eerlijke salariëring garandeert.

Hoe eerlijk is het dat de consument dit diplomaatje financiert? Ik wil best meer betalen zodat de koffieboer goed verzekerd is, ware het niet dat wij omkomen in prijsstijgingen en Allerhande – een Appiegrappie! - lastenverzwaringen waarmee het kabinet de klimaatdoelen wil halen.

Conclusie: we zijn zwaar de sjaak.

Duurzaamheid wordt duur betaald.

Het is triest dat de burgers weer de dupe worden vh klimaatbeleid.

https://www.ad.nl/binnenland/nederla...atie~ad2635df/

Nederland is totaal de controle kwijt over migratie


COLUMN Özcan Akyol schrijft drie keer per week over wat hem bezighoudt.

Een dag na Koningsdag, terwijl iedereen nog van de kater en de prikkels moest bijkomen, bevestigde het kabinet dat het aantal asielzoekers fors hoger zal uitvallen dan gedacht. Het moment waarop dit nieuws werd bevestigd, in detail terug te lezen in de Meerjaren Productie Prognose (MPP), mag dan ook geen toeval heten, want het is duidelijk dat het kabinet nog steeds opzichtig worstelt met het onderwerp.

Dat er dit jaar om en nabij 70.000 mensen naar Nederland zullen komen, roept weer allerlei terechte vragen op. En niet alleen bij populisten die het thema graag gebruiken in hun dagelijkse retoriek en politieke campagnes. Als deze regering niet eens voor zichzelf kan zorgen, vraag ik me af hoe ze dat voor nieuwkomers gaan doen. Er zijn onvoldoende opvangplekken, de woningmarkt is op veel vlakken overbelast en er wordt niet op een adequate manier ingehaakt op de schreeuw om menskracht bij verschillende bedrijven. Dat levert vooral chaos op.

Wat ook nog meespeelt, is dat diverse gemeentes duidelijk hebben gemaakt niets te moeten hebben van een verdeelsleutel, zoals bedacht in de zogenoemde spreidingswet, wat voor een oneerlijke verdeling in het land zorgt.

Iets wat nog steeds schromelijk wordt onderschat, is de opvatting van veel burgers dat een politieke en culturele elite vanuit Amsterdam en Den Haag voor de rest van Nederland bepaalt wat er allemaal moet gebeuren. De dreun van BBB was kennelijk niet hard genoeg. Toegegeven, we zitten als Nederland nu eenmaal vast aan verschillende afspraken die we met de Europese Unie hebben gemaakt, maar parallel daaraan beloofde minister-president Mark Rutte aan de VVD-fractie dat hij de instroom van asielzoekers zou inperken.



Dat was een verkeerd signaal en het zal hem nog lang achtervolgen, net als het cadeau van 1000 euro dat hij in een vreemde opwelling aan alle bewoners van Nederland deed. De mensen willen geen perfecte politiek, dat kan niemand waarmaken, maar een eerlijk verslag zou wel helpen. Zoals het er nu uitziet, lijkt het verhaal nog het meest: in Nederland zijn we totaal de controle over migratie kwijt en als er niet snel op een juiste en humane manier wordt gehandeld, is het een kwestie van tijd voor de echte sociale ontwrichting begint.

de pest is dat we in Nederland als EU lid er weinig zeggenschap over hebben, we moeten ze opnemen, net als andere landen doen

https://www.ad.nl/binnenland/het-ope...mago~ae5a6f64/

Het Openbaar Ministerie is vooral bezig met zijn eigen imago


COLUMNÖzcan Akyol schrijft zes keer per week over wat hem bezighoudt.

Na lang wikken en wegen weet het Openbaar Ministerie nog steeds niet wat ze met de kwestie Richard de Mos aan moet. Daarom is er besloten om een hoger beroep aan te tekenen tegen de uitspraak van de rechter, zodat er wat tijd kan worden gekocht om het vonnis te bestuderen.

Wat het OM daar werkelijk mee bedoelt, is dat het de genadeloze afstraffing van de rechter niet zomaar wil ondergaan, want dat was natuurlijk wel een totale afgang. Het Openbaar Ministerie is kortom vooral bezig met de eigen marketing.

Op dat gebied is er nog veel werk aan de winkel: begin deze week was er een nieuw incident met een kroongetuige, die niet meer op beveiliging van de staat kon rekenen en daarom doodsbang het hazenpad koos. Op de luchthaven werd hij gearresteerd. Als het niet zo gevaarlijk was, zou je erom kunnen lachen. Het ergste is dat deze kwestie past in het beeld dat de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) schetste over het handelen van het Openbaar Ministerie.

In dat rapport stond dat de beveiliging rond bedreigde personen slordig was en dat verschillende diensten slecht of niet met elkaar communiceerden, waardoor er slachtoffers zijn gevallen. De minister reageerde obligaat op de bevindingen van de OVV en ondertussen is er helemaal niets veranderd. Dat bewijst deze nieuwste rel met de kroongetuige wel.

Nu weet ik uit eerste hand dat het Openbaar Ministerie dagelijks de kranten leest om te kijken hoe het met hun eigen imago staat. Ik zal het hier even kort samenvatten: niet goed. In plaats van zinloze zaken te beginnen tegen figuren als Richard de Mos kan het ministerie van Justitie en Veiligheid zich misschien beter gaan bezighouden met zijn kernactiviteit, namelijk het beschermen van het recht en de orde in dit land.

Dat gestuntel, op allerlei fronten, helpt niet echt. Misschien wordt het ook eens tijd voor een duidelijke mea culpa én een grondige reorganisatie. Want op deze manier gaan er nog veel meer ongelukken gebeuren, zowel in de pr als in de fysieke wereld met échte mensen. Dat lijkt me nu ook weer niet de bedoeling.

https://www.parool.nl/columns-opinie...emde~b156153f/

Hoe leg je uit dat twee derde van de Nederlandse Turken tóch op Erdogan stemde?

Plus Lale Gül

Er was maar één vraag die ik deze week van iedereen kreeg, overal waar ik kwam: “Hé maar Lale, hoe kán dat nou, dat 69 procent van de Turken in Nederland voor Erdogan heeft gestemd, terwijl ze toch de geneugten van vrijheid hier kennen?” In combinatie met de vraag: “Hoe kán dat toch, Lale, dat de bewoners van aardbevingsgebieden in Turkije vooral op Erdogan hebben gestemd?”

Elke keer overviel me dan een gevoel van willen zuchten. Een gevoel dat het beste te beschrijven valt met de woorden terneergeslagenheid, moedeloosheid, schaamte, boosheid en teleurstelling. Maar ook het gevoel van niet weten waar je moet beginnen met je antwoord.

Want hoe leg je mensen die allang niet meer weten hoe het voelt om extreem religieus en nationalistisch te zijn, op zo’n niveau dat al het andere er ondergeschikt aan raakt, uit dat de Nederlandse Turken die hier het land met ons delen eigenlijk die geneugten van Nederland – zoals vrijheid en een functionerende democratie – helemaal niet zo belangrijk vinden? Hoe leg je ze uit dat het die 69 procent van de Turken hier aan hun reet zal roesten dat er in Turkije meer journalisten vastzitten dan in China en Iran bij elkaar?



Hoe leg je uit dat het deze 69 procent niet uitmaakt dat 2700 onafhankelijke rechters zijn ontslagen en meer dan 500 rechters achter tralies zitten? Dat het die Nederlandse Turken niet uitmaakt dat de Turkse regering moedwillig politieke tegenstanders, de onafhankelijke rechtspraak en de vrije pers uitschakelt? Hoe leg je ze uit dat zolang Nederlandse Turken met hun euro’s daar goedkoop op vakantie kunnen en bezit kunnen kopen, ze er geen nachtje minder om slapen wat de koers van de lira voor de Turken dáár betekent?

Hoe leg je uit dat álles wat zij belangrijk vinden in een politiek leider samenkomt in de heer Erdogan, die enkele jaren terug zelfs de Nederlandse cartoonist Ruben L. Oppenheimer en Duitse cabaretier Jan Böhmermann het liefst in de cel had zien belanden voor het beledigen van een ‘bevriend’ staatshoofd? Die columnist Ebru Umar ’s nachts naar een politiebureau liet meesleuren vanwege belediging en een landarrest oplegde?

“Erdogan is conservatief, religieus, nationalistisch en zegt de juiste dingen, waardoor hij charismatisch is voor zijn achterban,” zei ik maar. “Zélfs de mensen van de aardbevingsgebieden vallen daar dus voor?” vroegen ze me. “Ja, zelfs die stemmen nog liever op iemand die verantwoordelijk is voor hun leed, dan stemmen op de seculiere oppositie, die ze als ongelovig beschouwen. Dat is het stockholmsyndroom, kennelijk,” zei ik.

“Maar als je al zo lang in Nederland woont, weet je toch beter?” vroegen ze vergeefs. “Nee, de Turken hier zijn afkomstig van het platteland en de steden waar juist het grootste gedeelte van Erdogans aanhang zit. En die ideeën worden hier alleen maar versterkt, door weekendscholen bijvoorbeeld, omdat de Nederlandse overheid daar niets tegen heeft gedaan de afgelopen 20 jaar,” zei ik.

Diezelfde avond zag ik dat Turken die de oppositie steunen massaal hadden getweet dat ze bij de volgende aardbeving niet zullen doneren, omdat het vooral de seculiere, rijke Turken waren die het geld doneerden aan de conservatieve rampgebieden, maar diezelfde gebieden nu verantwoordelijk zijn voor de verdere teloorgang en de vervlogen hoop.

Ik denk dat ik de volgende keer ook pas.

Lale Gül schrijft elke week een column voor Het Parool. Lees al haar columns hier terug.

Reageren? l.gul@parool.nl

https://www.ad.nl/show/hoe-diep-zijn...ppen~a8064620/

Hoe diep zijn we gezonken in dit landje als dochters hun moeder op tv smeken om te stoppen?


COLUMNEen promotie-fragment van College Tour waarin de dochters van minister Kaag vrezen voor haar leven ontroerde niet alleen de D66-politica, maar ook veel Nederlanders. Wij vroegen tv-columniste Angela de Jong hoe zij ernaar kijkt.



Er waren wel tien dingen die door mijn hoofd schoten toen ik deze week het promofilmpje van een nieuw seizoen van College Tour met Sigrid Kaag en haar twee dochters Janna en Inas voorbij zag komen. Het is een kort fragment, maar lang genoeg om me ervan te overtuigen dat de bezorgdheid om de veiligheid van hun moeder oprecht is en diep zit.

Ik ga u met negen van mijn uiteenlopende gedachten niet vervelen. Het zijn details die er in het grote geheel niet toe doen. Maar één krijg ik niet uit mijn hoofd: hoe diep zijn we gezonken in dit ooit zo veilige en tolerante landje dat dochters hun moeder op tv smeken om te stoppen met haar politieke functies omdat ze vrezen voor haar leven? Dat ze hopen dat ze een baan aanneemt in het buitenland, waar het wél veilig is. Hoe ironisch als je bedenkt dat Sigrid Kaag voorheen werkte in het explosieve Midden-Oosten.

En waarom? Omdat ze andere denkbeelden en idealen heeft? Als een onsympathiek mens de woonkamer in komt? Is dat de reden om met een fakkel voor haar huis te gaan staan? Haar via sociale media met de dood te bedreigen? Doe normaal.

Voor alle ‘maar hoe zit het dan met’- krijsers nu meteen weer losgaan: de dochters van Kaag zijn de aanleiding voor dit stuk, maar het hadden ook de zonen van Caroline van der Plas kunnen zijn. En de kinderen van Hugo de Jonge als oorlogsminister in coronatijd.

Geert Wilders mag dan geen gezin hebben, maar hem vergeet ik ook niet. Net als Mark Rutte, bij wie ik als tv-kijker tijdens zijn toespraak op Bevrijdingsdag duidelijk de contouren van een kogelwerend vest ontwaarde onder zijn jasje. Het beantwoordt voor een groot deel de vraag die maar niet uit mijn hoofd wil en die me al twee dagen boos en verdrietig maakt: zó ver zijn we dus gekomen in dit land, dat je als premier niet meer onbezorgd op een podium kan gaan staan.

Maar voor nu concentreer ik me op de dochters van Kaag en waar zij voor staan. Volwassen vrouwen van wie we dus kunnen aannemen dat ze zich bewust zijn van wat ze zeggen en beseffen dat hun woorden ook weer een heel eigen dynamiek hebben en niet automatisch tot meer begrip voor hun moeder leiden. Die is volgens al die critici gewoon een aandachtzoeker en dramaqueen. En toch besloten die dochters hun grootste angst uit te spreken.

Iedereen die kinderen heeft weet: zij zijn je zwakke plek, ook als je geen BN’er bent. Hoe hoog en dik de verdedigingswal ook is die je om jezelf heen bouwt, dáár ben je te raken. Je houdt zoveel mogelijk drek en bedreigingen, waarvan je jezelf voorhoudt dat die er tegenwoordig ‘nu eenmaal bij horen’, bij ze weg. Maar voorkomen dat ze een fiks deel meekrijgen is onmogelijk. Omdat ze op sociale media zitten, klasgenoten hebben of omdat zij simpelweg te maken krijgen met beveiligingsmaatregelen.

Ik wil me onder geen beding met Kaag en haar situatie vergelijken, maar de paar keer dat ik afgelopen jaren overwoog om te stoppen als columnist is omdat ik zag dat een van mijn kinderen lijdt onder (digitale) scheldpartijen en erger aan mijn adres. Dingen die ik kan relativeren, waarvan ik heb geleerd er mijn schouders over op te halen, die ik min of meer accepteerde bij het aanvaarden van deze baan. Maar mijn kinderen niet. En als ouder heb je maar één doel: je kinderen zo zorgeloos mogelijk door het leven heen loodsen.

Daar moest ik aan denken toen ik de dochters en Kaag zag. Kinderen zijn je achilleshiel. En dat weten de eikels in dit land helaas ook.

https://www.buttkicken.nl/briefje-va...en-brekelmans/

Briefje van Jan – aan Ruben Brekelmans


Beste Ruben,

I see what you did there, knul.

Even exact citeren wat je na het VVD-congres schreef: “De asielinstroom moet omlaag. Terecht doet het kabinet een uiterste inspanning om tot een pakket maatregelen te komen. Dat moet er voor de zomer liggen. Wij zullen als VVD-fractie de uitkomst daarvan kritisch wegen. En sluiten op voorhand niks uit.”

Caroline van der Plas van BBB tuinde er met open ogen in.

Je kon haar bijna horen tellen.

“Zondag 4 juni…”

“Maandag 5 juni…”

“Dinsdag 6 juni…”

“Woensdag 7 juni…”

“Donderdag 8 juni…”

“Vrijdag 9 juni…”

“Zaterdag 10 juni…”

“Zondag 11 juni…”

“Maandag 12 juni…”

“Dinsdag 13 juni…”

“Woensdag 14 juni…”

“Donderdag 15 juni…”

“Vrijdag 16 juni…”

“Zaterdag 17 juni…”

“Zondag 18 juni…”

“Maandag 19 juni…”

“Dinsdag 20 juni…”

“Woensdag 21! Doeidoei, Rutte 4! Doeidoei, Sigrid Kaag! Doeidoei, hele CDA! Doeidoei, meloenenslikkers van de ChristenUnie! Kom maar door met die verkiezingen.”

Want Caroline van der Plas gelooft VVD’ers soms nog op hun woord.

En zij heeft vroeger geleerd dat de zomer op 21 juni begint.

En ze heeft vroeger geleerd dat je niet mag liegen.

En ze heeft vroeger geleerd dat je geen loze beloftes moet doen.

Dus zij gaat ervan uit dat jullie van de VVD in jullie eigen mes vallen, nu jij Sophietje Tassendrager nabrabbelt dat Mark Rutte nog maar achttien dagen de tijd heeft om met het naar adem happende CDA én de twee kom-maar-binnen-met-je-knecht-partijen D66 en ChristenUnie oplossingen te bedenken om de instroom van asielzoekers drastisch te beperken en de uitstroom drastisch te verhogen.

Sowieso: “kritisch wegen” en “sluiten niets uit” betekent níets bij de VVD.

Dan komt Mark Rutte weer een keertje naar de VVD-fractie, maakt-ie duidelijk dat wie gaat muiten verlenging van het Kamerlidmaatschap of sowieso een verdere carière wel kan vergeten en mag Sophietje Tassendrager na afloop net doen alsof de fractie met Rutte “een pittig gesprek” heeft gevoerd.

En daarna herhaal jij dat stoer klinkende “een pittig gesprek” een keer of 40, 45 in elke microfoon die de lippendienstjongens en -meisjes van de Staatsomroepen voor je glibberige Brabantse babyface houden.

Maar Caroline van der Plas maakt nóg een denkfout.

‘Haar’ zomer is niet ‘jouw’ zomer.

Zij gaat uit van de astronomische zomer.

Díe begint inderdaad over achttien dagen.

Maar jij hebt nooit geschreven dat Sophietje Tassendrager en jij de astronómische zomer bedoelden.

Sterker: een kind kan toch nog wel begrijpen dat Mark Rutte het probleem van de asieltsunami dat VVD-staatsecretarissen als Klaas Dijkhoff, Mark Harbers, Ankie Broekers-Knol en Eric van der Burg in tien jaar alleen maar gróter hebben gemaakt niet in achttien dagen kan oplossen.

Jullie bedoelden natuurlijk de meterorológische zomer!

En die begint op… 1 juni.

Dus Rutte krijgt van jou geen 18 dagen om “tot een pakket maatregelen te komen”, maar… 364 dagen (want 2024 is ook nog een schrikkeljaar).

Ik sluit niet uit dat je gisteravond na het VVD-congres vrolijk thuiskwam bij Karlijn en de kleine Féline.

En dat ze vroeg: “Hoe was je dag, poeiescheetje?”

En dat jij antwoordde: “Supertof, poppedijntje!”

“Vertel, schatteboutje!”

“Nou, die Van der Plas trapte met open ogen in de val! Wij zeiden: ‘Voor de zomer…’, dus zij meteen reageren met: ‘Nog achttien dagen dus…’ en zo’n heel kinderachtige popcorn-emoji. Terwijl we natuurlijk de zomer bedoelden die op 1 juni 2024 begint. Hap, hap, hap, deed ze.”

“Dan snap ik wel dat ze er zo uitziet als zij, hahaha! Oh, géniaal, lekkere hartediefje van me! Kom hier, dan krijg je een knuffel!”

Je glóm helemaal.

En omdat de stemming opperbest was, durfde je zelfs die ene vraag aan Karlijn te stellen die je van haar eigenlijk nooit mag stellen.

“Lieve Karlijn, mag ik nu wat uit de snoeppot pakken? Asjeasjeásjeblieft…”

“Jij mag wat uit de snoeppot pakken, Rubiepoepie van me!”

En het was nog lang onrustig in Huize Brekelmans.

Ondertussen kochten Afrikaanse mensensmokkelaars alvast extra zeewaardige schepen om Nederland van meer, meer, meer economische gelukszoekers te kunnen voorzien…

Groet,

JanD

PS. Cadeautje! Voor over een paar jaar. Misschien.

Vooral die laatste alinea vind ik erg treffend.


COLUMNSANDER SCHIMMELPENNINCK

De ellende van sociale media zou een stuk minder zijn, als de mainstreammedia het putdeksel ‘gewoon’ op het riool zouden laten

19 juni 2023
Soms krijg ik te horen dat ik de gevaren van sociale media te groot maak. Meestal onder verwijzing naar de stompzinnigheid van televisie, het medium dat onze nieuwsvoorziening al decennia debiliseert en de massa richting populisten kan drijven. Denk aan de vorige week overleden Silvio Berlusconi, die er groot mee werd.

Toch meen ik dat het probleem van sociale media anders is. Allereerst is er het praktische verschil dat het nu eenmaal heel moeilijk is om een televisiezender te beginnen, laat staan het medialandschap te domineren. Sociale media hebben ervoor gezorgd dat iederéén zijn domheid aan anderen op kan dringen en alle filters en toetredingsbarrières zijn weggenomen. Daarnaast zijn sociale media in tegenstelling tot televisie internationaal, met als gevolg de ironische globalisering van het extreem-rechtse anti-globalisme.

Maar het grootste probleem is dat de vuiligheid van sociale media niet beperkt blijft tot sociale media. De ellende van sociale media zou een stuk beperkter zijn, wanneer de mainstreammedia het putdeksel ‘gewoon’ op het riool zouden laten. Dan zou de invloed van sociale media niet verder reiken dan het riool zelf. Maar men kan het niet laten; onderbetaalde tikgeiten zien Twitter als hun ChatGPT en hun bazen worden afgerekend op click- en kijkcijfers. Zo worden de mores van sociale media langzaamaan de mores van de mainstreammedia en, erger nog, wordt ons collectieve denken vergiftigd.

Het centrale begrip daarbij is de valse balans. Zo was daar Nieuwsuur, dat tegenover de lezing van Oekraïne over de damdoorbraak de mening van de extreem-rechtse Amerikaanse vlogger Tucker Carlson zette. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat de eindverantwoordelijken bij zo’n programma toestaan dat iemand als Carlson het ‘tegengeluid’ mag verzorgen? Vraag desnoods de eeuwige Rob de Wijk, maar niet een gevaarlijke propagandist die zelfs voor Fox News te ver ging, en nu alleen nog maar op Twitter zit.

RTL Nieuws sprak van een ‘harde uithaal’ na een volstrekt normaal en fatsoenlijk statement van Sigrid Kaag over het weghalen van een filmpje van haar ministerie nadat extreem-rechtse horden de medewerker uit het filmpje racistisch belaagd hadden. De NOS tot slot, beschreef deze week een reclame van een Amerikaanse biermerk met een transgender als een ‘polariserende reclamestunt’. De boodschap van beide omschrijvingen: het benoemen van racisme of een transgender in een reclame is ‘provocerend’. En dit is slechts de oogst van één week, van nota bene gerespecteerde nieuwsinstituten.

Door de voortdurende tapijtbombardementen van extreem-rechts op sociale media wordt onze realiteitszin aangetast. We hebben in Nederland te veel talkshows, die allemaal met elkaar in voortdurende concurrentie zijn, aangejaagd door stompzinnige media-over-media. Dat heeft tot gevolg dat redacties bij elk onderwerp naar de grootst mogelijke tegenstelling zoeken, omdat die immers de grootste kans op vuurwerk geeft. Dat De Telegraaf of de VVD zich bezondigt aan een valse balans is te verwachten, maar dat neutrale kwaliteitsmedia zich daaraan voortdurend vergrijpen is een grote schande.

De valse balans is een instrument van extreem-rechts, en elke keer dat fatsoenlijke mensen in die val trappen is een overwinning. Veelzeggend is dat Elon Musk momenteel wanhopig naar linkse propagandisten op Twitter zoekt; die heeft hij nodig om een valse balans met eerdergenoemde Carlson te creëren.

Wanneer staatsgevaarlijke extremisten als tegengeluid worden opgevoerd bij Nieuwsuur, wordt hun waanzin genormaliseerd. Wanneer een transgender in een reclame provocerend wordt genoemd, wordt discriminatie gewoon. Wanneer een fatsoenlijk statement over racisme een ‘harde uithaal’ wordt genoemd, wordt dat racisme in het redelijke getrokken. Eindverantwoordelijken bij kwaliteitsmedia moeten hun verantwoordelijkheid nemen en het putdeksel op het riool laten liggen.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...-chaos-storten

Column Afshin Ellian
Een huurlingenleger kan Rusland in chaos storten

De privatisering van oorlogsvoering is een verontrustende ontwikkeling. Staten hoeven dan zelf geen verantwoordelijkheid te nemen voor dode en gewonde strijders.

De condottiere is terug van weggeweest. Condottiere verwijst naar de aanvoerder van een huurlingenleger in de late middeleeuwen en vooral in de Italiaanse steden. Er bestond geen goed georganiseerd leger dat rijke steden kon verdedigen. Alleen de grote gebieden beschikten nog over een kleine legermacht. Voor de oorlogsvoering moest men immers duizenden soldaten rekruteren, opleiden en betalen. Het waren Alexander de Grote, de antieke Perzen en de Romeinen die een grote legermacht hadden. Daarom was het huurlingenleger vooral in de middeleeuwen een onontbeerlijk verschijnsel.



De aanvoerder van een huurlingenleger (condottiere) die een bestuurlijke positie opeiste, noemde men in Italië podestà, afgeleid van het Latijnse woord potestas: macht. Een van de beroemdste condottieri in de geschiedenis is Muzio Attendolo Sforza (1369-1424). De familie Sforza werd podestà van Milaan. En zo werd deze familie de baas van Milaan en eiste ze de legale titels op. De Sforza’s werden hertog van Milaan. De oprichter van een privéleger kon zich onmisbaar maken en uitgroeien tot een politiek leider.

Business


In de twintigste eeuw, vooral vanaf de jaren 60, ontstonden in sommige derdewereldlanden huurlingenlegers. Vaak ging het om oud-militairen die hun eigen gewelddadige business wilden opzetten. De oorlogsvoering was voor sommige mensen altijd al een winstgevend verdienmodel. Deze paramilitairen waren meestal de tegenhangers van de linkse, door de Sovjet-Unie of China, gesteunde partizanengroepen. Ook hun aanvoerders werden later politiek leiders.

Met de komst van grote particuliere beveiligingsbedrijven in Amerika werd de weg vrijgemaakt voor de vorming van privélegers in democratische landen. Die mogen geen leger heten, maar ze lijken er wel op. Blackwater is wellicht het beroemdste privéleger in Amerika. Nu worden ze private military contractors genoemd. Aanvankelijk werden ze ingehuurd door staten, zoals Amerika, Canada of Australië voor moeilijke operaties in een vijandelijk land: om iemand te bevrijden of om een groep mensen te evacueren. Omdat zij geen onderdeel van een staat zijn, zou hun dood nooit tot een oorlog leiden. Ook als ze gevangen worden genomen, is dat geen reden om een oorlog te ontketenen. Dus de moderne condottiere is bedacht om juist oorlogen te voorkomen.

Na 9/11 werden private bedrijven regelmatig ingezet door de Amerikaanse regering. Vooral hun aanwezigheid in Irak leidde soms tot ellendige toestanden voor de Amerikaanse regering. Hier en daar worden de huurlingen van mensenrechtenschendingen beschuldigd. Maar ze hebben ook vaak een onmisbare bijdrage geleverd aan humanitaire operaties, zoals reddingsoperaties of de beveiliging van VN-medewerkers. Voor de westerse landen is dit soort bedrijven om verschillende redenen interessant. Ze drukken immers slechts incidenteel op de overheidsbegroting.

Wagnergroep


Rusland heeft ook een eigen huurlingenleger. De Wagnergroep heeft zijn eigen condottiere, namelijk Jevgeni Prigozjin. De Wagnergroep wordt vaak ook buiten Rusland (zoals in Syrië) ingezet. In Mali vervangt ze nu de westerse troepenmacht. De Wagnergroep is ultranationalistisch en opereert rechtstreeks in opdracht van het Kremlin. Jevgeni Prigozjin bracht zijn huurlingen naar Oekraïne om in opdracht van Vladimir Poetin de oorlog ten gunste van Rusland te beslechten. Hij kon in Oekraïne geen wonderen verrichten. Honderden huurlingen zijn daar om het leven gekomen.

Dat is de reden dat Prigozjin boos en verontwaardigd is. Hij keert zich in steeds heftigere bewoordingen tegen de Russische politici en generaals: ’Stinkende onderkruipsels, wat voeren jullie uit? Stelletje tuig! Jullie zijn het ministerie van Defensie! Maar jullie hebben geen reet gedaan. Hoe hebben jullie verdomme die aanval met drones op Moskou kunnen toelaten?’. Prigozjin wil een podestà, een politieke machthebber, worden. Dat is zijn ware intentie.

Hoe zal Prigozjin eindigen? Volgens het optimistische scenario zou hij een Russische variant van Sforza, een soort hertog van Rusland, kunnen worden. En gelet op de tegenstand zal hij gewelddadig moeten optreden om zijn macht te vestigen. Maar dat is een te rooskleurig scenario. De Russische inlichtingendiensten en militairen zullen Prigozjin niet verdragen. Hij wordt geen Sforza van Rusland. Wat hij wel kan worden, is de bron van chaos en strijd binnen de Russische samenleving en de Russische strijdkrachten.

De Russische privatisering van de oorlog is een rechtstreeks gevaar voor de stabiliteit van de Russische Federatie. Een huurlingenleger kan Rusland in chaos storten. Een instabiel Rusland is uiteindelijk ook een ernstige bedreiging voor Europa.

https://www.ad.nl/binnenland/ikke-ik...kken~a353eb41/

Ikke, ikke, ikke en wie minder geld heeft kan stikken


COLUMNLinda Akkermans schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt.

Bam, daar lag ik. Midden op het fietspad. Met een gezicht vol bloed en een mond met twee stukken tand minder. Thuis belde ik zonder nadenken de spoedtandarts die ik dezelfde avond het lieve sommetje van 269,30 euro moest betalen. Voor nog geen halfuurtje werk.

Inwendig heb ik een potje staan schelden, want godsamme: het is toch heel veel geld. Maar al snel besloot ik mijn zegeningen te tellen. Gewoon het bedrag pinnen en vergeten, Linda, komt goed.

Andere mensen lopen echter de rest van hun leven wél met gaten in hun mond omdat ze de tandarts niet kunnen betalen. Uit recente cijfers blijkt ook dat liefst negen procent van de inwoners om dezelfde reden de dokter mijdt omdat ze het eigen risico niet op kunnen hoesten.



En dat is schrijnend. Helemaal als je je bedenkt dat mensen die het financieel lastig hebben, gemiddeld juist meer zorg nodig hebben omdat ze vaker last hebben van suikerziekte en longkanker. Van psychische aandoeningen en obesitas. Van stress en van hartfalen.

Voor rijkere burgers is het eigen risico in de zorg echter niet meer dan een ergernis. Zij laten zich daarom zonder twijfel doorsturen naar het ziekenhuis bij klachten. Mede daardoor leven mensen aan de goede kant van de inkomenskloof gemiddeld zes jaar langer dan de pechvogels met minder geld en geluk in het leven.

Dat laatste is nóg schrijnender. Ik vind het daarom nogal wiedes dat de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) onder andere adviseert om de zorgpremie aan het inkomen te gaan koppelen.

Sterker, het is zó logisch dat het in het verleden al veel vaker geopperd is en even zo vaak weer is afgeschoten omdat lieden die boven modaal verdienen dan steevast beginnen te gillen dat er ook al zoiets bestaat als zorgtoeslag! En er ís in dit land verdómme al zoveel inkomensafhankelijk, waarom dan nog werken? Trouwens, die arme mensen moeten maar gewoon minder gaan roken en drinken, ‘dan hoeven ze ook niet zo vaak naar de dokter en de tandarts’.

Bah, dit is niets minder dan ‘ikke, ikke, ikke en wie minder geld heeft kan stikken’. Deze types schamen zich niet eens voor hun gebrek aan solidariteit. En dat is zo’n beetje de ergste kwaal die iemand kan hebben. Door geen tandarts of dokter te verhelpen.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/19...n-wokeledokies

Kringen
Talent en artistieke vaardigheid zijn ondergeschikt aan de krankjoreme eisen van wokeledokies

Eerst voor alle zekerheid maar Lévi Weemoedt citeren, sinds jaar en dag mijn favoriete misantroop: „Is er hoop? Ja, een hoop ellende.”


Zo, het broodnodige tegengas is daarmee alvast gegeven. Ik voelde mij ertoe verplicht omdat ik van plan ben te stellen dat er dankzij Gunay Uslu zowaar een sprankje hoop aan de horizon gloort. Dat klinkt grenzeloos naïef en daarom viste ik toch even deze uitspraak van Lévi uit mijn beduimelde citatenboek.



Maar ja, dit las ik óók, in de NRC: „Staatssecretaris Gunay Uslu (D66) van Cultuur wil geen harde voorwaarden stellen over diversiteit en duurzaamheid bij de beoordeling van de cultuursubsidies voor de periode 2025-2028. Daarmee wijkt ze af van het advies van de Raad voor Cultuur.”

En toen begon ik zomaar te hopen, en dat terwijl de tegenwoordige gang van zaken bij de polderlandse kunst- en cultuurinstellingen - en bij alles wat daarmee samenhangt - mij toch eerder zou moeten verleiden om de cynische benadering van het verschijnsel hoop door Lévi Weemoedt als leidend te beschouwen.

Overal, echt overal, in alle denkbare uitingsvormen van kunst en cultuur, waart het diversiteits- en inclusiemonster rond en zijn talent en artistieke vaardigheid ondergeschikt verklaard aan de krankjoreme eisen die de wokeledokies onder ons - een door mij bedachte omschrijving die inmiddels zelfs door de Taalunie is omarmd - aan het hedendaagse doen en laten in deze maatschappelijke hoek stellen.

Racistisch


Een van de resultaten: een ernstig discriminerend en in mijn ogen ook racistisch beleid, al zal Gunay Uslu het natuurlijk nooit als zodanig kwalificeren. Vooral omdat de - vaak gemeentelijke - subsidiëring de instellingen daartoe dwingt wordt er namelijk volop geselecteerd op basis van huidskleur en geslacht, ditmaal met de blanke man als voornaamste slachtoffer. En dat in de wereld van de vrije expressie.

Ik raad de lezer om die reden aan de documentaire White Balls on Walls van regisseuse Sarah Vos te bekijken. Dit staaltje vakwerk, eerder vertoond in het NPO-programma Het Uur van de Wolf, laat genadeloos zien hoe het er in het Stedelijk Museum van Amsterdam onder dwang van het gemeentebestuur aan toegaat en vertelt in feite het hele verhaal van de Nederlandse kunst en cultuur van anno nu.

De Raad voor Cultuur wilde dat beleid zelfs uitbreiden met verplichtingen aangaande duurzaamheid (schrik niet: nulmeting CO2-uitstoot). En nu heeft Gunay Uslu als ware liberaal - je zou het bijna vergeten, maar D66 is van oorsprong een liberale club - niet alleen daar een streep door gezet, maar ook door een aantal andere belangrijke aanbevelingen in het rapport. Uiteraard tot grote schrik van Rabin Baldewsingh, Nationaal Coördinator tegen Racisme en Discriminatie, weigert zij het diversiteits-, inclusie- en duurzaamheidsbeleid in de sector afhankelijk te maken van subsidiëring.

„Ik vertrouw in dit geval op de instellingen zelf”, aldus de staatssecretaris.

Is dit een keerpunt?

Sorry, Lévi, ik blijf het voorlopig hopen.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/51...istisch-beleid

Huisvestingswet De Jonge schuurt aan tegen communistisch beleid

CDA-minister De Jonge (Volkshuisvesting) wil per se zijn Huisvestingswet doorduwen ondanks verzet van een meerderheid van de Tweede Kamer. Omstreden onderdeel van deze wet is dat gemeenten mogen bepalen wíe de koper is als een woningeigenaar wil verkopen.

Natuurlijk is het feit dat de overheid bepaalt wie de koper moet zijn, een aantasting van het eigendomsrecht en het schuurt aan tegen communistisch beleid waarbij de overheid het leven van de burger bepaalt.

Bovendien zijn er praktische bezwaren. Wat te doen bij een spoedverkoop (bijvoorbeeld een scheiding of overlijden)? En dan het aspect van de prijzen. De droomwet van De Jonge geldt voor huizen in de goedkopere sector; de minister denkt dat daarmee deze goedkopere woningen via aanwijzing alleen voor lagere inkomens beschikbaar zullen zijn. Maar het effect zal zijn dat de verkopers het huis zullen aanbieden boven de minimumgrens. Makelaars voorzien een golf prijsstijgingen.

De minister moet eens ophouden met allerlei plannetjes voor de woningmarkt. Plannetjes die een gezamenlijk kenmerk hebben: het zijn regeltjes om de schaarse woningen te verdelen. Laat de minister zijn daadkracht eens inzetten om te zorgen voor de snelle bouw van veel meer huizen en los de schaarste op. Dan kunnen voorstellen als de Huisvestingswet naar de plek waar ze horen: de prullenbak.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/79...een-basisrecht

Opinie Annemarie van Gaal
De Jonge heeft het niet begrepen: eigendom van een woning is een basisrecht

Toen Hugo de Jonge zijn ministerspost kreeg, verbaasde ik me al over zijn titel. Hij werd verantwoordelijk voor de woningbouw, dus je zou denken dat hij minister van Wonen, of minister van Woningbouw zou worden genoemd. Maar nee, hij werd minister voor Volkshuisvesting.



Bij het woord ’volkshuisvesting’ krijg ik bijna middeleeuwse associaties. Ik vind het een term die nog stamt uit de tijd dat machtige landheren bepaalden hoe wij, het gehoorzame volk, moesten worden gehuisvest. Niet van deze tijd, dacht ik toen. Maar nu Hugo de Jonge anderhalf jaar minister is, begrijp ik het. Hij gaat namelijk niet over wonen of over onze woningbouw, hij doet aan volkshuisvesting.

Eerst moesten kleine particuliere beleggers, zoals bijvoorbeeld (ex-)ondernemers die nooit pensioen hebben kunnen opbouwen en die als alternatief een of twee appartementjes voor de verhuur hadden gekocht, worden gestopt. Met het aftoppen van de huurprijzen, strengere regels, onredelijke voorwaarden en steeds hogere vermogensbelasting is dat redelijk gelukt.
Kansloos


Vervolgens werd het ambitieuze projectontwikkelaars onmogelijk gemaakt om nog meer woningen te bouwen. Door de alsmaar strengere en ingewikkeldere eisen en regels was het bouwen van woningen al een oefening in zelfbeheersing geworden en nu kwam daar nog bij dat een bouwvergunning vanwege de stikstofregels vrijwel kansloos was geworden.

Als projectontwikkelaars zich dan nog steeds niet uit het veld lieten slaan, dan kwam daar de eis overheen dat van alle woningen een minimaal percentage sociale huurwoningen moest zijn. De meeste projecten waren daardoor financieel niet meer rond te breien.

Je kunt van Hugo de Jonge zeggen wat je wilt, maar als het zijn doel was om de ambitie om meer koopwoningen te bouwen om zeep te helpen en om twijfel te zaaien bij eigenaren van woningen, dan is hij daarin in een luttele achttien maanden aardig geslaagd.

Van de zotte


Nu heeft De Jonge iets nieuws bedacht. In al zijn wijsheid wil hij dat huizenbezitters met een huis tot 355.000 euro niet meer zélf mogen beslissen aan wie ze hun woning verkopen, maar dat ze daarvoor toestemming moeten krijgen van de gemeente. De gemeente moet in het wetsvoorstel van De Jonge kunnen bepalen aan wie je je huis verkoopt.

Het is natuurlijk van de zotte dat als je met hard werken een woning hebt gekocht, iedere maand trouw rente en aflossing hebt betaald, je niet je eigen woning mag verkopen aan de hoogste bieder omdat de gemeente je dwingt om je huis alleen te verkopen aan mensen met een laag of middeninkomen. Of alleen aan onderwijzers of zorgmedewerkers. Of alleen aan ex-sekswerkers, of ex-gedetineerden? Alleen aan islamieten, of alleen aan christenen? Hoever gaan we hierin?

Hoe werkt zoiets trouwens in de praktijk? Stel dat je je huis te koop zet omdat je een andere baan hebt gevonden en dichter bij je werk wilt gaan wonen. Moet je dan zodra een koper interesse heeft en een bod wil uitbrengen, eerst nog even langs de gemeente om een vergunning aan te vragen? Moet je dan de inkomensgegevens van de potentiële koper meenemen en deze delen met de ambtenaar? Heeft De Jonge trouwens enig idee hoelang vergunningaanvragen bij de gemeente duren? En ondertussen kun jij als verkoper geen ander huis kopen omdat je de dubbele lasten niet kan dragen. Fijn voor de zo gewenste doorstroming dit.

Communisme


Eerder deze maand las ik dat Hugo de Jonge ook een heel apart idee heeft over de onderhandelingen van een gemeente of provincie bij de aankoop van landbouwgrond om er woningen op te bouwen. De Jonge wil het mogelijk maken dat de overheid aan het begin van de onderhandeling ook alvast de onteigeningsprocedure in gang zet. Dus gewoon de onteigeningsprocedure parallel aan de onderhandelingen laten lopen. Hoe bedenk je het? Heb je dan enig idee hoe onderhandelingen gaan? En hoe vreselijk dit is voor de situatie en de onderhandelingspositie van de boer? Waarmee ben je dan bezig?

Kijk, eigenlijk is het ook heel simpel: als je zo veel regels nodig hebt om iets op te lossen, dan is er iets faliekant verkeerd aan het fundament. Los dat dan op. Als je vervolgens in een uiterste poging om je zin te krijgen ook nog aan het eigendomsrecht gaat wrikken, dan heb je het echt niet begrepen. Eigendom van een woning is een basisrecht en daaraan mag nooit worden getornd. Of is De Jonge soms aan het oefenen hoe het in het communisme werkt? Ik hoop het niet, want we weten allemaal hoe dat eindigt.

Dinsdag wordt er in de Tweede Kamer gestemd over het fnuikende wetsvoorstel van Hugo de Jonge, waarbij de gemeente mag bepalen aan wie je je woning verkoopt. Zijn eigen partij, het CDA, is groot voorstander van het voorstel. Ik ben benieuwd welke andere politieke partijen zich verder nog tot het communisme aangetrokken voelen. Dinsdag weten we het.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...d-auto-betalen

Kringen
Gebruik je het woord auto? Betalen!

Briljant idee, al zeg ik het zelf: rekeningpraten. Hang overal in het land afluisterapparatuur op. Camera’s kunnen niet. Dan wordt het hier een tweede China en dat moeten we niet willen met z’n allen. Onze privacy dient voorop te blijven staan en daarom moeten in plaats van camera’s op elke hoek van de straat microfoontjes worden bevestigd, die verbonden zijn met een centraal registratiesysteem.

Let wel: met geavanceerde spraakherkenning.

Anders werkt het niet.

De vrijheid van meningsuiting blijft er bijvoorbeeld een groot goed mee. Dit is een vrij land, iedereen mag zeggen wat-ie wil, zelfs wanneer wij een uitspraak van een derde verafschuwen behoren wij dat met ons leven te verdedigen. Maar nergens is vastgelegd dat het gebruik van bepaalde woorden niet door de overheid mag worden belast.

Stel, iemandTel daar nog maar eens 1300 km x 8 cent = 104 euro bij op.

Lang leve Europa!

Meest krankzinnige idee: kilometerstanden tijdens de onderhoudsbeurten laten bijhouden door de garages. Ik ga dus alvast briefjes van tien en twintig euro sparen, die ik zo’n monteur dan stiekem kan toestoppen wanneer hij bereid is het aantal door mij gereden kilometers met behulp van een illegaal Chinees hebbedingetje terug te draaien.

Eigenlijk heb ik hier nog best veel over te zeggen.

Met verwijzing naar mijn eigen briljante idee durf ik dat nu niet meer.
zegt ’man’ of ’vrouw’. Kassa! Dat is in dit tijdperk van multi-genderisering dusdanig in strijd met de mores dat de regering daar iets voor in rekening kan brengen. Heb je geen zin om te betalen? Zeg dan gewoon ’vaginabezitter’ in plaats van ’vrouw’ (geloof het of niet, die term werd laatst geïntroduceerd). Het heeft ook nog eens een tweede maatschappelijk nut: het zal aangenaam stil worden op straat.

Ik zie het al op zo’n beeldscherm verschijnen, bij dat centrale registratiesysteem: „Donderdag 29 juni 2023, 09.13 uur, hoek Norbertijenstraat/Plevierstraat, Hengstdijk. Geregistreerd: ’Waar kan ik hier mijn auto parkeren?’ Stem burger R. Hoogland, BSN 89OQ113UT47. In rekening gebracht i.v.m. gebruik woord ’auto’: 8 cent.”

Lees je mee, Mark Harbers?

De mogelijkheden zijn legio!

Gekkenwerk, denkt u? We zijn er anders aardig dichtbij. De elektrificatie van ons wagenpark heeft dermate veel nadelen dat het rekeningrijden er nu onverbiddelijk aankomt. We moeten als automobilisten straks zeven of acht cent per kilometer gaan betalen omdat we anders de opwarming van de aarde niet meer met 0,000036 procent kunnen verminderen. Daar heeft Rob Jetten 28 miljard euro voor nodig en ze broeden momenteel onder leiding van Mark Harbers allerlei plannen uit waarmee dat moet worden bewerkstelligd. De ene variant is nog onuitvoerbaarder dan de andere, ze hebben blijkbaar nog steeds niets geleerd van alle voorafgaande overheidsdebacles en het liefst doen ze het nog over de grens ook.

Die 120 euro tol die je straks op de Autoroute du Soleil kwijt bent voordat je eindelijk in Le Lavandou bent gearriveerd?

Alles wordt duurder vanwege het klimaat, en het volk pikt her

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/21...ken-door-links

Column Assita Kanko
Franse rellen resultaat van te lang wegkijken door links

Over de rellen in Parijs denk ik dat iedereen het verschil kan zien: is het slachtoffer een allochtoon, dan staan steden in brand. Is het slachtoffer blank, dan zijn er kaarsjes en bloemen. Denk maar aan de Franse leerkracht Samuel Paty. Hij werd onthoofd en het leven ging door. Wie staat er hier het sterkst?



Ik heb er eerlijk gezegd mijn buik van vol. Onrecht aanklagen met protestmarsen is legitiem en zelfs aan te moedigen. Het geeft blijk van betrokkenheid en engagement.



Maar andermans eigendom, gemeentehuizen en bibliotheken in brand steken, is een regelrechte aanval op de maatschappij in haar geheel.

Dit heeft niets meer te maken met verdriet en frustratie om de dood van een jongeman. Dit is crapuul zonder moraal, zonder enig verantwoordelijkheidsbesef dat de dood van een jongen misbruikt om hun vernielzucht te botvieren op alles wat ze tegenkomen.

Stadsguerrilla’s verspreiden zich over het hele land. Politie wordt bestookt met molotovcocktails en vuurwerk, brandweerlui die schade proberen te beperken, krijgen stenen naar het hoofd.

Ook in Brussel was het prijs. Mij maak je niet wijs dat dat ook maar iets te maken heeft met sociale achterstand of gebrek aan kansen.

Of net wel: met zulk gedrag zet je jezelf buiten de samenleving. Kom dan niet klagen dat je geen kansen krijgt. Het moet van twee kanten komen.

De beelden die we te zien krijgen, zijn amper te onderscheiden van echte oorlogssituaties. Ik ben nu in Parijs voor een langverwacht weekend met familie maar het gevoel dat ik hier krijg, bestaat uit angst en onzekerheid.

De sfeer is niet anders dan tijdens mijn eerste reportage als stagiaire journalistiek in Abidjan. Het was een oorlogsgebied maar we wisten het nog niet.

Mijn gedachten zijn bij de politieagenten die met gevaar voor eigen leven in deze omstandigheden hun job doen. Ik denk dat velen niet beseffen hoe dankbaar we mogen zijn dat er mensen zijn die dit willen doen.

Dit is niet zomaar een job. Wat zij doen, behoort tot de kern van onze rechtstaat: de bescherming van de burgers. Wij kijken naar wat er gebeurt vanuit onze comfortabele stoel, maar zij staan er middenin en zetten alles op het spel om de orde te doen terugkeren. Ze worden niet gerespecteerd, zijn zelfs gehaat.

Als de politie je controleert, moet je stoppen en correct handelen en antwoorden. Klaar. Alle lof en steun voor hen die hun werk naar behoren doen onder permanent moeilijke omstandigheden.

De schade van deze rellen is enorm. En dan heb ik het niet alleen over de materiële schade, die intussen al oploopt tot in de miljoenen.

Toeristen vragen zich af of Parijs veilig is. Nanterre is een stad die net zoals zovele andere, verschillende migratiegolven heeft gekend. Integratiegolven zijn kennelijk uitgebleven.

We zien nu, voor de zoveelste keer, waartoe dit leidt. Waar gaat dit eindigen? Nanterre is de concretisering van de multiculturele droom van onze linkse medeburgers, die, verdraagzaam en progressief als ze zijn, deze rellen toedekken met alle excuses die ze kunnen vinden.

Zo voorspelbaar als wat. Voor hen is het de schuld van Frankrijk.

Weggezet als racisten


Wat denken de mensen die niet in grootstedelijke gebieden wonen als ze beelden voorgeschoteld krijgen van gewelddadige confrontaties die zich afspelen op een halfuur rijden?

Mensen herkennen hun eigen steden niet meer en worden bang. Om vervolgens nog eens met veel dedain weggezet te worden als bange konijnen, bekrompen boomers of racisten. Het gevoel van veiligheid is er niet en ze zijn terecht bezorgd.

Europese migratiebeleid


Want de rechtsstaat wordt vernietigd en we durven onze nek niet meer uit te steken. De mensen zijn het moe, draagvlak kwijnt weg. En dan maar verbaasd zijn over het succes van populistische partijen en het gebrek aan steun voor het huidige Europese migratiebeleid.

Op het moment dat ik dit schrijf, hoor ik op de radio over de weerstand van sommige lidstaten tegen het nieuwe migratiepact. Ze weigeren asielzoekers op te nemen of boetes te betalen per migrant die ze niet binnenlaten.

Kan je hun dat verwijten als je ziet wat er deze week allemaal is gebeurd?

’Totaal gebrek aan respect voor rechtsstaat’


Het is verschrikkelijk dat de jongeman doodgeschoten werd maar wat lossen de rellen op? De rellen en het geweld die we nu in de steden zien, gaan zelfs niet over gerechtigheid voor de neergeschoten jongeman, maar wel over een diepgewortelde haat tegen het Westen en haar waarden en normen.

Het gaat om een totaal gebrek aan respect voor de rechtsstaat. Het gaat om een keuze voor chaos en anarchie. Daar moeten we allemaal eerlijk over durven zijn.

Frankrijk heeft allang een probleem van geweld tegen wat ze is. Tegen haar ziel. En daarover werd te lang gezwegen en weggekeken. Om bepaalde kiezers van linkse partijen te paaien. Die mensen moeten zich aanpassen en hun kinderen degelijk opvoeden.

17 jarige in auto die niet luistert naar politie,tja...

https://www.ad.nl/show/als-je-als-tv...amma~a1a82548/

Als je als tv-makers niet gehinderd wordt door een geweten, dan krijg je dit programma


ANGELA KIJKT TVWaar zapte Mark Rutte naartoe toen hij zich maandagavond na een emotionele dag in Den Haag in zijn grijze hoody op de bank liet zakken? Angela de Jong hoopt van harte dat het dit programma was.

Mark Rutte had geen betere dag kunnen uitkiezen om zijn vertrek bekend te maken. Op een nieuwsluwe maandag, vlak vóór de grote vakantie-uittocht van Binnenhofwatchers, collega-parlementariërs én late night-talkshows, zodat die nog net tijd hadden om zijn tomeloze inzet, politieke flexibiliteit en sociale behendigheid te bewieroken.

En bewierookt werd hij. Het werd Caroline van der Plas halverwege Renze te gortig. ,,We doen nu wel of hij de gedroomde premier was, maar dat was hij niet,’’ onderbrak ze de lofredes om te wijzen op Groningen en het toeslagenschandaal, om maar twee heikele dossiers te noemen.

Wees gerust, ik ga het hier niet allemaal herkauwen. Hoewel ik Mark Rutte alle lovende woorden van harte gun, hoop ik toch dat hij iets anders heeft gekeken toen hij eindelijk tijd had om in zijn bekende grijze hoody op de bank te zakken en een beetje rond te zappen, zoals normale mensen doen.



Ik stel me voor dat hij opgelucht was, omdat het grote moment achter de rug was, maar ook emotioneel, weemoedig en vooral moe. En daar kwam die ongeëvenaarde timing waar ik aan het begin van deze column al over sprak weer om de hoek kijken. Want uitgerekend maandag begon het nieuwe seizoen van B&B vol liefde. Geen beter programma om je eigen sores even bij te vergeten dan deze datingshow, die volledig drijft op leedvermaak om de gemankeerde medemens.

Het is me een raadsel waar ze elk seizoen al die rare Nederlandse B&B-eigenaren in den vreemde weten op te snorren. Dat ze vrijgezel zijn, verbaast me doorgaans na een aflevering of drie juist weer niet. Tel daarbij op dat de makers niet gehinderd worden door zoiets onbeduidends als een geweten en er lustig op los manipuleren, tijdens de opnames of in de montage. En je weet dat je als kijker zeven weken lang verzekerd bent van spraakmakende tv.

Het begon meteen al goed maandag. Zweverige Walter in Frankrijk heeft een tantra-b&b – je zou er maar per ongeluk op doorreis belanden, zeg – en kreeg twee vrouwen, vriendinnen van elkaar, op bezoek. Maandag bleef het bij dansen, maar in de vooruitblik op dinsdag trokken ze alle drie hun onderbroek uit. Eduardo, de (gay?) best friend van Marian in Portugal, zorgde voor ongemak bij haar date Olof. En niet ten onrechte, want deze Eduardo lijkt me nogal claimerig. Bij Leendert in Frankrijk ging het direct mis met Loes. De kast in haar kamer hing nog vol met zijn kleren, zijn hond gedroeg zich als een hinderlijke kleuter op het terras en toen walste Leendert ook nog eens gevoelloos over het verlies van haar vader heen.

Ik zou een geforceerd bruggetje kunnen maken van de niet-gedroomde premier naar het gedroomde zomerprogramma. Of een flauwe grap over de eeuwige vrijgezel die in dit programma kan leren hoe je het vooral niet aanpakt op liefdesvlak. Maar laat ik het in lijn van Ruttes regeerstijl niet ingewikkelder maken dan het is. Na een jaar hard werken is er geen beter hersenloos vermaak om af te kicken dan B&B vol liefde. Laat staan na dertien jaar.

https://www.bnnvara.nl/joop/artikele...vind-je-overal

De meningen van Sander Schimmelpenninck vind je overal


Het leven is niet te vangen in letters, toch schrijf ik, God weet waarom. Zoals een neanderthaler op de muren van zijn grot kalkte, hamer ik op mijn toetsenbord. Schadelijk is het niet, schrijven is een gezonder tijdverdrijf dan heroïne spuiten, het wordt pas schrijnend wanneer de schrijver zichzelf serieus gaat nemen. Bij sommige columnisten die u in de krant leest, is dit het geval, laten we er eens een uitlichten.

Voor het geval de naam Sander Schimmelpenninck u niets zegt, bekijken we de Wikipedia-pagina van deze Volkskrant-stukjesmaker. ‘Sander Cornelis graaf Schimmelpenninck werd geboren in 1984 te Hengelo, als zoon van Albert Hieronymus Schimmelpenninck en Marie Liesbeth Henriëtte Helène Scheiffers.’

Je zou denken dat je met zo’n afkomst alles al bent, en je jezelf niet hoeft te verlagen tot de status van mediamaker. Maar goed, zelfs leden van de koninklijke familie ambiëren tegenwoordig een influencer-schap, blijkbaar wil onze beschaving zo snel mogelijk richting afgrond. Ik ben hier niet verbitterd over, integendeel, het is reuzespannend om in zo’n destructief tijdsgewricht te mogen rondkijken.

Eigenlijk weet ik al niet meer waarom ik over Sander Schimmelpenninck wilde schrijven, omdat ik ook niet weet waarom ik schrijf, tik ik gewoon nog honderd woorden. Sander Schimmelpenninck is een serieuze opiniemaker, dat is een feit, de rest is mening, de meningen van Sander zijn overal, van Twitter tot talkshow.

Gelukkig trok de geschiedenis zich nooit iets aan van columnisten. Stelt u zich voor dat er met de snelheid van Sander-Schimmelpenninck-meningen-in-de-krant nieuwe wetten zouden verschijnen. Donderdag mag u nog roken in uw eigen tuin, vrijdag opeens niet meer. Dat u geen tuin heeft en niet rookt, maakt de bemoeizucht draaglijk, toch vraagt u zich af waarom een onbekende zich zo met u bezighoudt.

Filosofeerde Sander ook maar eens in alle oprechtheid over de vraag waarom hij schrijft.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/64...t-hij-waard-is

Opinie Annemarie van Gaal
Rob Jetten kan met oplossing voor Eurostar laten zien wat hij waard is

Heeft u de datum van 22 november al in uw agenda gezet? Bijna vijf maanden na de val van dit kabinet mogen we dan weer naar de stembus, om te kiezen voor weer een nieuw kabinet. Vijf maanden. Je vraagt je af waarom het niet sneller kan, want het is namelijk niet zo dat we als samenleving de luxe hebben om het even vijf maanden rustig aan te doen met een demissionair kabinet dat geen grote beslissingen gaat nemen. Maar nee, het kan niet sneller want we moeten rekening houden met het bijna tien weken zomer- en herfstreces van onze Kamerleden én er moet natuurlijk campagne worden gevoerd door nieuwe lijsttrekkers met nieuwe nietszeggende slogans en nieuwe loze beloftes.



Eigenlijk is het ongehoord dat wij als kiezers zo in de steek gelaten worden door onze politici. Bij ieder bedrijf zouden de vele crisissen die er nu in ons land spelen voldoende reden zijn om iedereen terug te roepen van vakantie en met man en macht te werken om de problemen op te lossen. Als ondernemer weet je dat iedere dag dat je wacht met het oplossen van het probleem er een te veel is.

Maar kennelijk leeft die urgentie niet bij onze politici. Ik heb al eerder geschreven dat het begrip ’continuïteit’ voor politici synoniem is voor ’continu de tijd’. Nee, we hebben nu politici nodig die niet wachten, maar die oplossingen willen vinden voor de crisissen in het land.
Dingen oplossen


Rob Jetten, onze demissionaire minister voor Klimaat, wil lijsttrekker van D66 worden. Volgens hem heeft hij „de jeugdigheid, de ervaring én de bereidheid om dingen op te lossen.” Dingen oplossen, dat klinkt me als muziek in de oren. Waarom zou hij daar niet meteen mee beginnen om ons te laten zien wat hij waard is? Ik heb wel een mooie klus voor hem waar hij deze zomer alvast zijn tanden in kan zetten:

Kijk, vanaf juni volgend jaar ligt de directe treinverbinding tussen Amsterdam en Londen er vanwege een verbouwing aan het Centraal Station in Amsterdam, minimaal een jaar uit. Ja, minimaal één jaar, maar de bouwprojecten van de overheid kennende, moeten we er rekening mee houden dat het wel een paar jaar zal duren.
Maar even terug naar de reden: Vanwege de verbouwing is er volgens ProRail geen plek meer te vinden voor de douane en om de paspoortcontroles uit te voeren voor deze trein, dus vandaar dat de Eurostar-trein niet meer rijdt. Je gelooft je oren toch niet?

Bij iedere verbouwing in de drukke binnenstad worden bouwketen voor bouwvakkers bij wijze van spreken op drijvende pontons gezet of met kabels in de lucht gehangen, maar op het Centraal Station is tijdens de verbouwing geen plekje te vinden? Laat me niet lachen.

Schiphol


Weten jullie trouwens dat een volle Eurostar trein van Amsterdam naar Londen net zoveel passagiers vervoert als er in vier vliegtuigen kunnen? Schiphol moet krimpen vanwege ons klimaat en de Eurostar-trein rijdt een paar jaar niet vanwege de vindingloosheid van ProRail. Kwalijk.

Adviesbureau HaskoningDHV heeft een paar jaar geleden al eens onderzoek gedaan naar de hoeveelheid korte vluchtjes die gemakkelijk vervangen zouden kunnen worden door de trein. Het bleek dat er vóór corona jaarlijks al 4660 vluchten over een afstand van minder dan 250 kilometer vertrokken of aankwamen in ons land. Dat is dus van Schiphol naar Düsseldorf, Brussel of Antwerpen.

Hoe je het ook wendt of keert, dat zijn té veel minivluchtjes over flutafstandjes, waarvoor de trein een prima alternatief zou zijn. Maar ja, dan hebben we wel een NS én ProRail met probleemoplossend vermogen nodig.

Fijn dat Rob Jetten zich nu opwerpt als een politicus die zaken óp gaat lossen. En als minister voor Klimaat en Energie is dit nu net iets wat hij zou moeten wíllen oplossen. Hij is er ook de geschikte persoon voor, want voordat Rob Jetten Tweede Kamerlid werd, werkte hij zes jaar bij ProRail. In zijn laatste functie was hij zelfs bouwmanager bij ProRail, Jawel.

Klimaat


Dus wie beter dan Rob Jetten om deze idiote situatie op te lossen? Hij heeft vast nog wel een paar oud-collega’s bij ProRail die hij kan bellen en met zijn ’jeugdigheid, de ervaring én de bereidheid om dingen op te lossen’ en dan komt dit vast in orde.

Wat let hem? De Eurostar zonder vertraging laten rijden van Amsterdam naar Londen is beter voor ons klimaat en daar is hij per slot van rekening ook als demissionair minister nog steeds verantwoordelijk voor. Beter ook dan 28 miljard euro stukgooien op onbewezen klimaatmaatregelen die wellicht 0,000036 graden opwarming tegengaan. Nee, laat hem dit nu oplossen, beter voor het klimaat én een uitgelezen kans om aan ons te bewijzen dat hij niet de zoveelste lijsttrekker met loze beloftes is.

https://www.telegraaf.nl/vrouw/17301...eristje-pesten

Columns & opinie
’Hou op met autootje en toeristje pesten’

Nee, niet naar Alaska of de Noordpool waar het ijs nu angstaanjagend snel smelt, maar naar Amsterdam. Even voorop stellen: ik hou van Amsterdam.

’Taxichauffeurs gaan uit hun dak. Ambulances draaien rondjes...’


Normaal gesproken (ik ben een provinciaaltje) ga ik met het openbaar vervoer. Maar toevallig moest ik afgelopen weken twee keer met de auto. Eén keer omdat ik een zwaar pak moest ophalen, en ik zag mijzelf daarmee niet in de trein zitten. En één keer omdat ik naar een sjiek feest moest en het regende. Ik ga me natuurlijk niet optutten om vervolgens als een verzopen kat aan te komen.

Nou jongens, ik heb het geweten. Toegegeven, omdat ik in de provincie woon heb ik geen lokale krant en ik kijk nooit naar AT5, dus ik rijd nietsvermoedend de Wibautstraat in, een soort ring om Amsterdam. Hekken! Wat krijgen we nou? Oké, dan omrijden over de Berlagebrug naar de Stadhouderskade. Ook afgesloten. Het is dat ik de stad goed ken, dus ik maak een u-turn en ik kom alsnog waar ik wezen wil.

Ik rijd zeker 20 minuten achter een Deense auto waar de ruiten aan de binnenkant beslaan. Ik zie de Denen (die toch niet bekend staan om hun temperament) met grote armgebaren naar elkaar schreeuwen. Ik zie dat iemand nog net voorkomt dat de GPS het raam uit gemikt wordt. Ik zie een Franse auto waar mensen met rode hoofden wanhopig hun haren uit hun hoofd trekken.

Taxichauffeurs gaan uit hun dak. Ambulances draaien rondjes. Als ik het uiteindelijk ook niet meer weet, vraag ik een agent hoe ik bij garage ‘De Kolk’ kom, op de Nieuwezijds Voorburgwal. Hij legt het me rustig uit.

Als ik de Voorburgwal op wil rijden, is die ook afgesloten met hekken. Gelukkig staat er iemand met een geel hesje.

‘Ach meissie,’ zegt hij, ’ik doe het hek wel voor je open.’

Dan kom ik bij de ingang van de garage. Het lijkt wel een warzone: enorme betonblokken barricaderen de ingang. Met vier keer steken kom ik er net in.

Nadere informatie leert mij dat het gemeentebestuur wil uitzoeken of de uitstoot vermindert. Serieus? Ja, nu op de Wibautstraat en de Stadhouderskade wel, maar wordt ook gemeten bij de omliggende sluiproutes?

Het bestuur is om op deze ideeën te komen, naar Parijs geweest.

Laat me jullie gratis adviseren: als je echt iets wil, gooi dan de hele grachtengordel dicht voor alle verkeer. Maak grote parkeerterreinen rond de stad waar je op elektrische busjes kunt stappen. Maar hou op met autootje en toeristje pesten. En deel het mee. Niet alleen in Amsterdam, maar ook daar buiten. Er bestaat ook nog een rest van Nederland, weet je.

Catherine Keyl

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/13...-beurt-frenske

Kringen
Het Kaagmens is weg en nu ben jij aan de beurt Frenske

Nu je toch zo lekker bezig bent, Frenske, hier heb ik een ander fraai citaat van Ronald Reagan voor je: „Alle grote veranderingen in Amerika beginnen aan de eettafel.”

Doe er je voordeel mee, lieve, zachtaardige, jezelf altijd wegcijferende redder van het polderland. Ik gun het je van harte, omdat je na je benoeming tot lijsttrekker van de GL/PvdA-combinatie, zeker nadat je een opmerking had gemaakt die rechtstreeks uit het vuistdikke Reagan-citatenboek bleek te zijn overgenomen, hectoliters drek over je uitgestort hebt gekregen. Het Kaagmens is weg en nu ben jij aan de beurt, ik zweer het je. Neem die reactie, over je onvergetelijke MH17-speech bij de VN, van Jeroen Pauw bij Renze. Buiten alle proporties! Gelukkig maar dat Jeroen toen terstond door twitteraar/Timmermans-fanboy Klaas Schoof ’altijd al extreemrechts’ werd genoemd. In die kringen is dat weliswaar opgelegd pandoer wanneer iemand een mening naar voren brengt die niet overeenstemt met de aldaar heersende, maar toch goed dat het gezegd is.



Tweet


En dan die tweet van ene Frummel, bestaande uit twee naast elkaar geplaatste foto’s!

Fotootje links: Frans Timmermans lachend met het haatgraafje van de Volkskrant.

Fotootje rechts: Vader Abraham in precies dezelfde vrolijke pose met een smurf.

Excuses, ik las een korte pauze in. Ik verzoek je voor even de andere kant op te kijken, want in een ultieme poging de emoties te verbergen die na het verwerken van dergelijke tweets altijd bij mij opspelen, kruip ik nu onder tafel. Ik heb liever niet dat jij dat ziet, maar goed, ik heb mezelf alweer onder controle en dus richt ik mij gewoon weer tot jou: zo hufterig dit. ’t Is niet meer te doen op Twitter. Het is een extreem, dan wel dom, dan wel guur, dan wel bruinrechts, met andere woorden unsafe medium geworden, waar ze niet zullen rusten voordat ieder redelijk mens aan karaktermoord ten onder is gegaan.

Fatshaming


Daarom wil ik ook per se benadrukken dat ik absoluut niet aan fatshaming wil doen met de suggestie bovengenoemd citaat van Ronald Reagan eveneens te gebruiken. Je bent ontegenzeggelijk aan de mollige kant en er zullen zeker en vast mensen zijn die beweren dat je met een uitspraak als „Alle grote veranderingen in Nederland beginnen aan de eettafel” in de eerste plaats een win-winsituatie voor de Holle Bolle Gijs in jezelf creëert, maar geloof me: dat is niet de bedoeling. In het Oude Witte Mannen-tehuis GL/PvdA moeten Eerste Kamer-collega Paul Rosenmöller en jij de komende maanden, tussen jullie middagdutjes en steunkousprotocollen door, in alle rust kunnen overleggen hoe de revolutionaire diversiteits- en inclusiestandpunten van jullie fusiepartij naar buiten moeten worden gebracht. Dan is er hooguit tijd voor een tosti en een glas melk.

Oké, nog één quote van Ronald Reagan dan.

„Wie politicus is, wordt verondersteld het op een na oudste beroep van de wereld uit te oefenen. Ik besef inmiddels dat het grote gelijkenissen vertoont met het oudste.”

Durf je ’m aan?