https://www.briefjevanjan.nl/aan-alexander-pechtold-8/

Aan Alexander Pechtold

Meneer Pechtold,

Daar was-ie weer!

Uw naam.

Hij is gevallen.

Als kandidaat om Dick Benschop op te volgen als CEO van Schiphol.

Je zou verwachten dat de Raad van Commissarissen van de nationale luchthaven na Dick Benschop eens geen politicus gaat aanstellen, maar iemand die operationeel goed is.

Iemand die niet de weg weet naar vergaderingen van het World Economic Forum in Davos, maar die de tent operationeel kan leiden.

Die, zeg maar, zorgt dat de vliegtuigen op tijd vertrekken.

Mét de passagiers.

En mét de koffers.

De doorgaans goed geïnformeerde luchtvaart-verslaggever van de Telegraaf, Yteke de Jong, noemde in dat verband bij Vandaag Inside de namen van probleemoplosser Pier Eringa (oud-NS, oud-ProRail, oud-politiebaas en thans ziekenhuisbestuurder) en Paul Riemens, een man die decennia bij de Lucht Verkeersleiding Nederland werkte en sinds 2016 baas is van de RAI.

Mannen die wat kunnen.

Waarom dan toch úw naam viel?

Omdat de Nederlandse Staat voor 69,77 procent eigenaar is van Schiphol.

En omdat staatsdeelnemingen vallen onder de minister van Financiën.

En omdat de minister van Financiën D66-voorvrouw Sigrid Kaag is.





Meneer Pechtold,

Daar was-ie weer!

Uw naam.

Hij is gevallen.

Als kandidaat om Dick Benschop op te volgen als CEO van Schiphol.

Je zou verwachten dat de Raad van Commissarissen van de nationale luchthaven na Dick Benschop eens geen politicus gaat aanstellen, maar iemand die operationeel goed is.

Iemand die niet de weg weet naar vergaderingen van het World Economic Forum in Davos, maar die de tent operationeel kan leiden.

Die, zeg maar, zorgt dat de vliegtuigen op tijd vertrekken.

Mét de passagiers.

En mét de koffers.

De doorgaans goed geïnformeerde luchtvaart-verslaggever van de Telegraaf, Yteke de Jong, noemde in dat verband bij Vandaag Inside de namen van probleemoplosser Pier Eringa (oud-NS, oud-ProRail, oud-politiebaas en thans ziekenhuisbestuurder) en Paul Riemens, een man die decennia bij de Lucht Verkeersleiding Nederland werkte en sinds 2016 baas is van de RAI.

Mannen die wat kunnen.

Waarom dan toch úw naam viel?

Omdat de Nederlandse Staat voor 69,77 procent eigenaar is van Schiphol.

En omdat staatsdeelnemingen vallen onder de minister van Financiën.

En omdat de minister van Financiën D66-voorvrouw Sigrid Kaag is.

Kaag heeft formeel niets te vertellen over de benoeming van de CEO van Schiphol, maar dat zal haar er niet van weerhouden zich te bemoeien met de benoeming van de CEO van Schiphol.

Ik zou het persoonlijk schitterend vinden als u inderdaad benoemd wordt tot opvolger van Dick Benschop.

Ten eerste omdat er dan een andere baas komt bij de rijbewijsfabriek CBR.

Eentje die die tent wel operationeel kan leiden.

Ten tweede omdat u dan veel zichtbaarder door de mand zult vallen.

Bij het CBR kon u redelijk in de luwte de bizarre wachttijden voor examens en verlengingen níet oplossen. Daar staan niet dagelijks de televisie-camera’s op. En de Telegraaf heeft geen ‘rijbewijs-verslaggever’. Schiphol is wat dat betreft duizend keer groter dan uw huidige werkgever en op het boegbeeld wordt in tijden van chaos ‘gejaagd’ door de media.

Ten derde omdat we mogen aannemen dat de media eindelijk ook in die zaak gaan duiken die in april dit jaar volledig ondersneeuwde doordat tv-persoonlijkheid Johan Derksen iets over een vrouw en een kaars vertelde in Vandaag Inside.

U weet het vast nog wel.

Er was een anoniem blog opgedoken van een vrouw die zei het slachtoffer te zijn van een bekende D66’er: u.

De schrijfster van het blog meldde dat u haar acht jaar geleden heeft verkracht.

Ze beweerde dat ze niet de enige was.

Dat het bestuur van D66 een eerdere melding van haar negeerde.

Dat u meer vrouwen het bed in heeft gelokt met mooie carrièrebeloftes, zoals een verkiesbare plek op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer.

Dat u met uw zogenoemde ‘Pechtold-boys’ (D. en R.) een lijst bijhield waarop jullie de vrouwen die jullie ‘hadden gehad’ een rapportcijfer gaven voor hun prestaties in bed.

De vrouw was geen lid meer van D66 en kon daardoor niet meer terecht bij de Commissie Integriteitsonderzoeken.

Daardoor kon partijleider Sigrid Kaag, die toen net beschadigd uit de affaire rond uw vriend Frans van Drimmelen was gekomen, die zaak lekker liggen waar-ie lag: in de doofpot.

Tot opluchting ook van de systeemmedia, die zich veel liever op de provocateur Johan Derksen wierpen dan op een man aan wie de machtigste vrouw van Nederland schatplichtig was.

Maar als u de hoogste baas van Schiphol wordt, zullen de schijnwerpers van de media ongetwijfeld wél uw kant op draaien.

En niet alleen die van de roddelpers.

Want één keer de koffer van Sander Schimmelpenninck te laat op de bagageband en zelfs de Volkskrant opent de jacht op u…

Groet,

JanD

https://www.ad.nl/show/als-klap-op-d...fond~aee6fcb1/

Als klap op de vuurpijl verpestte Radar-waakhond Antoinette ook nog Kaags feestje rond het prijsplafond

Journaliste Angela de Jong schrijft vijf keer per week een column over wat haar opvalt op tv.



Als Sigrid Kaag had gedacht dat zij en haar noodpakket van 33 miljard met gejuich zouden worden ontvangen in de tv-studio’s, dan kwam ze dinsdag van een koude kermis thuis. Zowel bij Jinek als bij Khalid & Sophie moest ze zichtbaar moeite doen om te blijven glimlachen bij het spervuur aan vragen over de slechte rapportcijfers van het hele kabinet en haarzelf.

Dat nieuwe leiderschap was faliekant mislukt, bleef Jinek herhalen. Kaag zag dat ‘anders’. Als klap op de vuurpijl verpestte Radar-waakhond Antoinette Hertsenberg ook nog haar feestje rond het ‘prijsplafond’. De gemiddelden die het kabinet heeft genomen, passen namelijk bij een een- of tweepersoonshuishouden, voor een gemiddeld gezin zijn ze lang niet toereikend, rekende ze fijntjes voor.

,,Ik vind het een regelrechte rotramp’’, verzuchtte Sjaak in zijn klapstoel. Krasse taal voor een krasse zeventiger, waar ik even van schrok. Tot ik me realiseerde dat ik niet naar de zoveelste repo over Prinsjesdag zat te kijken met omgekeerde vlaggen en opgestoken middelvingers, maar gewoon naar We zijn er Bijna!

Sjaak, die met een geknoopte zakdoek over zijn kale bolletje en olijke blik aan wijlen Piet Bambergen doet denken, had het niet over het prijsplafond of kabinet of Kaag, maar over het probleem dat zwemmen heet. ,,Ik vind het koud, ik vind het eng en ik vind het voor de viskes.’’ Om daarna toch in een vrolijk gebloemde short langzaam het zwembadtrappetje af te dalen, op zoek naar een beetje verkoeling in zinderend warm Spanje.



Toen ik hem even later lekker zag dobberen in een oranje reddingsband, realiseerde ik me dat We zijn er Bijna! voor mij (en waarschijnlijk ook voor de miljoen andere kijkers) dezelfde functie heeft als dat zwembad voor de caravankanjers van Omroep MAX. Het is een vlucht uit de realiteit, waar de ene na de andere crisis de temperaturen tot grote hoogten stuwen. Het is een duik in een wereld waar het leven domweg goed is als je caravan weer op zijn plek staat, de luifel is uitgedraaid en de fles opengaat voor het eerste (maar zeker niet het laatste) glaasje van de dag. En waar de deelnemers net zoveel lol hebben in een oude ruïne of bij een lezing over Oekraïne – jawel, gewoon op de camping, in een kring – als tijdens een potje jeu de boules.

Al is ook daar niet alles rozengeur en maneschijn. Jan en Tonny strandden op 800 kilometer van de laatste camping met een kapotte auto. Tonny huilde tranen met tuiten. Ik dacht meteen dat het te maken had met een dure reparatie, bovenop de stijgende prijzen. Ze had haar zorgen al een uitgesproken in een eerdere aflevering, toen hun auto het ook had begeven. Maar nee, ze huilde zo hard omdat ze nu de gezelligheid van de groep en de bonte avond moest missen. Gelukkig stopte een ander stel uit de groep en hadden die nog een paar bananen over.

Je kunt toch niet anders dan van We zijn er Bijna! houden?

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/14...de-hele-wereld

Rusland ten onder? Dan de hele wereld

Kan iemand even op het knopje ’Ernst’ drukken bij de robot die nu al twaalf jaar Mark Rutte speelt? Ik beschik jammer genoeg niet over de gebruiksaanwijzing, maar vermoedelijk zit het links, in de buurt van de plek waar bij een normaal mens het hart zit.

Het knopje moet al dan niet per ongeluk uit zijn gezet, dat kan niet anders. Anders had onze minister-president na de nucleaire dreigementen die Vladimir Poetin onbeschaamd uitte – „Geen bluf”, voegde Mad Vlad er in de apocalyptische toespraak waarin hij meteen ook maar 300.000 stuks kanonnenvlees mobiliseerde aan toe – nooit deze woorden over zijn lippen gekregen: „Het laat ons redelijk Siberisch, om in Russische termen te blijven.”



Ik beaam onmiddellijk dat ik zelf ook vaak geneigd ben te denken dat het zo’n vaart niet zal lopen. Als ik in de lift van de Burj Khalifa zit waarvan op de 163ste etage de ophangkabel breekt, denk ik tijdens de val ter hoogte van de tweede etage nog steeds dat het allemaal wel zal meevallen. Maar ik ben een malle stukjesschrijver, geen premier. Met andere woorden: ik kan mij zo’n houding permitteren, hij niet.

Gezien hun commentaren beseften Ruttes Europese collega’s gelukkig wél dat Vladimir Poetin weliswaar een loser is, zoals de Oekraïense schermutselingen tot nu toe duidelijk maken, maar als gevolg daarvan vooral een kat in nood. En wat het nog enger maakt: hij weet zich daarbij omringd door een stel ongelikte, in angstaanjagend veel gevallen alcoholistische en bizar diep in een das-war-einmal-verleden levende Sovjet-beren die de mening zijn toegedaan – debatprogramma’s op de nationale tv bewijzen het vrijwel dagelijks – dat de ondergang van Moedertje Rusland maar één ding kan betekenen: de ondergang van de wereld.

Als historicus zal Mark Rutte zich ongetwijfeld herinneren wat Hendrik Colijn op 11 maart 1936, toen de Duitsers met de bezetting van het Rijnland en de opzegging van het Pact van Locarno daadwerkelijk van veroveringsdrang blijk begonnen te geven, in zijn roemruchte radiotoespraak zei: „Ik verzoek den luisteraars dan ook om wanneer zij straks hunne legersteden opzoeken, even rustig te gaan slapen als ze dat ook andere nachten doen. Er is voorshands nog geen enkele reden om werkelijk ongerust te zijn.”

Rutte leidde vier kabinetten, Colijn zelfs vijf.

Het zal wel toeval zijn.

Wat een dag, die van woensdag. Prinsjesdag was voorbij en iedereen in Den Haag maakte zich naar aanleiding van de troonrede traditiegetrouw druk over het ene detail na het andere, waarbij opnieuw de harde toon van het debat opviel – en zoals altijd geen enkel effect sorteerde. Maar over de harde toon van de toespraak van Vladimir Poetin zei vrijwel niemand iets, terwijl onze toekomst daarin veel nadrukkelijker op het spel werd gezet dan met de resultaten van al die ingewikkelde rekensommetjes van het kabinet-Kaag 1.

Alleen Mark Rutte zei er dus iets over.

Het leek verdacht veel op „Er is voorshands nog geen enkele reden om werkelijk ongerust te zijn.”

Zit dat knopje soms op zijn hoofd?

https://www.ad.nl/binnenland/het-int...lijk~a9b00202/

Het intellectuele failliet van deze generatie politici werd vandaag pijnlijk duidelijk


COLUMNÖzcan Akyol schrijft drie keer per week over wat hem bezighoudt.

Als tiener keek ik al naar de Algemene Politieke Beschouwingen, verstopt in mijn slaapkamertje, gestrekt op mijn bed én met de afstandsbediening keurig naast me.

Het was niet zo dat ik de politiek dagelijks volgde, maar je merkte aan alles dat deze dagen bijzonder waren, niet op de laatste plaats omdat alle kopstukken elkaar de maat namen, op een intellectuele en doordachte manier, af en toe onderbroken door een kwinkslag.

De laatste jaren is het bar en boos tijdens deze bijeenkomsten. Een spreker hoeft maar aangekondigd te worden en minimaal een drietal tegenstrevers staat al stampvoetend klaar om verbaal los te gaan op wat er nog niet is gezegd.

Als ik deze column schrijf, zijn er na acht uur pas vier sprekers aan bod gekomen, allemaal hadden ze te maken met ellenlange interrupties die vaker bedoeld waren om het NOS Journaal te halen dan daadwerkelijk iets zinnigs in te brengen, op een constructieve manier.



Ik snap het cynisme wel van de mensen die zeggen dat ze geen vertrouwen in de politiek meer hebben en dat in allerlei onderzoeken duidelijk maakten met onvoldoendes in hun rapportcijfers.

In de Tweede Kamer zijn ze nog steeds zo erg bezig met het profileren van de eigen standpunten, dat je heel goed moet zoeken naar concessies en verbinding.

Het ergste is dat overduidelijke bondgenoten, zoals D66 en GroenLinks, zelfs onderling begonnen te bakkeleien, best wel een poos, terwijl ze in essentie precies hetzelfde willen.

Dan is het natuurlijk ook niet gek dat de argeloze burger, met al zijn realistische zorgen, dat hele circus kwalificeert als een poppenkast met b-acteurs.

Nederland heeft partijen nodig die samen naar werkbare oplossingen zoeken, dus geen politici die hun spannende momentjes meteen bewerken en plaatsen op sociale media, gedreven door een ziekelijke geldingsdrang, op weg naar de Provinciale Statenverkiezingen.

Het intellectuele failliet van deze generatie politici werd pijnlijk duidelijk tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen. Ik bedoel daarmee niet dat ze dom zijn, maar wel onmachtig om de merkwaardige wending die onze debatcultuur heeft gekregen een halt toe te roepen.

Wie op verbetering hoopt, kwam op de eerste dag bedrogen uit. De politici waren tijdens het debat niet met de problemen bezig, maar veel meer met zichzelf, en met de ander. Die moest in diskrediet worden gebracht. In werkelijkheid was het antireclame voor heel Den Haag.

https://www.telegraaf.nl/lifestyle/9...blijven-houden

Column Babette: Oog voor elkaar blijven houden


Chef VRIJ Babette Wieringa belicht elke week de wereld van lifestyle.

De verjaardagen van mijn oma waren vroeger druk en gezellig. Maar ook herinner ik me hoe pijnlijk het werd toen er elk jaar minder mensen op visite kwamen. Simpelweg omdat mijn oma, ze werd 96 jaar, haar vrienden en vriendinnen overleefde. Hoewel zij ons had, haar kleine familie, waren haar laatste jaren stil en eenzaam.

Aanstaande donderdag start de Week tegen Eenzaamheid weer. Geen overbodige luxe, want eenzaamheid is een groot onderwerp in ons land. Met de toenemende vergrijzing zullen de eenzaamheidscijfers er de komende jaren niet beter op worden.

Ik las een inspirerend verhaal van een oudere mevrouw die vanuit haar huiskamer gratis kleding verstelt en knopen aannaait voor mensen uit de buurt. Op deze manier blijft ze bezig, maar vooral blijft zij onder de mensen omdat iedereen in- en uitloopt. Helaas lukt het de meeste eenzame mensen niet om zelf uit het isolement te komen. Of ze zitten, zoals veel jongeren, helemaal niet in een isolement, maar voelen zich toch alleen.

Zo wordt een van mijn vriendinnen omringd door vrienden, ze heeft leuk werk, kinderen en een druk sociaal leven. Maar geen vriend en dat ervaart ze als zo’n gemis dat ook zij dat gevoel van leegte, of noem het eenzaamheid, heeft.

Maar liefst 1 op de 10 Nederlanders zegt sterk eenzaam te zijn, 1 op de 3 voelt zich weleens eenzaam. Dan gaat het vooral om ouderen boven de 75 jaar, alleenstaande ouders en jongeren.

Volgende week staat het in ons land bol van de geweldige initiatieven. Mensen kunnen samen dineren, discussiëren, vissen, leren, bridgen, sporten, fietsen, een ommetje maken, aan kunstroutes deelnemen, soep met een praatje ontvangen, samen kletsen op het buurtbankje. In elke gemeente wordt wel iets georganiseerd. En dat is mooi.

Maar het is nog mooier als we dat in de weken, maanden en jaren daarna blijven doen. Of in ieder geval oog voor elkaar blijven houden.





Volg Babette op Instagram: babettewieringa.

Mail: b.wieringa@telegraaf.nl

https://www.ad.nl/binnenland/ouderen...buit~a5d628ab/

Ouderen die hun hele leven keihard hebben gewerkt worden schaamteloos uitgebuit


COLUMNJoyce Sylvester schrijft wekelijks over onderwerpen die haar raken. Deze week maakt ze zich sterk voor hulpbehoevende ouderen. ,,Het is te gek voor woorden hoe zogenaamde hulpverleners en ook familieleden zich ontpoppen tot criminelen.’’

Dat sommige ouderen aandacht en zorg nodig hebben, merkte ik laatst zelf aan den lijve. Na een tijdje kon ik weer eens op bezoek gaan bij een tante die in de 80 is, alleen woont en geen kinderen heeft. Toen ik daar binnenstapte, zag ik vanuit mijn ooghoeken meteen iets wat niet klopte: een stapeltje ongeopende post. Ik maakte me meteen ongerust.



Ze zegt: ,,Nu kunnen we die brieven samen openmaken. Jou kan ik wel vertrouwen.” Ik dacht, wat is dat nou? Zo hebben we dat niet afgesproken. Niet op mij wachten, tante, het kan belangrijk zijn wat in die brieven staat!

Ouder worden en afhankelijk zijn van hulp wens je niemand toe. Maar we zullen er zelf ook aan moeten geloven, waarschijnlijk. De samenleving is complex en verandert steeds sneller. De overheid stuurt ingewikkelde brieven waarmee mensen in hun maag zitten. En dan die zegen van de digitale communicatie. Lang niet alle ouderen hebben zo’n dure smartphone of een laptop. En als ze deze slimme apparaten wel voor zich hebben, zitten ze vaak glazig te staren naar het scherm en het toetsenbord. Ze hebben geen idee hoe ermee om te gaan. Triest, maar gelukkig is er vaak familie in de buurt op wie een beroep gedaan kan worden.

Maar ook dan kan het misgaan. Dat werd mij vertrouwelijk verteld in de periode toen de Belastingdienst begon met het volledig digitaliseren van het berichtenverkeer met burgers. Een mevrouw had een kantoorboekhandel gerund samen met haar man. Na zijn overlijden kon ze de belastingaangifte op papier gelukkig zelf doen. De digitalisering gooide daarna roet in het eten, want die stap kon ze niet bijbenen. Sociaal begeleiders vertrouwde ze niet. Dus vroeg ze haar dochter om hulp. Nadat deze dochter het saldo op de bankrekening van haar moeder had gezien, wilde ze echter een deel van de erfenis direct ontvangen om op skivakantie te gaan en een studie van één van haar kinderen te kunnen bekostigen. Mevrouw zag die schenking met de warme hand helemaal niet zitten, waarop er ruzie uitbrak. Haar dochter heeft ze nooit meer gezien nadat die tegen haar moeder riep dat ze dood kon vallen.

Of het voorbeeld van die verstrooide meneer die kind noch kraai had en was aangewezen op hulp. Van zijn bankrekening verdwenen tienduizenden euro’s nadat hij had gevraagd om even geld voor hem te gaan pinnen.

Het is te gek voor woorden hoe zogenaamde hulpverleners en ook familieleden zich ontpoppen tot criminelen. In alle vormen komt het voor; het wegnemen van geld, sieraden, verkoop van eigendommen, misbruik van machtigingen, kopen op naam van slachtoffer, gedwongen testamentwijziging of wilsbeschikking, financieel korthouden en misbruik van rekeningen. Ouderen die hun hele leven keihard hebben gewerkt en door omstandigheden niet meer in staat zijn om voor zichzelf op te komen, worden schaamteloos uitgebuit. Ik heb er gewoon geen woorden voor. Zo respectloos.

In onze familie hebben we met elkaar de gebeurtenis met mijn tante besproken. In overleg met haar gaan we vaker even langs. Bij het regelen van financiële zaken kijken er meerdere familieleden mee. Niet omdat we elkaar wantrouwen, maar omdat we dat zorgvuldiger vinden. Het zal een hele uitdaging worden om dit zo te gaan doen in combinatie met werk en privé, maar we gaan ervoor. En ouderen die geen familie hebben en compleet afhankelijk zijn van hulp? Die zullen we allemaal goed in de gaten moeten houden.

Er gebeuren immers gekke dingen. Onverklaarbare geldopnames of kosten, betaalachterstand van de huur of de hypotheek, geldgebrek, verdwijnen van waardevolle spullen, brieven van incassobureaus. Ook zijn er meldpunten die bij onraad gebeld kunnen worden. En zo zullen we onze hulpbehoevende senioren moeten beschermen. Al is het alleen maar omdat we zelf ook ooit eens oud willen worden. Hopelijk zonder uitbuiting.

Reageren kan onderaan dit artikel. Alleen reacties voorzien van een volledige naam worden geplaatst. We doen dat omdat we een debat willen met mensen die staan voor wat ze zeggen, en daar dus ook hun naam bij zetten. Wie zijn naam nog moet invullen, kan dat doen door rechts bovenaan op onze site op ‘Login’ te klikken.

https://www.telegraaf.nl/financieel/...n-gaan-behoren

Column: ons aangename leven kan wel eens tot het verleden gaan behoren

Gedurende zijn leven maakt iemand het twee, hoogstens drie keer mee: getuige zijn van het einde van een tijdperk. Een lange periode van toenemende welvaart eindigde in 1929. Tien jaar later zag de wereld er ineens een stuk slechter uit, en vijf jaar daarna nog veel meer. In 1973 kwam een einde aan een kwart eeuw van een uitzonderlijke, nooit eerder vertoonde welvaartsstijging. Negen jaar later had Nederland bijna een miljoen werklozen.

Nu staan we weer op zo’n omslagpunt. Langzamerhand begint het bij mensen te dagen dat het aangename leven waar ze zo aan gewend waren geraakt, wel eens tot het verleden kan gaan behoren. We hebben een klimaatcrisis, zonder twijfel de grootste bedreiging voor de mensheid, en samenhangend daarmee hebben we een milieucrisis, een energiecrisis, een CO2-crisis, een stikstofcrisis. Het niet juist beprijzen van de milieukosten van ons gedrag heeft geresulteerd in veel te goedkoop vliegverkeer en in overtoerisme. Bij ons staat Schiphol symbool voor wat daar allemaal fout is gegaan.


Onder meer met overtoerisme is het binnenkort mogelijk gedaan.

Ⓒ ANP/HH

Schuldenexplosie


Treurig genoeg heeft beleid bijgedragen aan de excessen van nu. Centrale banken zijn jaren bezig geweest met hun dwaze rentebeleid de kosten van kapitaal kunstmatig laag te houden, met een schuldenexplosie en een sterk toegenomen vermogensongelijkheid als gevolg. Nu zitten we met 12% inflatie en weten onze bankiers niet hoe ze de geest weer in de fles kunnen krijgen.

De welvaart heeft mensen steeds egoïstischer gemaakt, narcistisch zelfs. Lees interviews met bekende Nederlanders. Die lijken alleen nog maar met zichzelf bezig te zijn. De wereld draait alleen nog maar om hen. In oosterse maatschappijen worden individuen geacht dienstbaar aan de samenleving te zijn, hier geldt het omgekeerde.

Ontkenningsfase


Net als bij ziekten doorlopen mensen bij transitieperioden zoals we die nu meemaken, verschillende fasen. De eerste is de ontkenningsfase. Er was ooit een klein legertje klimaatveranderingsontkenners, maar dat legertje slinkt snel. Na de ontkenning komt de boosheid. Die zien we nu volop. Corona werd door sommigen als een persoonlijke belediging opgevat en de woede, de agressie en de intimidatie die de pandemie opriep zijn daarna niet meer verdwenen. Zie de boerenprotesten. De nationale driekleur als een vod omgekeerd aan een lantaarnpaal hangen (acties die bij miljoenen Nederlanders grote woede oproepen) betekent echt niet dat de hoeveel stikstof vermindert.

Na de fasen van ontkenning en de boosheid volgt de erkenning. Het besef dat we echt een probleem hebben en dat de tijden gaan veranderen. Bij sommigen begint dat besef langzaam door te dringen, anderen – onder wie ook politici – klampen zich nog vast aan het verleden. Uit een recente enquête van Panel Inzicht kwam dat 61% van de respondenten het eens was met de stelling dat de wereld voor onze kinderen en kleinkinderen minder leefbaar wordt.

Op erkenning volgt actie. Daar is het nu de hoogste tijd voor.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/12...ingt-niet-door

Column Marianne Zwagerman
De slappe lach van Sigrid Kaag: ernst en omvang van crisis dringt niet door

De coronacrisis verbleekt bij de crisis waarin we ons op dit moment bevinden, maar de ernst en omvang dringt niet door tot de Haagse bubbel. Tijdens de algemene financiële beschouwingen stond een opmerkelijk montere Sigrid Kaag gezellig te keuvelen met Kamerleden over het gratis ter beschikking stellen van tampons om de menstruatiearmoede op te lossen en over belasting op de leveringen door webshops, want al die busjes van de besteldiensten maken het leven in de woonwijk zo onrustig.

Problemen die zich vanzelf oplossen, want als we nog even zo doorgaan kan niemand meer aan een tampon komen en hebben we helemaal geen geld meer om lekker te webshoppen, laat staan dat er nog brandstof te krijgen is voor al die bestelbusjes. De supermarktklant is tegenwoordig op koopjesjacht, maar zal straks daadwerkelijk op jacht moeten naar schaars voedsel, brandstof en andere basisproducten.



Terwijl de minister van Financiële Puinhopen een begroting met een gapend gat van 40 miljard euro stond te verdedigen, stuurde de directeur van Chemelot het personeel naar huis en werd de productie van de chemische fabriek in Limburg voor dertig procent stilgelegd. Daarvan zal Kaag niet wakker liggen, want van chemische troep moeten we vast ook een beetje af in de nieuwe duurzame wereld die zij voor zich ziet.
Afhankelijk


Maar chemie is meer dan rokende schoorstenen voor de productie van overbodige plastic verpakkingen. Voedselproducenten kunnen niet zonder de chemische industrie. Ziekenhuizen, geneesmiddelenproductie, waterzuivering, het valt allemaal stil als de chemie geen producten als droogijs en vloeibare zuurstof meer levert. Dat komt voortaan uit landen waar de energieprijzen niet door het dak gaan. Dat wil zeggen: zolang wij eraan kunnen komen in tijden van toenemende schaarste en hamstergedrag.

We weten toch nog uit de coronacrisis hoe gevaarlijk het is om afhankelijk te zijn van verre buitenlanden voor de levering van schaarse cruciale goederen? Hoe blij waren we dat de fabrieken van DSM en bierbrouwers konden bijspringen door hun productie om te gooien naar desinfecteringsmiddelen en mondkapjes. Dan moet je wel draaiende fabrieken hebben, met kundig personeel en inkoopnetwerken.

Lollig


Kaag vindt het lollig allemaal. Ze kreeg de slappe lach toen Pieter Omtzigt donderdag inzicht eiste in de gascontracten waarmee Nederland vrijwel al ons gas exporteert. Omtzigt wil weten waarom we duur gas uit het buitenland importeren terwijl we alle huishoudens van eigen gas kunnen voorzien met wat we winnen in de Noordzee en Waddenzee plus nog een klein beetje in Groningen. Dat gas wordt tegen onbekende prijzen verkocht. Omtzigt wees op het door hem geprinte stroomschema. Dat vond Kaag hilarisch: „Meneer Omtzigt, als ik mensen met kaartjes zie, dan denk ik aan die aankondiging van de invasie van Irak!”

Ik wil hier niet de Freud uithangen, maar misschien borrelde het geweten van Kaag zomaar even op? Die invasie in Irak was – weten we inmiddels zeker – gebaseerd op door de Amerikanen verspreid nepnieuws over Iraakse massavernietigingswapens. De parallellen met de situatie waarin we nu als bevolking gestort worden, zijn duidelijker dan die van Pieter Omtzigt met Saddam Hussein.

Licht uit

Terwijl Kaag nog nahikte van haar eigen grap, ging in de kassen van Plantise het licht uit. Het grootste opkweekbedrijf van komkommers, paprika’s, tomaten, aubergines en knolselderij in Nederland stopt ermee. ’Als je maar lang genoeg voldoende voedsel tot je beschikking hebt, dan wordt het vanzelf niet meer bijzonder’, twitterde akkerbouwer Örjan Schrauwen.

Plantise staat aan de basis van heel veel groenteteelt, ook van zijn akkers vol knolselderij. ’Zouden ze in Den Haag al weten wat er gaande is in de voedselketen?’ vraagt Schrauwen zich af. Het antwoord is niet om te lachen.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/14...huldig-symbool

Column Afshin Ellian

De hoofddoek is geen onschuldig symbool

Iran gaat de vierde week van protesten in. De Iraanse vrouwen willen zich bevrijden van 42 jaar tirannie. Misschien overleven de ayatollahs deze protesten, maar controle over de ziel van de natie hebben ze verloren door het vernederen, mishandelen en doden van scholieren, vooral meisjes en vrouwen. En misschien kunnen deze dappere meisjes een einde maken aan dit vrouw hatende regime.

Sinds de dood van Mahsa Amini (22) door gewelddadig optreden van de religieuze politie verkeert het land in rep en roer. Bij de herdenking van Mahsa kwamen weer andere meisjes om het leven. Hadis Najafi (22) was een vrolijke vrouw. Zij nam deel aan de demonstratie en werd met zes kogels gedood. Een ander vrolijk meisje werd elders een paar dagen later ontvoerd door de veiligheidsdiensten. Haar naam is Nika Shakarami (16). Tien dagen later werd zij in het geheim begraven. Zij werd in die tien dagen toegetakeld, en naar alle waarschijnlijkheid verkracht. Dit zijn slechts drie voorbeelden.

Afgelopen zaterdag waren in meer dan tachtig steden van Iran protesten. De protesten gingen tot diep in de nacht door. Het Iraanse journaal van 21.00 uur werd gehackt op het moment dat er een ontmoeting van de Iraanse leider Ali Khamenei werd uitgezonden. De hackersgroep zond voor dertig seconden de leuze ’Vrouw, leven, vrijheid’ uit. De gouverneur van de provincie Teheran zei tegen de staatsmedia dat politiemensen moe zijn geworden en dat de veiligheidsinfrastructuur niet is opgewassen tegen dit soort onrusten. Toch gingen de agenten afgelopen zondag naar verschillende scholen om scholieren te arresteren.

Hoofddoek


De casus belli van protesterende jongeren is ook voor Nederland van belang: de hoofddoek. Al twintig jaar leg ik iedereen uit dat de hoofddoek geen onschuldig symbool is. De hoofddoek is het symbool van vrouwenonderdrukking. Natuurlijk zijn er vrouwen die vrijwillig voor de hidjab (islamitische kledingvoorschriften) kiezen. Maar de betekenis van het symbool wordt afgeleid van de plaats die de hidjab in de islamitische wetgeving en rechtspraak (sharia) inneemt.

De islam is gebaseerd op een aantal wezenlijke verschillen: het onderscheid tussen moslims en niet moslims, tussen mannen en vrouwen, en tussen gelovige en afvallige moslims. Deze verschillen hebben voor deze groepen mensen juridische consequenties. Zo krijgt een vrouw de helft van de erfenis die een man ontvangt. Ook de getuigenis van een vrouw wordt anders beoordeeld: een getuigenis van twee vrouwen staat gelijk aan de getuigenis van één man. Een vrouw is kortom de helft van een man. Daarnaast gelden de strikte hidjab-regels voor vrouwen. Er zijn nog meer regels voor vrouwen. Die regels moeten door een islamitische staat worden gehandhaafd. Daarom streven islamisten waar dan ook naar de machtsovername om de shariaregels ten uitvoer te brengen.

Vuur


Nu verbranden Iraanse vrouwen hun hoofddoeken. Vuur is het symbool van de hel. Zij vertrouwen dus het hidjab-gebod van de islam aan het vuur toe, oftewel ’loop naar de hel met je shariaregels’. De aanstichter van de vrouwenrebellie tegen het hidjab-gebod is Masih Alinejad. Zij organiseerde in het afgelopen decennium vrouwenprotesten tegen de hidjab. Deze Iraanse vrouw wordt door het regime gehaat. Een paar maanden geleden arresteerde de FBI een aantal verdachten dat van plan was haar te doden dan wel te ontvoeren. Dat plan was volgens de FBI georganiseerd door de Iraanse inlichtingendiensten. Alinejad wordt sindsdien zwaar bewaakt.

Alinejad vergeleek de hidjab ooit met de Berlijnse Muur. Toen de Muur in 1989 viel, vielen alle satellietstaten van de Sovjet-Unie, en twee jaar later werd de Sovjet-Unie opgeheven. Als je de hidjab neerhaalt, valt het systeem uit elkaar, propageert Alinejad. Een paar dagen geleden praatte de Iraanse leider zijn knokploegen moed in. Hij zei: ’Die handlanger van Amerika vergeleek de hidjab met de Berlijnse Muur. Jullie begrijpen nu waarom en wat jullie moeten doen.’ De leider die naast knokploegen ook ballistische raketten heeft, is bang voor een vrouw die duizenden kilometers verderop woont. De hoofddoek is dus geen onschuldig fenomeen.

Scheiding


De hoofddoek is een onderdeel van vrouwenonderdrukking. In een liberale samenleving bestaat terecht de vrijheid om al dan niet een hoofddoek te dragen. Maar het is ook de plicht van de staat om de neutraliteit van staatsorganen zoals de politie, het OM, de rechterlijke macht, het leger en de brandweer te garanderen. Geen religieuze en ideologische symbolen bij deze statelijke organen. Iraanse vrouwen leren het Westen het belang van de scheiding tussen islam en politiek.

De hoofddoek is ook het symbool van vrouwendiscriminatie.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/17...innengedrongen

Column Marianne Zwagerman

De gewetenloze ratten zijn nu ook het paleis binnengedrongen

Ze waanden zich onaantastbaar, de Tevreden Teslarijders (TT’ers), verschanst in hun ogenschijnlijk veilige wijken met aangeharkte parken, waar ruimte genoeg is voor een azc, maar waar er natuurlijk nooit een komt. Daar zorgen ze eenvoudig voor: de TT’ers gaan nog wél naar de stembus, waar de mensen in de wijken waar ratten zo groot als katten over de straten rennen, dat al lang hebben opgegeven.

Zelfs als de bewoners van alle andere wijken er met elkaar voor zorgen dat de partij van de TT’ers de verkiezingen niet wint, gaan ze toch gewoon regeren. Want opkomen voor gewone mensen is populisme en in de ogen van de TT’ers crimineel.



Liever trekken ze op met hun ’keurige’ buurtgenootjes. De volop frauderende baas van de landsadvocaat was het stralende middelpunt op de buurtborrel. Vrindje Frans van Drimmelen mocht tijdens het stalken van vrouwelijke collega’s deelscooters de stad in rommelen voor een zakenrelatie, met dank aan de wethouder van zijn partij. De TT’ers noemen dat dan ’netwerken’. Als Richard de Mos een goed woordje doet voor een zakenvriend is het crimineel en moet de rechter oordelen of De Mos niet in de gevangenis thuishoort in plaats van op het stadhuis.

Pick-uptrucks

Een politieke partij is in de belevingswereld van de TT’ers een clubje vrinden uit hun inner circle. Dat zooitje van De Mos ziet er eerder uit als een criminele organisatie. Ze rijden niet in Tesla’s, maar in pick-uptrucks en een ordinaire verlengde oude Amerikaan. Laat ze lekker in hun achterbuurten rondrijden, maar in het stadsbestuur moeten we dat tuig niet hebben, vinden de TT’ers.

De TT’ers dachten dat decennialang wegkijken zonder gevolgen zou blijven. Dat het etterende gezwel uit die andere buurten waar ze de mensen aan hun lot overlaten, hun veilige huizen niet zou bereiken. Wat je niet ziet, is er niet. Maar wie moet opgroeien tussen de ratten, wordt later zelf ook vaak een rat. Kleine ratjes worden grote ratten als ze ongestoord hun gang kunnen gaan.

De frauderende landsadvocatenbaas beperkte zich tot geld stelen en had ergens nog het normbesef dat hij beter zijn kop door de strop kon steken toen zijn criminele gedrag zichtbaar werd in de buitenwereld. De ratten zijn gewetenloos en onstuitbaar, ze zien de gevangenis als hun nieuwe hoofdkantoor vol gratis personeel.

Amalia


Vanuit dat hoofdkantoor zijn ze nu de wijken van de TT’ers binnengedrongen en wisten ze zelfs over de paleismuren te klauteren. Het is vreselijk dat prinses Amalia daardoor nu zit opgesloten in het paleis van haar ouders, terwijl ze rond zou moeten fladderen in Amsterdam, levenswijsheid zou moeten opdoen in het – enigszins – normale leven, voordat de deur van haar gouden kooitje voor altijd in het slot valt.

Amalia kan gelukkig nog wel naar de universiteit. Zo fortuinlijk waren kinderen in de coronacrisis niet, toen hun scholen werden gesloten zonder goede reden en tegen alle adviezen in. Kinderen werden ingezet als een levende enkelband om hun ouders thuis te houden.

Kloof


Het OVV-rapport dat deze week verscheen, somt nog eens op hoe verwoestend dat was: leerachterstanden, eenzaamheid, sociaal isolement, huiselijk geweld, zelfmoorden en een verslechterde gezondheid van kinderen door te veel schermtijd en te weinig fysieke activiteit. Wat wij kinderen hebben aangedaan in de coronacrisis, is onvergeeflijk. Ja, ook de kinderen van de TT’ers, maar de kinderen in de slechtere wijken zijn het zwaarst getroffen. Waardoor de kloof tussen (kans)arm en (kans)rijk nog groter werd.

Wie misschien de kans had om de rattendans te ontspringen, werd door de coronamaatregelen alsnog het riool in gezogen. Het is treurig voor Amalia. En het is hartverscheurend voor de ratjes die geen ratjes hadden moeten worden.

https://www.ad.nl/binnenland/ik-zie-...agen~abe6bf5e/

Ik zie en hoor vaker mensen die denken zich zo arrogant te kunnen gedragen


COLUMNJoyce Sylvester schrijft wekelijks over onderwerpen die haar raken. Deze week over arrogante mensen, waar ze totaal niet mee uit de voeten kan.

Bij de bakker stond ik onlangs te wachten op mijn beurt. Vanuit de verte zag ik dat mijn favoriete MonChougebakje er gelukkig nog was. De rij schoot echter niet op. Ineens drong tot me door wat er aan de hand was. Er lag een hond op de grond en dat leidde tot nogal wat ophef en vertraging.

De verkoopster achter de kassa zei vriendelijk dat het beestje niet naar binnen had mogen komen en vroeg of mevrouw de hond buiten aan de paal wilde zetten? ,,Nee, dat doe ik niet, straks is mijn hond weg.’’ De verkoopster antwoordde geduldig: ,,Dat valt wel mee, we hebben goed zicht op uw hond.’’ ,,Het lijkt me geen goed plan, hij is ook nog een beetje jong.’’ ,,Maar mevrouw, we hebben het al moeilijk genoeg. Als we ons niet aan de regels houden, riskeren wij een boete.’’ ,,Nou ja, geld is voor mij geen probleem. Die boete betaal ik dan wel. En schiet nou maar op, des te sneller ben ik hier weg met mijn hond.’’

De wachtenden in de rij reageerden verontwaardigd, maar mevrouw bleef staan en inmiddels begon de hond de in de winkel aanwezige mensen blij te likken. De inmiddels heel nerveus geworden verkoopster besloot dan toch maar om even snel de bestelling van mevrouw op te nemen, onder afkeurende geluiden van de mensen die nog steeds in de rij stonden te wachten.

Deze mevrouw is helaas geen uitzondering. Ik zie en hoor vaker mensen die denken zich zo te kunnen gedragen.

Toen ik aan het werk was op het Naardense stadskantoor, kwam er een meneer briesend binnenvallen nadat hij bij de ingang de baliemedewerker en vervolgens de secretaresse en de bodes aan de kant had geduwd. Hij schreeuwde dat hij een parkeerbon had gekregen. Mijn vraag of hij misschien op een foute plek had gestaan, bevestigde hij zonder blikken of blozen. Om te vervolgen met: ,,Weet u wel wie ik ben, burgemeester? Ik woon rietgekapt. U moet deze bon intrekken.’’ De inmiddels toegesnelde bodes kon ik geruststellen: meneer zou zichzelf uitlaten. Voor dat karretje liet ik mij niet spannen.



Twee willekeurige voorbeelden met één overeenkomst: deze mensen zijn arrogant. Ze zijn overtuigd van zichzelf en kijken neer op anderen. De medemens is geboren om hun orders uit te voeren. Bij mij zijn deze lieden aan het verkeerde adres. Ik kan totaal niet met ze uit de voeten.

Mijn ouders leerden mij al jong dat de ene mens niets meer maar ook niets minder waard is dan de andere. Ga respectvol om met de mensen, de dieren en de natuur om je heen en let goed op de verhoudingen. Want die zijn er! Ze kwamen heel jong uit Suriname, destijds een kolonie van Nederland. Mijn vader en moeder kwamen om te werken en om hun opleidingen te vervolgen. ‘Doe mee in de samenleving!’, was het mantra bij ons thuis. Dus sportte ik bij diverse verenigingen. Op de zondagen ging ik met mijn ouders mee naar voetbalvereniging Real Sranang. Daar deden we vrijwilligerswerk. Thuis hadden we het niet breed, maar we kwamen rond zonder schulden. Met mijn vader, moeder en drie zussen was ik gelukkig.

De plek waar je wieg heeft gestaan, zou er niet toe moeten doen. Of je nu rijk of arm bent, zou niet tot verschillen moeten leiden. Allemaal zouden we dezelfde mogelijkheden moeten hebben in de samenleving. Maar allemaal weten we dat dit in de praktijk niet zo is. De kansen zijn veel groter voor de kinderen van die mevrouw met haar hond en de familie van die meneer met de rietgekapte villa. Maar dat betekent niet dat deze mensen zich zo mogen opstellen ten opzichte van anderen.

Kansengelijkheid blijft een hot topic. Net als het fatsoenlijk en respectvol omgaan met elkaar. Uiteindelijk heeft dat veel meer waarde dan een dikke portemonnee in je achterzak.

https://www.briefjevanjan.nl/aan-femke-halsema-20/

Aan Femke Halsema

Mevrouw Halsema,

Begrijp ik nou dat de Amsterdamse moskeebesturen woedend op u zijn?

U heeft ze een brief geschreven waarin u ze oproept om een steunverklaring te tekenen voor de LHBTQ-gemeenschap en dat vinden ze “stigmatiserend”.

“Absurd, discriminerend en beschuldigend”, toetert het bestuur van De Blauwe Moskee in een verklaring.

De islamitische stichting Milli Görüs meldt dat de steunverklaring niet alleen over LHBTQ’ers moet gaan, maar over “alle kwetsbare minderheidsgroepen”.

En Denk-fractievoorzitter Sheher Khan maakt het het bontst. Die zegt niet alleen dat moslims door die verklaring worden opgezet tégen de LHBTI-gemeenschap (hoe dan?), maar ook dat nu “het beeld wordt bevestigd dat de islam geweld of discriminatie jegens LHBTI’ers zou goedkeuren”.

Een ‘beeld’ dat overigens klopt.

In Iran bijvoorbeeld kunnen homo’s nog gewoon de doodstraf krijgen en in Mauritanië, Saoedi-Arabië en het noorden van Nigeria levenslange gevangenisstraf.

Maar dát zegt u niet.

Nee, u zegt dat joodse en christelijke organisaties die verklaring waarin geweld en discriminatie jegens LHBTQ’ers wordt afgekeurd óók moeten tekenen.



“Om”, zo citeert Het Parool u, “te voorkomen dat de moslimgemeenschap wordt gezien als ‘probleemeigenaar’ van geweld jegens LHBTQ’ers”.

LOL.

Correct me if I’m wrong, maar de moslimgemeenschap ís toch eigenaar van het probleem dat homo’s in uw stad niet hand in hand over straat durven?

En ik vergis me toch niet als ik me herinner dat uw loco-burgemeester Rutger Groot Wassink eerder dit jaar onder vuur lag omdat hij een rapport over geweld jegens LHBTI’ers in de doofpot probeerde te houden omdat de conclusie dat de daders veelal islamitische jongeren waren hem niet aanstond?

Ik weet heus wel dat veel geweld jegens LHBTQ’ers de pers nooit haalt en dat als dat wel gebeurt de daders slechts eufemistisch worden omschreven als “jongeren”.



Maar laten wij elkaar geen mietje noemen, mevrouw Halsema.

Dat u ook joodse en christelijke organisaties die verklaring laat ondertekenen, is slechts whitewashing.

Het is absoluut waar dat fundamentalistische joden en christenen die te strikt hun ‘heilige boeken’ volgen óók moeite hebben met het accepteren van LHBTQ’ers, maar ze houden zich verre van geweld (joden) en/of wonen nauwelijks in Amsterdam (christenen).

Dus die zíjn in Amsterdam geen ‘probleemeigenaar’.

Terwijl het in die stad van u barst van de moslimjongeren (meestal voorzien van piemel) die het leven van LHBTQ’ers tot een hel maken.

En die blijkbaar niet voldoende gecorrigeerd worden door het thuisfront en/of de moskee.

Daarom moeten die moskeebesturen niet zeiken.

U heeft echt het maximale gedaan om ze uit de wind te zetten door ook joodse en christelijke organisaties om een krabbel te vragen.

Een nóg slappere rug kunnen ze van u echt niet verwachten.

Groet,

JanD

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/11...nger-niet-zijn

Je school Achterhuis Lyceum noemen: dikker kan opgestoken middelvinger niet zijn

Het Achterhuis Lyceum. Zo noemt meneer die school. Nogmaals: het Achterhuis Lyceum. Je moet de gore lef maar hebben als aanhanger van een religie die van antisemitisme aan elkaar hangt. Soner Atasoy hééft die gore lef.

Deze fundamentalistische Nederlandse Albanees, zelfs in dit softiesparadijs door zo’n beetje iedere bestuurder uitgekotst wegens ’radicale connecties’, is vorig jaar serieus, buiten het zicht van de overheid, een nieuwe islamitische school met de naam Achterhuis Lyceum in Den Haag begonnen.



NRC Handelsblad onthulde het: zeven docenten en 45 leerlingen inmiddels.

Er zijn dus meerdere ouders die hun kinderen op zo’n school dóen.

Kunt u nog steeds wakker liggen van het lot van de zes miljoen vermoorde Joden in de zwartste periode van onze moderne geschiedenis, of anders van de twijfels die dienaangaande nogal eens in moslimkringen worden geuit? Dan waarschuw ik u alvast voor de volgende verklaring van de man die werd ontslagen als directeur-bestuurder van het Amsterdamse Cornelius Haga Lyceum, ook al zo’n islamitisch pareltje binnen ons onderwijsstelsel (al leverde hem dat, in hoger beroep, een schadevergoeding van 100.000 euro op omdat de juiste procedure niet was gevolgd).

Opgejaagd


Op de vraag waarom hij voor zijn nieuwe school voor de naam Achterhuis Lyceum had gekozen antwoordde Soner Atasoy, die ook nu weer met zijn broer samenwerkt: „Omdat moslims die niet aan de leiband lopen van de overheid worden opgejaagd als de Joden in de Tweede Wereldoorlog. Wij worden nog niet vergast, maar wel besmeurd en bespat. Onze rechten vervallen.”

De gotspe ’Moslims zijn de nieuwe Joden’ kenden we al. Maar deze? Uitgerekend een islamitische school vernoemen naar de woning waar Anne Frank, dankzij haar dagboek wereldwijd hét gezicht van de Joodse slachtoffers van de nazi’s, met haar familie onderdook voordat zij naar Bergen-Belsen werd gedeporteerd? Smaakvol hoor, als bovendien na gedegen onderzoek is vastgesteld dat je het salafisme best wel een jofele vertakking vindt. En als je er óók nog eens, door de AIVD, van werd beschuldigd dat je nauwe contacten met Tsjetsjeense terroristen onderhield. Echt heel smaakvol.

Jodenhaat


In welke maatschappelijke hoek is de Jodenhaat tegenwoordig het grootst? Om de achterlijkheid te benadrukken formuleer ik het eens zo: daar waar ook de homohaat het grootst is. Wie met een keppeltje op zijn hoofd door een Nederlandse moslimwijk gaat lopen heeft een overontwikkeld doodsverlangen. Daarom kan een opgestoken middelvinger niet dikker zijn dan die van Soner Atasoy toen hij voor deze naam koos. Benieuwd naar zijn volgende stap. Alle 45 leerlingen van het Achterhuis Lyceum een Jodenster op hun kleding? Of moeten ze een zwart-wit gestreept concentratiekampuniform aantrekken?

Eigenlijk kun je maar één ding hopen in dit geval: dat ze ook op het Achterhuis Lyceum – zoals gezegd is het bepaald niet ongebruikelijk binnen de islamitische gemeenschap – aan Holocaustontkenning doen.

Dan beseffen die kinderen het misschien niet.

https://www.briefjevanjan.nl/aan-glenda-b/

Aan Glenda B.

Mevrouw B.,

Pim en Bob Dijkgraaf gingen op hun 15e ook weleens naar een supermarkt.

Als ze in zo’n winkel hadden gerookt en ze waren om die reden weggestuurd, had ik het winkelpersoneel gewoon gelijk gegeven.

Als ze een schaafwondje zouden hebben opgelopen omdat hun weigering om de winkel te verlaten met een duwtje richting uitgang was beantwoord, had ik ze uitgelegd dat er een gezegde bestaat voor zulke sukkels.

“Eigen schuld, dikke bult.”

Als ik er later was achtergekomen dat ze tegen de medewerker van de supermarkt die hen had weggestuurd of geduwd hadden geschreeuwd: “Weet je wel wie ik ben? Je weet niet met wie je te maken hebt. Ik kom met meer mensen terug. Jullie krijgen allemaal twee kogels door de kop”, had ik twee dingen gedaan.

Ten eerste: ze als een klein kind naar die winkel gestuurd om hun excuses aan te bieden en ze bestraft waar dat het meeste pijn doet (huisarrest, zakgeld, whatever).

Ten tweede: me dood geschaamd om de kennelijk mislukte opvoeding.

Ik ken iemand die in zo’n geval anders handelt.



Die een knokploeg optrommelt om verhaal te halen.

Die de supermarktmedewerker die haar zoontje zou hebben geduwd in zijn gezicht probeert te slaan en een knietje probeert te geven.

En die naar verluidt heeft gezegd: “Motherfucker, ik snijd je keel door als je het de volgende keer weer doet”.

Noem me ouderwets.

Maar serieus?

“Twee kogels door je kop”?

“Ik snij je keel door?”

Dan ben je toch gewoon vullis?

Of zoals mevrouw Dijkgraaf dan altijd zegt: “Stuk stront, wie heeft jou gescheten?”

Ik begrijp dat u het allemaal heel zielig voor uzelf vindt dat het door trial by media, de schaamlap die al die BN’ers gebruiken om zich te wentelen in hun slachtofferrol, eventjes niet zo goed gaat met e zangcarrière die u had onder de artiestennaam Glennis Grace.

Nou, ik zou er geen seconde wakker van liggen als het nooit meer goedkomt met die carrière van u en u -ik noem maar een dwarsstraat- achter de kassa van de supermarkt belandt.

Want er is er maar één schuldig aan het traumatiseren van drie jonge supermarktmedewerkers van de Jumbo-vestiging in wat kennelijk een achterbuurt in Amsterdam is: degene die vergat om dat joch van u een beetje fatsoenlijk op te voeden en die haar posse op die jongens afstuurde.

U.

Iemand die misschien wel een moederhart heeft, maar zeker geen moederverstand.

Daar is trouwens een woord voor.

Apenliefde.

Groet,

JanD

Ja die Glennis is een asco viswijf die een kutzoon op de aarde heeft gezet en ze liegt alles bij elkaar

https://www.ad.nl/binnenland/zonder-...onen~ac8a75e6/

Zonder waterschappen zouden we later op bootjes moeten wonen


COLUMNJoyce Sylvester schrijft wekelijks over onderwerpen die haar raken. Deze week schrijft ze over het belang van de waterschappen.

Dijkgraaf Amstel Gooi en Vecht. Vanaf komende dinsdag draag ik die verantwoordelijkheid. In het stroomgebied liggen steden als Amsterdam, Hilversum en Uithoorn. Er wonen 1,3 miljoen mensen. Zij moeten worden beschermd tegen overstromingen. Dat betekent onderhoud van meer dan 1100 kilometer aan dijken en kades. Er moet voor iedereen precies genoeg en schoon water zijn. Ook hebben landbouwers voldoende water nodig voor hun gewassen.

Het tegengaan van de gevolgen van de klimaatverandering komt daar nog bij. Het stijgen van de zeespiegel, de verdroging en de zware regenvallen zorgen voor uitdagingen. Zo ligt 26 procent van Nederland onder zeeniveau. Bij een grote storm op zee, of door extreem hoge afvoer van de grote rivieren die in onze delta uitmonden, loopt 59 procent van ons land het risico op overstroming. Ook krijgen we steeds meer te maken met verdroging. Dat komt doordat het landschap in toenemende mate door ons wordt ontwaterd en leeggepompt. En dan de extremer geworden regens. Volgens waarnemingen van het KNMI nam de jaarlijkse neerslag in Nederland van 1906 tot 2020 toe met 21 procent. Het gevolg: wateroverlast.

Gelukkig staat Amstel Gooi en Vecht er niet alleen voor. Ons land telt 21 uiteenlopende waterschappen en hoogheemraadschappen waarvan sommigen ook wegen en vaarwegen beheren en een aantal zeewerende taken heeft. Ondanks alle inspanningen kan de bodem na extreme regenbuien volledig verzadigd raken en bestaat het risico dat waterbekkens vollopen. Het water zoekt dan een andere uitweg zoals in 2021 gebeurde in Limburg. Na extreme regenval traden beken en rivieren buiten hun oevers, waardoor onder meer het centrum van Valkenburg onder water kwam te staan. De schade bedroeg zo’n 1,8 miljard euro.



In 2008 ondervond ik het zelf ook aan den lijve toen ik waarnemend burgemeester was in de gemeente Anna Paulowna. Direct na mijn start vielen er extreme regenbuien. De bloembollenvelden liepen onder water en de bollen dreigden te verrotten. Ook toen was het waterschap nodig. Na overleg met de boeren werden er extra pompen ingezet waardoor de schade minder hoog opliep.

Waterschappen werden voor het eerst ingesteld in 1255. Je zou dus denken dat de werkzaamheden van deze oudste bestuurslaag bekend en bemind zijn bij het grote publiek omdat wij er allemaal door worden beschermd. Want stel je eens even voor dat er geen waterschappen zouden zijn. In ons lage landje zouden we dan overwegend in bootjes op het water moeten wonen.

Het tegendeel is waar. Boeren weten het van oudsher wel, maar met name bij stedelingen praat ik me de blaren op de tong. En als er al een lichtje gaat branden wordt er meteen gemopperd over de waterschapsbelasting. Men kijkt er van op dat er een democratisch gekozen bestuur is. Komend voorjaar, 15 maart om precies te zijn, zijn er weer verkiezingen. Het is te hopen dat kiesgerechtigden dan wel in groten getale naar de stembus gaan.

In het buitenland beseft men juist heel goed wat de Dutch kunnen. Zo hielpen de Nederlanders New York om zich beter te beschermen na orkaan Sandy in 2012. Grote delen van de stad stonden blank. Deel uitmakend van de toenmalige regeringsdelegatie zag ik met eigen ogen hoe professioneel onze overheid en ons bedrijfsleven functioneren. De te nemen maatregelen ter voorkoming van de wateroverlast werden in no time overgebracht.

De taken van waterschappen en hoogheemraadschappen moeten bekender worden bij álle inwoners van ons land. Iedereen zou namelijk kunnen meedoen en het beleid van deze organisaties mede kunnen beïnvloeden. Hier wil ik dan ook, in samenwerking met anderen, mijn steentje aan gaan bijdragen.

Waterschappen winnen iedere dag aan relevantie. Verdiep je er maar eens in en surf naar de site van jouw regionale overheidsorgaan. Je zal versteld staan wat er allemaal gebeurt op het gebied van de waterhuishouding.

Kijk daarnaast ook eens om je heen. Het water is overal.

Als we ons niet inzetten staat het water ons straks letterlijk aan de lippen.

https://www.briefjevanjan.nl/aan-lale-gul-3/

Aan Lale Gül

Beste Lale,

Ik schrok me de kolere.

Omdat ik een VvMU-fundamentalist ben en weleens wilde weten welke argumenten het ministerie van Justitie en Veiligheid gebruikte om de Britse complotdenker David Icke twee jaar de toegang tot alle Schengen-landen te ontzeggen, besloot ik de brief die Icke gisteren kreeg van de staatssecretaris te lezen.

Kort samengevat: David Icke mag Nederland niet in (en dus niet spreken op de ‘rechtse’ demonstratie ‘Samen voor Nederland’ in Amsterdam) omdat dan de openbare orde en openbare rust kunnen worden verstoord door demonstranten én tegendemonstranten.

Aangezien echt geweld in Nederland altijd van links komt (Rara, Antifa, dierenactivisten, Volkert) las ik vooral de passages over die tegendemonstranten heel goed door.

“Uw fysieke aanwezigheid”, schreef de staatssecretaris aan David Icke, “kan aanleiding geven tot sterkere reacties vanuit de tegendemonstratie. In aanloop naar de demonstratie toe is online een verharde verhouding zichtbaar door uw aangekondigde deelname, waaronder zelfs een oproep tot vuurwapengeweld tegen u.”

Die conclusie trok de staatssecretaris uit een informatierapport van de Dienst Regionale Informatie Organisatie (DRIO) van de Amsterdamse politie.

En weet je je waarom ik schrok?

Ik kwam in dat informatierapport een naam tegen die ik niet verwachtte.

Welke naam?

Lale Gül.



Jouw naam werd in verband gebracht met die oproep tot vuurwapengeweld!

Hoe dan?

Nou, dit schreef de Dienst Regionale Informatie Organisatie: “In een podcast met Lale Gül heeft een Ömer U. aangegeven: ‘Zijn er mensen die een beetje in de war zijn. Geen zin meer hebben in het leven. Doe wat goeds voor de mensheid en koop een wapen. Nee grapje. Van mij mag hij echt dood, ik heb daar nul problemen mee om het te zeggen’.”

Ik kon dat haast niet geloven.

Dus ik zoeken naar die podcast.

Die Ömer U. blijkt Ömer Uyar te zijn.

Met wie jij al 70 keer de podcast ‘Ik ga leven’ hebt gemaakt.

Zeg maar: jouw Bassie.

En weet je wat nou het gekke is, Lale?

Ik heb die podcast beluisterd.

En het is niet alleen zo dat die Ömer Uyar inderdáád een nieuwe Volkert opriep om “wat goeds voor de mensheid te doen en een wapen te kopen”.

Er gebeurde nog meer.

Kijk maar terug:

Jij zat keihard te lachen toen die randdebiel dat zei.

Jij!

De ‘Nederlander van het Jaar 2021’ volgens Elsevier…

De meest recente winnares van de Pim Fortuyn Prijs…

Je draaide nog eens aan je haar, je riep “Oh my God!” en je lachte.

Natuurlijk gebruikte die Ömer Uyar de haastig uitgesproken disclaimer “Nee, grapje”.

Die snapt ook wel dat-ie anders zou worden opgepakt door de politie en van de rechter een paar maanden de cel in moet. Dat doen politie en rechter echt niet alleen bij fundamentalistische christensukkels die met een brandende fakkel aanbellen bij Sigrid Kaag.

Maar juist jij zou moeten weten dat ‘goede verstaanders’, de nieuwe Volkerts dus, die keiharde hondenfluit van je podcastmakker uiterst serieus kunnen nemen.

Net zo serieus als de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid die complotgekkie David Icke verbiedt de komende twee jaar alle Schengen-landen te betreden.

Theo van Gogh zei het al: “Met sommige vrienden heb je geen vijand nodig.”

Jij hebt zo’n vriend.

Ömer Uyar is zijn naam.

Groet,

JanD

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/50...vrij-nederland

Ik gun de wolf zelfs ’n mensvrij Nederland

Welja, waarom niet: de PvdD wil mensvrije gebieden, waar de wolf ongestoord moeflons en schapen kan openscheuren. Alle ruimte voor, toch? Neem het Fochteloërveen. Daar kwam ik laatst zeker anderhalve minuut geen mens tegen. Werkelijk een prima idee daarom, voor dit op Malta na dichtstbevolkte land van Europa.

Toch zou ik het graag willen inruilen voor een nóg beter plan: een mensvrij Nederland. Dat lijkt rigoureus, maar laten we wel wezen: voordelen te over. Waar geen mens, daar geen waanzin. Geen Partij voor de Dieren bijvoorbeeld, dus ook geen krankjoreme ideeën zoals hierboven genoemd, met dááruit weer voortvloeiend deprimerende ambtelijke prietpraat over habitatrichtlijnen en wolvendialogen. Om een ander maatschappelijk terrein te betreden: geen klimaklebers (sorry, maar het Duitse woord voor klimaatplakkers is veel mooier). Geen tienerrovers van 13, 14 jaar ook. Geen corrupte douane en politie in de belangrijkste doorvoerhavens van de narcostaat Nederland, te weten Schiphol en de haven van Rotterdam, waar de boel zoals iedere insider zal beamen ’plat is’, om het in vakjargon te formuleren.



Zal ik nog even doorgaan? Geen probleem, al haast ik mij te verklaren dat ik helaas ontelbare andere voorbeelden van het nut van een mensvrij Nederland wegens ruimtegebrek zal moeten overslaan. Ik pik er nog drie uit. 1. Geen Baudet en trawanten, u weet wel: van die types van wie we in de eerste helft van de vorige eeuw al genoeg hinder hebben moeten ondervinden. 2. Geen beschamende personeelstekorten omdat een groot deel van de honderdduizenden beschikbare gegadigden een uitbundig door de staatskas gefinancierd werkloos bestaan prefereert. 3. Geen Rutte IV, waar ze vrijdag vast zullen hebben vernomen, via De T uiteraard, dat CZ-bestuursvoorzitter Joep de Groot niet langer kan garanderen dat de zorg voor iedereen toegankelijk is, maar waar ze gewoon de poorten geopend blijven houden voor immigranten die eveneens een beroep op de zorg zullen doen, net als op onze woningmarkt, waar de boel ook al op ontploffen staat, net als op ons onderwijs, met hetzelfde angstaanjagende vooruitzicht.

Hoeveel nieuwe inwoners ook alweer, volgend jaar, van buitenaf?

O ja: zeventigduizend, zeggen ze nu.

En dan de dorhouters de schuld geven.

Joehoe oudjes, ga eens dooooohoooood!

Een mensvrij Nederland? Het paradijs! Lees de kranten, lezer. Volg de talkshows. Bezoek Twitter een tijdje. Of kijk simpel om u heen en hoor de wokisten als altijd jammeren van wie u dan verlost zult zijn. Ik persoonlijk word daar heel erg blij van en benadruk dat ik wel degelijk besef dat ik dan zelf ook de klos ben. Als nietsist heb ik daar vrede mee. Stel je toch voor dat je je ogen sluit en je ontwaakt daarna nooit meer te midden van al die misselijkmakende deugidiotie. Heerlijk!

Echt, ik gun de wolf een mensvrij Nederland.

Ik zit nog met één ding, PvdD: hoe lossen we dat met de moeflons en schapen op?

Zijn dat géén dieren dan?

https://www.ad.nl/show/ik-beken-ik-d...-zag~aaa65fd6/

Ik beken: ik dacht ook eerst iets onaardigs toen ik bij Beau wéér de visagiste van Matthijs zag


ANGELA KIJKT TVJournaliste Angela de Jong schrijft vijf keer per week een column over wat haar opvalt op tv.

Een van de fascinerende golfbewegingen van een mediarel zoals die nu rond Matthijs van Nieuwkerk speelt, is dat er vroeg of laat een omslagpunt komt. Eerst leeft het gros van het publiek intens mee met de slachtoffers, maar ‘ze’ moeten vooral niet te veel in de media komen, want dan worden ‘we’ moe van hun verhaal. Ze moeten vooral niet anoniem hun verhaal willen doen, want dat is laf. Maar verschijnen ze wél herkenbaar in de krant of in een programma dan zijn ze mediageil en willen ze er een slaatje uit slaan.



Wie een blik op social media wierp, zou kunnen denken dat dat omslagpunt woensdagavond werd bereikt toen Beau van Erven Dorens een interview had met Jelleke van Rijsoort, dé visagiste van wat inmiddels ‘föhngate’ is gaan heten. Ze vertelde haar verhaal zaterdag in De Volkskrant, deed dat dezelfde avond telefonisch bij RTL Boulevard en nu zat ze bij Beau. Althans, niet helemaal. Het interview was op haar verzoek ‘s middags opgenomen, in een andere ruimte. Jelleke was bang dat ze live in de studio in huilen zou uitbarsten.

Ik moet bekennen dat ik onwillekeurig ook even dacht: zij weer? Vijftig mensen zeggen in De Volkskrant beschadigd uit hun DWDD-tijd te zijn gekomen, tientallen hebben een burn-out. Was er dan nou niet een ander te vinden dan wéér de visagiste? Dat verhaal kennen we toch al?

Bovendien is er altijd een risico als je één ervaring uitlicht. Het Volkskrant-verhaal maakte indruk omdat het tien pagina’s waren, die samen duidelijk maakten hoe gelaagd en psychologisch de druk op de DWDD-redactie al die jaren was. Eén persoonlijk relaas, ook nog eens over een föhn die volgens Matthijs niet krachtig genoeg was, kun je lachend en schouderophalend afdoen.

En toch raakte dit interview me meer dan ik had verwacht. Dat kwam niet door de vragen van Beau, ook niet door wat Jelleke zei. Het kwam door wie ze was en hoe ze daar zat. Gewoon een normale, hardwerkende moeder die echt niet op zoek is naar roem en gedoe, maar zich wel nog steeds vertwijfeld afvraagt waarom ze in 2011, na negen jaar trouwe dienst aan Matthijs, rücksichtslos aan de kant is gezet. Met haar föhn was niks mis, dus wat was dan wél de reden?

Het was vooral de blik in haar ogen die me raakte. Niet boos of verbitterd, maar juist beetje terughoudend en zoekend, alsof ze de schuld nog steeds bij zichzelf denkt te vinden. Ze kan ook moeilijk anders, want op de tig mailtjes en telefoontjes naar Matthijs en zijn agent kreeg ze nooit een reactie. Terwijl ze juist zo’n behoefte heeft aan een gesprek, om te horen waarom hij deed wat hij deed en hem te vertellen dat ze tot op de dag van vandaag nog steeds last heeft van haar abrupte exit.

Die blik van Jelleke, die zou iedereen die zogenaamd moe wordt van alle slachtofferverhalen toch eens moeten zien.

https://www.briefjevanjan.nl/aan-sidney-smeets-6/

Aan Sidney Smeets

Meneer Smeets,

Joehoe!

Daar ís-ie weer!

Uw naam dook op in een NRC-artikel over het zoveelste integriteitsschandaal bij D66 (deze keer was Europarlementariër Samira Rafaela het slachtoffer).

Wat bleek?

Toen u op 15 april 2021 na twee weken (LOL) uw ontslag indiende als Tweede Kamerlid van D66, beloofde partijleider Sigrid Kaag de leden van D66 dat er een vooronderzoek zou komen naar mogelijk seksueel grensoverschrijdend gedrag van u.

Kaag schreef: “We zullen jullie informeren zodra het onderzoeksteam haar werk heeft afgerond.”

Nou, ruim anderhalf jaar later moet die informatie nog komen.

Want dat ‘vooronderzoek’ naar uw (al dan niet digitale) gefoezelefoos met jongens van een leeftijd waarop dat allemaal net niet strafbaar is, vóór u namens D66 in de Tweede Kamer kwam, heeft nooit plaatsgehad.

Kaag kwam wéér een belofte in de integriteitshoek niet na.

Daardoor hangt rond u nog altijd de geur van een oudere man van een zekere statuur die nog net binnen de grenzen van de wet opereerde als hij zijn lusten botvierde op veel jongere gendergenoten, maar die qua moraal niet iemand is die je er als nette politieke partij nou zo graag bij wilt hebben.

Het toeval wil dat u binnenkort kunt terugkeren in de Tweede Kamer.



D66-Kamerlid Paul van Meenen wordt na de verkiezingen van 30 mei 2023 fractievoorzitter voor D66 in de Eerste Kamer en dus krijgt u als eerste een briefje van de Kiesraad met de vraag of u Van Meenens positie wilt innemen.

Ik hoop zo dat u het doet!

Toen u op 15 april 2021 ontslag nam als Kamerlid, was uw oude werkgever Gerard Spong er als de kippen bij om te melden dat u niet meer welkom was op zijn kantoor, waar u per 1 mei 2021 ontslag had genomen.

Geen idee of u daarna met uw eigen advocatenkantoor een goede boterham bent gaan verdienen. Ik volg namelijk, om problemen met mijn bloeddruk te voorkomen, zo min mogelijk zaken waarbij smerige pedo’s betrokken zijn – en dat was volgens mij uw voornaamste specialiteit.

Maar ik hoop dus van niet.

Ik hoop dat u denkt: a) ik pak die dik 120.000 euro per jaar en negentien weken reces vakantie als Kamerlid en b) ik zal de zetel waar ik volgens de Kieswet recht op heb innemen ook, als ultieme middelvinger naar die lui van D66 die mij in 2021 lieten vallen als een baksteen toen op social media berichten over mij verschenen die voor niemand nieuw konden zijn.

Ik hoop het voor u.

Want dat ordinaire schelden en haatzaaien op social media (in mijn kringen noemen we dat ‘een schimmelpenninckje’ of ‘een azarkannetje’ doen) waarmee u zichzelf tegenwoordig voor paal zet, kunt u dan inruilen voor werk.

Ik hoop het voor de slachtoffers van pedoseksuelen.

Want eerlijk is eerlijk: u was dankzij uw sterke intrinsieke motivatie om juist déze groep te verdedigen een tamelijk succesvolle pedo-advocaat en ik zie dat vullis liever langdurig achter de tralies.

En ik hoop het voor D66.

Want ik heb een bloedhekel aan D66 en ben er vrij zeker van dat uw terugkeer in de Tweede Kamer als D66-Kamerlid de teloorgang van die partij alleen maar kan versterken.

Dus als de Kiesraad zich meldt, doe het dan vooral.

Het is voor een goed doel.

Groet, JanD

https://www.ad.nl/show/uit-angst-dat...rsum~a8eface7/

Uit angst dat kritiek zendtijd en geld kost, zwijgt iedereen al jaren over de Zonnekoning van Hilversum


ANGELA KIJKT TVJournaliste Angela de Jong schrijft vijf keer per week een column over wat haar opvalt op tv.

Oh, wat zijn alle journalistieke programma’s van de publieke omroep al dagen druk om de Haagse politiek te wijzen op de laffe houding tegen de FIFA en Qatar. Maar zelf zijn de omroepen geen haar beter, niemand durft zijn mond open te doen over het totaal verziekte systeem in Hilversum.



Wat is nu weer het geval? Weet u nog dat de NPO per se het onderzoek naar ‘burnoutfabriek’ DWDD in eigen hand wil houden, tegen dringend advies van het Commissariaat voor de Media en regeringscommissaris grensoverschrijdend gedrag Mariëtte Hamer in? Om toch de ‘objectiviteit’ te waarborgen, legde directeur video Frans Klein na veel druk van buitenaf zijn werkzaamheden tijdelijk neer.

In zijn tijd als Vara-bobo was hij namelijk negen jaar lang volledig op de hoogte van het tirannengedrag van Matthijs van Nieuwkerk en van de slachtoffers die dat kostte. Maar hij greep niet in. In plaats daarvan ging hij liever in een designtrainingspak – dit detail uit de Volkskrant was te leuk om het u hier te onthouden – op de DWDD-redactie met Matthijs proosten op het succes, wat Frans graag als zíjn succes claimde. Het werd dan ook zijn opstapje naar de volgende trede op de carrièreladder.

Welnu, die Frans dus, die heeft zijn werk helemaal niet neergelegd, ontdekte het duo Mark Koster en Ton F. van Dijk van BNR. Niet zijn vervanger, maar Fransje zelf liep donderdag – mét toestemming van het NPO-bestuur – in Londen op een internationaal tv-congres, waarvoor een kaartje 1300 pond kost. Daar vertelde hij dat zijn afwezigheid bij de NPO slechts ‘tijdelijk’ is. Dat is nogal opmerkelijk. Frans weet blijkbaar al wat de uitkomst is van het ‘objectieve’ onderzoek en dat hij daarna gewoon weer lekker terugkeert.

Nu nam ik zijn tijdelijke terugtrekken al met een fikse korrel zout. Het betekent enkel dat Frans vanuit huis de boel bestiert in plaats vanuit zijn kantoor op het Mediapark. Afgelopen jaren heeft hij de organisatie van de publieke omroep namelijk zodanig ingericht dat hij in zijn eentje alles bepaalt.

Je zou verwachten dat sinds de onthulling van zijn tripje naar Londen de pleuris is uitgebroken binnen de hele publieke omroep. Dat omroepbazen ein-de-lijk naar voren stappen, omdat ze beseffen dat dit losgeslagen Zonnekoninggedrag écht niet kan en het aanzien van álle omroepen schaadt. En dat ze snappen dat de slachtoffers van DWDD en alle andere medewerkers van programma’s waar van alles mis is, opnieuw in de kou staan.

Maar hoort en ziet u ze? Waar is voorzitter Frederieke Leeflang nu met haar zalvende praatjes? Het is net als bij de andere rellen rond Frans Klein over een brievenbusfirma en intimidatie bij een integriteitsonderzoek: iedereen zwijgt. Uit angst dat kritiek ze zendtijd en geld kost. Noord-Korea is er niks bij.

Het is hoog tijd dat staatssecretaris Uslu of wie dan ook keihard ingrijpt bij dat zooitje daar.

https://www.telegraaf.nl/financieel/...u-relatief-mee

Column: armoede in Nederland valt binnen EU relatief mee

In de economie hebben veel begrippen geen absolute, maar slechts een relatieve betekenis. Inflatie bijvoorbeeld. We krijgen inmiddels van het CBS maandelijks twee verschillende inflatiecijfers, één berekend op basis van de nationale consumentenprijsindex (CPI), en één afgeleid uit de HICP, een voor Nederland toegepaste Europese prijsindex.

Behoorlijk verwarrend allemaal, maar er zijn nog veel meer inflatiecijfers te berekenen. Dé inflatie bestaat niet. Het hangt er maar van af wat meegewogen wordt en voor hoeveel dat gebeurt.

Een nog veel subjectiever begrip is ’armoede’. Armoedebestrijding is in zowat ieder land een belangrijke doelstelling van sociaaleconomisch beleid en Nederland heeft er sinds begin dit jaar voor het eerst ook zelfs een aparte minister voor, Carola Schouten, die Armoedebeleid, Participatie en Pensioenen in haar portefeuille heeft. Maar of en wanneer iemand arm is, valt niet zo eenvoudig vast te stellen. Het maakt al veel uit hoe de gezinssituatie is: is iemand alleenstaand, of heeft hij of zij een partner, zijn er kinderen, hoe en waar woont iemand, wat kosten de boodschappen daar, enzovoorts.

Armoede in kaart


Het beeld is dat de armoede in Nederland toeneemt, nu de energiekosten zo gestegen zijn en er steeds meer mensen van voedselbanken gebruikmaken. Maar uit de cijfers die er zijn is dat niet zo gemakkelijk af te leiden. Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) komt periodiek met een publicatie ’Armoede in kaart’, waarin op basis van budgetten twee armoededefinities worden gehanteerd. Het ene is een basisbehoeftenbudget, het andere een ’niet-veel-maar-toereikend-budget’ ofwel nvmt-budget, waarin behalve de noodzakelijke kosten van levensonderhoud ook een jaarlijkse vakantie en lidmaatschap van een vereniging zitten.



Uit de cijfers die het SCP voor de periode sinds 1990 berekend heeft, blijkt dat het voorkomen van armoede in Nederland met de conjunctuur op en neer schommelt, maar dat als er een trend is, die eerder dalend dan stijgend is. Midden jaren negentig had 8% van de Nederlanders minder dan een nvmt-budget. Voor de crisis van 2008 was dat gedaald tot 5,5%, waarna het percentage opliep om weer te zakken tot 5,7% vorig jaar.

Sterke inflatie


Toen kwam de energiecrisis en liep de inflatie sterk op, maar door de compensatiemaatregelen van het kabinet moet, in recente berekeningen van het Centraal Planbureau, het percentage Nederlanders met minder dan het nvmt-budget volgend jaar dalen tot 4,9%. Dat zou het laagste percentage in meer dan dertig jaar zijn.

In Brussel worden natuurlijk ook armoedeberekeningen gedaan. Het statistiekbureau Eurostat berekent ’het risico op armoede en sociale uitsluiting’, wat dat ook precies moge betekenen. Voor de hele Europese Unie raakte dit vorig jaar maar liefst 21,7% van de bevolking, in Nederland ’maar’ 16,5%, waarmee Nederland er beter voorstaat dan alle ons omringende landen.

Het is allemaal relatief, maar dit valt relatief mee.

https://www.briefjevanjan.nl/aan-de-politie-8/

Aan de politie

Beste politie,

De afgelopen jaren hebben jullie bij ‘evenementen’ in het land best wat dingetjes geflikt waarbij je als inwoner van een fatsoenlijke rechtsstaat vraagtekens kan zetten.

Ik herinner me onnodige klappen met de lange lat op de rug van vrouwtjes van middelbare leeftijd die bij een activistisch koffiekransje niet snel genoeg de benen namen.

Ik herinner me honden die werden aangemoedigd hun tanden te zetten in een weerloze man die al op de grond lag.

Ik herinner me Mitch Henriquez.

Ik herinner me een waterkanon waarmee een jongedame in Eindhoven een schedelbasisfractuur werd gespoten.

Ik herinner me ‘stillen’ (Romeo’s) die het vuurtje eerder opstoken dan blussen als ze worden losgelaten op groepjes mensen.

Ik herinner me beschuldigingen van poging tot doodslag die jullie wel van tafel móesten halen toen camerabeelden aantoonden dat jullie logen dat jullie barstten.

Ik herinner me de kogel uit het pistool van een doorgedraaide politieman die op een haar na het hoofd van een Friese boerenzoon raakte die alleen maar in zijn trekker op huis aan wilde.

Ik herinner me een Turkse garagehouder die door jullie zwaar mishandeld werd en over wie in het proces-verbaal keihard gelogen werd dat híj geweld gebruikte.

Ik herinner me (uit eigen werk) de Rotterdamse rechercheur Van Hout, die mij onder ambtseed op een plaats delict plaatste op een tijdstip waarvan ik kon bewijzen dat ik elders was.



Jullie zijn, wil ik maar zeggen, ook geen lieverdjes.

En toch gaan jullie je vanavond met 800 tot 1000 man/vrouw na de WK-wedstrijd tussen Frankrijk en Marokko wéér tot het bot laten vernederen door Marokkaans straattuig dat in Nederlandse steden andermans eigendommen vernielt en levensgevaarlijke explosieven op jullie afvuurt.

Kunnen jullie me dat uitleggen?

Dank en groet,

JanD

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/32...eds-verder-toe

Op links neemt de afstand tot het gezonde verstand steeds verder toe

Dezelfde overheid die heeft besloten in 2050 de temperatuur van de aarde een halve graad bij te stellen, lukt het niet de thermostaat in de werkkamer van minister Rob Jetten laag te zetten. In het hele land zitten mensen te koukleumen, maar desgevraagd komt de regering met een ingewikkelde verklaring waarom de mensen die verantwoordelijk zijn voor het koukleumen van anderen zelf bij 20,5 graden Celsius zitten; het zou technisch onmogelijk zijn de thermostaat laag te zetten.

Iedereen begrijpt dat dat onzin is. Natuurlijk kan de thermostaat in de Haagse overheidsgebouwen morgen op 15 staan, het is een kwestie van willen. Hetzelfde gold bij de vlucht van minister Kaag naar Suriname: de minister vloog met een eigen vliegtuig, niet met een lijnvlucht, ten koste van een CO2-budget waarvan drie portieken op vakantie naar Torremolinos hadden gekund. (Een ordinaire vakantiebestemming voor de Nederlandse ’kleinburger’, zou de Volkskrant waarschijnlijk schrijven. Je gelooft niet hoe links Nederland inmiddels spreekt over gewone mensen.)



Het Europees Parlement leest Hongarije de les over corruptie, maar ondertussen worden koffers vol cash door de politie weggedragen uit het appartement van de sociaaldemocratische vice-voorzitter van het Europees Parlement. De burgers wordt verteld dat we het allemaal met wat minder moeten doen, maar alle leden van de Europese Commissie krijgen opslag ter grootte van een modaal salaris. De sociaaldemocraten stemmen daar vóór.

Verhuiscircus


We moeten allemaal minder reisbewegingen maken, en de Europese Unie grijpt elke gelegenheid aan (zoals de Oekraïne-oorlog, de coronacrisis) om zichzelf belangrijker te maken en de nationale democratieën verder onder curatele te stellen, nu ook de natuur (waardoor we geen huizen meer mogen bouwen). Maar er verandert niets aan het verhuiscircus van Brussel naar Straatsburg, waarbij maandelijks een complete overheidsbureaucratie heen en weer wordt gesleept.

De lijst dubbele standaarden is oneindig lang. De linkse partijen in de oppositie in Nederland brommen kritiek op de armoede in Nederland, maar staan trots te glimmen als hun prominente partijgenoten in Brussel een plan hebben verzonnen dat gaat hakken in de koopkracht van de burgers, ten gunste van een klimaatfonds dat door Brussel - met hoge transactiekosten - zal worden uitgedeeld aan bij voorkeur Oost-Europese lidstaten. En maar verbaasd zijn dat de kiezers niet terugkomen. Jaren oppositie voeren tegen een kabinet waarvan je niet kunt zeggen dat het erg succesvol problemen oplost, maar de linkse oppositie heeft geen kiezer teruggewonnen, en niemand die zich afvraagt of men misschien de verkeerde koers vaart. Hoe kan dat?

Islamisme


Deze week schreef in De Telegraaf (20 december) Keyan Shahbazi een artikel met de kop: ’Waar komt de linkse liefde voor islamisme vandaan?’ Hij somt verbazende voorbeelden op van liefde voor het meest anti-vrouw, anti-homo, anti-democratie, extreemrechtse regime dat denkbaar is, dat in Iran, en vraagt zich vertwijfeld af hoe dat kan.

Die vraag kunnen we ook actueel stellen: dagelijks komen er afschuwelijke berichten uit Iran over martelen en executeren van jonge vrouwen en jonge mannen, omdat ze demonstreren tegen het dragen van een hoofddoek, en daar is door links Nederland relatief weinig aandacht aan gegeven. De gruwelen spelen zich af onder onze ogen in een land waar onze vrouwelijke minister onlangs op visite ging. Hoe kan dat?

Het lijkt een lijst van compleet verschillende onderwerpen: klimaat, koopkracht, Europa, mensenrechten, maar er zit een gemeenschappelijk element in de manier waarop links hier mee omgaat. Het antwoord op de vragen ligt besloten in een oude tekst van Boudewijn de Groot in zijn lied Vrijgezel, waarin hij met nostalgie terugkijkt op zijn wilde jeugdjaren: „Er was een tijd dat ik het meeste/te vertellen had op feesten/waar ik met verlichte geesten/vaak de politiek besprak./Waarin wij ons nooit vergisten,/mensen die het beter wisten/waren allemaal fascisten,/die het aan verstand ontbrak.”

’Arbeiders’


Het grootste deel van het linkse electoraat is weggelopen, met name de lager opgeleiden, de mensen die vroeger ’arbeiders’ werden genoemd. De meesten zijn terecht gekomen bij de PVV of zoeken hun heil bij JA21, FVD, of BBB. Dat levert op links natuurlijk ongemak op. De overblijvers op links, zelf welvarend en hoger opgeleid, zoeken de fout niet bij zichzelf, integendeel: hun eerste zorg is om vooral niet de ’verkeerde partijen’ in de kaart te spelen. Mensen die het beter wisten, zijn immers allemaal fascisten die het aan verstand ontbreekt.

De standaard reactie op de eerste zin van deze column dat in Den Haag de verwarming hoog blijft staan zal zeker zijn: je speelt de populisten in de kaart! Die reactie levert een vicieuze cirkel op, want op links neemt de afstand tot het gezonde verstand steeds verder toe, normale mensen zien dat haarscherp en lopen weg naar andere partijen; daardoor wordt links nóg banger de verkeerde partijen in de kaart te spelen en verkrampt in nóg grotere politieke correctheid, en zo gaat de cirkel rond. Als links niet uit die vicieuze cirkel stapt wordt het niets.